Morgunblaðið - 27.09.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMBER 1978
MORöJM- < ^
Mtfino '
''n *7___________

Voða sætur pels. — En nú man
ég að ég má ekki gleyma að
kaupa fisk handa kettinum?
3 dagar 1 Stettin
verði endursýndir
.,IIúsmóðir“ skrifari
„Þeir sem sáu í sjónvarpinu 3
dagar í Stettin, gleyma þeirri
mynd aldrei. Þar sá maður sælu-
ríki sósíalismans í sannri mynd.
Eftir að búið var að hækka flestar
lífsnauðsynjar í Póllandi frá 30%
og upp í 70% , án þess að fólkið
fengi nokkuð á móti, þá tókst
skipasmiðum að gera 3 daga
verkfall. Þeir fengu sjálfan lands-
föðurinn til að koma og tala við þá,
orðnir sjón- og heyrnarlausir eftir
15 ára starf. Það er víst ekki gert
mikið af því að láta vinnuskilyrðin
vera mannsæmandi í sósíalísku
ríkjunum. Því segi ég það, að
mesta öfugmæli sem ég heyri er
þegar sósíalistarnir eru að kalla
sig vini alþýðunnar. Þeir eru í
sannleika sagt óvinir fólksins
númer 1, því að í sósíaliskum
ríkjum er skorturinn landlægur og
kúgunin algjör.
BRIDGE
Umsjón: Pá/I Bergsson
Ilugrekki og taugastyrkur
austurs var ekki lítill í spilinu
hér að neðan. Vettvangurinn var
heimsmeistarakeppni fyrir
nokkuð miirgum árum síðan.
austur gaf og allir voru á hættu.
Norður
S. KG62
H. G654
T. 6
L. ÁG87
Vestur
S. Á43
H. 873
T. G97
L. K1094
Austur
S. 10975
H. 2
T. ÁK1053
L. D53
Suður
S. D8
H. ÁKD109
T. 1)842
L. 62
I leik Bandaríkjamanna og ítala
varð- lokasógnin fjógur hjörtu,
spiluð í suður, á báðum borðum.
Bandaríkjamaðurinn var ekki í
vandræðum með að vinna spilið
þegar hann fékk út tígui. Tromp-
aði tvo tígla í borðinu og gaf
aðeins þrjá slagi.
A hinu borðinu gerðu kanarnir
Italanum erfitt fyrir. Vestur
spilaði út trompi og suður tók
slaginn á hendinni. Hann reyndi
spaðann, spilaði lágunt frá
hendinni en vestur lét lágt og
gosinn fékk slaginn. í næsta slag
tók vestur spaðadrottninguna með
ás og spilaði aftur trompi. Þá kom
í ljós, að vestur hafði átt þrjú
tromp í upphafi og tígultrompanir
í borði voru í hættu.
Suður tók slaginn á hendinni,
spilaði latjfi á ásinnn og lét hitt
laufið í spaðakónginn. Og þá loks
spilaði hann tígli frá borðinu.
Bandaríkjamaðurinn Crawford
var í sæti austurs og hann sá, að
ekki dygði að taka slaginn, þar
sem hann átti ekki tromp til að
spila. Án alls hiks lét Crawford því
lágan tígul. Italanum datt ekki í
hug dirfska austurs. Skársta von
hans virtist vera, að vestur ætti ás
og kóng með aðeins einu smáspili
og hann iét því einnig lágt. Vestur
fékk þannig siaginn, spilaði trompi
í þriðja sinn og þar með var
sagnhafi kominn í vonlausa stöðu.
Hann tapaði þannig þrem slögum
á tígul, sem ásamt spaðaslagnum
var einum of mikið.
en engar kaupbætur, aftur á móti
var lofað að þeim skyldi ekki
refsað.
Hvernig það var efnt veit maður
ekki nema að foringinn varð að
flýja land og skilja fjölskyldu sína
eftir. Hver getur gleymt því, þegar
landsfaðirinn var að tala við
verkamennina. Hann horfði á
svanga og illa klædda menn og
sagði þeim, að hann skildi þá, því
að hann hefði unnið við skipasmíð-
ar, en efnahagur landsins leyfði
engar kauphækkanir, því hann
væri svo bágborinn. Þegar svo var
farið að lýsa vinnuaðbúnaðinum,
þá kastaði tólfum. Logsuðumenn-
irnir voru látnir vinna í húðarign-
ingu, þó það væri lífshættulegt,
enda fengu þeir raflost í stórum
stíl, og algengt var, að þéir voru
Ég vil skora á alla foreldra, sem
eiga börn í framhaldsskólum að
biðja sjónvarpið að endursýna
myndina 3 dagar í Stettin, eftir að
skólarnir eru byrjaðir, og láta
unglingana horfa á hana. Eg trúi
því, að þegar svo kennararnir fara
að predika sósíalsimann þá séu
unglingarnir ekki svo skyni
skroppnir að þeir biðji ekki
kennarann að segja þeim, hverjir
það séu sem arðræna almúgann í
kommúnistaríkjunum. Ég vona, að
þá vefjist þeim tunga um tönn, og
þeir snúi sér að því að fara að
kenna hin löglegu fræði, svo að
foreidrarnir megi bóka, að börnin
verði sendibréfsfær, þegar þau
koma úr framhaldsskólum.
