Morgunblaðið - 24.10.1978, Síða 42

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. OKTÖBER 1978
Honum tókst Það sem fáir áttu von á þegar hann fór utan:
í JANÚAR 1977 hélt Tcitur Þórðarson, hinn snjalli miöhcrji
Skatíamanna ok íslcnska landsliðsins. til Svíþjóðar til að lcika með 2.
dcildar liðinu Jönköbinsí. Flcstir spáðu honum sla'mu ok töldu að hann
va*ri að Kcra mikil mistök. Tcitur var á öðru máli ok lét sér fátt um
finnast hvað aðrir söt?ðu. Ilann var ákveðinn í að standa sig. Það gekk
á ýmsu hjá Jönköhing. Tcitur stóð sig vcl. en síðan varð hann fyrir því
óhappi haustið 1977 að mciða sig. þar sem liðhönd í hné slitnuðu. Hann
þuríti að ganga undir uppskurð og síðan að vcra í gifsi með fótin'n.
Þcgar þannig var ástatt fyrir honum scttu forráðamcnn félagsins
Öster frá Vaxjö og lcikur í Allsvenskan, sig í samhand við hann og
huðu honum samning. Jönköbing sctti upp háa fjárhæð fyrir hann og
Östcr hugsaði sig ckki tvisvar um og greiddi þá fjárha-ð.
Þannig kom Tcitur til Öster mcð annan fótinn í gifsi í janúar á
þcssu ári. réttu ári eftir að hann afréð að fara til Svíþjóðar og leika
þar. Það cr óhætt að segja, að Teitur hafi komið séð og sigrað, því nú í
haust varð hann fyrsti útlendingurinn í sögu sænskrar knattspyrnu til
að vinna „gullið" er lið hans tryggði sér sænska meistaratitjjinn,
jafnvcl þótt einir fjórir leikir væru eftir. Slíkir voru yfirburðir Öster
og á Teitur Þórðarson ckki minnstan þátt í þeirri vclgengni liðs síns,
því að hann cr lang markahæsti maður liðsins. hcfur alls skorað 11
mörk í Alsvenskan.
Knattspyrnuáhugamenn í Svíþjóð og ekki síst íbúar Vaxjö kunna
svo sannarlcga að mcta Teit. Hann er orðinn þjóðkunnur þar í landi og
blöð, sjónvarp og útvarp keppast við að hafa við hann viðtöl.
Ilver hefði trúað þessu, þcgar hann hélt til Jönköbing fyrir tæpum
tveim árum? Þeir eru víst fáir. En mcnn verða að taka eitt með í
reikninginn og það cr, að Teitur hefur mikinn metnað og hann leggur
áig alltaf allan fram. Hann er reglusamur, þar sem hann neytir hvorki
víns né tóbaks. Honum tókst það scm hann ætlaði sér, og kannski
rúmlega það. og það sem meira er hann er mun betri leikmaður en
hann var. þvi að knatttækni hans hefur batnað til muna, án þess að
hann hafi misst niður hraða eða hörku.
Ég átti þess kost að hitta Teit að máli nú nýverið, eða nokkrurfi
dögum eftir að lið hans hafði endanlega tryggt sér sænska
meistaratitilinn.
Ilann sótti mig á járnbrautarstöðina j Alvesta. sem er bær skammt
frá Vaxjö og ók með mig til klúbbhúss Öster og þar var þá liðið mætt
til að undirbúa sig undir leik við Elfsborg.
Mér var tekið tveim höndum af þjálfara liðsins, Lars Arnesson,
formanni Östcr. Stig Svenson, syni hans Tommy Svensson, sem nú er
liðsstjóri. en var áður einn kunnasti maður liðsins með yfir 600 leiki,
auk þess 40 landsleiki svo ekki sé minnst á að hann var um 2ja ára
skeið leikmaður með Standard Liege og það var einmitt Asgeir
Sigurvinsson sem tók stöðu hans hjá félaginu.
