Morgunblaðið - 30.09.1978, Qupperneq 1

Sunnudagur
30. september 1978
Bls. 33-64
Heimsókn til Asííeirs Sigurvinssonar o£ fjölskyldu í Belgíu
„Framtí
verður
Það var fastmælum bundið milli mín og Ásgeirs að ég
heimsækti hann til Liege milli Þess sem ég fylgdist með
Akurnesíngum og íslenzka landsliöinu spila knattspyrnu í
Köln og Nijmegen. Mig hafði alltaf langað til pess að
heimsækja Ásgeir, sjá hvernig hann byggi og sjá hann í
leik með félagi sínu Standard Liege. Ekki gekk ferðalagið
til Liege áfallalaust pví vegna rangra upplýsinga fór ég út
úr lestinni á vitlausri brautarstöð í Köln. Eftir mikinn
töskuburð og langa bið komst ég foks í Parísarhraðlest-
ina, en hún átti að hafa viðkomu í Liege. Með pað í huga
að óvæntar tafir gætu komiö upp haföi ég hafnaö boði
Ásgeirs um að sækja mig á brautarstöðina. Ég var ögn
feginn pegar pangað kom. Dró ég upp miðann með nafni
Ásgeirs og heimilisfangi og sýndi fyrsta leigubílstjóran-
um sem ég hitti. Rue de la Jardiniere 501, Það var ekkert
mál fyrir hann aö rata pangað. Og svo las hann áfram og
pað kom bros fram á varirnar pegar hann las nafnið
Sigurvinsson. Það fór ekki milli mála aö pessi okkar
snjallasti knattspyrnumaður nú um mundir var vel
pekktur í Liege. Mér var vel fagnað pegar ég kom til
Ásgeirs. Hann býr í priggja herbergja íbúö í nýju
fjölbýlishúsi í úthverfi Liege, fallegu og rólegu hverfi. í
pessu sama húsi býr einnig Ólafur bróðir Ásgeirs ásamt
konu sinni Þóru Guömundsdóttur og tveimur börnum,
Bryndísi og Sigurvin. Þau eru nýlega flutt út. Ólafur
vinnur viö iðn sína pípulagnir og leikur einnig
knattspyrnu með liði í 4. deild en eins og knattspyrnu-
unnendur muna hefur Ólafur um árabil verið einn okkar
bezti bakvöröur og fastur landsliðsmaður um langa hríö.
Þarna var einnig stödd Vilborg Andrésdóttir, móðir peirra
bræðra, indæl kona. Hún var nýkomin að heiman og ætlar
að dvelja ytra fram yfir jól. Hún haföi haft með sér lunda
úr úteyjum Vestmannaeyja og var nú slegiö upp
lundaveizlu með öllu tilheyrandi m.a. sultu, sem mér
viröist af nokkurri reynslu vera hið mesta fágæti í Evrópu.
Ásgeir hafði ekki smakkað lunda síöan í fyrra og ég ekki
síðan ég var polli í sveit í Vopnafirðinum. Sýndum við
áberandi mestu tilprifin við lundaátið. Á eftir matinn
sýndi Ásgeir mér nokkra leiki Standard á myndsegul-
bandi og var paö nokkur sárabót fyrir pað að missa af leik
með Standard Því liðið átti frí helgina sem ég var ytra.
Það verður pví enn bið á pví að ég sjái Ásgeir í leik með
Standard og einnig verður að bíða betri tíma viðtal við
framkvæmdastjóra og eiganda Standard, herra Petit, en
ég hafði einsett mér að spjalla lítillega við hann. Petit
hefur ósjaldan verið nefndur á nafn í sambandi við mál
Ásgeirs. Ásgeir hefur komið sér vel fyrir í Belgíu. íbúö
hans er smekklega búin húsgögnum og stolt heimilisins
er ný hljómtækjasamstæða, sem kostaöi litlar 2,5
milljónir króna. Eftir hljómburði tækjanna aö dæma var
Þeim peningum vel varið. Eftir viðtölum við menn ytra að
dæma og lestri blaða leikur enginn vafi á Því að Ásgeir er
nú dáðsti leikmaður Standard og Það segir sína sögu að
félagið skuli hafa verðlagt hann á 250 milljónir íslenzkra
króna s.l. vor. Ég varð síðan samferöa Ásgeiri á
BMW-bifreið hans frá Liege til Nijmegen par sem
landsleikur íslendinga og Hollendinga fór fram. Sú ferð
tók ekki langan tíma enda lengst af ekið á 160 km hraða.
