Morgunblaðið - 13.10.1978, Blaðsíða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. OKTÓBER 1978
t Sonur okkar, JÓNAS HREINN HREINSSON, Sogavegi 74, lézt af slysförum 12. þ.m. Thordía H. Jónaason, Hrein Jónasson.
t Móöir okkar, ELÍN SIGURÐARDÓTTIR, frá Bergstöðum, Vestmannaeyjum, andaöist 10. október aö Dvalarheimilinu Hraunbúöum, Vestmannaeyjum. Hjördía Guðmundsdóttir, Óskar Guðmundaaon, Tómas Guðmundsson.
t KARL BIRGIR VIGBERGSSON, Skipholti 32, er látinn. Aðatandendur.
t TEITUR BOGASON Brúarfossi, andaöist á Sjúkrahúsi Akraness 9. október. Jarösett veröur að Ökrum, laugardaginn 14. okt. kl. 14.00. Vandamenn
t Maöurinn minn, faðir okkar og sonur, EINAR KÁRI SIGURDSSON, veröur jarösunginn frá Stóra-Núpskirkju laugardaginn 14. október kl. 2. Margrét Steinpórsdóttir og börn. Ellen Stefánsdóttir, Sigurður Einarsson.
t Innilegar þakkir til allra, sem auösýndu okkur samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför JÖRUNDAR SIGURBJARNASONAR, Sörlaskjóli 84. Fyrir hönd aöstandenda, Geröur Gunnlaugsdóttir, Þorgrímur Kristmundsson.
t Þökkum hjartanlega vinarhug og samúö við andlát og útför GUÐNA MAGNÚSSONAR, Hólmum. Rósa Andrésdóttir, Jón Guönason, Ragnhildur Guðmundsdóttir, Andrés Guðnason, Guðrún G. Guðmundsdóttir, Kristrún Guðnadóttir, Hörður Guðmundsson, Magnea G. Edvardsson, Bengt Edvardsson, Gerður Elimarsdóttir, Kristjén Ágústsson.
t Okkar innilegustu þakkir til allra, sem sýndu okkur samúö og hluttekningu viö fráfall og jaröarför JÓNS SIGURÐSSONAR, Fremra-Hélsi, Kjós. Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á deild 2-B á Landakoti, fyrir frábæra umönnun., Ingibjörg Eyvindsdóttir, Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þakkir
Öilu því góöa fólki er sýndi okkur samúö og trygglyndi viö andlát og jarðarför
SIGUROAR
sonar okkar. færum viö kærar þakkir og biðjum Drottin launa í nútíö og
framtíö.
Selvogsgrunn 22, Reykjavík.
Þórunn Sigurðardóttir, Jón Páitson.
Minning:
Una Guðmundsdóttir
- Völva Suðurnesja -
Fædd 18. nóvember 1894,
Dáin 4. október 1978.
Nú er hún Una vinkona farin
heim komin til frænda og vina
þangað sem hún flestum fremur
mátti til þekkja. Hún Una kvaddi
sinn jarðneska stað á sjúkra-
húsinu í Keflavík miðvikudaginn
4. október s.l. og verður jarðsett
frá Útskálakirkju í dag föstudag-
inn 13. október. Hin langa ævi
hennar Unu er nú liðin tíð sem
verður vel í minnum höfð hjá
öllum þeim fjölmörgu nær og fjær
er nutu þeirrar sönnu ánægju að
kynnast henni og hennar æviferli.
Hún Una var engin meðal-
manneskja þótt líkamsstærð
hennar væri tæpast í meðallagi.
Það sem inni fyrir bjó var svo
miklu stærra, var sannarlega stór
kona. Hún Una hafði í ríkum mæli
fengið í vöggugjöf marga af þeim
bestu kostum sem mönnum eru
gefnir. Mjög góða greind, frábært
rninni, dulræna hæfileika,
dyggðuga lífshugsjón og hlýlegt
hjartalag. Úr þesSum guðsgjöfum
vann hún Una með heiðri og sæmd
þann gilda þráð sem hún gerði að
haidreipi þeirrar vináttu og
þeirrar virðingar sem hún naut í
svo ríkum mæli á sinni löngu
lífsævi.
Um fæðingu Unu Guðmunds-
dóttur segir svo í prestþjónustu-
bók Útskálasóknar: Fædd 18. nóv.
1894, skírð 2. desember s. á.
Foreldrar Guðmundur Jónsson og
Guðríður Þórðardóttir 41 árs
gömul, bæði ógift þurrabúðarfólk í
Skúlhúsum. Guðfeðgin Jón Ás-
mundsson og ljósmóðirin Jórunn
Guðmundsdóttir á Hellum og
Bjarni Sveinsson þurrabúðar-
maður í Skúlhúsum.
Guðríður Þórðardóttir móðir
Unu var fædd 2. maí 1853 að Syðri
Hömrum í Kálfholtssókn í Rang-
árvallasýslu. Foreldrar hennar
voru Æsa Hafliðadóttir Sigurðs-
sonar frá Meðhúsum í Hvolhreppi
og Þórður sonur Þórðar Jónssonar
bónda og meðhjálpara á Syðri
Hömrum.
