Morgunblaðið - 24.09.1978, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 1978
13
Á BRYGGJUNNI á Ólafsfirði
hitti blm. fyrir þrjár stúlkur í
vinnupásu og náði að rabba
við þær á meðan.
Halldóra Garðarsdóttir,
Ólöf Garðarsdóttir og Ingi-
björg Þorsteinsdóttir vinna
allar við saltfiskverkun hjá
Garðari Guðmundssyni. Eg
spurði þær um atvinnumögu-
leika á staðnum.
„Fyrir unglinga eru engir
atvinnumöguleikar hér nema
fiskurinn, hér byggist allt á
fiskinum. Flestir kannski
hætta í skóla og byrja í
frystihúsunum, sumir leita þó
að vinnu t.d. á Akureyri og
þeir allra gáfuðustu fara þar í
menntaskólann."
Ég spurði hvort unga fólkið
flytti þá mikið frá staðnum.
„Nei, það er ekki mikið um
það, að fólk flytjist burtu, það
kemur þá allavega aftur eftir
stuttan tíma.“ Þær voru allar
sammála um að mjög gott
væri að búa á Ólafsfirði fyrir
hjónaleysi og hjónafólk, en
lítið fyrir hina að gera þarna.
„Alla vega yfir vetrarmánuð-
ina kemst maður ekki neitt.
Þá erum við frekar innilokuð,
nema þegar hægt er að opna
Múlaveginn.“
Hvað er gert fyrir ungling-
ana?
„Fyrir krakka yngri en 16
ára er aðallega um æskulýðs-
starf skólanna að ræða á
veturna, en það má segja að
sé eitthvað gert þá eru
krakkarnir kannski ekkert
svo reiðubúnir til þess að
koma til móts við þær til-
raunir.“
Halldóra og Ingibjörg eru
nýlega komnar heim eftir
ársdvöl í Noregi og bjóst
hvorug við því að setjast að á
Ólafsfirði. „Stundum er hálf-
dauft að vera hér.“ En Ólöf á
litla fjölskyldu og íhugar ekki
að flytjast á brott.
Ég spurðist fyrir um hús-
næðismál og fleira í bænum.
„Fólk byrjar mjög ungt að
byggja og koma sér fyrir. Það
er mjög erfitt að fá hér
íbúðarhús, og þau sem bjóð-
ast eru gömul og varla íbúð-
arhæf. Fólk vinnur því
myrkranna á milli eiginlega
frá því að það festir sig og þar
til það á sér hús og bíl u.þ.b.
tuttugu og fimm ára gamalt.
Hér er mjög gott að vera með
börn, en fólk eignast oft fljótt
börn þ.e. of ungt,“ um það
voru þær sammála. „Og þarf
svo að fara út að vinna frá
þessu. Flest hjón vinna bæði
úti til þess að koma sér
sæmilega fyrir."
Hvað gerið þið í saltfisk-
verkuninni?
„Við gerum að, söltum,
metum fiskinn, það má segja
að við komum alls staðar við
og erum í sömu verkunum og
karlmennirnir. Þeir eru
reyndar mun fleiri við þessi
störf,
Það er rétt, að það er
erfiðara að vinna við saltfisk-
verkun heldur en t.d. í sal í
frystihúsi, en mun skemmti-
legra. Maður er ekki alltaf að
gera sama verkið í tíu tíma á
dag.“
Okkur vantar
íþróttahús
Rétt hjá þar sem við sátum
voru tveir strákar í vinnu-
pásu. Gottlieb Konráðsson og
Kolbeinn Ágústsson, sem
báðir vinna við löndun, en
meta skreið þess á milli hjá
fyrirtæki Magnúsar Gamal-
íelssonar. „Við værum annars
atvinnulausir á milli togar-
anna.
Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Ólöf Garðarsdóttir og Halldóra Garðarsdóttir.
Kolbeinn Ágústsson og Gottlieb Konráðsson.
Jú, við erum báðir búsettir
hér á Ólafsfirði." Gottlíeb býr
í Burstabrekku og er íslands-
meistari í göngu og hefur
unnið í fiski frá því hann var
15 ára gamall. Kolbeinn býr í
bænum og hefur unnið í fiski
frá því hann var 10 ára
gamall, utan byggingavinnu
um tíma á Akureyri, og er
áhugamaður um knattspyrnu.
„Það er misjafnt hvað
mikið er unnið á dag, en að
minnsta kosti þó í tíu tíma.
Það hefur komið fyrir að við
höfum unnið heilu sólar-
hringana, þar sem við vinnum
ekki aðeins við togarana
heldur líka við önnur skip
sem koma hér að.“
Ég spurði Gottlieb um
skíðamennskuna. „Hér eru
mjög góðar aðstæður fyrir
gönguna, varla hægt að fá það
betra. Það er aðeins að leggja
skíðin út fyrir bæjardyrnar
og síðan halda af stað.“ Hann
er í skíðalandsliðinu og
stundar gönguna sem keppn-
ismaður, en í norrænu grein-
unum unnu Ólafsfirðingar
síðast öll gullin nema eitt.
„Jú, ég æfi 'stíft yfir veturinn
göngu og stökk saman, en
aðallega þó gönguna.“
Ég spurði Kolbein um
íþróttaaðstöðu í bænum. „Ég
æfi knattspyrnu og handbolta
yfir sumarið, en hér er ekkert
íþróttahús og lítið hægt að
gera yfir veturinn. Hér er
tiltölulega nýr íþróttavöllur
sem bætti mikið sumarað-
stöðuna. Svo er það skíða-
mennskan, en þeir eru nú að
vinna að því að setja upp
T-skíðalyftu hér innar, og þá
er sundlaugin ágæt þó hún sé
lítil og ekki hægt að halda þar
mót.“
Hafið þið farið á sjóinn?
Kolbeinn kvaðst hafa farið
i einn túr á loðnu og kunnað
því ágætlega og hefur í
hyggju að reyna það aftur. En
Gottlieb hefur ekki unnið á
sjónum.
Þeir sögðust báðir kunna
vel við sig á Ólafsfirði en voru
sammála um að eitthvað
mætti kannski gera með
skemmtanir fyrir unglingana.
Þeir hefðu lítið sér til dægra-
styttingar. „Auðvitað er eitt-
hvað gert, en örugglega ekki
nóg.“
- ÁJR