Leikmenn drukku kaffi, spjölluðu saman og þjálfarinn lagði fyrir
„taktíkina". en síðan var haldið til
Öll aðstaða er frábær. Glæsileg-
ur leikvangur með góðum gras-
velli, einir 6—8 æfingavellir og
stærðar uppblásið tjald sem inní
er malarvöllur og er hann notaður
vallarins.
Það var skemmtileg tilviljun, að
þennan dag voru meðal áhorfenda
á vellinum gamlir leikfélagar Teits
úr Skagaliðinu, þeir voru Benedikt
Valtýsson og fyrrum markvörður
• Teitur og Ásdís Dóra ásamt börnum sfnum Ester og Ólafi Torfa, fyrir framan húsið, sem þau hafa nýlega
til æfinga yfir veturinn. Auk þessa
er allt sem nöfnum tjáir að nefna í
sambandi við æfingar s.s. tæki og
þess háttar, sem skorti tíma til að
sjá og kynna mér.
Leikurinn við Elfsborg var
ekkert sérstakur, enda leikmenn
Öster búnir að vinna keppnina og
farnir að slappa af, en honum lauk
með jafntefli 1—1.
Eftir leikinn bauð Teitur mér til
heimilis síns, sem er í glæsilegu
einbýlishúsi á tveim hæðum í
fallegu og rólegu hverfi í útjaðri
bæjarins, en hús þetta keyptu þau
hjónin, Teitur og Ásdís Dóra
Ólafsdóttir kona hans sl. sumar.
þeirra, Davíð Kristjánsson, en
hann býr þarna skammt frá. Við
hittumst aftur heima hjá Teiti
eftir leik.
Það var því glatt á hjalla, er við
þágum glæsilegar veitingar þeirra
og ræddum veru hans í Svíþjóð og
rifjuðum upp liðna daga og gamla
leiki.
Stórkostlegur
tími hjá Öster
— Þetta hefur verið stórkostleg-
ur tími síöan eg kom hingað til
Öster, sagði Teitur Þórðarson, er
ég spurði hann hvernig honum
líkaði hjá félaginu.
— Þótt ég fengi tilboði frá
frægu félagi um samning er ég
efins um að ég mundi taka honum,
a.m.k. mætti hann vera mjög
góður ef ég gerði það. Ég veit hvað
ég hef hér og hverju ég kæmi til
með að hverfa frá, en ekki hvað ég
hreppti. *
Ég get ekki <ieitað því, að ég hef
hér mjög góð laun, enda höfum við
hjónin nú fest kaup á fallegu
einbýlishúsi og við erum að fá
nýjan bíl á næstu dögum. Ég hef
ekkert þurft að vinna með knatt-
spyrnunni og við hjónin erum bæði
í skóla. • J
Ég tel að Öster-sé einn besti
klúbburinn í Svíþjóð. Það er mjög
góður andi innan liðsins og þegar
ég kom hingað í janúarbyrjun, var
mér tekið á þann hátt að mér
fannst ég hafa verið í félaginu í
mörg ár.
Var ekki erfitt fyrir þig samt
sem áður að koma til nýs félags og
vera þá með annan fótinn í gifsi?
— Jú, raunverulega var það
erfitt, en eins og ég sagði þá var
mér svo vel tekið að allir erfiðleik-
ar hurfu eins og dögg fyrir sólu.
Ég losnaði að vísu fljótlega við
gifsið og hóf æfingar, þannig að ég
æfði upp þrekið, en kom ekki við
bolta fyrr en upp úr miðjum mars
og lék minn fyrsta leik með
félaginu í lok þess mánaðar, en þá
vorum við að leika æfingaleiki.
Hvenær hófst svo keppnistíma-
bilið?
8 stiga forysta
— Deildakeppnin, eða Al-
svenska eins og keppnin í 1. deild
heitir hófst 10. apríl og henni
lýkur síðast í október. Keppnin
hefur verið mjög erfið, en að sama
skapi skemmtileg, því að eftir 22.
umferðir vorum við komnir með 8
stiga forskot og orðnir sænskir
meistarar, en Öster vann þann
titil síöast árið 1868.