Morgunblaðið - 28.05.1978, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. MAÍ 1978
fNtotgn Utgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvsemdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guómundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson
Rítstjórn og afgreiðsla Aðalstræti 6, sími 10100.
Auglýsingar Aóalstræti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 2000.00 kr. á mánuói innanlands.
í lausasölu 100 kr. eintakið.
Ábyrgð
kjósandans
Idag taka kjósendur um
land allt ákvörðun um
hverjum þeir fela stjórn
sveitarstjórnamálefna næstu
fjögur ár, hver í sínu byggð-
arlagi. I höndum kjósandans
er því mikið vald á kjördegi
og um leið hvílir á honum
mikil ábyrgð. Þótt sveitar-
stjórnamál séu að jafnaði
ekki jafn mikið í sviðsljósinu
og landsmálabaráttan, eru
þau engu að síður mikilsverð.
Á vettvangi sveitarstjórna er
fjallað um nánasta umhverfi
okkar og þjónustu af hálfu
bæjarsamfélagsins. Mikil-
vægasta verkefni sveitar-
stjórnar er að ráðstafa út-
svars- og öðrum skattgreiðsl-
um almennings, sem í sveit-
arsjóði renna. Þegar hugleitt
er um hve mikla fjármuni er
að tefla verður auðvitað ljóst
hve mikið ábyrgðarstarf það
er að sitja í sveitarstjórn,
hvort sem það er í hrepps-
nefnd í fámennu byggðarlagi
eða í borgarstjórn Reykja-
víkur.
Til allrar hamingju hafa
ekki orðið til atvinnumenn í
sveitarstjórnarmálum, eins
og landsmálum, heldur eru
það óbreyttir borgarar, sem
hafa lífsframfæri sitt af
öðrum störfum, sem eru í
framboði til sveitarstjórna og
starfa að sveitarstjórnamál-
um. Þannig hefur það verið
og þannig á það að vera.
Starf í sveitarstjórn er lær-
dómsríkt fyrir þá, sem það
takast á hendur. Og það er
æskilegt að eins margir
borgarar og mögulegt er fái
tækifæri til að leggja sitt af
mörkum til þeirra starfa.
Þótt kosningar til allra
sveitarstjórna séu mikilvæg-
ar eru kosningar til borgar-
stjórnar Reykjavíkur örlaga-
ríkastar. Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur lengi farið með völd
í Reykjavík. Það skiptir þó
ekki mestu máli, hversu lengi
heldur hvernig hann hefur
farið með það vald„ sem
reykvískir kjósendur hafa
veitt honum. Um það dæma
kjósendur í Reykjavík í dag.
Rétt er að minna á nokkur
atriði sem gagnlegt er að
hugleiða, þegar dómur er
kveðinn upp.
Sjálfstæðisflokkurinn
velur framboðslista sinn til
borgarstjórnar á grundvelli
víðtækustu prófkjöra, sem
efnt er til hér á landi. I
prófkjöri því, sem fram fór
áður en núverandi framboðs-
listi Sjálfstæðisflokksins var
skipaður tóku þátt nær 11
þúsund kjósendur í Reykja-
vík. Þetta er mikill fjöldi,
sem þannig hefur lagt sitt af
mörkum til þess að velja
frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins. Prófkjörið var öll-
um opið. Það var ekki tak-
markað við flokksbundna
Sjálfstæðismenn heldur var
öllurn þeim, sem hugðust
styðja Sjálfstæðisflokkinn í
borgarstjórnarkosningunum
í dag heimil þátttaka.
Andstæðingar Sjálfstæðis-
manna hafa í raun og veru
ekki fundið nokkur gagn-
rýnisefni á borgarstjórnar-
meirihlutann, sem máli
skipta. Auðvitað er ekki allt
fullkomið sem gert er en svo
vel hefur verið haldið á
málum, að gagnrýnisefnin
eru bæði fá og smá. Meiri-
hlutinn í borgarstjórn hefur
ekki notað vald sitt Sjálf-
stæðisflokknum eða einstök-
um flokksmönnum til fram-
dráttar. Meirihluti borgar-
stjórnar hefur haft hagsmuni
Bætur almannatrygginga
hækka um 15% um
mánaðamótin. í ráðherratíð
Matthíasar Bjarnasonar í
tryggingaráðuneyti hafa
bætur almannatrygginga
hækkað mun meira en nemur
hækkun kauptaxta eða verð-
lags. Þetta þýðir, að lífskjör
lífeyrisþega hafa batnað sem
þessu nemur.