Guðmundur Jónsson faðir Unu
fæddur 6. júní 1854 í Narfabæ
(Narfakoti) á Vatnsleysuströnd.
F'oreldrar hans voru Jón Torfason
og Guðrún Ásmundsdóttir er þar
bjuggu á fimmta tug síðustu aldar.
Guðrún var ættuð úr Miklabæjar-
sókn í Skagafirði en Jón Torfason
afi Unu var fæddur 8. september
1807 í Naustakoti á Vatnsleysu-
strönd. Þar bjuggu foreldrar hans
Torfi Jónsson fæddur í Naustakoti
um 1770 og hans kona Halldóra
Erlendsdóttir fædd á Snorrastöð-
um í Laugardal 1772.
Það er því víst að föðurættin
hennar Unu á sínar rætur að rekja
tvö til þrjúhundruð ár á Suður-
nesjaslóðum. Guðmundur Jónsson
faðir Unu kom eins árs gamall af
Vatnsleysuströndinni út í Njarð-
víkur að Lambhúsum í Innra
hverfinu til hjónanna Stefáns
Stefánssonar sem ættaður var frá
Tungu á Hvalfjarðarströnd og
Marínar Jónsdóttur sem fædd var
í Landakoti á Vatnsleysuströnd.
Marín ólst upp í Narfakoti í
Njarðvíkum hjá hjónunum
Sæmundi Klemenssyni bónda og
Ingibjörgu Sæmundsdóttur. Hjá
þeim hjónum í Lambhúsum
Stefáni og Marínu ólst
Guðmundur upp til 17. ára aldurs,
en þá um vorið 1862 deyja þau
Lambhúsahjónin bæði í sömu
vikunni og var nú Guðmundur
einn orðinn og yfirgaf hann þá
byggðarlagið. Var um tíma á
Vatnsleysuströnd og vogum, fer
svo austur í Landssveit að Minni—
Völlum og er þar í sveit í nokkur
ár. Guðmundur kynnist þar stúlku
er Ástríður hét frá Skarfanesi þar
í sveit. Þau stofnuðu heimili og
fóru að búa saman í húsmennsku
og eignuðust eina dóttur er Marína
hét. Þau slitu samvistum eftir
skamma sambúð, fór Guðmundur
þá suður í Leiru að Stórhólmi til
hjórianna Sveins Helgasonar og
Þóreyjar Guðmundsdóttur. Þar
kynntist hann fyrrnefndri Guðríði
Þórðardóttur móður Unu. Þau
Guðmundur og Guðríður byrjuðu
sinn búskap í Meiðarstaðarkoti í
Garði, þar fæddist Æsa elsta
barnið þeirra. Um það bil 1885
byggðu þau Guðmundur og
Guðríður lítinn timburbæ skammt
frá Meiðarstöðum, nefndu þau
bæinn Skúlhús og í þeim bæ
bjuggu þau bæði til æviloka. Þar
fæddust börnin þeirra Stefán,
Ófeigur, Þorsteinn, Guðjón og
Una. Þau Guðmundur giftust ekki,
var Guðríður einatt skráð bústýra
hans. Guðmundur í Skúlhúsum
varð sem fleiri þá að lifa nær
eingöngu með sína fjölskyldu á því
sem aflaðist úr sjónum. Börpin
voru orðin mörg og sumarið 1894
var enn eitt á leiðinni það var hún
Una sem fæddist í nóvember þá
um haustið. Og einhvers staðar
segir: Enginn veit sína ævina fyrr
en öll er og nú var að koma dagur
að kveldi í sambúð þeirra Guðríðar
og Guðmundar. Guðríður dó tæp-
um tveimur mánuðum eftir að Una
fæddist. Nú stóð Guðmundur einn
uppi með barnahópinn sinn en
hann átti marga góða nágranna er
réttu honum hjálparhönd og þótt
sorgardagar væru í Skúlhúsum
var ekki myrkur allt í kring og
litla nýfædda telpan átti fljótlega
því láni að fagna að komast í góðar
móðurhendur. Þá bjuggu á Gauks-
stöðum í Garði hjónin Jón Finns-
son og Guðrún Hannesdóttir.
Guðrún kom að Skúlhúsum til
Guðmundar tók litlu telpuna fór
með hana heim til sín. Gaf hún
henni óspart móðurmjólk sína er
hún hafði í ríkum mæli handa Unu
og litlum syni er Guðrún átti sjálf.
Röskum 80 árum síðar sagði Una
svo frá: Það var mikið lán fyrir
mig að komast til þeirra afbragðs-
góðu hjóna Guðrúnar og Jóns á
Gauksstöðum. Þar var ég eins og
þeirra eigið barn og kallaði þau
pabba og mömmu og hef alla tíð
mikið góðar minningar um þau
góðu hjón og börnin þeirra.
