Morgunblaðið - 24.09.1978, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 1978
7
HUG-
VEKJA
eftir séra
Jón Auðuns
Ég man þaö frá
bernsku, og þá minningu
geyma trúlega margir aör-
ir, aö þegar ég var aö lesa
og læra biblíusögurnar sá
ég fyrir mér gamlan mann,
fallegan öldung meö mikiö
silfraö skegg vera á tali viö
mennska menn. Þannig sá
barniö Guö tala líkt og
maöur mæli viö mann.
Þegar ég fór síöan aö lesa
um Jesú og samband
hans viö Guö, fööur sinn
og fööur allra manna,
hvarf mér myndin af silfur-
skeggjaöa manninum,
Sþurningar leituðu á
barnshugann hver af ann-
arri og erfitt varö um svör.
Hvernig talar Guö? í
helgum ritum geymast
ótal vitnisburðir göfugra
kvenna og karla, vitnis-
buröir um háleitt guðs-
samfélag, sem var þeim
„veruleikur veruleikans"
eins og einn af dulsinnum
miöalda nefndi reynslu
sína. En margir eru þeir,
sem þá reynslu hafa aldrei
öölazt en glíma við þenn-
an leyndardóm, spyrja og
spyrja. Þær spurnir veröa
oft á vegi prestsins og oft
verður honum öröugt um
svar, sem nægir þeim,
sem spyrja.
maöur, veriö tekinn fastur,
og berast öll bönd aö
honum um moröiö.
Þá kemur óvæntur gest-
ur í skrifstofu ritstjórans,
Álfhildur móöir unga
mannsins. Hún er sann-
færö um sakleysi sonar
síns af þessum voöa-
verknaöi og segir ritstjór-
anum frá syni sínum, svo
aö hann fer aö efast og
blygöast sín og segir:
„Hann hefir gert þaö í
ölæði, ef hann hefir gert
þaö, eöa þá alveg óvart“.
„Ég hefi hugsaö um
þetta,“ sagöi Álfhildur
með hægö. „Og ég veit aö
þetta er ekki rétt til getið“.
Ritstjórinn spyr hana,
hvernig hún gæti vitað
þaö.
„Mér er öröugt að segja
þaö, svaraöi hún. Ég veit
ekki hvort nokkur skilur
þaö. Allra sízt jafn-ungur
maöur og þér eruð ... Ég
hefi talaö mikiö viö Drott-
in. Sjaldnast hef ég haft
neinn annan viö aö tala.
Ég hefi talaö viö hann í
sólskininu. Þá finn ég aö
ég og aðrir smælingjar
hans erum aö lauga okkur
í óendanlegri blessun frá
honum. Ég hefi talaö við
hann fyllir loftiö hita á
sumrin. Ofurlitla stund
fannst mér dimmt og kalt,
þegar þeir tóku drenginn
minn. Þaö var mikil fá-
sinna af mér. Þér heföuð
ekki átt aö segja frá því í
blaöinu. Ég er ein af
umkomulausustu ein-
stæöingum og smælingj-
um í þessum bæ. Vinir
mínir hafa yfirgefiö mig og
gleymt mér. Drengurinn
minn gleymir mér, þegar
sollurinn tekur hann frá
mér.
En Drottinn gleymir mér
aldrei og yfirgefur mig
aldrei. Hann frelsar mig
frá illu. Og hann lætur ekki
drenginn minn vinna
voöaverk ... viljandi né
óviljandi. Ég veit þaö“.
Fyrir forgöngu ritstjór-
ans sannast sakleysi unga
mannsins.
Trúarbrögöin byggja
boöskap sinn á þeirri
sannfæringu, aö Guö beri
sjálfum sér vitni meö
margvíslegu móti og láti
farvegi opna milli barna
hans á jörðu og hans.
Helgiritin eru full af sögum
af því, hvernig hann hafi
talað við menn á öllum
öldum svo aö þeir hafi
Þegar Guð og
maður mælast við
í guörækniritum má lesa
margt, sem vísar veg, en
skáldin hafa líka glímt viö
þessa gátu, og þau sjá
stundum langt inn í leynd-
ardómana og langt inn á
hugarlönd manna, sem
þau lýsa í skáldverkum
sínum.
