Morgunblaðið - 02.08.1978, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. AGÚST 1978
flfaKgtntlifftfrifr
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiósla
Auglýsingar
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson
Aðalstræti 6, sími 10100.
Aðalstræti 6, sími 22480.
Askriftargjald 2000.00 kr. á mónuöi innanlands.
í lausasölu 1Ó0 kr. eintakið.
aö er langt frá því, að ástæða
sé til að elta ólar við allar
þær furðulegu fullyrðingar, sem
bornar eru á borð nú um stundir,
enda ekki hlutverk blaða að
standa í eilífu karpi vegna
fáránlegra staðhæfinga. En þegar
jafn maddonnulegt blað og Tím-
inn á í hlut, er ekki hægt að
komast hjá að benda á þær
sögulegu skekkjur, sem þar eru
fram reiddar, a.m.k. í forystu-
greinum, nafnlausum eða undir
dulnefni, því að ritstjórar blaðs-
ins bera ekki síður ábyrgð á þeim
en þeim pólitísku staðhæfingum,
sem þeir skrifa stafina sína undir.
begar ÞÞ stendur undir forystu-
greinum Tímans, eru þær einfald-
lega afgreiddar með því að menn
segja: Það er bara hann Þórarinn.
Og ef undir forystugreinum
standa stafirnir JS, eru þær
afgreiddar með orðum eins og:
Þetta er bara hann Jón Sigurðs-
son, nýi ritstjórinn á Tímanum!
Þessar merktu ritstjórnargreinar
er i raun og veru miklu síður
ástæða til að telja skoðanir
Framsóknarflokksins en t.a.m.
ómerktar forystugreinar eða þær,
sem eru skrifaðar undir dulnefn-
um, því að slíkar greinar eru
skrifaðar á ábyrgð beggja rit-
stjóranna og hljóta bæði að túlka
stefnu ritstjórnar Tímans og
Framsóknarflokksins, því að
blaðið er gefið út af flokknum og
er málgagn hans, án undantekn-
ingar.
Þannig er nauðsynlegt að senda
fullyrðingar, sem Dufgus ritar á
ábyrgð ritstjóranna, heim til
föðurhúsanna, ef þær standast
ekki sögulegar staðreyndir. Sl.
sunnudag ritar hann stórleturs-
grein á 2. bls. undir fyrirsögninni:
Hægri og vinstri eru marklaus
hugtök. Dufgus hefur sagt sumt
rétt en einkum það, sem hann
skrifaði um stjórnarmyndunartil-
raunir „vinstri“ flokkanna og það
sauðargervi, sem úlfur kommún-
ismans klæðist hér á landi,
hvenær sem henta þykir. En
annað í skrifum hans orkar
tvímælis og sumLer fáránlegt.
í grein sinni sl. sunnudag segir
Dufgus, m.a., þegar hann reynir
að skilgreina frumhugmyndir í
stefnu íslenzku stjórnmálaflokk-
anna sem dæmi um „þá þróun,
sem orðið hefði í húsnæðismálum
þjóðarinnar eftir því, hvaða
stefna hefði fengið að ráða og er
þá átt við grundvallarstefnu. Skv.
stefnu Sjálfstæðisflokksins
byggju menn almennt í leiguhús-
næði í eigu sérajóna. Húsnæði
þetta gæti verið misgott, enda
væri leigan í samræmi við það.
Hins vegar er varla við því að
búast, að það væri almennt betra
en hliðstæðir leigukumbaldar í
öðrum löndum. Skv. stefnu Al-
þýðubandalagsins byggju menn
einnig í leiguhúsnæði. Þetta
húsnæði væri, eins og reynslan
sýnir, misvont, en leigan ekki í
samræmi við það. Þar sem þessi
stefna hefur verið tekin upp að
einhverju marki er reynslan, að
algengast er, að slíkar íbúðir séu
eins til tveggja herbergja með
sameiginlegu eldhúsi fyrir nokkr-
ar fjölskyldur. .. Skv. stefnu
Framsóknarflokksins ber hins
vegar að gefa öllum tækifæri til
þess að eiga sitt eigið húsnæði.
