Morgunblaðið - 08.07.1978, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JÚLÍ 1978
25
fclk í
fréttum
+ EKKI alls fyrir löngu ræddu forustumenn Bandaríkj-
anna um það að aflétta banni því gegn vopnasölu til
Tyrkja, sem verið hefur í gildi um alllangt skeið.
Utanríkisráðherra Bandaríkjanna, Cyrus Vance, átti þá
t.d. fund með þessum hershöfðingjum sem hann er með
á þessari mynd (sjálfur lengst til hægri). Hers-
höfðingjarnir eru Haig, yfirhershöfðingi Atlantshafs-
bandalagsins (lengst til vinstri), og David C. Jones,
yfirmaður bandaríska herráðsins. — Tyrkir eru sem
kunnugt er eitt NATO-ríkjanna.
+ MARAÞONSUNDKONAN Diana Nyad frá
Bandaríkjunum æfir nú af kappi andir næstu
maraþon-þraut sína, en hún ætlar að synda frá
Kúbu til Florida-strandar, en vegalengdin er sögð
vera um 130 mílur. Gerir Diana ráð fyrir að
þreyta sundið um miðjan þennan mánuð.
Hún œtlar að
synda 130mílur
+ Fyrir skömmu var
þess getið hér á síðunni
að unnið væri að gerð
myndar í Grikklandi
sem fjallaði um hersetu
Þjóðverja þar í seinni
heimsstyrjöldinni. í
aðalhlutverkum eru eng-
ir aukvisar heldur þeir
Telly Savalas, Roger
Moore og David Niven.
Hér er Niven í hlutverki
sínu sem grískur
prestur.
+ Norðurlöndin, sem aðild eiga
að Evrópuráðinu (Finnar eiga
það ekki), hafa komið sér saman
um að bjóða fram við væntanlegt
kjör framkvæmdastjóra þess Sví-
ann Olof Rydbeck. Hann er
maður á miðjum aldri og er nú
sendiherra Svía í Bretlandi, en
hefur víða komið við í störfum
heima í Svfþjóð. Þar var hann t.d.
um skeið útvarpsstjóri sænska
útvarpsins og hann hefur verið
blaðafulltrúi utanríkisráðuneyt-
isins í Stokkhólmi og veitt þar
með blaðadeild þess forstöðu.
Aðildarlönd Evrópuráðsins eru
alls 20.
+ Cornelius Vreesvijk, vísna-
söngvarinn frægi, hefur nýlok-
ið gerð tvöfaldrar Lp-plötu.
Ilún nefnist Felicias Svenska
suite. Á myndinni hampar
kappinn plötunni og virðist
hinn ánægðasti.
Guðrún Teitsdóttir
Ijósmóðir
Kveðja frá
Torfalækjarbræðrum
Á milli Torfalækjar og Kringlu
er stutt bæjarleið. Sú leið var oft
farin á uppvaxtarárum mínum í
byrjun þessarar aldar. Á þessum
bæjum voru jafnaldra leiksystkini
og þar voru frændur og vinir.
Við, sem tókum þátt í þessum
leikjum og samfundum, minnumst
þeirra með hlýju og þökk, Og þær
minningar eru einnig tengdar
foreldrum og öðrum vandamönn-
um, sem gerðu þennan félagsskap
mögulegan og áttu stóran þátt í
því að örva hann og glæða.
Meðal þeirra var Guðrún Teits-
dóttir frá Kringlu. Hún var vísu
nokkru eldri en við leiksystkinin,
en hún fylgdist með okkur af ástúð
og umburðarlyndi, tók oft þátt í
leikjum okkar og skemmtunum og
bar okkur veitingar af rausn og
myndarskap.
Barnaskóli (farskóli) var oft til
skiptis á Torfalæk og Kringlu og
á Beinakeldu voru haldnar
skemmtanir í tiltölulega rúmgóðri
stofu. Þarna kom Guðrún Teits-
dóttir einnig við sögu, leiðbeindi
þeim, sem yngri voru en hún, lét
sér annt um að lærdómurinn gengi
vel og að unga fólkið skemmti sér
sem best. Mig minnir, að Guðrún
væri fyrsta stúlkan, sem ég
dansaði við, fyrir utan móður
mína, og ef til vill á hún meiri þátt
í þýðingu heilbrigðra skemmtana í
lífi mínu en hana hefur grunað.
Guðrún Teitsdóttir var fríð kona
og sköruleg. Góðvild og myndar-
skapur einkenndu líf hennar
heima og að heiman.
Skömmu fyrir andlátið var hún
heiðruð af Ljósmæðrafélagi ís-
lands fyrir langa og gifturíka
þjónustu.
Fyrir hönd bræðranna frá
Torfalæk sendi ég þessi fáu orð í
minningu um Guðrúnu Teitsdóttur
frá Kringlu og innilegar kveðjur
til eftirlifandi manns hennar og
ættingja allra.
Guðmundur Jónsson.
Guðrún Teitsdóttir, ljósmóðir í
Höfðakaupstað, var fædd 26.
október 1889 á Kringlu í Torfa-
lækjarhreppi í Húnaþingi. Voru
foreldrar hennar Teitur Björnsson
bóndi á Kringlu Olafssonar. Kona
Teits, móðir Guðrúnar, var Elín-
borg Guðmundsdóttir systir
Guðmundar á Torfalæk, föður
Páls Kolka, læknis. Þá voru þau og
þremenningar Guðrún Teitsdóttir
og Guðmundur Björnsson, land-
læknir, frá Marðarnúpi í Vatnsdal.
