Morgunblaðið - 21.07.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JÚLÍ 1978
Gætum við fengið boltann
okkar aftur?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Fullkomið traust og trú á að
makker só að Rera rétt verður að
vera fyrir hendi eigi vörn að
takast vei þegar til lengdar
lætur. Og þegar traust þetta er
fyrir hendi minnkar hættan á
mistökum. sem gjarna henda
aðra.
Gjafari norður, norður-suður á
hættu.
Norður
S. A854
H. D1032
T. A
L. KG93
Vestur Austur
S. D6 S. G
H. 75 H. ÁKG98
T. 8754 T. 9632
L. Á10742 L. D65
Engan leikaraskap, konan mín getur komið á hverri
stundu!
Langþráð
húsbygging
Útvarpsunnandi sá ástæðu til að
senda nokkrar línur og fagna með
útvarpsmönnum yfir því að hafizt
er handa um byggingu nýs húss
undir starfsemi útvarpsins:
„Loksins er því langþráða marki
náð að hafin er bygging nýs
útvarpshúss. Sem kunnugt er
hefur útvarpið verið til húsa í
leiguhúsnæði um árabil og á
síðustu árum hafa starfseminni
verið settar sífellt þrengri skorður
endurnýjuð má e.t.v. búast við að
í nýju útvarpshúsi geri menn sér
far um að afla nýjustu og jafn-
framt fullkomnustu tækja, sem völ
er á og verði þar ekkert til sparað.
Það hlýtur að vera nauðsynlegt að
hafa jafnan öll beztu tæki og enn
bendi ég á að með því hlýtur líka
að vera hægt að fitja uppá
einhverjum nýjungum og má í því
sambandi e.t.v. benda á fullkomn-
un stereo-útsendinga.
að mínu mati vegna þess að
aðstaðan er ekki uppá það allra
bezta. Mér finnst ástæða til að
fagna með starfsfólkinu, að það
skuli nú innan fárra ára sjá fram
á að fá nýja og betri starfsaðstöðu
og með því e.t.v. tækifæri til að
hrinda einhverjum nýjungum í
framkvæmd, sem hafa orðið að
bíða eftir aðstöðunni.
Það vakti athygli mína að í
fréttum um byggingu nýja hússins
hefur komið fram að tækjakostur
útvarpsins er um og yfir 20 ára
gamall. Kannski hafa menn vitað
það, en sé það athugað örlítið þá
hlýtur það að gefa nokkra vísbend-
ingu um að ekki hefur starfsfólkið
getað starfað við sem bezt skilyrði,
bæði húsnæðið þröngt og tækin
orðin gömul. En með því að svo
langt er síðan að tækin hafa verið
Að svo mæltu vil ég vonast til
að byggingu þessari verði hraðað
eins og kostur er, enda er hér um
að ræða eign þjóðarinnar allrar
eins og menntamálaráðherra benti
á við skóflustunguna fyrstu er
hann tók um daginn.
Útvarpsunnandi.“
• Fábreyttara
fuglalíf?
Ofangreindri spurningu veltir
Reykvíkingur fyrir sér í sambandi
við Tjörnina í Reykjavík, en hann
álítur að fuglum fari sífellt
fækkandi vegna ágangs vargfugla:
„Það hefur komið fram í nýlegu
viðtali í Mbl. við umsjónarmann
Tjarnarinnar í Reykjavík að þar
þyrfti helzt að gera eitt og annað
til að fuglalífið koðni ekki smám

\JF ■ VA | | l^#% WP | y Framhaldssaga eftir Mariu Lang
| | \Sr I I II Vf III |^| I Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
19
Suður
S. K109732
H. 64
T. KDG10
L. 8
Suður varð sagnhafi í fjórum
spöðum eftir þessar sagnir:
Vcstur Norður Austur Suður
pass I L I II 1 S
allir pass. 2 S pass 1 S
Lokasamningurinn var góður og
góða vörn þurfti til að hnekkja
honum. Austur hafði bent á gott
útspil með sögn sinni og vestur
hlýddi, spiiaði hjartasjöi. Austur
fékk fvrsta slaginn á gosann og
skipti í lauffimm. Vestur tók á
ásinn og datt fyrst í hug, að
fimmið væri einspil. En síðan sá
hann, að það gat varla verið.