Hér á landi hefur þróunin sem
betur fer verið á þennan veg. Með
þessu er ekki sagt, að Framsókn-
arflokkurinn eigi allan heiðurinn
af því að það hefur orðið. Allir
flokkar hafa stutt að þessu í
framkvæmd og sumir dyggilega.
Hins vegar hafa þeir allir sveigt
frá grundvallarstefnu sinni í
þessum efnum, í átt til sjónar-
miða Framsóknarflokksins“. Síð-
an segir, að viðhorf Alþýðubanda-
lagsins til mannsins sé það, að
„hann sé sauðkind og að það sé
smalinn, sem viti hvað honum er
fyrir beztu“. Þetta er að vísu rétt
á sama hátt og það er rétt hjá
þessum Dufgusi, að „hægri og
vinstri eru marklaus hugtök". En
kaflinn um Sjálfstæðisflokkinn
og leiguhúsnæðið er svo fjarri
lagi, að engu er líkara en Dufgus
hafi horft til baka, aftur til
kreppustjórnar Framsóknar og
Alþýðuflokks á fjórða áratugnum
— og orðið að saltstólpa.
Stefna Sjálfstæðisflokksins í
húsnæðismálum hefur verið sú að
gjöra sem flestum kleift að
eignast eigið húsnæði, á sama
hátt og það hefur verið stefna
flokksins að sem flestir lands-
menn yrðu efnalega sjálfstæðir
og óháðir öðrum. Persónulegt
öryggi varðandi atvinnu, húsnæði
og afkomu og persónuleg réttindi
til skoðanamyndunar og ákvarð-
anatöku um eigin leiðir að lífs-
hamingju er einn af hornsteinum
sjálfstæðisstefnunnar.
Og saltstólpinn heldur áfram
fáránlegum bollaleggingum sín-
um eins og ekkert sé og heldur því
fram, að innan Sjálfstæðisflokks-
ins sé það ein veigamesta gagn-
rýni á Sjálfstæðisflokkinn „að
hann hafi hneigzt óhæfilega til
framsóknarmennsku. Hins vegar
þora menn (þ.e. þeir sjálfstæðis-
menn sem gagnrýna flokk sinn
vegna þess, að hann hefur að áliti
greinarhöfundar færzt ærið langt
frá hugmyndum sínum. innskot
Mbl.) illa að leggja til atlögu
við framsóknarmennskuna,
því að það er hún sem
á hljómgrunn með þjóðinni,
Ef „báknið burt“ yrði skilgreint
af nákvæmni og gert að höfuð-
stefnu flokksins, yrði Framsókn-
arflokkurinn ekki lengi minnsti
flokkur landsins". Greinarhöf-
undur segir, að Sjálfstæðisflokk-
urinn sé eignarréttarflokkur.
„Grundvallaratriði í stefnu hans
er frjálst framtak, þ.e. að dugnað-
ur og hæfileikar fái að njóta sín
óheft eftir þeim tækifærum sem
bjóðast". En Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur gert sér lítið fyrir, segir
Dufgus og gleypt stefnu Fram-
sóknarflokksins! Þetta segir hann
á sama tíma og allir vita, að
Rannveig og Framsóknarflokkur-
inn ætluðu að þjóðnýta húsnæði á
sínum tíma og skammta mönnum
þá íbúðarstærð, sem flokknum
þóknaðist að leyfa fólki að eiga!
Allt var þetta barið niður með
harðri hendi. Sjálfstæðisflokkur-
inn og Morgunblaðið gengu í
fylkingarbroddi gegn þessum
framsóknardraug, en almenn-
ingsálitið kom á eftir og var þessi
nesjamennska kveðin svo kyrfi-
lega niður, að á henni hefur ekki
krælt síðan. En nú kemur Dufgus
þessi og snýr öllu við að eigin
geðþótta — og það er engu líkara
en maðurinn trúi þessu sjálfur!
