Morgunblaðið - 21.07.1978, Side 12

Morgunblaðið - 21.07.1978, Side 12
12 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JÚLÍ 1978 Bragi r Asgeirsson lœtur móðan mása í sund*f “^invíg' —^síSSsSSS- a ^káé7»g<Un"dÍr' f^n! 5« ^«3- n^fl. é nn'Taáö^ "CSS* iíikinn ánh8U|nðólf88®nnaárt’ttöku h'nS Brað'var. 19,uin»r*ín'ns9pur«“r íVnffí’Í»lö9,,n,!nnunn'-sem n,Cr h8nn Bragi er «*£„,, oð »,pr, í BWfl8 »«>" dámfl'8 n* g»me« ffléta eum« 8' fr6íleð'°f ® m »'« h°[ aa leflfll8’ eríh8r:r«im«8nn8' hann hafö' í mynd minni. „Lífstraumar“, tek ég til meðferðar rás lífsins, a-ðaslátt og fáfengileik tímans, á líkan hátt og Leonardo í mynd sinni „Madonna Litta“ frá c.a. 1490 íjengur út frá strangri „symmetríu“ — jafnvæKÍ og samsviirun, og hins vegar Watteau í samdráttarmynd sinni „Die Schmollende“ frá c.a. 1719 á hámarki einfaldleika í lit og byggingu. Ég leitast við að búa til myndheild, er samræmir og tengir eiginleika myndanna beggja. Ég set ólíka tíma í samhengi og reyni að gæða heildina sömu ljóðrænu mýkt og hrynjandi. Klukkurnar, sem eiga aldrei að sýna sama tíma, vísa á nútíðina, fortíðina og hið hverfula við lífið. I>að er einnig með vilja gert að hafa yngri myndina fyrir ofan eldri myndina. Á þann hátt víxla ég tímanum. Fiðrildið er tákn augnabliksins, lifríkisins, sáðfrumunnar, — upphafsins. — Sagt hefur verið um Leonardo og Watteau, að þeir hafi verið persónugervingar mestu töfra þeirra tíma, er þeir lifðu. Mig fýsti að gera þá virka í nútímanum. Um skólavinnu og skólaverk „Ekki veit ég hver komið hefur þessum skólavinnuorð- rómi af stað jafn misvísandi og hann er, en einhver hlýtur það að vera, því að ég hef sýnt sltkar myndir nokkrum sinnum áður án þess að nokkrum hafi dottið í hug að halda þessari fjarstæðu fram. (Aðalsteinn Ingólfsson virðist þó taka á sig ábyrgðina sbr. athugasemd hans í Mbl. í dag, 20. júlí). Ég tel mig hafa gert nægilega grein fyrir því í stuttri athugasemd í Mbl. sl. laugardag, að hér sé ekki um neina tegund af skólavinnu að ræða, þótt ég hafi að hluta gert þessar myndir á sama tíma og ég var viðloðandi ýmsa listahá- skóla, — en við það vil ég bæta: Er ég kom til Osló, þaðan sem elztu myndirnar eru, átti ég að baki 4 'k árs nám í listaskólum, þar af tveggja ára nám við Listaháskólann í K.höfn og var því enginn nýgræðingur. Var ég löngu farinn að þreifa fyrir mér á sjálfstæðum grundvelli og hafði raunar alltaf gert í einhverjum mæli en fór mér hægt því mér fannst ekkert liggja á — aðalatriðið væri að þjálfa tæknina rækilega. Ég hef alltaf álitið, og álít enn, að Listaskólar séu stofnanir til að auka við tæknikunnáttu á mörg- um sviðum, til að vera betur fær um að koma persónulegum hugmyndum í sannfærandi bún- ing. Án þess að saman fari uppörvun, upplifun, þekking og tækni, þykir mér myndverk líkt og jólakaka án rúsína. MOLD- VÖRPU- STARF- SEMI í MYNDLISTINNI Kröfuharka „í þessu efni gerði ég miklar kröfur líkt og margir á fyrri árum. Allan tímann í Osló til dæmis unnum við herbergis- félagi minn, Guðmundur Guð- mundsson (Erró) baki brotnu frá morgni til kvölds en skólinn var einungis til kl. 2.30 e.h. — eftir