Morgunblaðið - 17.09.1978, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. SEPTEMBER 1978
55
Minning:
Sigríöur Jeiuiý Magnús-
dóttir — Minning
Fædd 30. júlí 1909.
Dáin G. september 1978.
Mánudaginn 18. september fer
fram jarðarför Sigríðar Jennýar
Magnúsdóttur, en hún lést 6. sept
s.l. á Borgarspítalanum.
Á sólbjörtum og kyrrum haust-
degi barst mér fregnin um lát
hennar. Ég hafði þó búist við því
um skeið, því hún veiktist alvar-
lega 18. ágúst s.l. og lá þungt
haldin. Þrátt fyrir allt brá mér,
eins og jafnan þegar dauðann ber
að.
Sigríður Jenny Magnúsdóttir
var fædd 30. júlí árið 1909 á
Flateyri við Önunarfjörð, dóttir
hjónanna Guðrúnar Guðbjarts-
dóttur og Magnúsar Kristjáns
Halldórssonar skipstjóra, sem
bæði voru ættuð úr Önunarfirði.
Jenný, eins og hún var alltaf
kölluð, ólst upp hjá foreldrum
sínum á Flateyri og síðan í
Súgandafirði. Þegar hún var sex
ára gömul fluttu foreldrar hennar
aftur í Önundarfjörð, fyrst að
Selabóli og síðar út á Flateyri, þar
sem faðir hennar stundaði sjóinn.
í þessúm vestfirsku sjávarþorpum
voru bernsku- og æskusporin og
þar mótaðist líf hennar af þeirri
sjálfsbjargarhvöt sem kynslóðin á
undan henni háði. Oft minntist
hún með gleði áhyggjulausra
æskuáranna í skjóli foreldra,
systkina og vina. Jenný gekk í
barnaskóla á Flateyri og taldi hún
að sá lærdómur og ástríkt heimili
hefði gefið sér gott veganesti út í
lífið. Hún var góðum gáfum gædd
og átti létt um nám.
Árið 1923 urðu þáttaskil í lífi
hennar, því þá missti hún föður
sinn af slysförum. Má nærri geta
hve það var mikið áfall fyrir
æskuheimili hennar. Það haust fór
hún til Hafnarfjarðar til fóstur-
foreldra föður síns, séra Janusar
Jónssonar og frú Sigríðar konu
hans og hafði það verið ákveðið
áður en faðir hennar lést. Þar
dvaldi hún næstu árin og gekk í
Flensborgarskólann og lauk þaðan
prófi árið 1926 eftir þriggja vetra
nám. Seinna var hún í Húsmæðra-
skólanum á Isafirði.
Eftir að hún kom aftur til
Flateyrar frá Hafnarfirði, tók
alvara lífsins við og það að vinna
fyrir sér og rétta móður sinni og
yngri bræðrum hjálparhönd eftir
mætti. Hún vann þau störf er til
féllu og var vel látin vegna
dugnaðar, glaðværðar og trú-
mennsku í starfi. Um tíma dvaldi
hún í Grimsby í Englandi hjá
móðursystur sinni Helgu og manni
hennar sr. Abrahamsson, en þau
ráku þar sænskt sjómannaheimili.
Á þeim tíma komst hún vel niður í
enskri tungu.
var ljúf og glöð í viðmóti og átti
gott með að umgangast fóik og var
sérlega trygglynd.
Félagslynd var Jenný að eðlis-
fari og var hún í Styrktarfélagi
vangefinna og vann því meðan
kraftar entust. Hún hugsaði um
„öll börn“ jafnt, eins og hún sagði,
þegar hún var að prjóna sokka og
vettlinga sem fara áttu að
Sólheimum í Grímsnesi. Aldrei
stóð svo illa á hjá henni, að hún
gæti ekki tekið „börnin" heim til
sín, þegar þau voru á ferð í
bænum. Hún var þakklát stjórn-
endum Sólheima og þeim sem
lögðu þar hönd til hjálpar.
Síðari árin var Jenný heilsulítil.
Reyndi þá mikið á manninn
hennar og börnin. Halldór var
henni einstaklega góður í veikind-
um hennar og vék ekki frá henni
fyrr en yfir lauk.
Við burtför fólks úr þessum
heimi verða tímamót í lífi ætt-
ingja og vina. Skarðið sem eftir er
verður ekki fyllt. Það tekur
nokkurn tíma að sætta sig við að
hafa misst sinn nánasta fyrir fullt
og allt. — Líf fólks er eins og
óskrifað blað við fæðingu, en sá
sem fæðist í þennan heim, verður
burt kallaður úr honum þegar
tíminn er kominn. Hvort þeim sem
eftir lifa finnst sá tími réttur, er
annað og viðkvæmara mál.
