Alþýðublaðið - 02.02.1931, Blaðsíða 7

7
ö’ðruvísi skilið en ati ég hafi við
að rekast á togarann oröið svo
hræddur, að ég hafi ekki þorað
annað en gefa honum upp sakir
og iáta,' hann lausan. Pó ég sé
ekki mskil hetja, held ég skip-
herrann kríti- þarna full liðugt til
að honum verði trúað. Það sjá
líklcga flestir, að það hefir ekki
áhrif á sekt togarans eða sakleysi
við landhelgislöggjöfina þó hann
verði fyrir skaða af hendi varð-
skipsins við tökuna. ELgi hann
ekki- sjálfur sök á skaðanúiu, g-et-
ur hann hvenær sem er krafið
eigen-dur varðskipsins skaðabóta,
alveg án tiílits til þess, hvort
hann hefir þolað dóm vagna
landhelgisbrots -eða ekki. Petta er
jafn ósennilegt að ég hafi ekki
vitað þá, eims og að Einar viti
það ekki- nú. Annars urðu sketmd-
ir á togaranum við áreksturinn
svo smávægiiegar, að skipstjóri
■ ar og alls ekki til að gera veður
út af, þó útgerðin síðar sendi
stjórni-nni iitilfjörlegan skaða-
bótarei-kning. En sannleikurinn í
þessu máli* er eins og nú skal
gre-ina:
„Pór“ kom að togaranum þar
sem hann var að veiðum úti fyrir
Vík í Mýrdal. Veður var ekki
gott, bylur anna'ð slagi-ð og sjó-
gangur og þar aÖ auki dirnt af
nótt. Samkvæmt leiðarreikningi
og þeim staðarákvörðunum, sem
hægt var að gera undir þessium
kringum-stæbum, mældist togar-
inn lítið eitt, eða að því, er anig
bezt minnir, 0,3 sjóm. innan iand-
he-lgislínu, en alls ekki 0,7 eins.
og skipherrann ge.fur í skyn.
Með tilliti til þess hvernig veður
var, og þar sem al-veg var undir
hælinn lagt að það breyttist til
batnaðar á næstu tímum, en mæl-
ingarnar teknar að nokkru ieyti
efti-r ‘kompás og því eigi ábyggi-
legar, og enn fremur vegna þess,
að dýpið mældist talsvert meira
en gat átt sér stað innan -land-
helgi á þessum stað, þá áleit ég
eigi tiltæki-Iegt að taka togarann
fastan á þeian gnmd.velli, en lét
nægja að aðvara hann um að
veiða eigi svo nærri landi, og
studdist þar auðvitað við hinar
gerðu mæiingar, sem mér fanst
vera nægilega ábyggilegar til
þessa. Með þetta fyrir augum
gerði ég svo tiiraun til að kom-
ast í kallfæri við togarann, en
þá laust ski-punum saman við aÖ
togarinn rann aftux á bak um
leiö og hann dró inn af vörpu-
strengjunum. Hefði- hér verið um
töku að ræða, getur skipherrann
sagt sér sjálfur að farið hefði
verið á báti í togarann, og hefði
þá áðumefnd orsök til- árekstr-
arins verið úr sögunni. Hafi stað-
urinn síbar mælst 0,4 sjómílum
nær Jandi, e'ða 0,7 sjóm. innan
landhelgislínu, þá sýnir það að
eins, hve varliega má fara í að
treysta mæliiingum, sem gerðar
eru undiir sl-æmum kringumstæð-
um, því, alveg eiins hefði hinn
rétti staður þá getaÖ mælst þess-
um 0,4 sjóm. fjær landi, eða með
öðrum orðum utan landhelgislínu.
Pá segi-r skiþherrann: „Hinn 17.
maí 1927 h-itti hann (þ. e. ég)
ens-kan togara, „Norse“ H. 219, og
„Skúla fógeta" R. E. 144, o-g voru
þeir á v-eiðum á sama stað, og
mældust þ-eir í svipaðri línu. Nú
ætlaði Friðrik að sleppa „Skúia
fógeta", en fara með brezka tog-
axann til dómara. Þótti Bretanum
nú ólíkt aðhafst við sig og Is-
len-dinginn, og var það til þess,
að Friðrik treysti ekld fastara á
mælingar sínar en það, að hann
sleþti- háðum.“
Ljótt væri- nú þetta ef satt værj
og eru mákii fim, að yfir slíkum
verknaöi skuli hafa verið þagað
í all-an þenna tíma. Parna er
hvorki meira eða minna en gefið
í skyn, að ég, til að geta sleþt
íslenzkum togar-a frá hegni-ngu,
hafi- unnið þ-að til að hylma yf-
ir. nneð útlien-dingi líka, o-g þar
með brugðist skyldu mínni á lít-
■ ilmannlegasta hátt. En sem betur
fer h-efir hugarþel skipherrans til
mín enn borið dómgr-eindina of-
uxliði, -eu hið rétta í þessu máli
er sem nú segir:
„Pór“ var á 1-eið austur með
landinu og sá nokkra togara að
veiðum úti af Eystrahomi. Tveir
af togurunum, og sem seinna
reyndust að vera áðurn-efnd skip,
bám næst landi- og stefndu báðir
út frá landinu og mældust næst-
um í sömu linu frá varðstki-pinu.
