Morgunblaðið - 24.09.1978, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 1978
í ARGENTÍNU 1978
Stórb«r)íin Buenos Aires.
Guð er mikill og
gerir furðuverk
Peron læknaðist
Fyrir um það bil 20 árum kom
maður nokkur, Tom Hicks, til
Argentínu og hóf að prédika Guðs
Orð og segja íbúum landsins frá
trú sinni á Jesúm Krist. Jafnframt
því að prédika fagnaðarerindið um
Krist í orði, þá bað hann fyrir
þeim sem sjúkir voru og hlutu þeir
lækningu. Þetta spurðist víða og
meðal annars til forsetahallarinn-
ar, þar sem Peron, þáverandi
forseti, sat við vt>ld. Peron hafði þá
um nokkurt skeið þjáðst af þrálát-
um húðsjúkdómi og var lítið til
bóta. Eftir að orðrómurinn um
Tom Hicks náði til eyrna Perons,
eygði hann smávon um lækningu.
Hann bauð því Tom heim til sín og
eftir samtal þeirra, bað Tom fyrir
honum og varð hann heill af
sjúkdómnum. Það leið ekki langur
tími þar til öll þjóðin hafði heyrt
hvað gjörst hafði og nú opnuðust
allar dyr fyrir Tom Hicks. Hvert
kvöld hélt hann samkomur á
íþróttaleikvangi í Buenos Aires,
þar sem hann boðaði Jesú Krist í
orði og krafti. Hvert kvöld var
leikvangurinn fuilur af fólki og
settir voru upp hátalarar, í mörg
hundruð metra radíus út frá
vellinum, fyrir þá sem ekki komust
lnn' Hvert kvöld læknaðist ein-
hver, og það sem mest er um vert,
fólk sneri sér til Guðs og helgaði
honum líf sitt. Tom Hicks hafði
eitthvað að gefa Argentínubúum,
hann miðlaði af sínu lífi og
reynslu með hinum upprisna Jesú
Kristi.
Fólk stóö í röðum,
á götum úti
í júní síðastliðnum beindi
kristniboðshreyfingin, Youth With
A Mission, hluta af starfskröftum
sínum til Argentínu. Alls voru það
fulltrúar 42 þjóða, sem fylltu þann
hóp, eða um 900 manns. Tilgangur
minnar ferðar var einmitt að
starfa með þessum hóp, þennan
stutta tíma. Þó ég og flestir aðrir
af þessum 900, séu nú komnir til
síns heima, þá eru enn nokkrir að
starfi í Argentínu og fleiri munu
bætast við, fram eftir næsta ári.
Þess má til gamans geta, að einn í
hópnum var frá Tonga eyjum í
Kyrrahafi og er það í fyrsta skipti
sem Tongabúi kemur til Argen-
tínu, og hann kom til að segja frá
Kristi.
Heimsleikarnir í knattspyrnu
fóru fram í 5 borgum, Buenos
Aires, Mar del Plata, Rozario,
Cordoba og Mendoza, og voru
þessar borgir einnig starfsvett-
vangur okkar. Hópnum var skipt
upp í 5 hópa, 150—250 manns, sem
fóru síðan hver til sinnar borgar,
og var þar skipt í epn smærri hópa
8—10 manns. Þessir litlu hópar
fengu síðan hin mismunandi verk-
efni, svo sem skóla, fjölmiðla,
kirkjur o.s.frv. Margt skemmtilegt
gerðist og mörg atvik eru eftir-
minnileg, frá þessu boðunarstarfi
og árangur var góður.
Fljótlega náðist gott samband
við svo til flest allar kirkjur og
presta, þó í upphafi hafi gætt
svolítillar tortryggni. Samkomur
og biblíulestrar fóru fram í
mörgum kirkjum og nú eftir á er
starfinu framhaldið af viðkomandi
prestum og kirkjuleiðtogum. Einn
prestanna lét svo um mælt: „Við
erum svo ánægðir að hafa ykkur
hér, því ef Páll postuli væri hér, þá
hefðist hann nákvæmlega hið
sama að og þið.“
Mikið var tekið með af bækling-
um og bókum, og bar þar mest á
smábæklingum og svo Markúsar-
guðspjallij auðvitað allt á
spænsku. I öllum 5 borgunum til
samans dreifðum við milljónum af
slíkum bókum og hef ég hvergi séð
eins mikinn þorsta eftir Guðs orði.
Fólk stóð í röðum á götum úti og
Fólk tekið tali niðri við ströndina
beið eftir að fá guðspjall í hendur.
Það kom fyrir á götunni einn
daginn, að kona brast í grát, vegna
þess að bæklingarnir voru búnir
þegar að henni kom í röðinni. „Eg
verð að fá, ég verð“ grét hún og var
fljótlega bætt úr því. Og það var
ekki svo, að við þyrftum að tína
allt upp af götunni aftur. Nei, alls
staðar las fólk, í strætó, í lest, á
götum úti og svo heima. Síðan
þegar í vinnuna kom var rabbað
saman og skiptst á skoðunum.
Ómælandi á
spænsku...
en talaði spænsku
Nokkrir af hinum smærri hóp-
um höfðu það verkefni aö fara í
skóla og starfa þar. Var góður
árangur af því starfi og fengu
hóparnir inni í kennslustundum,
hvort sem var í barna- og ungl-
ingadeildum eða efri skólastigum.
Sum okkar töluðu spænsku, en
algengara var þó, að túlkur væri
með í ferðinni. Það kom þó fyrir,
að reynt var að halda uppi
samræðum á enska tungu og gekk
það nú upp og ofan. Kunningi
minn Marcos var til dæmis stadd-
ur í háskóla í Buenos Aires og
bjóst þar y'ð að finna enskumæl-
andi menn. Eftir heiðarlega til-
raun til að segja stúdentunum frá
Jesú Kristi á ensku, gafst hann
upp. Hann bað Drottinn um hjálp
og hóf síðan að nota sín fáu
spænsku orð. Til að gera langa
sögu stutta, þá talaði hann reip-
rennandi spænsku í 20 mín., þar
sem Heilagur Andi tók tungu hans
og gaf orð. Nú þekki ég Marcos og
veit því, að hann talar ekki nema
nokkur orð í spænsku, og veit ég
líka, að frásögn hans er sönn. I 2.
kafla í postulasögunni segir frá
því, að Heilagur Andi kom yfir
hina fyrstu lærisveina og töluðu
þeir framandi tungum, sem nær-
staddir útlendingar skildu. Guð er
sá hinn sami í dag og hann var í þá
daga og hjálpaði þarna Marcosi,
ómælandi á spænsku, að koma
sínum bóðskap að á spænska
tungu.
Einn hópanna í Mar del Plata
starfaði á hinum ýmsu herstöðv-
um og náði góðu sambandi við
óbreytta jafnt sem háttsetta
hermenn. Mikill mannfjöldi safn-
aðist saman á leikvöngunum
meðan á knattsp.vrnukeppninni
stóö og var það því kjörið til
athafna fyrir okkur. Eftir leikina
var safnast saman fyrir utan
vellina, dreift bæklingum og fólk
tekið tali. Sjónvarpsmenn komu að
nokkrum okkar í Mar del Plata og
sýndu fréttamynd um starfið, varð
það seinna meir til að opna aðgang
að fjölmiðlum, sjónvarpi, útvarpi
og blöðum. Sjónvarpið tók upp 2
þætti og sendi út, útvarpið var
með beina útsendingu frá útisam-