Matthías Bjarnason hefur
beitt sér fyrir því, að bætur
allra borgarbúa í huga og það
vita allir, sem samskipti hafa
átt við borgarstjórann í
Reykjavík að ekki er gerður
mannamunur í þeim efnum
eða öðrum. Borgarstjórnar-
meirihluti Sjálfstæðismanna
er meirihluti borgarbúa
allra. Ábyrgð kjósenda í
Reykjavík í dag er mikil.
Valkostir eru skýrir.
Morgunblaðið hvetur Reyk-
víkinga til þess að styðja
D-listann í dag — ekki vegna
Sjálfstæðisflokksins heldur
vegna Reykjavíkur og hags-
muna borgarbúa.
Á starfsliði D-listans í dag
hvílir mikil vinna. Þar er að
verki fólk, sem leggur á sig
mikið og óeigingjarnt starf
til þess að tryggja meiri-
hlutastjórn áfram í höfuð-
borginni. Frá opnun kjör-
staða til lokunar þeirra í
kvöld má í engu slaka á.
Þetta eru tvísýnar kosningar
og þær vinnast ekki nema
allir leggist á eitt.
almannatrygginga hækka
lögum samkvæmt í kjölfar
kauphækkana strax en ekki
nokkrum mánuðum seinna
eins og áður var.
Sem dæmi um þetta má
nefna, að ellilífeyrir og full
tekjutrygging hafa hækkað
um 174% á síðustu tveimur
árum. Á sama tíma hafa
kauptaxtar hækkað um 157%
og verðlag í landinu um
113%.
Aldraðir og
hækkun tryggingabóta
j Reykj avíkurbréf
V♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ Laugardagur 27. maíJ
Valdimar
r
Olafsson
Valdimar Ólafsson, fvrrum
starfsmaður hjá Rafmannsveitum
' Reykjavíkur, sem jarðsunginn var
í gær, föstudag, var mætur fulltrúi
þess fólks, sem er burðarásinn í
starfi Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík. Óbreyttir liðsmenn,
sem krefjast einskis í frama eða
frægð en lejcgja af mörkum
fórnfúst Of; óeigingjarnt starf
vegna þess, að þeir trúa á hugsjón-
ir sjálfstæðisstefnunnar. Valdi-
mar Ólafsson var einn þeirra. Við
leiðarlok fylgja honum þakkir og
virðing þeirra fjölmörgu, sem
kynntust honum í starfi Sjálfstæð-
isfélaganna í Reykjavík.
Hver kynslóð ungs fólks á fætur
annarri, sem komið hefur til
starfa í röðum sjálfstæðismanna á
undanförnum árum og áratugum
kynntist þessum glaðværa, áhuga-
sama og eljusama manni, sem
alltaf var til staðar, hvort sem var
á Varðarfundum, í sumarferðum
Varðar eða á öðrum samkomum,
þar sem flokksmenn Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík komu saman.
Gunnar Thoroddsen, varafor-
maður Sjálfstæðisflokksins segir í
minningargrein í Morgunblaðinu
um Valdimar Ólafsson: „Störf
hans fyrir Sjálfstæðisflokkinn
voru mikil að vöxtum og gæðum og
nieir unnin innan flokksins en í
sviðsljósi. Alltaf fórnfús og viljug-
ur að vinna þeim málstað, sem
hann studdi af heilum hug.“
I kveðju frá Landsmálafélaginu
Verði segir: „Ferill Valdimars
Ólafssonar, sem hvatamanns,
starfsmanns, stjórnanda og þátt-
takanda í félagsmálum Sjálfstæð-
isflokksins er slíkur óslitinn ferill
atorku, ósérhlífni og fórnfýsi að
með ólíkindum má telja.“
Andstæðingar Sjálfstæðis-
flokksins halda því stundum fram,
að hann sé flokkur sérhagsmuna-
manna og efnamanna og að afl
hans byggist á því, að sérhags-
munamenn hafi sameiginlega
hagsmuni af því að halda starfi
flokksins uppi. Þetta er mikill
misskilningur. Sjálfstæðisflokkur-
inn byggir á fólki eins og Valdimar
Ólafssyni. Það er hvorki sérhags-
munafólk eða efnafólk. En það er
fólk, sem stendur djúpum rótum í
íslenzku samfélagi. Fólk, sem trúir
á frelsi einstaklingsins til orðs og
æðis. Fólk, sem trúir á sjálfstæði
íslands og er reiðubúið til að axla
þær byrðar, sem eru samfara því
að tryggja það sjálfstæði. Fólk,
sem af eigin rammleik hefur
brotizt frá fátækt til bjargálna. Á
slíku fólki byggir hið mikla afl
Sjálfstæðisflokksins.
