Morgunblaðið - 25.05.1978, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. MAÍ 1978
23
Kjartan
Hallærisplan og
afliafnannglingar
umir segja, að „vandamálið á hallærisplani" sé tilbúið
vandamál. Það hafi skapast af fréttaleysi sumra blaðanna.
Þvínæst hafi athafnalausir unglingar haldið Þangað til
Þess aö fylgjast með „látum“, sem Þeir urðu svo sjálfir
að skapa (ja, hérna“). Hér á eftir finna lesendur
vangaveltur ungs fólks um pað félagslíf sem finna má í borginni og
lausnir á vandamálum eyrðarlausra unglinga. Við tókum petta unga
fólk tali til Þess að sýna fram á fjölbreytni félagslífs sem krakkarnir
skapa sjálfir. Stærsta hreyfingin er vissulega ípróttahreyfingin. Hún
er svo vel kunn aö ekki Þótti taka aö ræða sérstaklega viö mann um
starfsemina. Þar nægir að líta í fjölmiðla. En önnur starfsemi vill oft
verða útundan í auglýsingum. Má Þar nefna skátana, templara,
félagslíf skóla, KFUM og K., starf æskulýðsráðs o.fl. o.fl.
Gunnarsson:
við Aöalstræti og hýsti fyrr meir
leikhús og bíó.
Nokkrar umræður uröu á
fundinum um þessa hugmynd og
fannst flestum hún ágæt. Nú
nýlega hefur húsiö veriö auglýst til
sölu og hafa þá á ný vaknað
umræöur um hugmynd þessa. Aö
mínum dómi er þetta mjög at-
hyglisverö hugmynd. Fjalaköttur-
inn er gamalt hús sem á sér langa
og viöburöaríka sögu. Húsiö er
líklegt til þess aö draga aö sér ungt
fólk, sem hefur áhuga á aö koma
saman til leiks og starfs. Með því
aö gefa ungu fólki tækifæri til þess
aö vinna aö endurbótum og
skipulagi á húsinu og starfinu þar
og jafnvel stjórna því aö einhverju
leyti fengi þaö heilbrigöa útrás fyrir
athafnaþrá sína. Smám saman
gæti húsiö ekki aöeins oröiö
samastaöur ungs fólks heldur gæti
einnig fariö fram þar önnur starf-
semi, sem þeindist aö öörum
aldursflokkum einnig. Athafna-
þránni og óskinni um aö vera í
miöbænum væri fullnægt í einu
lagi. Þá gæti þetta, ef gert yröi,
orðið upphafiö aö endurhæfingu
Grjótaþorpsins. En því mætti
breyta úr núverandi mynd, sem
ekki er alltof álitleg, í fjörlegan
kjarna gamla miöbæjarins, sem
tengjast myndi á eölilegan hátt
skynsamlegri uppbyggingu á bíla-
stæöaflatneskjunni, sem nú er á
Hótel íslands lóðinni og Steindórs-
planinu. Þaö er ákaflega skemmti-
legt aö hugsa sér kvosin allt frá
Bankastræti og Bernhöftstorfu og
upp aö Garðarstræti sem samfellt
svið iönandi mannlífs, fram-
kvæmda og framfara. Þaö voru á
einum staö æöstu stofnanir
þjóöarinnar svo sem Alþingi, en
mjög aölaðandi tillögur hafa nú
komiö fram um uppbyggingu í
kringum Alþingishúsiö, höfuö-
stöðvar fjármála og viðskipta eins
og bankarnir, fjöldi verzlana sem
drægju aö sér umferð, veitinga- og
skemmtistaöir, íbúöabyggö og
yfirleitt allt það sem einum miöbæ
á aö fylgja. í framtíöinni mætti svo
hugsa sér aö byggja aö hluta til yfir
göturnar til þess aö óhagstætt
veöurfar hamlaöi ekki mannaferö-
um. Og aö halda því fram að
óhugsandi sé, aö saman geti farið
uppbygging og varöveizla þess
sem er varðveizlu vert, er álíka
vitrænt og aö segja að jöröin sé
flöt og tunglið úr osti.
Hótel Islandslóöin — „Hallæris-
planiö“ — bílastæöiö stóra í hjarta
borgarinnar hefur skipað nokkurn
sess í umræöum um miðborgina
undanfarin 1—2 ár. Tvennt hefur
einkum valdiö. í fyrsta lagi tillögur,
annars vegar um aö vernda
bílastæðið óbreytt og hins vegar
tiliögur um að koma þar upp
aöstööu fyrir starf og líf. í ööru lagi
hefur Hallærisplanið oröiö vett-
nú i. Eg tala um athafnaþrá
ungmennanna vegna þess aö ég er
algerlega sannfærður um, að
hávaöinn, flöskubrotin, rúöubrotin
og áflogin stafa ekki af einberum
ótuktarskap. Ungt og tápmikiö fólk
þarf aö takast á viö verkefni og
þaö þarf helzt að sjá eitthvað eftir
sig liggja. Hópurinn sem stundar
planið er að leita aö útrás fyrir
þessa athafnaþrá sína. Þetta eru
Fjalaköttnrinn
vangur félagslegra samskipta
hundraða reykvískra ungmenna,
sem ekki hafa alltaf veriö meö
þeim hætti aö aödáun vekji.
Umræöurnar um skipulag plansins
hafa svo einnig tengdst almennum
umræöum um skipulag í miöbæj-
arkvosinni s.s varöandi Bernhöfts-
torfuna og Grjótaþorpiö. Mér þykir
fara vel á því aö ræöa í samhengi
um skipulag plansins og hiö
svokallaöa „unglinga-vandamál“ á
Hallærisplaninu m.a. vegna þess
aö ég tel aö semeina megi lausn
þessara mála aö nokkru leyti.
Menn greinir mjög á um það
hvort byggja eigi á Hallærisplaninu
eöa ekki. En þaö er ágreiningslaust
aö eitthvað þarf aö gera til þess að
beina athafnaþrá þeirra ungmenna
sem á planiö safnast um kvöld og
helgar í heppilegri farveg en hún er
krakkar sem ekki taka aö jafnaði
þátt í félagslífi í skólum sínum eöa
frjálsum félögum og ekki heldur í
starfi Æskulýösráðs. Planiö hefur
aödráttarafl vegna staösetningar
sinnar og vegna þess aö þar er
„eitthvað aö gerast“.
Æskulýösráö hefur nú tekiö í
notkun tvær félagsmiöstöövar sem
eru aöallega ætlaöar hverfa-
bundnu starfi ungs fólks. Ekki er
annað vitaö en þetta starf hafi
gefist mjög vel. Á fundi sem
Heimdallur, samtök ungra Sjálf-
stæðismanna í Reykjavík, hélt í
febrúar s.l. voru borgarmálin til
umræöu. Þar var m.a. rætt töluvert
um Hallærisplaniö. Davíö Oddsson
formaöur Æskulýösráös reifaöi þá
lítillega þá hugmynd aö borgin
keypti Fjalaköttinn, sem er stór-
hýsiö viö hlið Morgunblaöshússins
KJARTAN