Pessi lina skar litla sneið af
hring, sem iandhelgislínan mynd-
ar utan um sker, sem Hvítingar
nefnast, og var eigi um annað
að ræða en þessa sneið, ef tog-
ararni-r hefðu verið í landhelgi
þegar þed-r sáust fyrst frá varð-
skipinu. Nú er í margra mílna
fjarlægð ómögulegt að segja með
vissu hvaða stefnu skip stýrir,
einkanlega þegar eins og hérvar
um að ræða að horft er á hli-Ö
þess, og þar sem skipiin voru
komi-n langt eða svo míium skifti
út fyri-r landhelgi þegar varðskip-
ið kom að þeim, þá var hið eina,
er hægt væri að byggja á kæru
á hendur skipstjórunum, það, að
þeir sjálfir eða þeir af mönnum
þeirra, sem um þá hluti gátu
borið, höfðu viðurkent, að þeir
frá þei-m tíma pr skipin sáust
fyrst og þar til þau voru stöðv-
uð, hefðu stýrt stefnu eða stefn-
ur, sem, ef þær væru settar út
öfugt frá tökustaðnum, flyttu
skipin inn í þessa umræ-ddu
sneið af landhelginni. Með þetta
fyri-r augum voru skipin stöðvuð
og menn frá þeim fluttir um borð
í varðski-pið til yfirbeyrslu.
Framburður mannanna, sem all-
ur var bókaður jafnóðum ásam-t
öllu því, er að þessu máli- laut,
og sem því er hægt að taka til
rannsóknar hvenær sem er, gaf
engar þær átyllur, sem hægt væri
að hyggja handtöku á og ekkert
■tilefni til frekari rannsóknar, og
voru iskipin því gefin laus. Sem
Móðir okkar, ekkjan Ástríður Gunnarsdöttir Brekkuholti
Bræðraborgarstíg, andaðist að heimili sinu i gær (1. febrúar).
Fyrir mína hönd og systkina minna.
Valdimar Pórðarson,
við
BBMBHHBHKMBMHMHMMSiBBHEBBglfflBBlWNBK
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð bg hluttekningu við frá-
fall og jarðarför Porkels Þorkelssonar frá Óseyrarnesi.
Börn og teogdabörn.
vesðtsr haldixm laisgardagmn 7. febrúar í húsi
féiagsiiis. — Askriftarlist! liggof frasmnl h]á Har-
aidi Árnasyjii og Gsiðmundi Óíafssyiii, Vestttrgötss24.
-----------—Húsið skreytt, ---------;-----------
„Reykjávíkur Bandw spiiar (8 menn).
DAN2NEFNDIN.
■ Stér útsala |
= byrjar í dag, ntáamlatjinn 2. fiebr. og stenil- ^
= nr yfiir í nohkra daga. — Þá verða seldir telpu- §i§
sis kjólar, drnngjafrakkar og margs konar barnafatnað- §§§
1=1 ur fyrir hálfvirði. Kvenfatnaður með miklum afslætti,
Bómullarsokkar frá 0,50. Silkisokkar áður 4,20, nú 1,90 =
HI og áður 5,65, nú 3,20. Peysur og prjónaföt fyrir hálfvirð. ||§
Peysur karla áður 12,00. nú 7,00. Morgunkiólaefni frá §§
=H 3,50 í kjólinn. Tvisttau frá 0,90 pr. m. Léreft frá 0,60 pr. §
§gj m. Lakalérefi frá 1,95 pr. m. Dúnléreft frá 2,10, Sæng- §=
i= urveraefni hvít kr. 7,60 og 8,90 í verið. Gardínutau HH
með 50% afslætti og m. fi. sem selt verður fyrir hálf- g
= virði 10% til 50% af öllum öðrum vöruin. — Komi𠧧|
M og'gerfð góð kanp. =
1 Verzl. Skógafioss, I
Laugavegi 10.
VEBKAMENN.
Hinlv óviðjafnmilegi)
SKINNVÖRÐIJ BELGVETLINGAR,
er lengi h fa vantað og margir
hafa spurt eftir, komnir aftnr.
©. ELLENGSEN.