Ég hreyfi þessari spurn-
ingu og verö því aö gefa
viö henni eitthvert sVar.
Aö þessu sinni ætla ég
ekki aö leita til helgirit-
anna eöa guöfræöilegra
skýringa, heldur gefa
skáldi oröiö. í skáldsög-
unni Sálin vaknar segir
Einar H. Kvaran frá sam-
fundum fátækrar ekkju og
ungs ritstjóra í Reykjavík. í
bænum hefur verið framiö
morö og fyrir forgöngu
ritstjórans og æsifregnina
í blaði hans hefur einka-
sonur ekkjunnar, korn-
ungur óreiöu- og drykkju-
hann í rigningunum. Ég
veit þá, aö sorg hans er
sorg alheimsins og aö hún
er þyngri og dýpri en öll
veraldarinnar höf. Ég veit
þá, aö hann hefir mátt
alheimsins til aö vernda
þá, sem biðja hann. Ég
hefi talað viö hann á
nóttunum, einkum á nótt-
unum. Og friður hans hefir
vafizt um sál mína, eins og
mýkstu tónar, eins og
himinbláminn vefst utan
um fjöllin ...“ Og hún hélt
áfram:
„Ég hefi alltaf talaö viö
Drottin um Bjarna
minn ... Þér megið ekki
halda, aö þaö sé ég ein,
sem hefi talaö. Drottinn
hefir talaö viö mig ... Ég
veit ekki, hvernig hann
hefir talað viö mig. En
hann hefir fyllt sál mína
trúnaöartrausti, eins og
sannfærzt um nálægö
hans, fööurást og hand-
leiðslu. Leiðir hans eru
margvíslegar, eins marg-
víslegar og börn hans eru.
Hvernig talar hann? Um
þaö læröum viö og lásum
margt þegar viö fengum í
bernsku fræöslu um krist-
inn dóm og kenningu.
Sumt af því veröur okkur
fjarlægt síðar á ævinni. En
þaö hafa fleiri glímt viö þá
gátu en höfundar hinna
helgu rita. Ég veit ekki,
hvort þaö hefur veriö gert
betur í íslenzkum skáldrit-
um en Einar H. Kvaran
geröi í samtali einstæö-
ings ekkjunnar viö ritstjór-
ann. Þessvegna birti ég
þennan kafla úr skáldsögu
hans, Sálin vaknar. Viö
sofum líklega öll of mikið
og vöknum of sjaldan.
Keflavík
Höfum kaupanda aö viðlagasjóðshúsi, minni
gerö. Góö útb.
Eignamiðlun Suðurnesja,
Hafnargötu 57, Keflavík
sími 3868.
nálar
BUÐIN
SKIPHOLTI 19 R.
SÍMI 29800 (5 LÍNUR)
27 ÁR í FARARBRODDI
PÓLÝFÓNKÓRINN
Ungt fólk meö góöa söngrödd, næmt
tóneyra og helst nokkra tónlistarmennt-
un, óskast í allar raddir kórsins.
Ókeypis raddþjálfun á vegum kórsins.
Næsta viöfangsefni: J.S. Bach, Jólaóra-
toría.
Æfingar hefjast sem hér segir:
Alto, þriðjudag 3/10 kl. 20.
Sopran, þriðjudag 3/10 kl. 21.
Tenor, miðvikudag 4/10 kl. 20.
Bassi, miövikudag 4/10 kl. 21:30.
Skráning nýrra félaga í símum 43740,
17008, 72037, 71536 eftir kl. 6.
QCX333II
ÞAÐ GERIR ÞÚ EF ÞÚ REYKIR.
í TÓBAKSREYK ERU FJÖLMÖRG
ÚRGANGS- OG EITUREFNI, SEM SETJAST
í LUNGUN OG VALDA HEILSUTJÓNI.
SAMSTARFSNEFND
UM REYKINGAVARNIR