Morgunblaðið - 07.10.1978, Qupperneq 36

Morgunblaðið - 07.10.1978, Qupperneq 36
36 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. OKTÓBER 1978 VtK> MORÖdNi KAFFINU iTVl_ ÍO. Ertu líka <>synd? BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson EKKI hefði verið mikill vandi að ná ellefu slÖKum í Krandi á spilin. sem sjá má hér að neðan. En suður var ekki svo heppinn að lenda í besta samningnum og varð að taka á öllu sínu. Gjafari norður, allir á hættu. Norður S. K842 H. 87 T. ÁKDG95 L. Á Austur S. - H. 109632 T. 84 L. G108432 Suður S. ÁD65 H. DG5 T. 102 L. K975 Það hlakkaði í spilaranum, sem sat í sæti vesturs, þegar suður lenti í fjórum spöðum. Norður og suður höfðu fengið að segja í friði og vestur tók tvo fyrstu slagina á hjarta og spilaði þriðja hjartanu. Suður fékk slag- inn en tígull fór úr borðinú. Og þegar austur lét -lauf í spaðaásinn varð útlitið ekki gott en sagnhafi gafst ekki upp. Spilaði laufi á ásinn og tvo slagi á tígul. Þriðja tigulinn trompaði hann á hendinni og í laufkónginn lét hann tígul. Þá var staðan þessi: Norður S. K84 H. - T. G L. - Austur S. - H. 10 T. - L. G108 Suður S. D6 H. - T. - L. 97 I þessari stöðu spilaði suður laufi. Vestur gerði sitt besta og trompaði með níunni en þá fékk hann að eiga slaginn. Þar með var hann í dauðaklemmunni og gat ekki fengið fleiri slagi. Slétt unnið. Vestur S. G1097 H. - T. - L. - Vestur S. G10973 H. ÁK4 T. 763 L. D6 Þú getur ekki sagt í kvöld, að ég þvoi mér ekki um eyrun? JOL MAIGRETS 3 Ilann hafði áreiðanlega reynt hundrað sinnum að út- skýra fyrir henni að hann hefði aldrei fundið neitt undursam- legt við að fá morgunverð í rúmið. I>að var eitthvað spftaia- legt við það, fyrir utan að honum fannst það heinlínis óþægilegt. En í hennar augum var morgunkaffi í rúmið það ailjúfasta sem hún gat hugsað sér til að halda upp á sunnudag eða helgidag. — I>ú vilt ckki fara í rúmið aftur? Nei! Sannariega langaði hann ekki til þess. — Jæja komdu þá! Gleðileg jól! — Gleðileg jól! Ertu reið út í mig? !>au fóru inn f borðstofuna. Siifurkannan við annan borðs- endann með rjúkandi kaffi f og rúnstykkin í körfu. Ilann lagði frá sér pfpuna og fékk sér rúnstykki tii að gieðja hana. En hann stóð kyrr og benti út um gluggann og sagði. — ftg held það fari að snjóa. I>að var enginn alvöru snjór. En samt nóg til þess að honum varð hugsað til þess þegar hann var lítill og rak út úr sér tunguna til að fá snjóflyksurn- ar upp í sig. Augnaráð hann staðna mdist við portið í húsinu á móti til vinstri við geymslustaðinn. Tvær konur komu í þeirri andrá út um dyrnar. Hvorug þeirra var með hatt. Önnur þeirra ljóshærð, kona um þrí- tugt eða svo. hafði kastað kápu yfir sig, en hin sem var eldri hafði sveipað sjali um axlirnar. Yngri konan virtist hikandi og engu Ifkara en hún vildi helzt snúa við. Dökkhærða eidri konan sem var lítil og mögur var ákveðnari og Mai- gret sýndist hún henda í áttina að giugganum. Dyravörðurinn sást að baki þeirra. Enn virtist sem Ijóshærða konan væri á báðum áttum áður en þa r fóru t>akkir fyrir „Af ýmsu tagi” Guðrún Aðalsteinsdóttir skrif- ar. „Velvakandi