Hvers vegna? Jú, hefði svo verið
hefði austur ekki spilað eíns og
hann gerði. Hann hefði tekið
fyrsta slaginn með ásnum en ekki
gosanum. Meiningin með því væri
ekki að plata makker. Heldur að
leiðbeina og forða honum frá því
að gera villu. Síðan hefði hann
spilað laufinu og vestur væri ekki
í vafa um til hvers var ætlast.
Að þessu athuguðu spilaði vést-
ur aftur hjarta. Austur fékk
slaginn og spilaði þriðja hjartanu.
Þar með voru möguleikar suðurs
farnir. Vestur hlaut að fá tromp-
slag — einn niður.
Persónur sögunnar.
Fimm af yngri kynslóðinni,
þar af einn morðingi og annar
verður fórnarlamb morðingj-
ans.
Judith Jernfelt
Matti Sandor
Kiemens Klemensson
BKO Roland Noreil
Nanna-Kasja Ivarsen
og tvær miðaldra fraukar sem
eru mikilvæg vitni.
Helena Wijk
Lisa Billkvist
og iæknir og yfirlögreglu-
þjónn sem hafa ólíkar skoðan-
ir á morðmálinu.
Daniel Severin
Leo Berggren
ásamt með lögregluforingjan-
um sem dregst inn f máíið f
nokkur dægur áður en giæpur-
inn fyrnist.
Christer Wijk.
Þegar hún kom inn í forstof-
una leit hún yfir öxl Helenu inn
f stofuna og snarþagnaði.
Matti Sandor sat í hnipri við
hringborðið. Brúnt hrokkið
hárið eins og venjulega en
freknurnar á andlitinu voru
næstum því hláar á lit og
svipurinn á andlitinu af-
skræmdur, svo að maðurinn
var nær því óþekkjanlegur.
Vinstri höndin var kreppt á
horðplötunni. Litla sælgætis-
skálin hafði oltið um koll og á
horðpiötunni lágu freistandi
líkjörmolarnir. sem hann hafði
svo mikið dálæti á. á víð og
dreif.
5. kafli
Samtal undir
fjögur augu
Regnvatnið rann stanzlaust
niður gluggana.
Klukkan á veggnum sló tólf
slög. næstum þvf afsakandi og
ofur kurteisleg. en þau færðu
liigregluforingjann engu að
síður aftur til nútfðarinnar og
hann uppgötvaði að hann hafði
hlustað með athygli á frásögn
móiður sinnar í þrjá klukku-
tfma.
Hann lagði pfpuna. sem
löngu var dautt í. frá sér og
sagði.
— Já. þú hefur sannarlega
vakið hjá mér ýmiss konar
heilabrot.
— I>á er ég ánægð ef það
hefur tekizt. sagði Ilelena
Wijk.
Þau brostu hvort, til annars
og þótt augu hans væru heiðhlá
og hennar hlý og brún var
auðvelt að sjá skyldleikann
millum þeirra... og augnaráð
beggja var vinalegt og stríðnis-
legt. greindarlegt og skarpt.
Ilún vissi að hann hafði ekki
haft nema gott af því að hlusta
á hana. þó ekki væri nema til
að leiða huga hans frá þeim
vandamálum sem hann hafði
verið að stríða við í sambandi
við Camiliu Martin óperusöng-
konu.
Það var engin ásta-ða til að
segja neitt um það þessa
stundina.
Þess í stað sagði hann.
— Þú hefur ákaflega gott
minni.
— Á mfnum aldri er auð-
veldara að muna athurði scm
gerðust óður fyrr en það sem
hcfur gerzt nýlega.
— Ilvers vegna hefurðu
aldrei sagt mér frá þessu?
— Þú varst ekki...
— Nei. ég veit það. sagði
Christer. — Ég var í London
þegar þetta gerðist. En ég hef
heimsótt þig hingað mörgum
sinnum á ári síðan.
— Víst hefurðu það. sagði
hún þurrlcga. — Og í hvert
skipti hefurðu verið með allan
hugann við ný og ný morðmál.
— Svona nú. sagði sonurinn.
— Það skiptir heldur engu
máli. Það sem skiptir mestu er
það sem þú sagðir iögreglunni
við íyrstu vitnaleiðslur. Og það
hefur sjálfsagt verið það sama