Morgunblaðið - 07.06.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. JÚNÍ 1978
Ekki ofgera hlutina, vinur
minn. Einu sinni á dag er nóg!
Við ættum að hafa frá nógu að
segja. þegar við komum heim
úr þessu fríi?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Kallið á sporhundana og þurrk-
ið af sta'kkunarglerinu. I dag
reyna lesendur að finna
bridge-Klæpamann. Ok allar stað-
reyndir málsins er að finna í
einfiildu KrandRamei.
Gjafari suður, norður-suður á
hættu.
Norður
S. G532
H. Á63
T. K5
L. G1072
Vestur
S. K104
H. 972
T. G10972
L. 53
Suður
S. ÁD
Austur
S. 9876
11. KD84
T. DS6
L. A4
Ríkisútvarpið —
róttæklingagöngur
„Hinn mikli boðskapur minni-
hlutahópa úr sálufélagsskap rót-
tæklinga, hernámsandstæðinga
með meiru, hefur nú enn einu sinni
verið birtur öllum lýðnum. —
Stofnað skal til róttæklingagöngu
þann 10. júní n.k., en dagskipanin
til liðsins að þessu sinni sú, að nú
skuli hvorki meira né minna en
lagt í sjálft stórvirkið, þrammrút-
una Keflavík/Reykjavík, þó með
ívafi venjubundinna rútubílaflutn-
inga, þegar fótfúinn fer að verða
eldmóðinum yfirsterkari, eins og
við hefur viljað brenna, og varla
nema mannlegt!
Fjaðrafok útbreiðsluáróðurs
hefur að venju dunið á mönnum í
formi dreifisnepla, linnulausra
símhringinga og þannig mætti
lengur telja.
Aðaltilefni þessarar orðsending-
ar til þín, Velvakandi góður, er að
vekja aftur athygli á hefðbundn-
um og áberandi staðreyndum
undanfarandi ára, varðandi af-
skipti fjölmiðla af róttæklinga-
göngum á göngudögunum sjálfum,
en ef mið er tekið af fyrri reynslu
telur undirritaður að það sem við
má búast að þessu sinni verði
eitthvað á þessa leið:
EF AÐ VANDA LÆTUR munu
fjölmiðlar almennt telja fyrirtæk-
ið tæpast þess virði að á það sé
minnst, á göngudegi sem endra-
nær, NEMA TVEIR FJÖLMIÐL-
AR, þ.e.a.s. einkamálgagn róttækl-
inga, dagblaðið Þjóðviljinn, OG
STOFNUN ALLRA LANDS-
MANNA RÍKISÚTVARPIÐ
(HLJÓÐVARP).
EF AÐ VANDA LÆTUR hefur
áróðurslið Þjóðviljans nú um skeið
verið önnum kafið við útgáfu
göngudagsblaðsins, sem að venju
mun að sjálfsögðu að mestu verða
helgað Keflavíkurröltinu.
EF AÐ VANDA LÆTUR mun
svo jafnframt róttæklingadeild
H. G105
T. Á43
L. KD986
Vestur spilaði út tígulgosa gegn
þrem gröndum. Sagnhafi gaf
fvrsta tigulslaginn en tók þann
næsta með kóng. Hann spilaði
síðan lágu laufi frá blindunt en
austur tók strax á ásinn og spilaði
t>riðja tígli sínum. Þar með var
síðasta tígulfyrirstaðan farin.
Suður tók þá þrjá laufslagi, endaði
í blindum og reyndi spaðasvíning-
una til að fá níunda slaginn. En
vestur átti kónginn og tók tígul-
slagi sína. Einn niður.
Lesendur hafa ekki. iokið verk-
efni sínu þó þéir geti bent á
sökudólginn. Einnig þarf að benda
á sakargiftir.
Beint liggur við, að suður var sá
seki. Og saknæmt athæfi hans
fólst í rangri tímasetnihgu á
spaðasvíningunni.
Allt sem gera þurfti, og við
höfum þegar séð, var að svína
spaða áður en farið var í laufið.
Suður gaf fyrsta slaginn réttilega
en eftir tígulkónginn hefðum við
svínað spaðadrottningu. Vestur
gæti þá spilað tígli en engin
innkonta var eftir á hendi hans til
að taka tígulslagina.