Þegar til Hollands kom var Það sama uppi á teningnum,
nafn Ásgeirs var Þar vel Þekkt enda geta Hollendingar
fylgst meö belgísku knattspyrnunni í sjónvarpinu. En
áður en við fórum til Hollands settumst viö Ásgeir niður
og spjölluöum um hann sjálfan og líf hans sem íslenzks
knattspyrnumanns í Belgíu:
Mál og myndir: Sigtryggur Sigtryggsson
Hvernig hefur þér líkað í
Belgíu þau fimm ár, sem þú
hefur verið hér?
— Mér hefur líkaö alveg
ágætlega. Það býr gott fólk hér í
Belgíu og ég hef eignast marga
vini. En Belgía er ekki framtíöar-'
landið. Ég er löngu búinn aö
gera það upp við mig að flytjast
heim til íslands þegar ég hætti í
atvinnuknattspyrnu. Framtíðar-
heimilið verður á íslandi, hvergi
annars staðar.
Það var mikið talað um þaö aö
þú ætlaðir að fara til annars
félags þegar samningurinn rann
út s.l. vor, jafnvel til félags í öðru
landi. Hvers vegna varð ekkert
úr því?
— Samningurinn minn við
Standard rann út s.l. vor eins og
þú sagðir og ég haföi mikinn hug
á því aö breyta til. Ég haföi átt
viðræður viö mörg félög, þar á
meðal belgíska félagið Ander-
lecht, sem er þekktasta og
jafnframt ríkasta félagiö hér.
Viöræðurnar viö Anderlecht
voru komnar svo langt aö
forráðamenn félagsins höfðu
lagt fyrir mig samning og jafn-
framt gerðu þeir Standard tilboð
í mig. Petit, framkvæmdastjóri
Standard, haföi áöur látiö þaö
berast aö hann væri tilbúinn að
selja mig fyrir 15—20 milljónir
franka og Anderlecht geröi
tilboð sem var einhvers staöar á
bilinu 18—20 milljónir franka
(180—200 milljónir íslenzkra
króna). En þegar þetta tilboö
kom var komið annað hljóð í
strokkinn hjá Petit, hann hækk-
aði verðið skyndilega upp í 25
milljónir franka (250 milljónir
íslenzkra króna). Við þessa
skyndilegu hækkun missti And-
erlecht áhugann enda greinilegt
að Petit var með þessu að sýna
að hann vildi ekki selja mig.
Hvað tókst þú til bragðs?
— Ég var auövitaö ansi súr
yfir þessu því eftir fimm ára dvöl
hjá Standard langaöi mig aö
breyta til. Nokkru áður en
samningur minn viö Standard
rann út bauð Petit mér nýjan
samning sem ég hafnaði. Þegar
samningaviöræðurnar við And-
erlecht báru ekki árangur bauð
Petit mér nýjan þriggja ára
samning, mun hagstæöari en
hann hafði boðið mér áöur. í
rauninni var samningurinn svo
hagstæöur, að hann tryggöi mér
betri laun en ég heföi fengið hjá
Anderlecht. Ég hugsaöi málið
vandlega og ákvaö aö skrifa
undir samninginn. Helstu rökin
voru þau að eftir 3 ár verð ég
orðinn 26 ára gamall og ef allt
fer aö óskum ætti ég þá að vera
á hátindinum sem knattspyrnu-
maður og vonandi töluvert betri
knattspyrnumaður en ég er nú.
Staða mín verður þá væntanlega
sterk til samninga!
Sjá nœstu ]