Morgunblaðið - 17.06.1978, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. JÚNÍ 1978
Myndir á borö viö litlu myndina til vinstri málaöi Kristján eftir Ameríkudvöl sína og Parísardvölina
1919. En hin myndin er ný. Á sýningunni eru myndir frá öllum hans fcrli. Ljósm. Kr. Ól.
og valdi liti fyrir fólk og þess
háttar. Vann fyrir mér á þann
hátt.
— Þarna varð eitthvert hlé í
listinni hjá þér?
— Já, eftir 1950 og allt til
1956 snerti ég varla á pensli. Þá
var uppi á teningnum meðal
allra minna vina þessi geometr-
íska stefna. Mér féll hún ekki.
Fannst ég vera einn í heiminum
og lagði blátt áfram upp laup-
ana. Og þarná er fyrsta myndin,
sem ég málaði eftir þetta hlé. Eg
var þá farinn að verða var við
að ég átti skoðanabræður í París
og víðar. Var ekki lengur einn í
heiminum.
Myndin „Hvít hreyfing á
gulum fleti", máluð 1956, er úti
í glugga sýningarsalarins. Og
við hlið hennar önnur mynd,
máluð 1976, tuttugu árum síðar.
Og það er skemmtilegt að sjá
hve litameðferðin er lík, ef að er
gáð. Síðari myndin nefnist „Leið
72“. Hún er svolítið fígúratívari,
má greina strætisvagn að fara
gegnum göng, andlit o.fl. Er
mjög fróðlegt að sjá þessar tvær
myndir hlið við hlið.
— Kristján, á tfmabili málað-
ir þú fígúrur eða andlit, sem
þóttu einkennandi fyrir þig, eins
og dæmi má sjá um hér á
sýningunni.
— Já, sagt hefur verið að ég
hafi orðið fyrir áhrifum frá
Dubuffet, sem má að vísu til
sanns vegar færa. En meiru
skipti að ég hafði kynnst Sout-
ine, sem er kóloristi af guðs náð,
sem Dubuffet var aldrei. Það
var mikið af dýrðlegum mynd-
um eftir hann í Barnes-safninu.
Andlitin eru frá Ameríkuárun-
um og Parísardvölinni sumarið
1949.
— Já, þú fórst til Parísar og
hafðir gott af?
— Heppnin hefur gjarnan
verið með mér, svarar Kristján
að bragði. Eg var svo heppinn að
kynnast þar einum mesta mynd-
listarfrömuðinum í París á
þessum tíma, Tapié. Sýningar-
salurinn hans var þá það, sem
hæst bar í heiminum. Tapié átti
mjög merkilegt einkasafn, sem
ég fékk að sjá. Og hann dró fram
úr kjallarageymslum sínum fyr-
ir mig allt það sem hann átti.
Hann bauð mér að sýna hjá sér.
Ég taldi mig ekki tilbúinn til
þess fyrr en eftir tvö ár. Ætlaði
að mála heima fyrir þá sýningu.
En þá var þvílíkt eymdarástand
hér heima á mér og öðrum, að
af því varð ekki. Það var þá, sem
ég hætti að mála og fór að
teikna húsainnréttingar o.fl.
— Síðan þú reifst þig upp úr
því um 1956, hefurðu svo sýni-
lega málað samfellt og listin
haft eðlilegan framgang, eins og
sjá má hér á sýningunni?
— Já, þessi 20 ár hefi ég
málað sleitulaust, nema þegar
ég hefi ekki haft húspláss. Lengi
vel var ég að hrekjast á milli
staða með allt mitt dót. Var í
nokkur ár með vinnustofu í
Þingholtsstræti, en flutti stund-
um á hverju ári. Eða engan stað
var hægt að fá og þá pakkaði
maður saman. En eftir að ég
byggði við Barðavoginn hefi ég
haft góða vinnustofu, með bestu
vinnustofum í landinu.
— Myndirnar hafa tekið
breytingum á þessum árum. Ég
man eftir sýningu með myndum,
þar sem þú notaðir mikið lakk.
Þær sé ég ekki hér?
— Ein lítil mynd er að vísu
hér í horni. Þær myndir eru frá
þeim tíma, þegar ég byrjaði
aftur að mála og hélt sýningu í
Bogasalnum 1958.
— Skrýtið hve náttúran er
rík í þessum myndum. Eins og
að horfa niður fyrir fætur sér og
sjá allt þetta smálega?
— Já, ég hefi aldrei losnað við
37
að nýta það sem er í náttúrunni,
þó í abstrakt-myndum sé. Mað-
ur losnar aldrei frá náttúrunni.
Inspirationin kemur um leið og
maður er byrjaður að vinna og
þá tekur myndin að breytast...
— Byrjarðu þá að vinna
reglulega, eins og ganga til
vinnu á vissum tíma?
— Nei, ég vinn mjög óreglu-
lega. Ég er kannski búinn að
neita mér lengi um að mála og
farið að langa til að taka
pensilinn. Margt fleira þarf að
gera en mála og daglegt amstur
er tafsamt.
— Þú selur myndir þínar
heima og mér skilst að þær fari
nokkuð jafnóðum. Það er
kannski ástæðan til þess að þú
sýnir sjaldan?
— Þegar ég hefi verið með
sýningar, hefur allt þetta til-
stand með fjölmiðla og annað
sem því fylgir verkað þannig á
mig, að ég hefi ekki getað málað
á eftir allt upp í tvo mánuði. Það
er ein ástæðan fyrir því að ég
hafði gefist upp á því. En nú
bregður svo kynlega við, meðan
þessi sýning er, að mig langar til
að mála. I gær komst ég í að
mála og málaði stóra mynd.
