Alþýðublaðið - 03.02.1931, Blaðsíða 3
3
50 anra.
50 ætmræ.
L
Tjrúmálabraskarar.
Elephant-cigarettur
Lfúfgengar og kaldar Fást allsstaard.
I heUdsðln hjá
Töbaftsverzl&n Islands h.!.
i nokkra daga seljiim ?ið allar
fiolftieyjar
með piðanniklnm afslætti:
10 - 25 - 501
M&fnarfjos'ður.
F. U. J. i Hafnarfirdi heldur
fund annaö kvöid kl. 8Va 1 bæj-
arþingssalnum. Pundarefni: áts-
hátíö félagsiins, álit fánanefndar,
blaölð o. fl.
Fatabúðin er viðurkend fyrir að
selja ódýrastar golftreyjur í bænum,
- og hvað mun pá, er pær fást
fyrir helming verðs? T.,,d:
Ágætar kvenpeysur, , áður 8,00
nú 4,00
— — — — — — 12,00
nú 600
— — — — — — 15,00
nú 7,50
Ágætar telpnapeysur, áður 4,50
nú 2,25
— — — — — — 6,50
nú 3,25
_______ 8,50
nú 4,25
Látið ekki besta tækifæri bæjar-
ins ónotað.
Fatabúðin - útbú,
(Horninu á Skólavörðastíg og
Klapparstig).
TilhyuiB|.
fieimsstning í Chicago
árið 1933.
Chicago.
United Press. — FB.
Undirbúningur er pegar hafinn
í stórum stíl. undir heimssýning'-
una, sem hér verður haldin árið
1933, til minningar um aldaraf-
maðli Chicagoborgar. Aöalsýning-
aisvæðiö er á uppfyllingu, par
sem áöur var hluti af Michigan-
vatni. Aætlað er, að verja purfi
10 milljónum dollara til bygg-
inga og ýmis konar undirbúnings,
en auk pess verö(ur varið mörgum
milljónum dollara til pess að sýn-
ingaTgestirnir fái glöggar hug-
myndir um framfarir þær, sem
orðið hafa á tímabilinu 1833 til
1933. Búist er við, að 50 milljónir
gesta korni á sýninguna, en hún
Ef einhverjir hefðu skjöl til inn-
heimtu eða geymslu frá Pétri sál.
Hafstein eru peirvinsamlega beðnir
að tala við Guðmund Jónsson,
Óðinsgötu 4.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN,
Hverfisgötu 8, sími 1294,
tekur að sér alls kon-
ar tækifærisprentun
svo sem erfiljóð, að-
göngumiða, kvittanir.
reikninga, bréf o. s.
frv., og afgreiðir
vinnuna fljótt og vfð
réttu verði.
A. : Hvað er nýtt úr miðbéenum?
B. : Kápan mín og hatturinn af
skyndisölunni hjá Haraldi.
á að standa yfir' misseristíma.
Sýningarsvæðið er prjár mílur á
lengd. Par verður m. a. nákvæm
eftirliking af Dearborn-vígi, en
par var barist við Rauðskinna áð-
u.r en Chicago var stofnuð. Par
verður 14 hæða bygging, sem áð-
allega verða matstofur í handa
sýningargestum, 60 hæða hár
tum, bygður af aluminium, ætl-
aður til ljóssýninga. Yfir stærsta
sýningarskálanum verður þak,
sem hangir í stáltaugum, sem
festaj- eru í fjóra stáltuma utan
byggingarinnar. Bygging þessi er
helmingi stærri en „Capitol" í
Washington. Er páð í fyrsta sihni
í sögu húsagerðferlistarinnar að
notað er „hengiþak". — Ráðgert
er að útbúa hreyfanlegar „gang-
stéttix" til hægöurauka fyrir sýn-
ingargestina, og yfixleitt verðfur
pama um margar nýungar að'
ræðá, isem menn hafa ekki haft
kynni af áöhir, en hitt er pó engu
siðotr lagt kapp á, að sýniingar-
gestirnir fái þarna kost á að
kynnast öllum þeim uppfirming-
um, sem til framfara hafa orðið
á aldartímahiljL
Nýlega hefir trúarbragðarefur
einn í Ameríku vakið mikla at-
hygli á sér. Fer, saga hans hér á
eftir.
Aðalmaður sögunnar er Carl C.
Walker, prestur við bænasam-
kunduna í Kansas City. Fyriir 10
árum var Walker istúdent, og ætl-
aði hann sér pá að Ijúka námi
sínu og nota kunnáttu sína til
'pses ,að afla sér fjár eftir hinum
vanalegu heiðursleiðum hins
frjálsa einstaklingsframtaks . 1
þann tíð vai’ hann trúlofaður
mjög trúhneigðri stúlku, er hét
Jesse WooMridge, og giftist hennj
siðan. Varð Walker því að út-
vega sér atvinnu strax til að geta
haldið lifinu í sér og henni.
Waiker vildi aMréi fara með
henni á bænasamkomur, en pó
tóbsít hemni að fá hann með sér
eitt sinn eftir mikiö nudd og
nag. Hafði hún sagt honum, að
hér væri ekki eingöngu um sálna-
frelsunarsamkundu að ræða,
heldur væru einnig sjúkir, haltir,
hlindir og vanaðir læknaðir með
heitum bænum og með því aó
presturinn legði hendur yfir hina
sjúku.