Ég þakka mágkonu minni sam-
fylgdina og tryggðina við fjöl-
skyldu mína. Góð kona er gengin,
en minningin um hana mun lifa.
Anna Tryggvadóttir.
Okkur er öllum búin sú stund
þegar vegferð okkar hér á jörðu
skal ljúka og við hverfum bakvið
hina miklu móðu, sem skilur líf og
hel. Hvenær sú stund kemur, er
okkur af miskunn hulið. Venjulega
á sú stund nokkurn aðdraganda,
en þó kemur hún í flestum
tilfellum að óvörum.
Svo finnst mér nú, er ég minnist
æskuvinkonu minnar, Jennýjar
Magnúsdóttur frá Flateyri. Hún
andaðist hinn 6. september á
Borgarspítalanum, eftir stutta
legu en mikið heilsuleysi síðastlið-
in 7 ár. Minningarnar leita á
hugann frá æskuárunum á Flat-
eyri. Þar ólst Jenný upp með
móður sinni, Guðrúnu Guðbjarts-
dóttur og tveim bræðrum, Hall-
dóri og Þórði, sem báðir eru
búsettir hér syðra. Faðir þeirra
Magnús Halldórsson, skipstjóri, dó
er þau voru börn að aldri. Móðir
þeirra varð þá ekkja í annað sinn.
Mér er ljúft að minnast þeirrar
góðu konu með virðingu og þökk.
Það var eftirtektarvert hvað kært
var með þessari glaðlyndu fjöl-
skyldu, þótt erfið lífsreynsla
byrjaði snemma. Guðrún, móðir
þeirra dó fyrir aldur fram á
Isafirði, hjá dóttur sinni frá fyrra
hjónabandi, Sigríði Þórðardóttur,
sem gift var Finnbirni Finn-
björnssyni, málarameistara á ísa-
firði, sem nú eru bæði látin.
Um eða eftir fermingaraldur fór
Jenný í Flensborgarskólann í
Hafnarfirði, og minnist ég þess
hve ég saknaði hennar. En þar
fékk vinkona mín lífsfyllingu og
gat notið sinna góðu gáfna, sem
hún hafði til að bera í ríkum mæli.
Jenný dvaldi einnig um tíma í
Englandi hjá frændfólki sínu og
lærði þar að tala ensku sem
innfædd væri. Árin liðu með
kærkomnum endurfundum og
sannri vináttu.
Árið 1936 giftist Jenný eftirlif-
andi manni sínum, Halldóri Gísla-
syni skipstjóra. Hann hefur nuð
misst mikið við fráfall hennar.
Jenný og Halldór bjuggu allan
sinn búskap á Sólvallagötu 19 hér í
borg. Þeim varð fimm barna auðið.
Þau eru Vilborg, Magnús, Guðrún,
Gísli og Halldór. Þau sjá nú af
góðri og umhyggjusamri móður,
er. sárastur er söknuðurinn hjá
Gísla, sem þurfti hennar um-
hyggju mest með. En guð er
nálægur og léttir byrðina. Það
ríkti mikil gleði á Sólvallagötu 19 í
vor, er Guðrún dóttir þeirra hjóna
kom í heimsókn með lítinn ömmu-
og afadreng, frá Svíþjóð þar sem
hún er búsett og gift sænskum
manni. Ég veit að sá endurfundur
er fjölskyldunni mikið þakkarefni,
úr því að svona fór.
Mannkosti vinkonu minnar ætla
ég ekki að tíunda hér. Um þá
vitum við öll, sem áttum því láni
að fagna að eiga með henni
samleið. Og fyrir það þakka ég að
leiðarlokum. Einnig er hér þakk-
læti frá vinkonunum í sauma-
klúbbnum okkar, fyrir allar sam-
verustundirnar í 36 ár. Það var
alltaf sama tilhlökkunin að hitt-
ast. Ég minnist með ánægju er við
hittumst í vor, því þá vorum við
allar saman komnar. En nú er
skarð fyrir skildi.
Við hjónin sendum hugheilar
samúðarkveðjur til fjölskyldunnar
á Sólvallagötu 19, og til allra
aðstandenda. Guð blessi minningu
Jennýjar Magnúsdóttur.
Kristín Ólafsdóttir
Jenný giftist Halldóri Gíslasyni
skipstjóra þann 17. júní árið 1936
og settust þau að á Sólvallagötu 19
í Reykjavík, þar sem hún átti
heima upp frá því. Þau eignuðust
sex börn: Vilborgu skrifstofu-
mann, Magnús Kristján loft-
skeytamann, Guðrúnu Kristínu
fóstru, búsett í Svíþjóð, Gísla,
Halldór stýrimann og stúlku sem
dó í frumbernsku. Eitt barnabarn
átti Jenný, Lennart Halldór,
þrettán mánaða sólargeisla.
