Morgunblaðið - 01.08.1978, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. ÁGÚST 1978
síðustu var ég svo örvilnaður að ég
óskaði eftir því að fá að fara heim
til Vejle aftur eða verða seldur til
annars félags. Rot Weiss Essen
vildi kaupa mig en þegar átti að
skrifa undir samninginn rumdi
Weisweiler allt í einu. „Ég vil ekki
selja hann.“ Þannig fór með þann
draum.
• Allan fagnar marki gegn Svíum. Fáir varnarmenn ráða við hann þó ekki sé hann
hár í loftinu, 1,62 cm á hæð.
Þrátt fyrir mótlætið og hina
aumu daga hjá Borussia lét
Simonsen á engu bera, staðráðinn
í því að standa sig þegar tækifærið
kæmi. í leikjum varaliðsins stóð
hann sig mjög vel en Weisweiler
var ekkert á þeim buxunum að
gefa honum tækifæri. Blöðin voru
nú farin að gagnrýna hann fyrir
þetta en það breytti engu. En
blöðin héldu áfram að tala um það
að Allan ætti að fá tækifæri til
þess að spreyta sig í aðalliðinu og
Simonsen fákk
stærstu tækifærin
íslenzkum
„ÖFUNDIN er alltaf ríkj-
andi meðal leikmannanna,
jafnvel þótt vel gangi,“
segir Allan Simonsen, leik-
maður vestur-þýzka liðsins
Borussia Mönchenglad-
bach og Knattspyrnumað-
ur Evrópu 1977 í viðtali
nýlega. „Við keppum auð-
vitað að sama markinu, að
vinna leiki og verða meist-
arar. En í raun og veru
hugsum við fyrst og fremst
um sjálfa okkur. Enginn í
liðinu geíur knöttin á
betur staðsettan mann ef
hann á sjálfur möguleika á
því að skora mark. Það er
mikið í húfi, að halda stöðu
sinni í liðinu, auglýsinga-
samningum og möguleik-
anum á betri samningum
næst. Auðvitað er ég í
þessu til þess að fá miklar
tekjur en ég er ennþá svo
mikill áhugamaður að ég
spyr aldrei um launin, tek
aldrei peninga fyrir viðtöl.
Fyrir mér er fótboltinn
ennþá ánægja og þess
vegna leik ég alla þá leiki
með danska landsliðinu
sem ég get þó ég fái aldrei
krónu fyrir.“
Allan Simonsen þarf ekki að
kynna fyrir íslenzkum knatt-
spyrnuáhugamönnum. Þessi óum-
deilaiilega mesti knattspyrnumað-
ur Norðurlanda um þessar myndir
er á vissan hátt tengdari íslenzkri
knattspyrnu en margan grunar.
Sinn fyrsta landsleik lék hann á
Laugardalsvellinum 3. júlí 1972 og
hann var bezti maður vallarins í
þeim leik. Allir voru á sama máli
um það að þessi litli og visni
leikmaður, aðeins 1,62 cm á hæð
væri efni í stórkostlegan knatt-
spyrnumann þótt ekki væri hann
mikill fyrir mann að sjá. Hæðina
bætti hann upp með leikni og
ótrúlegri skothörku. I leiknum á
Laugardalsvellinum unnu Danir
5:2 og skoraði Simonsen eitt af
mörkunum og átti mikinn þátt í
hinum fjórum. Síðar um sumarið
keppti Simonsen með danska
landsliðinu á Ólympíuleikunum í
Múnchen og stóð hann sig afbrags-
vel í keppninni og var bezti maður
danska liðsinsi Eftir Ólympíuleik-
ana kom Borussia Mönchenglad-
bach fram með tékkheftið og
keypti Simonsen frá Vejle fyrir
• Það er heldur betur stærðarmunur á þessum tveimur köppum, sem
leika í þýzku knattspyrnunni. Allan Simonsen til vinstri, 1,62 metrar
á hæð, og Uwc Kliemann frá Hertha Berlin, 2 metrar á hæð.

góða summu. Þjálfari og fram-
kvæmdastjóri liðsins var þá Hann-
es Weisweiler, sem nú stjórnar
þýzka meistaraliðinu FC Köln,
sem leikur gegn Akurnesingum í
Evrópukeppni meistaraliða.
Dvölin hjá
Borussia kvalræði
Allan Simonsen er nú ein
skærasta stjarna í knattspyrnunni
í dag og það hefur kostað hann
blóð, svita og tár að komast á
tindinn. Fyrsta árið hjá Borussia
var hann nánast sem þræll.
„Fyrsta árið mitt hjá liðinu var
kvalræði. Það var ekki pláss fyrir
mig í liðinu, ég fékk ekki einu sinni
að vera vatnsberi. Lífið var eins og
í helvíti, fyrst og fremst vegna
þjálfarans Hannesar Weisweilers,
sem var ómannlegur og móður-
sjúkur stjórnandi. Það eina sem
gerði hann ánægðan var sigur. Ef
liðið tapaði var leikmönnum hegnt
með aukaæfingum, jafnt þeim sem
léku og okkur, sem ekki komumst
í liðið. Ég fékk það á tilfinninguna
að Weisweiler kærði sig ekkert um
mig og það kom mér spánskt fyrir
sjónir, því hann hafði þó keypt
mig. Blöðin gagnrýndu hann fyrir
að hafa eytt peningum til einskis
þegar hann keypti mig og þetta
varð til þess að framkoma hans
gagnvart mér varð ennþá verri. Að
til þess að þagga niður í blöðunum
gaf Weisweiler Allan litla eitt
tækifæri. Hann var valinn sem
tengiliður á leik á útivelli gegn
Bayern Múnchen, sem þá var á
hátindi frægðarinnar. Auðvitað
endaði leikurinn með skelfingu
fyrir Allan, Bayern vann 3:0. Allan
varð að vera í vörn lengst af og
eftir leikinn kenndi Weisweiler
honum um tvö af mörkunum.
Tækifærið kom
gegn ÍBV
En bjartari dagar áttu eftir að
koma hjá Allan litla Simonsen og
enn var það Island sem kom til
hjálpar, ef svo má taka til orða.
Henning Jensen, landi Allans og
einn af fastamönnnum Borussia,
meiddist haustið 1973 og Allan
fékk tæfifæri til að leika í annað
skipti á Laugardalsvellinum, nú
gegn Vestmannaeyingum í
UEFA-bikarkeppninni. Borussia
vann og Simonse, sem átti góðan
leik, skoraði eitt markanna. í
seinni leik liðanna í Þýzkalandi
vann Borussia 9:1 og þá skoraði
Simonsen þrjú mörk. Segja má að
hann hafi síðan verið fastur
maður í liði Borussia Mönchen-
gladbach.
Árið 1975 hætti Weisweiler
stjórninni hjá Borussia og við það
létti Simonsen ákaflega jafnvel