góður. Mig langar að biðja þig að koma á framfæri fyrir mig þakklæti til þeirra, sem sjá um tónlistarþátt- inn „Af ýmsu tagi“, en hann er á dagskrá morgun hvern milli hálf- níu og níu. Þarna er flutt vönduð tónlist, og enda þótt alltaf sé bót að slíku tel ég þó ráða úrslitum um ágæti þessa þáttar hvað lögin eru ævinlega samvalin. Þarna er ekki bara leikið hvert tónverkið af öðru af handahófi, heldur eru verkin gjarnan valin samkvæmt sérstöku þema. Yfirleitt er um að ræða klassísk lög með léttu yfirbragði, og oftast eru þau stutt. Mér hefur stundum dottið í hug að ástæðan fyrir því hve súmum virðist vera í nöp við „þessar andsk ... sinfóníur", eins og gjarn- an er haft á orði, sé sú að tónlistarflutningur útvarpsins sé kannski of þunglamalegur. Þá á ég við að flutt sé of mikið af löngum og þungum tónverkum, og fólki, sem kannski hefur ekki lært að hlýða á slíka tónlist sé hreinlega ofgert. Það er nefnilega svo að til þess að kunna að meta strembna og flókna tónlist þarf töluverða þjálfun og það er ekki við því að búast að þorri fólks hafi sama tónlistarsmekk og það sérmennt- aða ágætisfólk, sem hefur það að atvinnu að skipuleggja tónlistar- flutning í útvarpi. Sjálf hef ég alla tíð hlustað mikið á sígilda tónlist og tel mig vera vel heima í svokölluðum tónbókmenntum. Sennilega af þeirri ástæðu kippi ég mér ekki upp við það þótt Níunda sinfóníunni sé demt yfir mig í svefnrofunum, — fyrir mér er það eins og að hitta gamlan kunningja, Framhaldssaga eftir Georges Simenon. Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaói. V yfir götuna. Hún sneri sér við miirgum sinnum eins og hún væri óróleg í meira lagi. — A hvað ertu að horfa. — Ekkert sérstakt ... einhverjar konur ... — Ilvað eru þær að gera? — Mér sýnist þær á leið hingað. Því að þegar þa>r voru komnar hálfa leið yfir giituna höfðu þær báðar lyft höfði og horfðu í áttina til hans. — Ég vona að þær hafi ckki hugsað sér að trufla þig á sjálfan jóladaginn. Og svo er ég ekki oinu sinni búin að gera hreint. Það hefði auðvitað cngum dottið í hug því að hvergi sást rykkorn og allt skein og glansaði af hreinlæti eins og fyrri daginn hjá henni frú Maigret. — Ertu viss um að þær komi hingað? — Það kemur brátt í ljós. Til vonar og vara renndi hann greiðu um hárið og hurstaði í sér tennurnar og skvetti köldu vatni f andlitið. En hann stóð enn í svefnher berginu þegar dyrabjallan hringdi. Frú Maigret hlaut að hafa verið meira cn lítið dræm í viðmóti því að drjúg stund leið unz hún kom inn aftur. — Þær vilja endilega tala við þig. hvíslaði hún. — Þær fullyrða að það sé áríðandi og þær þurfi á ráðleggingu að halda. Ég kannast við aðra þeirra. — Hvora? — Þá litlu mögru. Það er fröken Doncoeur. Hún býr hérna heint á móti. á sömu hæð og við og hún situr allan daginn og vinnur við glugg- ann. Ilún cr Ijómandi myndar leg kona sem saumar út fyrir fína verzlun á Faubourg Saint Honoré. Ég hef stundum verið að hugsa um hvort hún væri ckki skotin f þér. — Hvers vegna dcttur þér það í hug? — Ég hef tekið eftir því að hún stcndur stundum upp

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.