Jenný var sjómannskona og
vissi hvað það var að vera
börnunum sínum bæði faðir og
móðir, meðan eiginmaðurinn var
við vinnu sína á sjónum. Þetta
tókst henni vel, enda þótt stríð
geisaði og maðurinn hennar væri í
siglingum öll þau válegu ár. Hún
treysti á það besta í lífinu og það
brást henni ekki. — Hún helgaði
heimili, eiginmanni og börnum
krafta sína alla. Heimilið var
hennar ríki, enda myndarlegt og
bar smekkvísi hennar vitni. Hún
t
ALBERT SIGTRYGGSSON,
Teigageröi 15,
andaöist föstudaginn 15. september.
Elín Indriðadóttir,
Anna Albertsdóttir,
Sigtryggur Albertsson.
t
Þökkum hjartanlega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför mannsins míns,
fööur okkar, fósturfööur, tengdafööur, afa og langafa,
ÞORBJÖRNS SIGURÐSSONAR,
FAIkagötu 22.
Bjarnbrúóur Magnúsdóttir,
Solveig M. Þorbjörnsdóttir, Kristján J. Guðmundsson,
Vigdís Þ. Janger, Gunnar Janger,
Magnús Þorbjörnsson, Halldóra Aöalsteinsdóttir,
Sigrún Ólafsdóttir, Gi'^mundur Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Systir mín og móöursystir okkar,
INGIMUNDA GUDMUNDSDOTTIR,
Urðarstíg 7 A,
Reykjavík,
veröur jarösungin frá Fríkirkjunni þriðjudaginn 19. september kl. 13.30.
Árni Guómundsson,
Guðmundur Jóhann Guðmundsson,
Guðlaugur Rúnar Guðmundsson,
Guðfinna Inga Guðmundsdóttir.
Útför, + JÓNS ARNFINNSSONAR,
garðyrkjumanns,
Baldursgötu 4,
fer fram frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 19. september kl. 1.30.
Fyrir hönd aöstandenda. Guöbjörg Kristinsdóttir.

+ Innilegar þakkir sendum viö fyrir auösýnda samúö og hluttekningu við andlát
og jarðartör CÆSARS B. MAR.
Sérstakar þakkir færum viö starfsfólki Hafnarbúöa, sem önnuöust hann í
veikindum hans. Jóhanna Mar,
Elías Mar, Sigurður Mar, Óskar Mar, Vilborg Sigurðardóttir, Kristín Mar Smith, William J. Smith,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum hjartanlega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
GUDMUNDAR OLAFSSONAR,
bónda,
Ytra-Felli.
Fyrir hönd aöstandenda.
Halldóra í. Ólafsdóttir,
Þorsteinn B. Pétursson.
t
Viö þökkum af alhug þá vináttu og samúö er okkur var sýnd viö andlát og
útför móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
BÁRU SIGTRYGGSDÓTTUR,
frá Hrfsey,
Þórunnarstrati 120,
Akureyri.
Sérstakar þakkir færum viö læknum og starfsfólki viö Fjóröungssjúkrahúsiö á
Börn, tengdabörn, ömmubörn og langömmubarn.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinsemd viö andlát og útför sonar
okkar,
EINARS KRISTJÁNS SIGURÐSSONAR,
Hamrahliö 28,
Vopnafirði.
Þuríður Eyjólfsdóttir,
Siguröur Björnsson.
+
Innilegustu þakkir til allra þeirra sem auösýndu okkur samúö og hlýhug viö
andlát litla drengsins okkar,
ZÓPHÓNÍASAR INGA
Ólöf Zóphóníasdóttir,
Sveinn Herjólfsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför eiginkonu
minnar, móöur, tengdamóöur og ömmu,
JENNÝAR ESTHERAR JENSEN,
Fáskrúðsfiröi.
Kristján Stefánsson, Jens Kristjánsson,
Þóra Kristjánsdóttir, Hermann Steinsson,
Ingvar Kristjánsson, Hallgerður Hlöðversdóttir,
Guðfinna Kristjánsdóttir, Gunnar Geirsson,
barnabörn.
+ Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og útför,
JÓNÍNU INGIBJARGAR EGGERTSDÓTTUR.
Fanney Eggertsdóttir, Haraldur Oddsson,
Bergbóra Eggertsdóttir, Maríus Helgason,
Einar Eggertsson, Helga Brynjólfsdóttir,
Brynhildur Eggertsdóttir, Sigtryggur Þorbjörnsson,
Sigríður Guðmundsdóttir,
Sigurjón Guðmundsson, Steinunn Sigurðardóttir.