Þetta stafar líklega af því að ég
hefi notið stuðnings þeirra, sem
buðu mér að sýna, Félags
íslenzkra myndlistarmanna og
listahátíðar, og sá stuðningur
hefur verið mikill og góður.
— Og þér líkar salurinn hér?
— Já, þetta er besti sýningar-
salur fyrir einkasýningar í
borginni. Það er mikill fengur
að hafa fengið hann.
Og með þeim töluðuðum orð-
um slitum við tali. — E.Pá.
sambönd er gersamlega hrundu
til grunna, er íslendingar
bjuggu við 20% —30% tolla á
sama tíma og keppinautarnir
greiddu nánast enga. Horfur eru
nú hinsvegar bjartar á þessum
markaði.
A-Evrópa
Hlutdeild A-Evrópulandanna
í sölu S.l. var á s.l. ári 77%, 80%
árið 1976 og 60% 1975.
A-Evrópuviðskiptin eru mikil-
væg undirstaða fyrir iðnaðinn,
sem ekki væri hæagt að vera án.
Það verður þó að teljast spor í
rétta átt að dregið hefur nú úr
hlutfallslegri stærð þessa
markaðar, án þess að um
samdrátt hafi verið aö ræða.
Verður framvegis lögð áherzla á
það og reynt að hindra að
iðnaðurinn verði of háður einu
markaðssvæði og þar með ein-
hæfur. Aukin fjölbreytni vöru-
tegunda er tvímælalaust næsta
söluátakið á mörkuðum A-
Evrópu en þangað eru nú nær
eingöngu seldir gaffalbitar,
þorsklifur og kavíar.
Aðrir markaðir
Auk hinna fyrrgreindu hefð-
bundnu markaða er unnið að
markaðsmálum í Afríku og Asíu
og hafa tilraunasendingar farið
til Ástralíu, Singapore, Hong
Kong og Nigeríu og fengið góðar
viðtökur.
Rekstrarafkoman
Eins og áætlað var í upphafi
hafa tekjur hinnar almennu
sölustarfsemi, umboðslaunin,
ekki staðið undir tilkostnaði.
Því hefur styrkur ríkisvaldsins,
er nam 25 milljónum króna á ári
fyrstu fimm árin, verið stofnun-
inni mikilvægur bakhjarl. Mjótt
var á munum á síðastliðnu ári,
en samt varð nokkur halli á
rekstrinum. Eigið fé fyrirtækis-
ins var í árslok 23,5 milljónir
króna.
Á þessu ári standa vonir til að
því takmarki verði náð, að reka
stofnunina hallalaust og án
aðstoðar hins opinbera.
Þróunarsjóður
Heildartekjur Þróunarsjóðs
urðu 75 millj. kr. og nam eigið
fé sjóðsins í árslok 137 millj. kr.
Rekstur söluskrifstofunnar í
Bandaríkjunum var stærsta
verkefni sjóðsins, og voru veittar
til starfsemi hennar 18,8 millj.
kr. Sjóðnum hafa verið tryggðar
verulegar tekjur næstu þrjú ár,
en enn bíða mörg brýn verkefni
úrlausnar. Matvælaverkfræð-
ingur verður ráðinn til S.l. á
þessu ári og eru talsverðar vonir
bundnar við störf hans að
vöruþróun.
Stjórn og
varastjórn
í aðalstjórn S.l. voru skipaðir
á aðalfundinum þeir Lárus
Jónsson, tilnefndur af iðnaðar-
ráðherra og er hann formaður,
Heimir Hannesson, tilnefndur
af viðskiptaráðherra, varafor-
maður, Kristján Jónsson,
Tryggvi Jónsson og Þorsteinn
Jónsson, allir tilnefndir af
framleiðendum. í varastjórn:
Benedikt Antonsson frá
iðnaðarráðuneyti, Stefán Gunn-
laugsson frá viðskiptaráðuneyti, .
Egill Thorarensen, Magnús
Guðmundsson og Böðvar Svein-
bjarnarson frá framleiðendum.
Samkvæmt lögum S.l. skipar
iðnaðarráðherra alla stjórnar-
menn en samkv. tilnefningu
ofangreindra aðila.
Starfsmannahald
Gylfi Þór Magnússon var um
s.l. áramót ráðinn einn fram-
kvæmdastjóri allrar starfsemi
S.I., er Eysteinn Helgason,
framkvæmdastjóri sölumála,
sagði starfi sínu lausu. Þorvald-
ur Finnbjörnsson var ráðinn
skrifstofustjóri 1. maí s.l. og
sölustjórar ráðnir Eyþór Ólafs-
son og Jörundur Guðmundsson.
Starfsmenn eru nú 10 auk
sendiboða hálfan daginn.
(Frá Sölustofnun lagmetis).
StórFeILcI
VERÖl/EkkuN
Vörubílstjórar athugió — vid höfum fakmarkadar
birgóir af hinum vióurkenndu BARUM vörubíh-
hjólbördum til afgreióslu nú þegar á ótrúlega
lágu verói
825
1200X20/18 verókr.
1100X20/16 veröfrákr
1000X20/16 ------
900X20/14 ------
X20/14 - ---
89.350
72.500
67690
61.220
47920
JÖFUR hf
AUOBREKKU 44-46 - KÓPAVOGI
- SÍMI 42600