Þrotlaust
starf framundan
Sigríður Gústafsdóttir segir í
minningarorðum um Valdimar
Ólafsson í Morgunblaðinu: „Hann
vann mikið fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn og taldi ekki eftir sér sporin
þar, frekar en annars staðar. Veit
ég, að hann hlakkaði mikið til að
vinna í komandi kosningum og eitt
er víst, hans verður saknað þar.“
Þetta eru orð að sönnu. Og
fordæmi þessa látna heiðUrs-
manns, sem alltaf var til staðar,
þegar á þurfti að halda vferður
stuðningsfólki meirihluta borgar-
stjórnar áreiðanlega hvatning til
þess að láta hendur standa fram
úr ermum í dag, laugardag, og á
morgun, sunnudag, til þess að
tryggja Reykjavík áfram styrka
stjórn eins flokks. En til þess að
það megi takast verða menn að
leggja á sig þrotlaust og mikið
starf um þessa helgi. Því er
stundum haldið fram, að aðvaran-
ir talsmanna sjálfstæðismanna í
borgarstjórn um að meirihlutinn
kunni að vera í hættu séu áróðurs-
bragð eitt. En það er ekki svo. Til
þess að Sjálfstæðisflokkurinn
haldi meirihluta sínum í borgar-
stjórn Reykjavíkur, þarf gífurlegt
átak. Fjölmennið í borginni er
orðið slíkt og sveiflur í atkvæðum
á höfuðborgarsvæðinu eru orðnar
svo miklar, að jafnvel þótt vel
gangi í einum kosningum eins og
t.d. borgarstjórnarkosningunum
fyrir fjórum árum er það engin
vísbending um, að meirihlutinn sé
öruggur nú.
Ef eingöngu er miðað við mál-
efnastöðuna i borgarstjórn þurfa
sjálfstæðismenn engu að kvíða. Ef
eingöngu væri tekið mið af mál-
efnastöðu minnihlutaflokkanna
þyrftu sjálfstæðismenn heldur
engu að kvíða. Og ef eingöngu væri
tekið mið af þeirri kosningabar-
áttu, sem nú er lokið, væri heldur
ekki ástæða til að hafa áhyggjur
af kosningaúrslitum. En þótt allt
þetta sé meirihluta borgarstjórnar
ótvírætt í hag nú, er staðreyndin
einfáldlega sú, að svo mikill hluti
borgarbúa þarf að koma á kjörstað
og greiða atkvæði sitt til þess að
meirihlutinn í borgarstjórn verði
tryggður áfram, að það kallar á
verulegt átak, þegar deyfð og
áhugaleysi er jafn áberandi í
stjórnmálabaráttunni og einmitt
nú.
Fyrir fjórum árum var gífurleg
spenna í stjórnmálabaráttunni,
þegar gengið var til borgar-
stjórnarkosninga. Vinstri stjórnin
var að renna sitt valdaskeið á
enda, þing hafði verið rofið og allt
að því ólga í stjórnmálum lands-
manna. Það andrúmsloft kallaði á
geysilegan áhuga og mikinn
starfsvilja fólks í þágu Sjálf-
stæðisflokksins í kosningum. Nú
er andrúmsloftið allt annað. Engin
spenna er í stjórnmálabaráttunni,
margir hafa lagt á sig mikið starf
fyrr á árinu vegna þátttöku í
prófkjörsbaráttu. Þetta og margt
fleira stuðlar að því, að andvara-
leysi fólks er hættulegasti and-
stæðingur sjálfstæðismanna í
þessum borgarstjórnarkosningum.
Þess vegna er það rétt, sem
Birgir Isl. Gunnarsson, borgar-
stjóri, sagði á fjölskylduhátíð
D-listans í Laugardalshöllinni á
föstudagskvöld, að úrslitin eru
óviss og sú óvissa kallar á
þrotlaust starf allra þeirra, sem
vilja stuðla að áframhaldandi
meirihluta sjálfstæðismanna í
borgarstjórn Reykjavíkur. Sá
meirihluti hefði aldrei verið
tryggður svo lengi, sem raun ber
vitni um, ef hann hefði einvörð-
ungu byggzt á, stuðningi þeirra,
sem að jafnaði fylgja Sjálfstæðis-
flokknum í landsmálum. Sá meiri-
hluti hefur byggzt á atkvæðum
þeirra fjölmörgu borgara, sem
hafa fylgt öðrum flokkum að
málum í þingkosningum en hafa