Morgunblaðið - 29.06.1978, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 1978
Lucy Lindsay-IIoKK. stúlkan sem orðrómur er um að komi til með
að Kanga í hjónaband með Snowdon lávarði. hefur aftur snúið til
London. en þaðan hvarí hún þegar skilnaður Margrétar og
Snowdons var á döfinni. Lucy starfar við kvikmyndaframleiðslu.
Lengi hefur verið um það talað að hún <>« Snowdon hyggist ganga
í það heilaga. Hvorugt hefur þó viljað láta neitt uppi.
Kúbanskir fangar
líflátnir í Ogaden
Mogadishu, Sómalíu,
28. júní. AP.
REIÐIR vegna hernaðaríhlutun-
ar Kúbumanna í stríðinu í
Ogadenhéraði í Eþíópíu hafa
skæruliðar í Ogaden tekið kú-
banska fanga sína af lífi eftir að
mál þeirra hafði verið tekið fyrir
af „alþýðudómstólum,“ að sögn
talsmanns skæruliða á miðviku-
dag. Réttarhöldin og aftökurnar
áttu sér stað síðast í febrúarmán-
uði og i' byrjun mars.
„Þegar fólkið sá Kúbumennina
myrða saklausar konur og börn,
missti það stjórn á sér, og við
áttum því ekki annarra kosta völ,
auk þess sem við höfðum engan
samastað fyrir þá,“ sagði talsmað-
urinn, Shamed Hussein Haile.
Hann færðist undan því að
skýra frá fjölda þeirra fanga sem
líflátnir hefðu verið, en gaf í skyn
að þeir hefðu verið færri en 100.
„Flestir Kúbumennirnir kusu
fremur að deyja á vigvellinum, en
að láta taka sig til fanga".
Vegna þess hve erfitt hefur
verið að fá leyfi til að senda
fréttamenn til Ögaden hefur ekki
verið unnt að staðfesta frásagnir
af vígstöðvum í eyðimörkinni.
Þetta gerðist
1967 — ísraelsmenn sameina
Jerúsalemborg.
1966 — Fyrstu loftárásir á
Hanoi og Haiphong.
1965 — Fyrstu sóknar-
aðgerðir bandárískra fallhlífa-
liða í Víetnam.
1949 — Brottflutningi Banda-
ríkjamanna frá Kóreu lýkur —
Apartheid-stefnan hefst í S-
Afríku.
1943 — Bandaríkjamenn
stíga í land á Nýju Guineu.
1939 — Fyrsta áætlunarflug-
véiin flýgur frá Bandaríkjunum
til Evrópu.
1917 — Grikkir slíta sam-
bandinu við Miðveldin.
1896 — Marchand leggur upp
í herleiðangurinn til Fashoda í
Súdan.
1880 — Frakkar leggja undir
sig Tahiti.
1848 — Jóhannes erkihertogi
kosinn ríkisstjóri þýzks sam-
bandsríkis.
Afmæli dagsinst Peter Paul
Rubens flæmskur listmálari
(1577—1649) — Giacomo
Leopardi italskur rithöfundur
(1798-1837) - George W.
Goethals bandarískur verk-
fræðingur (1858-1928)
Innlenti Ásgeir Ásgeirsson
kosinn forseti 1952 — Sjálf-
stæðisflokkur vinnur lítið eitt á
í kosningum 1953 — Gústaf VI
Adolf í heimsókn 1957 — Eiða-
skóli brennur 1960 — íslending-
ar sigra Svía í knattspyrnu degi
Fréttaskýrendur og sendimenn á
Vesturlöndum telja engu síður að
taka megi nokkurt mark á fullyrð-
ingum uppreisnarmanna í Ogaden
um að þeim hafi orðið vel ágengt
að undanförnu í baráttunni við
Eþíópíumenn. Frásögum upp-
reisnarmannanna, sem njóta
stuðnings Sómala, hefur að undan-
förnu mjög vaxið fiskur um hrygg
og segjast þeir hafa borið sigurorð
af Eþíópíumönnum í hverri
skyndiárásinni af annarri.
Eins og fram hefur komið í
fréttum hafa Sovétmenn og
Kúbanir aftur komið við sögu í
Ogadenskærum nýlega.
eftir sigur í 3ja landa keppni í
frjálsum íþr. 1951 — Þýzkur
kafbátur sökkvir „Heklu“ 1941
— Búnaðarbanki Islands stofn-
aður 1929 — Þingvallafundur og
bláhvíti fáinn Iöghelgaður 1907
— Átta íslendingar taka þátt í
Ólympíuleikum 1910 — Friðrik
IV unnir trúnaðareiðar á Þing-
völlum 1700 — F. Guðmundur
Kjærnested 1929.
Orð dagsins> Vinna er eins
konar taugaveiklun — Don
Herold bandarískur rithöfundur
(1899-1966).