I tvö ár var Guðmundur einn
með börnin sín í Skúlhúsum og
varð á þeim árum jafnframt að
stunda sjóinn eins og mögulegt var
til að vinna fyrir heimilinu. Hann
ræktaði kartöflur og hafði stóran
kartöflugarð við bæinn og var það
mjög til bóta fyrir matarræði
barnanna. Á þessum árum meðan
Guðmundur var einn með börnin
sín varð það að hpnum hlotnaðist
peningastyrkur sem meðgjöf til
barnanna. Voru það 15 krónu
árstillag með fjórum börnum
hans, þætti sú upphæð í smærra
lagi nú til dags.
Að þessum tveimur árum liðn-
um fékk Guðmundur sér ráðskonu
Sigurlaugu Sveinbjörnsdóttur ætt-
aða frá Hjallanesi í Landssveit.
Var Sigurlaug hin besta
manneskja og gekk börnunum í
móðurstað, en það var ekki lengi
sem hennar sambúð og Guðmund-
ar stóð. Það var þann 28. mars
1899 aö Nikulás Eiríksson tómt-
húsmaður í Gerðum og formaður á
Áttæringi réri til fiskjar í Garð-
sjóinn. Á skipi hans voru 9 manns.
Er þeir komu úr róðrinum og
ætluðu að lenda í Gerðavörinni
barst skipinu á í lendingu og
drukknuðu 5 af skipsverjum, þar á
meðal formaðurinn og Guðmundur
Jónsson í Skúlhúsum. Þegar þetta
skeði var Una á fimmta árinu.
Nú var Sigurlaug orðin einsömul
með börnin í Skúlhúsum, og var
hún sem þeirra besta móðir alla
tíð meðan þau voru að komast upp
en lengst hjá henni voru Guðjón
og Una, sem var með henni alla tíð
þar til hún dó 1927. Um þessa
ágætu fóstru sína sagði Una á
gamalsaldri að hennar ævi yrði
skráð með gullnu letri.
Þótt Una hefði afar lítið af
sínum eigin foreldrum að segja í
þessum heimi hafði hún í sínum
hugarheimi og í sinni dulrænu
vitund góð kynni og náið samband
við þau. Fortíðin var henni engu
að síður ljóslifandi heimur þessa
heims og annars, en sá heimur er
Minning:
Salbjörg Kristín
Araaóttir Minning
F. 10. ágúst 1900.
D. 2. október 1978
I dag verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni frú Salbjörg
Kristín Aradóttir, ræstingakona í
Alþingishúsinu um 40 ára skeið.
Foreldrar Kristínar Aradóttur,
eins og flestir kölluðu hana, voru
hjónin Kristín Guðmundsdóttir og
Ari Stefánsson, bóndi á Þorbergs-
stööum í Laxárdal, Dalasýslu,
síðar Stóra-Langadal á Skógar-
strönd.
19 ára gömul fór Kristín úr
foreldrahúsum, til þess að vinna
fyrir sér við þau störf, sem henni
buðust hverju sinni. Hún eignaðist
dóttur, er hún var 23 ára, með
Kjartani Árnasy.ni.
Árið 1930 giftist hún Andrési F.
Lúðvíkssyni trésmíðameistara
sem þá var ekkjumaður og átti
tvær dætur Dýrleifu og Soffíu.
Re.vndist það vera gott hjónaband,
enda þótt þeim yrði ekki barns
auðið. Hún varð að standa i stríðu
með mann sinn fárveikan á heimili
þeirra síðustu ár hans, en hann
andaðist sumarið 1977.
Undirritaður kynntist Kristínu
er hann réðst sem forsetaritari til
Sveins Björnssonar forseta 1945,
en Kristín hafði hafið ræstinga-
starf í Alþingishúsinu um 1935 og
er skrifstofa ríkisstjóra, síðar
forseta Islands, var stofnuð í sama
húsi tók hún að sér ræstingastörf
þar og vann þau störf allt fram til
þessa, að forsetaskrifstofan var
flutt í Stjórnarráðshúsið við
Lækjartorg. Kristín var fádæma
vandvirk dæmigerður fulltrúi
gamla tímans, húsbóndaholl,
vinnusöm og þrifin svo að af bar.
Meðan Alþingi var að störfum,
svaf hún í húsinu um nætur í
herbergi uppi undir súð. Myndu
sennilega ekki allir hafa kosið að
dveljast þar á nóttunni, en Kristín
átti'ekki til myrkfælni, enda þótt
hún tryði mér fyrir því að hún
hefði í nokkur skipti orðið fyrir
notalegri yfirskilvitlegri reynslu í
því merka húsi. Þá var velferð
þingmanna á vissan hátt í höndum
þriggja kvenna. Kristínar sem sá
um allt hreinlæti og var eiginlega
Móðir okkar
SVANBORG MARÍA JÓNSDÓTTIR
Skálholti 9,
Ólafavfk,
veröur jarðsungin frá Ólafsvíkurkirkju laugardaginn 14. október kl. 14.
Sigríöur H. Stefánsdóltir,
Fríða Stefénadóttir Eyfjörð,
Þorgilt Stefánaaon,
Alexander Stefánaaon,
Geatheiður Stefánadóttir,
Erla Stefánadóttir.