þann tíma unnum við sjálfstætt í grafík við Listiðnaðarskólann og við módelriss á kvöldin. Inn á þá tíma var selt, enda tímarnir einnig hugsaðir fyrir starfandi listamenn, sem voru oft í meirihluta. Hér gátum við gert hvað sem var — einnig teiknað „bíla og vogir“ og hvað eina sem hugurinn girntist ef því var að skipta! Heima var urtnið um helgar og hátíðir og við sjálf- stætt málunarkukl innan veggja skólans í páskafríinu. Gerðum við þar margt sæmilegra mynda og var mikill rígur okkar á milli, svo sem gerist um metnaðar- gjarna og kappsfulla unga menn. Það sem við gerðum, er við vorum ekki undir forsjá prófessora okkar, var allt annar handleggur, enda minnist ég þess ekki að við sýndum þeim það, a.m.k. ekki ég — ég hafði ekki slíkt persónulegt samband við Jean Heiberg, prófessor Sjálfstæð vinna „Árið eftir var ég á Ítalíu, aðallega í Róm og Flórenz — vann þar sjálfstætt, ferðaðist mikið og skoðaði söfn og sýning- ar, gerðist m.a. félagi akademíu nokkurrar við Via Margutte í Róm og fékk þar aðgang að frjálsum módeltímum tvo tíma á dag, líkt og ótal aðrir starf- andi listamenn þar í borg auk afsláttar á efni í verzlunum með listmálaravörur. Frá því tíma- bili eru einmitt 25% myndanna á sýningunni núna. Veturinn 1955—56 fékk ég að vinna sjálfstætt á grafíska verkstæð- inu á Listaháskólanum í Kaup- mannahöfn og vann þar nær eingöngu í steinþrykki og fékk tæknilega leiðsögn í handverk- inu (innbrennslu — þrykkingu). Stöku sinnuni teiknuðum við eftir módelum beint á steininn og aðrir á málmplötur eða að við rissuðum á pappír og eru nokkrar slíkar myndir á sýning- unni í N.H. — Hér vann ég við hlið listamanna svo sem Reidar Magnus — Rasmus Nellemann — Sören Hjort-Nielsen o.fl. sem allir eru mjög vel þekktir í heimalandi sínu. Engum, já alls engum, í öllu ríki Dana hefði dottið í hug að nefna þessa vinnu „skólavinnu", — er m.a. sumt verka, er þar voru gerð, jafnvel á söfnum í Danmörku og í bókum um grafík. Ég verð að segja, að ekki litu þessir menn á verk mín sömu annarlegu augunum og t.d. Aðalsteinn. Gengu þeir fast á eftir mér að sýna steinþrykk mín sem fulltrúi íslands á samnorrænni sýningu á Charlottenborg um haustið (Nordisk Grafik Union) og þótt ég gæfi dræm svör, þar sem ég hafði ekkert umboð að heiman, tóku þeir sér bessaleyfi til að sýna myndir mínar á nefndri „Svo kallar hann þetta skólavinnu!“ sýningu. Ég var þá staddur hér heima og frétti þetta fyrst í gegnum dönsku blöðin og lof- samlega dóma er verk mín hlutu ásamt hressilegri kveðju frá norrænum starfsbræðrum mín- um. Skýringin á því að þeir gátu þetta er sú, að grafík-verkstæðið fékk jafnan eitt eintak af hverju upplagi mynda þeirra starfandi listamanna er þar fengu að vinna. Nýir lærifeður „Þegar ég var á styrk frá Sambandslýðveldinu og dvaldist í Múnchen um 2ja ára skeið, vann ég í fyrstu eitt misseri í teiknun og grafík. Var ég mest á verkstæðum í kjallara hússins og hafði lítið að segja af prófessornum, sem ég var þar skráður hjá, Franz Nagel að nafni. Hann var mér ákaflega ljúfur og er hann hafði fylgzt

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.