Morgunblaðið - 15.06.1978, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 1978
Baráttuþing ungra sjálfstæðismanna í Reykjaneskjördæmi
Sjálfstæði eða
sósíalisma?
Un>?ir Sjálfstæðismenn í
Reykjaneskjördæmi héldu fjöl-
mennt baráttuþing í Kópavogi
s.l, laugardag undir kjörorðinui
„Sjálfstæði eða sósíalisma?“ A
þingið voru mættir flestir ungir
trúnaðarmenn flokksins í kjör-
dæminu. og urðu mjög fjörugar
umræður á þvi um markmið og
leiðir Sjálfstæðisflokksins á kom-
andi árum. um efnahagsmálin,
varnarmálin, Morgunblaðið, síð-
degisblöðin, rikisfjölmiðlana og
skólakerfið. Eyjólfur Guðmunds-
son, formaður Kjördæmissam-
taka ungra Sjálfstæðismanna á
Reykjanesi, setti þingið, en Jón
Pétur J. Eiríksson hagfræðingur
sagði. að einungis væru til tvcnns
konar hagkerfi. miðstýrt og
frjálst. Ilagkerfi Kambódíu eftir
valdatöku Rauðu kmeranna kæm-
ist líklega næst því að vera
„hreint" miðstýrt hagkerfi. Lítill
sem enginn ágreiningur væri á
milli hagfræðinga um það. að
rekstur væri hagkvæmari í
frjálsu hagkerfi. Sjálfstæðis-
flokkurinn kysi frjálst hagkerfi.
Magnússon, formaður Sambands
ungra Sjálfstæðismanna, sleit
þvi. Matthías A. Mathiesen fjár
málaráðherra, sem er í 1. sæti
D-listans í kjördæminu, Hannes
Hólmsteinn Gissurarson háskóla-
nemi, sem er í 8. sæti listans, og
Pétur J. Eiríksson hagfræðingur
fluttu framsöguræður.
Ríkisbúskapurinni
Umbætur
í anda frjálshyggju
Matthías ræddi um ríkisbúskapi;
inn og benti á nokkrar umbætur i
anda frjálshyggju, sem gerðar
voru á þessu kjörtímabili. Hlutur
ríkisins í þjóðarframleiðslu lækk-
aði úr 31% í 27%. Hlutur beinna
skatta — sem eru skattar á aflafé
einstaklinga -r- í tekjum ríkisins
lækkaði úr 19% í 14%, og hlutur
óbeinna skatta — sem eru skattar
á eyðslu — hækkaði að sama
skapi. Útgjöld ríkissjóðs umfram
áætlun lækkuðu úr 37% fjárlaga í
10%, þannig að fjárlög eru miklu
nákvæmari en áður. Matthías
sagði, að í n.k. þingkosningum
væri kosið um stjórn undir forystu
Sjálfstæðisflokksins eða vinstri
stjórn, stjórn í anda frjálshyggju
eða stjórn í anda sósíalismans.
Sjálfstæðisflokkurinn gengi
óbundinn til þessara kosninga og
væri tilbúinn til samstarfs eftir
þær við alla þá, sem vildu leysa
vandann með þjóðarsátt.
Hannes Hólmsteinn sagði, að
tvær stefnur tækjust. á í íslenzkum
Ungir Sjálfsta‘ðismenn (S.u.s.j hala gefið út tvo bæklinga, sem eru að sögn þeirra ómissandi fyrir þá,
sem ætla að taka málefnalcga afstöðu í nk. þingkosningum. Friedrich von Ilayek, sem fékk
Nóhelsverðlaunin í hagfræði 1974, segir í öðrum, að sósialisminn sé „leiðin til ánauðar", en þeir Baldur
Guðlaugsson lögfra>ðingur, Geir II. Haarde hagfræðingur. Baldur Sveinsson kcnnari og Björn Bjarnason
skrifstofustjóri skrifa í hinum um hlutverk varnarliðsins. Bæklingarnir eru fáaníegir á skrifstofu
Sjálfsta-ðisflokksins í Reykjavík.
Matthías Á. Mathiescn fjármálaráðherra ræðir við starfshóp á baráttuþinginu. í ræðu hans kom fram,
að margar umbætur í anda frjálshyggju hafa verið gerðar á rikisbúskapnum á þessu kjörtímabili. Til
dæmis hefur hlutur ríkisins í þjóðarframleiðslu lækkað úr 31% árið 1975 í 27%, og útgjöld ríkisins fóru
einungis 10% fram úr áætlun 1977. en 37% 1974.
stjórnmálum eftir sigur sósíalista-
flokkanna í byggðakosningunum,
stefna Sjálfstæðisflokksins eða
sósíalisminn. Munurinn á þeim
væri sá, að skv. sjálfstæðisstefn-
unni veldu menn sér markmiðin í
lífinu sjálfir, en skv. sósíalisman-
um veldi einhver hópur markmiðin
fyrir alla.
Sjálfstæðisflokkurinn
berðist fyrir sjálfstæði einstakl-
ingsins og þjóðarinnar, hann hefði
haft forystu um stofnun lýðveldis
1944, aðildina að Atlantshafs-
bandalaginu 1949, sem tryggði
sjálfstæði þjóðarinnar, og þær
breytingar á hagkerfinu, sem juku
frelsi einstaklinganna, árin 1950
og 1960. Sjálfstæðismenn í þessari
ríkisstjórn hefðu tryggt varnir
landsins, fært fiskveiðilögsöguna
út í 200 mílur án mannfórna, og
verðbólgan hefði á fyrstu þremur
árum kjörtímabildsins hjaðnað úr
52% í 26%, en hagsmunahóparnir
ekki verið tilbúnir til þeirra fórna,
sem nauðsynlegar væru til þess, að
verðbólguvandinn leystist, og
verðið hefði því bólgnað upp aftur.