2 krónprinsar
ógna Mitterand
VÖLD Francois Mittcrand leið-
toga franskra jafnaðarmanna
hafa verið í hættu síðan
flokkurinn beið ósigur í þing-
kosningunum í marz. Spenna
hefur aukizt í flokknum og
tveir menn hafa verið tilnefnd-
ir liklegustu eftirmenn Mitter
ands.
Annar þessara manna er
Michael Rocard ritari
flokksins einn helzti hvata-
maður nýjunga í flokksstarf-
inu og einn snjallasti ræðu-
maður flokksins. Keppinautur
hans er Pierre Mauroy sem cr
af gamla skólanum og styðst
við flokkskerfið.
Mitterand hefur ekki lýst því
yfir að hann hafi í hyggju að
segja af sér enda er talið að
hann vilji það ekki af persónu-
legum ástæðum og það gæti eins
og á stendur leitt til sundrungar
í flokknum. En Rocard og
Mauroy keppa markvisst að
völdunum og Mitterand stendur
höllum fæti því að hann er
farinn að eldast og er frægastur
fyrir það að tapa sífellt í
kosningum.
Hættan sem franskir
jafnaðarmenn standa andspæn-
is ef þeir kjósa nýjan flokksfor-
ingja er sú að það gæti orðið til
þess að flokkurinn leystist upp
eins og áður hefur gerzt.
Flokkur þeirra nýtur að vísu
almennari stuðnings kjósenda
(23%) en flestir stjórnmála-
flokkar en hann er lausari í
reipunum en flokkar kommún-
ista og gaullista, aðalkeppinauta
þeirra. Það var Mitterand öðr-
um fremur sem reisti flokk
jafnaðarmanna á nýjum grunni
1971 og talið er að hann vilji
halda áfram störfum flokksleið-
toga að minnsa kosti fram á
næsta ár þegar samningu nýrr-
ar stefnuskrár flokksins á að
vera lokið.
Rocard er talinn standa betur
að vígi í baráttunni um
forystuna í flokknum en
Mauroy. Þótt undarlegt kunni
að virðast hefur ósigur flokksins
í márz styrkt stöðu hans, því að
hann var svo heiðarlegur að
segja að ósigurinn væri að miklu
leyti leiðtogum flokksins að
kenna og reyndi ekki að afsaka
hann. Þetta hafði mikil áhrif á
kjósendur sem fylgdust með
ummælum flokksforingja í sjón-
varpi.
Rocard útskrifaðist frá Ecole
Nationale d’Administration eins
og margir helztu leiðtogar í
frönsku stjórnmála- og
viðskiptalífi, er frábær ræðu-
maður og dregur að sér fjöl-
marga áheyrendur á kosninga-
ferðalögum. En stefna hans
virðist vera reikul enda eru
aðeins fjögur ár síðan hann
gekk í flokk jafnaðarmanna.
Hann var áður leiðtogi
klofningsflokks, Sameinaða
sósíalistaflokksins, sem er
lengst til vinstri og berst fyrir
yfirráðum verkamanna yfir at-
vinnufyrirtækjum. Nú er
Rocard talinn umbótasinnaður
og sveigjanlegur í skoðunum en
lýðræðislegur jafnaðarmaður
þótt gagnrýnendur hans minni á
fortíð hans og kalli hann eina
öfgasinnaða miðjumann Frakk-
lands.
Rocard hefur safnað um sig
hópi gáfaðra ráðunauta í stjórn-
málum og efnahagsmálum og
þeir hittast reglulega. Sjálfur
segir Rocard að engin miðstefna
sé til í frönskum stjórnmálum
og hann telur núverandi stefnu
Giscard d’Estaings í efnahags-
og félagsmálum grimmilega
gagnvart verkamönnum. Þar
sem jafnaðarmenn geta ekki
hnekkt slíkri stefnu einir telur
hann kosningabandalag með
kommúnistum óhjákvæmilegt
en hann útilokar sameiginlega
stefnuskrá. Hann segir að verk-
efni jafnaðarmanna nú sé að
leggja áherzlu á sjálfstæði sitt.
Mauroy hefur ekki sama
aðdráttarafl og Rocard og beinir
orku sinni að því að styrkja
flokkskerfiö. Hann er borgar-
stjóri í Lille og leiðtogi flokks-
samtakanna í Norður-Frakk-
landi, hinna stærstu í landinu,
og gengur því næst Nitterand að
völdum. Hann var eitt sinn einn
dyggasti stuðningsmaður
Mitterands en hefur að undan-
förnu reynt að leggja áherzlu á
sjálfstæði sitt. Hann er verka-
lýðssósíalisti og var eitt sinn
leiðtogi æskulýðssamtaka
flokksins.
Nýlega hefur Mauroy fengið
samþykkta tillögu um að allir
flokksmenn kjósi æðstu valda-
menn flokksins. Hingað til hafa
ritarar flokksins (bæði Rocard
og Mauroy hafa gegnt þeirri
stöðu) lotið vilja Mitterands í
Framhald á bls. 23