Foreldrum Guðrúnar, Teiti og
Elínborgu, búnaðist vel á Kringlu
og ólst hún upp með þeim í sínum
systkinahópi. Guðrún Teitsdóttir
þótti snemma tápmikil og bókelsk
og kom í ljós að hún hafði erft
hneigð ættmanna sinna að vera
nærgætin um menn og búfé. Fór
hún því á ljósmæðraskólann í
Reykjavík og útskrifaðist þaðan
1914 með ágætiseinkunn. Var það
þá helzti menntavegur um þessa
hluti, enda hafði mörg ljósmóðirin
gegnt mikilsverðu starfi um lækn-
ingar, þar sem samgöngur voru
torveldar og erfitt að ná í lækni.
Guðrúnu hafði sótzt námið vel
og auk þess lært nokkuð í nudd-
lækningum. Að afloknu námi fór
hún heim til sinna átthaga og
settist að á Kringlu í stað þess að
sækja um ljósmóðurumdæmi í
fjarlægu héraði, sem henni hefði
verið innan handar. Enda giftist
hún um þessar mundir, 25. júlí
1915, Árna Kristóferssyni frá
Köldukinn. Bjuggu þau þar til
1935, er þau fluttu í Höfðakaup-
stað. Þau hjón eignuðust fimm
börn. Kristófer, kvæntan Jóninnu
Pálsdóttur; Huldu, gifta Friðjóni
Guðmundssyni; Guðmundu, gifta
Þórbirni Jónssyni; Elínborgu,
gifta Ingvari jónssyni; Birgi,
kvæntan Ingu Þorvaldsdóttur. Eitt
barn misstu þau hjón, dóttur í
frumbernsku að nafni Teitný
Birna. Þau ólu upp einn fósturson,
Minning
Ingvar Sigtryggsson, kvæntan
Karitas Ólafsdóttur. Öll eru börn
þeirra hjóna og fóstursonur búsett
á Skagaströnd.
Jörðin Kringla er hæg og
notaleg jörð og voru þau hjón bæði
búhneigð og hafa mikið yndi af
skepnum.
| Guðrún Teitsdóttir hafði aldrei
fast ljósmóðurumdæmi er hún bjó
á Kringlu, en oft var til hennar
leitað í forföllum annarra.
En er hún flutti til Höfðakaup-
staðar árið 1935, varð hún ljós-
móðir þar. Hafði þá þar verið lengi
starfandi ljósmóðir, Ólína
Sigurðardóttir, er var dugmikil og
vel látin. Mátti nú segja að Guðrún
Teitsdóttir fengi gott svigrúm til
að láta hæfileika sína njóta sín.
Fékk hún til þjónustu Skaga-
strönd, frá Ytra-Hóli til Hofsár,
og að fáum árum liðnum að auki
Skagahrepp frá Hofsá til Ásbúða.
Oft var á þessum árum ófært
bílum á milli Blönduóss og Höfða-
kaupstaðar tímum saman.
Var eigi eingöngu að Guðrún
væri heppin ljósmóðir, heldur og
sjúkdómaglögg um mein manna.
Lét hún mjög til sín taka um
veikindi manna og var verkafús að
leggja sig fram. Hún var að
eðlisfari sjálfstæð í skoðunum og
læknisþjónusta henni mjög hug-
leikin.
Var frændsemi þeirra Páls
Kolka, héraðslæknis á Blönduósi,
hin bezta og því samstarfið gott.
Þá hafði hún kynni af hinum
mörgu aðstoðarlæknum hér í
héraði og héldu sumir tryggð við
hana árum saman.
Þá var Guðrún einkar lagin við
alidýrasjúkdóma, en þá var enginn
dýralæknir í Húnaþingi. Hjálpaði
hún bændum og búaliði oft um
þessa hluti.
Var Guðrún ósporlöt í sínu
starfi og framkvæmdasöm.
Hún lét af ljósmóðurstörfum, er
hún var 70 ára, eftir gifturíkt
starf.
Guðrún var kona félagslynd og
starfaði mikið í kvenfélaginu
Einingunni í Höfðakaupstað. Enda
hefur það félag hlynnt mikið að
læknisbústað þeim, sem er ný-
reistur hér.
Hún var kona kirkjurækin og
trúuð. Heimili hennar var gestris-
ið og þar gott að koma, þótt það
væri eigi háreist, né stórar stofur,
þá fann fólk það eigi, er inn var
komið og var gott þar að dvelja.
Guðrún hafði nú, hin síðustu ár,
frá því er hún lét af störfum, látið
sér hugarhaldið um ræktun
blómagarðsins við hús þeirra
hjóna, því þótt erfitt sé um slíka
hluti á sjávarbakkanum, blómstra
þar þó marglit blóm í sumardýrð-
inni. Eins og allt það er vér
leggjum alúð við á lífsleiðinni
þroskast í höndum vorum.
Guðrún andaðist þann 17. júní á
Héraðshælinu á Blönduósi.
Pétur Þ. Ingjaldsson.