Haftabúskapur væri líklega rek-
inn, ef Sjálfstæðismenn hefðu ekki
tekið forystu í ríkisstjórn 1974.
Pétur sagði, að einungis væru til
tvær fræðilegar lausnir á þeim
vanda, hver ætti að taka efnahags-
legar ákvarðanir eða ráðstafa
þeim takmörkuðu gæðum, sem til
væru. Önnur lausnin væri, að
einstaklingarnir ættu sjálfir að
taka ákvarðanirnar, og fæli hún í
sér frjálst hagkerfi eða markaðs-
kerfi, en hin væri, að ríkið (undir
ýmsum nöfnum.) ætti að gera það,
og fæli hún í sér miðstýrt
hagkerfi. í frjálsu hagkerfi gætti
tilhneigingar til lýðræðis, en í
miðstýrðu hagkerfi væri einræði
nauðsynlegt. Þessi fræðilegu líkön
ættu sér auðvitað ekki fullkomnar
samsvaranir á jörðinni. Líklega
kæmist hagkerfi Kambódsju eftir
valdatöku Rauðu kmeranna næst
því að vera miðstýrt, en oftast
væri hagkerfi Ráðstjórnarríkj-
anna talið miðstýrt, en hagkerfi
Bandaríkjanna frjálst. Á íslandi
væri hagkerfið miklu nær því að
vera frjálst en miðstýrt, en þó
væri arðsemi greinilega ekki eins
algengt markmið og í öðrum
frjálsum hagkerfum, ýmiss konar
„félagsleg" sjónarmið eða „rétt-
lætissjónarmið" hefðu ráðið miklu,
en vandinn væri auðvitað að meta,
hvað væri réttlátt og „félagslegt"
og hvað ekki. Pétur sagði, að
Sjálfstæðisflokkurinn kysi frjálst
hagkerfi.
Lausn verðbólguvandansi
Takmörkun án
nauðungar
Baráttuþingið samþýkkti ræki-
legar ályktanir um verðbólguna,
byggðastefnuna og ríkisbúskap-
inn. í ályktuninni um verðbólguna
segir m.a.:
„Til eru tvær lausnir á verð-
bólguvandanum. Önnur er að auka
frelsi einstaklinganna. Þessa lausn
kjósa ungir Sjálfstæðismenn í
Reykjaneskjördæmi. Hin er að
auka vald ríkisins. Þessa lausn
kjósa sósíalistar. Lausnin, sem
Sjálfstæðisflokkurinn hlýtur að
reyna að vinna að í samstarfi við
aðra flokka (þangað til hann fær
meirihlutafylgi), er samhæfing
aðgerða í peningamálum, launa-
málum, ríkisfjármálum og at-
vinnumálum. Hún er:
í peningamálum að takmarka
útlán banka og opinberra sjóða
með vaxtabreytingum, þannig að
jafnvægi sé með innlánum og
útlánum, að takmarka innflutning
með gengisbreytingum, þannig að
jafnvægi sé með innflutningi og
útflutningi, og umfram allt að
takmarka aukningu peningamagns
við aukningu þjóðarframleiðslu,
í launamálum að takmarka launa-

Hannes H. Gissurarson háskóla-
nemi sagði, að kosið væri í
þingkosningunum 25. júní nk.
um sjálfstæði eða sósialisma og að
kjörorð ungra Sjálfstæðismanna í
Reykjaneskjördæmi væru
sjálfstæði cinstaklingsins — sam-
vinna stétta og sjálfstæði íslands
— samvinna Vesturlanda.
hækkanir við hækkun þjóðar-
tekna,
í ríkisfjármálum að takmarka
opinberar framkvæmdir, reka rík-
ið án halla og lækka hlut þess í
þjóðarframleiðslu,
í atvinnumálum að safna sjóðum
í sjávarútvegi til þess að jafna
sveiflur í verði og magni sjávar-
afla og auka fjölbreytni út-
flutningsvöru með iðnvæðingu.
Lausn verðbólguvandans er í
rauninni einföld: Takmörkun án
nauðungar.“
I ályktuninni um ríkisbúskapinn
er þeim umbótum á ríkisbúskapn-
um, sem gerðar hafa verið að
frumkvæði Matthíasar Á.
Mathiesens, á þessu kjörtímabili,
fagnað. I henni segir m.a.: „Að
lokum minna ungir Sjálfstæðis-
menn í Reykjaneskjördæmi á þau
frumsannindi, sem menn mega
alls ekki gleyma: að ríkið er fyrir
mennina, en mennirnir ekki fyrir
ríkið."
I ályktuninni um byggðastefn-
una segir m.a.: „Fjárfesting á að
fara eftir arðbærni framkvæmda,
en ekki atkvæðavon stjórnmála-
manna." Síðan segir: „Fólkið á að
hafa réttinn, en ekki byggðarlögin.
Það skiptir ekki máli, hvort
kjósandinn er karl eða kona, ungur
eða gamall, ríkur eða fátækur,
Vestfirðingur eða Reyknesingur.
Kyn, aldur, eign og búseta eiga
ekki að gefa sumum mönnum
atkvæðisrétt umfram aðra. Ungir
Sjálfstæðismenn á Reykjanesi
krefjast þess vegna jafnréttis
Reyknesinga á við aðra lands-
menn, þannig að enginn munur sé
á atkvæðisrétti manna eftir
búsetu þeirra."