En er tilviljun hvorum svarta
litnum er fyrst spilað? Nei. Ekki
er hægt að húast við, að spilið
vinnist eigi vestur bæði spaðakóng
og laufás. En spilið stendur alltaf
eigi austur annað þessara spila.
Nú, eða bæði og við gerum ráð
f.vrir, að vestur eigi fleiri tígla en
austur.
Þarna sérðu því eru takmörk sett hve hægt er að
fyndinn.
vera svakalega
[maðurinn á bekknum
Framhaldssaya eftir Georges Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir islenzkaöi
60
sterkar líkur fyrir því að þeir
komist að þeirri niðurstöðu að
þú heíðir verið sá eini sem
hafði vitneskju um ferðir hr.
Louis og sömuleiðis sá eini sem
hafði verulegan hag af því að
drepa hann.
— Þá eru þessir dómendur
meiri fíflin!
— Ég ætlaði nú að segja þér
þettu engu að síður. Nú er
klukkan hálfeitt. Við erum hér
á skrifstofunni minni g klukk-
an eitt kemur Comilieau dóm-
ari og ég sendi þig til hans.
— Er það lítill kauði með-
tannburstayfirskcgg?
- Já.
— Þá höfum við hitzt áður.
Iiann er kominn yfir miðjan
aldur. er það ekki?
— Þú gætir til dæmis spurt
hann að því hvað hann væri
gamall.
— En ef mig langar ekki
vitund til að hitta hann aftur?
— Þá veiztu fullvel hvað þú
átt að gera.
Jef trúður andvarpaði þung-
an.
— Þér hafið víst ekki sígar-
ettu?
Maigret tók pakka upp úr
skúffunni og rétti honum.
— Og ejdspýtur?
Stutta stund reykti hann
þegjandi.
— Eg býst ekki við þér hafið
neitt hér sem flýtur, skiljið
þér? ,
— Ætlar þú þá að leysa frá
skjóðunni?
— Ég er ekki búinn að gera
það upp við mig. Ég er að velta
fyrir mér hvort ég hafi nokkuð
að segja.
Þetta ga'ti tekið óratfma.
Maigret þekkti manngerðina.
Til vonar og vara gekk hann að
dyrunum og kallaði á Lucas.
— Lucas! Farðu til Quai de
Valmy og náðu í Francoisc
Bidou!
Ilann sá að manninum varð
órótt og rétti fingur upp.
— Gerið það ekki. lögreglu-
foringi. gerið það ekki!
— Ætlarðu þá að leysa frá
skjóðunni?
— Ég heljl það myndi ganga
betur ef ég fengi glas af
einhverju góðu á meðan.
— Bfddu við Lucas. Ég læt
þig vita þegar þú átt að fara.
Og við Jef sagði hann.
— Ertu hræddur við konuna
þína?
— Þér lofuðuð að gefa mér
eitthvað að drekka.
Þegar Maigret hafði lokað
hurðinni aftur gekk hann að
skáp og tók fram koníaks-
flösku og hellti smálögg í glas.
— Á ég að drekka einn?
— Jæja?
— Og hvaða spurningar!
— Ilvar hittir þú I,ouis í
fyrstaskipti?
— Á bekk á Boluevard
Bonne Nouvelle.
— Og hvernig hófst kunn-
ingsskapur ykkar?
— Ja. svona cins og það
gengur til í á slfkum stöðum.
Eg sagði citthvað í þeim dúr að
það væri vor í lofti og hann
hefur sjálfsagt sagt það væri
hetra veður þann dag en
daginn áður.
— Var þetta fyrir um það bil
tveimur og hálfu ári?
— Já, líkast til. Ég man það
ekki nákvæmlcga. Við hittumst
á þessum bekk næstu daga og
hann virtist feginn að hafa
einhvern til að tala við.
— Sagðist hann vera at-
vinnulaus.
— Já. að lokum sagði hann
mér sína raunasögu. að hann
hefði unnið hjá sama fyrirta'ki
í tuttugu og fimm ár og sfðan
hefði það allt í einu verið lagt
niður og hann hefði ekki þorað
að segja konunni sinni frá því.
Og svona okkar á milli sagt
virðist hún vera meira en lítið
skass. Hann lét hana þess
vegna halda að hann ynni á
sama stað. Ég held að hann hafi
ekki getað talað um þetta við
neinn áður og það létti á
honum.
— Vissi hann hver þú varst?