En ef það væri rétt, aö Sjálf-
stæðisflokkurinn hefði gleypt
stefnuskrá Framsóknarflokksins,
þá væri áreiðanlegt, að hann væri
hrjáðari af heilsuleysi en raun
ber vitni. Það væri svona álíka
fyrir stjórnmálaflokk að gleypa
stefnuskrá Framsóknarflokksins
og ef einhverjum dytti í hug að
gleypa broddgölt. Það mundi
a.m.k. enginn gera að gamni sínu.
Að gleypa broddgölt
Allar líkur á
sigri Karpovs
7. einvígisskákin
Hvítt: Kortsnoj
Svart: Karpov
Nimzo-indversk vörn.
1. d4 (Ef til vill hefur Kortsnoj
komið andstæðingi sínum strax á
óvart með þessum leik því
Kortsnoj hefur með hvítu ávallt
byrjað taflið með enska leiknum
c4. Leikurinn gefur því strax til
kynna að ekki verði lengur róið á
sömu mið og leitaö fanga á öörum
vettvangi. Keppendur, ekki síður
en áhorfendur og áhugamenn um
víða veröld sem fylgjast með
þessu einvígi, eru að vonum orönir
langeygir eftir öðru en sífelldum
jafnteflum)
1. — Rf6, 2. c4 — e6, 3. Rc3 — Bb4
(Karpov velur Nimzo-indverska
vörn, sem hefur reynzt honum
happadrjúg á undanförnum árum)
4. e3 — 0-0, 5. Bb3 — c5, 6. d5l?
(Þessi leikur Kortsnojs má kallast
nýjung því ekki minnast menn
þess aö hafa séð þennan leik
leikinn í framhaldi af þessari
leikjaröö þó hann sé oft leikinn
undir svipuðum kringumstæðum
nefnilega í Benóní-vörn: 1. d4 —
Rf6, 2. c4 — c5, 3. d5 o.s.frv.
Kortsnoj álítur að honum henti
betur að tefla hvassar byrjanir þar
eð hann er meiri árásarskákmaöur
en Karpov hinsvegar talinn meiri
stööubaráttuskákmaöur. Af-
leiðingar þessa leiks veröa því þær
aö skákin fær á sig.hressandi blæ
ólíkan öllum fyrri skákum í einvíg-
inu og nú fáum viö loksins aö sjá
örla á baráttugleöi þessara miklu
skákkappa. Lang algengasti svar-
leikur hvíts er 6. Rf3)
6. — b5t (Karpov fihnur mjög
kröftugt svar og eflaust það besta.
Hann svarar líkt og gert er í frægri
byrjun sem kennd er við Benkö en
þar fórnar svartur peði fyrir skjóta
útrás mannanna. Hvítur veröur að
snúast heldur tii varnar en talið er
að möguleikarnir séu jafnir)
7. dxe6 — fxe6, 8. cxb5 — Bb7
(Svartur fær mjög öflug miðborös-
peð sem koma til með að reynast
þung á metunum)
9. Rf3 — d5, 10. 0-0 — Rbd7, 11.
Re2 — De8, 12. Rg3 — e5
(Miöboröspeö svarts a c5, d5 og
e5 mynda nú oröiö mjög öfluga
breiðkeðju sem vegur fyllilega upp
peðstapiö. Karpov hefur brugðist
mjög vel við þessari nýjung
Kortsnojs og ekki annaö aö sjá en
svartur sé smátt og smátt að ná
undirtökunum í skákinni).
13. Bf5 — g6, 14. Bh3 — «6! (Enn
notar Karpov sömu stef og kunn
eru úr Benkö-vörninni. Hann býöur
hvítum aö drepa á a6 til þess að
koma drottningarbiskup sínum á
opna og öfluga línu eftir Bxa6.
Hvítur hafnar þessari leið af
skiljanlegum ástæöum)
15. Rg5 (Hótar að vinna skipta-
mun!)
15. — axb5l (En Karpov skeytir því
engu heldur styrkir enn frekar
peöakeöju sína. Djarfmannlega
leikið og heimsmeistaralegur brag-
ur á Karpov núna!)
16. Re6 — c4,17. Bd2 (Hvítur bíður
meö að taka skiptamuninn enda á
hann vísan hinn hrókinn eftir 16.