Pau hjómin fóru tii samkun.d-
unnar, og brátt varð Walker al-
tekinn af áhuga fyrir kraftaverk-
untim og lækmngunum. Svo sagði
hann við konu sína: „Heyrðu
Jesse! Þetta get ég líka!“
En Jesse var ekki trúarsterk í
petta skifti. Hún hafði aMrei
orðið vör við slikar guðsgáfur
hjá'manni sínum.
— Hið eina sem ég parf aö
gera til þess að geta þetta, sagði
Walker, er að trúa, eða pað segir
hann — prest-maðurinn.
Walker flýtti sé:r nú heirn til
sin, greip biblíu konu sinnar og
fór að lesa — og svo duglegur
var hann, að hann útskrifaöist
sama ár og fékk lélegt brauð í
Eugene (Oregon).
En hann var ekki lengi ánægð-
ur með litla brauðið. Hann tók
sér ferð á hendur til> Joplin í
Missouri og par hóf hann hæna-
samkomur í tjaldi sfnu, og
kraftaverkin byrjuðu. Walker
hiessaði hinn sjúka, lét lófa sína
liggja flata á höfðx hans, mændi
upp í tjaldásinn og sagði með
fastri og prekmikilli röddu, er
bar vott um innilegt trúartraust:
„Sjú.kdómurinn hverfi!“ „Sjá þú!“
„Statt upp og gakk!“ o. s. frv.
„Forietningin“ gekk ágætlega.
Fólk streymdi ítr öllum áttum til
pessa nýja kraftaverkamanns, og
trúboðinn læknaði. Á hverju
kvöldi* kom hamn heim til sinnar
trúuðu Jesse rneð hattinn fulian
af „aJmáttugum dollurum".
Eftir að hafa dvalið stuttan
tíma í Joplin, fanst Walker
borgin of MtLl, ekki gnægð nóg
af viðskiftamönnum. Hann ákvað
pví að stækka „förretninguna" og
öytja til Kansas City. Hvort hann
hefir áðux en hann fiutti haft út-
sölu, hraðsölu, rýmingarsölu eða
skyndisöíu. fylgir ekki sögunni.
I Kansas City ^réði WaLker í
þjónu'Stu sína söngvara og hljóm-
Mistanmenn af báðum kynjum.
Sjálfur tók hann sér postulanafn-
ið: ,,Sólskins-frúbodinn“. Svo liðu
kvöldin með söngvum, hljómleik-
um og kraftaverkum í tjáMi
Waltens. „Sólskins-trúboðinn“
græddi* á tá og fingri. Fólk kom
tM hans og „læknaðist". Hann
stofnaði heiten söfnuð og ríkustu
menn safnaðaxins, „beztu borgar-
amir“, voru kosnir í safnaðar-
stjórn.
Wátker hafði einkaxitara, og
var það falleg og fjörleg stúlka.
ESitt sdnn sagði MtM skxifarinn við
Jesse, að framferði WáLkers væri
,svo svivtirðiilegt, að sig undraði
pað stórum, að hún skyldá- ekki
taka í taumana. „Hvað meinar
pú?“ sagði Jesse grimdariega.
„Ég meina það, sem ég segi,“
sagði fallegi skrifarinn hæðnis-
iega. Jesse varð ær og fór að
njósna og brátt komst hún að
því, að Walker var oft á kvenna-
fari inni i hinu allra helgasita í
tjaldbúðinni. Alt varð vitlaust.
Jesse heimtaði skilnað. Þau
slriMu. LitLu síðar hittust þau aft-
ur í New York —, og giftust aft-
ur, en enn fór á sötmu leið. Wafk-
er hélt fram hjá Jesse og hiön
heimtaði aftur skilnað og fékk
hann. Nú vildi hún hefna sán á
þessum holdlega jxenkjandl
„Messias“. Hún upplýsti dagblöð-
in um þaö, að Walker væri hinn
verstii trúar-bragða-refur, svika-
hrappur. Lækningar hans væiu
blekking frá rótum. Hann féfletti
trúgjaxní og heámskt fólk. Um
nætur sóaði hann fénu í giæpa-
mannaknæpum borgariunar.
Stundunx ferðaðiist hann til New
York og CMcago. og framdi þar
alls konár óknytti'. Þetta sagði
Jesse. En „sólslrins-trúboðinn“
er aiveg horfinn af sjónarsviðinu
dvelur nú líkast til í undiT-
heimum einhverrar stórborgariian-
ar, predikar j>ar stafróf trúax-
bragða-glæpa fyrir lagsbræðnsim
sinum og rekur úr þeim síðasta
samvizku-neistami.
En heima í Kansas City biður
söfnuður , ^ólskisns-trúboðans"
með; kxistilegri þolinmæði og trú-
artrausti eftir nýjuan svikara, sem
geti féflett hann og svikið.
HaMirzfeir ¥erkamenn
í „HMf“ og sjómenn í Sjó-
mannáfélagi Hafnarfjarðar eru.
beönir að snúa sér til Frímanns
Eiríkssonar 4.-8. p. m. kl. !ya
—4 e. m. í gamla barnaskóLann
og fá hjá lxonum félagsmerki
samkvæmt nýgerðum kaupsamn-
ingi.
Togararnir. „HiMnir" kom af
veiöum í morgun hlaðinn fiski
og „Egill SkallagTímsson" frá
Englandi.