Ilúsmóðir.*'
Kirsuber í növember
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
76
eins og hann skildi eitthvað
ekki.
Fru Ivarsen hafði sennilega
aldrei talað til jafn áhuga-
samra hlustenda.
— Og svo. sagði hún... —
svo skar hann upp umslagið og
út ultu seðlarnir.
— Ilvar stóðst þú?
— Ég stóð frammi í litla
herberginu.
— Og hann varð þín scm
sagt ekki var?
— Nei. Hann var svo niður
sokkinn i þetta og var svo
óskaplega alvarlegur á svipinn.
Ég... ég varð hálfhrædd og
flýtti mér inn til mín.
— Ilvers vegna, sagði
Christer hvassri riiddu — hef-
urðu þagað yfir þessu iill þessi
ár?
Hún hryllti sig í herðarnar
og sagði.
— Vegna þess ég vár hrædd.
Ég vildi ekki iáta flækja mér
inn í neitt. Ivar hefði orðið
vitlaus úr reiði.
— En þú hlýtur að hafa
vitað að það sem þú sást þetta
kvöld og morðið á Matta
Sandor var í tengslum hvort
við annað. I>ú klýtur að hafa
velt fyrir þér hvcrnig þctta
kami heim og saman. Þú
hlýtur að hafa HALDIÐ eitt-
hvað? Já. hvað hélztu.
Ilún slapp við að svara vegna
þess að Bo Roland Norell
gerðist óþolinmóður og varð
íyrri til svara.
— Það liggur náttúrlega í
augum uppi. Auðvitað hefur
hún haldið að pilturinn hafi
stolið seðlunum hans gamla
Ivarsens.
— Ekki Matti. sagði Klem-
ensson vélrænni riiddu.
I þetta skipti voru andmæli
hans ekki heinlínis sannfær-
andi, en nú íékk hann skyndi-
lega stuðning.
— Nci. það þarf ekki að hafa
verið Matti, sagði Christer.
— En einhver stal peningun-
um — og eitt ykkar sem hér
eruð inni. er að ljúga.
— Meinarðu í sambandi við
brúna umslagið. sagði Judith
Jernfeldt karuleysislega.
— Já, meðal annars. Ertu
viss um að hann hafi ekki trúað
þér fyrir einhverju þegar þið
sátuð í kökuhúðinni hans Berg-
mans daginn eftir?
— Já. ég veit það vcl.
— En þá var hann niður-
dreginn og í slæmu skapi. var
það ekki? Hefurðu einhverja
skýringu á þvf?
— Ég get mér þess til. eins
og Nanna Kasja, að hann hafi
verið að brjóta hcilann um
eitthvert vandamál sem hefur
vafist fyrir honum.
— En samt lofaði hann að
fara með þér í leikhúsið.
— Já, en hann vildi ekki
sakja mig. hann vildi að við
hittumst í lcikhúsinu.
Hún bætti við hugsii
— Og þangað kom hann
ckki.
Christer horfði á hana efa-
semdaraugum. Hún virtist
ákaflega ósnortin og fögur og
hún virtist hvorki þjást af
þorsta né hungri.
En Nanna Kasja titraði og
bað kveinandii
— (let ég ekki einu sinni
fengið vatnsglas?
— Ég myndi nú mæla með að
það yrði eitthvað stcrkara, ef
ég aúti að ráða. sagði Rolle.
— Ilér verður einskis ncytt,
sagði lögregluíoringinn — að
minnsta kosti ekki meðan við
vitum ekki hver hefur tekið til
handargagns eiturflöskuna úr
læknastofu Daniels Severins og
vitum ekki hver tilgangurinn
er með þeirri gjörð.
Þrjóska hans gagnaði þó
hvergi. Kvöldið sniglaðist
áíram og hann varð æ þreyttari
og niðurdregnari og vonlaus-
ari. Hann varð engu nær og
engar þa>r upplýsingar komu
fram sem skiptu einhverju
máli. Allt sem rætt var hafði
hann vitað áður og hann sá
ekki fram á að neitt myndi
skýrast í hráð.
Þegar Bcrggren kom og