— Hf7, 17. Rc7)
17. — Bc5l (Svartur gætir vel þessa
biskups síns sem á eftir að koma í
góðar þarfir síöar meir viö undir-
búning að framrás miðborös-
peðanna)
18. Rc7 — De7, 19. Rxa8 — Hxa8,
20. a3 — Rb6
(Aö loknum 20 leikjum höföu
keppendur notaö æöi mismunandi
langan umhugsunartíma: Karpov
hafði eytt 104 mínútum af sínum
tíma en Kortsnoj einungis 5
mínútur)
21. Dc2 — Bc8, 22. Bxc8 — Hxc8,
23. Ba5 — Rbd7, 24. Dd2 — Bd6,
25. Bd4 — Rc5 (Þarna stendur
svarti riddarinn mjög ógnandi og
hvítur sér sér ekki annan kost
vænni en aö drepa þennan ridd-
ara)
26. Bxc5 — Bxc5, 27. Kh1 — Db6
(Á þessu stigi hafði mismunurinn á
tímanotkun þeirra minnkað:
Kortsnoj hafði nú eytt 115 mínút-
um en Karpov 121 mínútu)
28. Had1 — Kh8, 29. Dc2 — De6l
(Karpov er á varöbergi gagnvart
öllum gagnárásum frá Kortsnoj.
Skák
Gunnar Gunnarsson
skrifar um sjöundu
einvígisskákina
Hvítur hótaöi nefnilega að grafa
undan miðborðspeðunum meö því
að leika fyrst a4 og síðan e4)
30. Re2 — Dc6, (Staðan er flókin
og vanddæmd en þó hölluöust
margir skáksérfræðingar á skák-
staönum aö því aö Kortsnoj stæði
betur að vígi meö skiptamun yfir
en allir voru þó sammála um aö
erfitt reyndist fyrir hann aö nýta
sér þessa liðsyfirburði)
31. h3 — He8, 32. b4?? (Þessi
leikur hlýtur aö þjóna hagsipunum
svarts og auövelda framrás svörtu
peðanna síðar meir. Miklu væn-
legra framhald var 32. a4 og
tvístra þannig peðakeðju hv.)
32. — Bb6, 33. Kb2 — Kg8, 34.
Hfe1 — Kf7.
(Keppendur höfðu nú einungis 10
mínútur hvor til að Ijúka tilskildum
leikjafjölda (40) og þá er eins og
þolinmæöi Kortsnojs bresti
skyndilega)
35. Dc2? (Hann tekur drottninguna
af hinni þýðingarmiklu línu sem
hindraði svartan í aö leika fram
d-peðinu. Þrátt fyrir tímahrakiö
missir Karpov ekki af þessu gullna
tækifæri sem hann er raunar búinn
að bíða eftir alla skákina)
35. — d4! 36. Rg3 — Hd8 (Svörtu
peðin eru nú orðin óstöövandi)
37. exd4 — exd4, 38. Dd2 — d3,
39. Dh6 (Kortsnoj gerir nú
örvæntingarfulla tilraun til kóngs-
sóknar í tímahrakinu en Karpov
heldur ró sinni og heldur ótrauöur
áfram með peöin sín á
drottningarvæng)
39. — c3, 40. Re4 (?) (Hvítur er
algjörlega varnarlaus gagnvart
framrás peðanna og gerir nú
síðustu tilraunina til þess aö rugla
Karpov)
40. — Rxe4, 41. Dxh7 — Kf8 og
hér lék Kortsnoj biðleik.
Álit flestra skákmanna á skák-
stað var að Kortsnoj ætti nánast
engan möguleika á að nýta sér
hina opnu stöðu svarta kóngsins
því eftir t.d. 42. Dh8 — Kf7, 43.
Dh7 — Kf6, 44. Dh4 — Kg7, 45.
De7 — Kg8, 46. Hxe4 — c2, 47.
Hf1 — d2, er hvítur varnarlaus.
Fleiri vinningsleiöir koma eflaust til
greina.
Biðstaða.