Morgunblaðið - 28.10.1978, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. OKTÓBER 1978
21
Spjall um síld og
aftur síld í Eyjum
Texti: Ágúst I. Jónsson Myndir: Sigurgeir Jónasson

I - t m
m
L - *

er samstæðan sem slík og það sem
mannshöndin gerir til að hjáipa
upp á tæknina er að við höfum
stúlkur á vélunum til að setja
síldina í sérstakar skúffur á
bandinu og 2 menn eru við
tunnurnar og fylgjast með niður-
lagningunni.
— Hugmyndina að þessari sam-
stæðu eiga þeir Matthías Bogason,
verkstjóri, og Kristinn Muller,
sölustjóri hjá okkur. Kristinn
lagði á ráðin um hvað þyrfti að
vera í samstæðunni, en Matthías
útfærði síðan hugmyndir Kristins
og sá um uppsetninguna. Sam-
stæðan er smíðuð á verkstæði
fyrirtækisins, nema að sjálfsögðu
vélarnar en við erum sjálfum
okkur nógir með alla iðnaðar-
menn. Rétt er að geta þess að inn í
samstæðuna er sett flökunarkerfi
með tveimur flökunarvélum. I
þeim er smásíldin flökuð í frost.
Það er mögulegt að fækka enn því
fóiki, sem vinnur við þessa síldar-
söltunarsamstæðu, en ég reikna þó
ekki með að við förum út í slíkt.
— Afkastageta samstæðunnar
er um 45—50 uppsaltaðar tunnur á
klukkustund og hámarksafköst
hverrar hausskurðarvélar er 190
síldar á mínútu. Ætli það séu ekki
um 30 stúlkur sem sparast með
þessari aðferð, en kostnaður við
vélarnar var um 14 milljónir og við
samstæðuna í heild vel yfir 20
milljónir króna.
— Þetta hefur gengið mjög vel
hjá okkur í haust og núna erum við
búnir að salta í hátt í 5000 tunnur.
Þessi aðferð við söltunina mætti
andúð í haust og margir voru
svartsýnir á að þetta væri mögu-
legt. Nú er hins vegar annað hljóð
komið í strokkinn og menn segja
að svona verði síld söltuð í
framtíðinni og ekki öðru vísi.
— Þetta er eina samstæðan af
þessu tagi sem ég veit um á
landinu, en hjá Björgvini Jónssyni
í Þorlákshöfn hefur hluti af
þessari samstæðu verið notaður,
þ.e. hausskurðarvél. Margir hafa
sýnt þessu áhuga og margir koma
til að skoða þetta hjá okkur. Mér
hefur virzt mönnum lítast vel á
þetta og það kæmi mér ekki á
óvart þótt fleiri slíkar samstæður
yrðu komnar upp fyrir næsta
síldarúthald, segir Einar Sigur-
jónsson að lokum.
Vélarnar hjá ísfélaginu voru
teknar í notkun 9. 'september
síðastliðinn, en framan af var lítið
aðstreymi. Upp á síðkastið hefur
þó rætzt úr og á miðvikudaginn
var saltað meira hjá Isfélaginu en
áður á vertíðinni. Þann dag voru
saltaðar 500 tunnur á 11 klukku-
tímum. Eins og áður sagði var þá
búið að salta í um 5000 tunnur, en
að auki var búið að frysta 90—100
tonn, sem þýðir að frystar hafi
verið um 1800 tunnur síldar upp úr
sjó.
Árangurinn er góður og þeir Matthfas Bogason, verkstjóri og
hönnuður samstæðunnar, og Einar Sigurjónsson, forstjóri, hafa
ástæðu til að brosa.
JT
„I nótt lentum við
í góðum hittingi”
Spjall við Jóel Andersen, skipstjóra
á reknetabátnum Danska Pétri
— ÞETTA er spurning um að
lenda á góðri síld. Þó að mælar
sýni góðar lóðningar getur verið
að aðeins sé um smásíld að
ræða. Þannig hefur þetta verið í
haust, en þó erum við á rek-
netunum ekki eins illa settir í
þessu efni og hringnótabátarnir.
I nótt lentum við í góðum
hittingi og ætli við séum ekki
með rúmar 500 tunnur af
fallegri síld, yfir 70% stórt. Við
erum nú komnir með um 1900
tunnur og þessi túr er sá bezti
hjá okkur frá því að við
byrjuðum að gera út á síldina
fyrir þremur árum.
Það er Jóel Þór Andersen,
skipstjóri á Danska Pétri, sem
hefur orðið, en fréttamenn
Morgunblaðsins hittu hann að
máli við bryggju í Vestmanna-
eyjum, en hann var þá nýkom-
inn að landi. Þeir á Danska
Pétri byrjuðu á síldinni 7.
september sl. og voru á miðviku-
dag komnir með um 1900 tunn-
ur. Danski Pétur er 103 tonna
stálbátur, smíðaður á Akranesi
1971, og Jóel segir okkur að þeir
séu níu á. Við biðjum hann að
segja okkur stuttlega frá rek-
netaveiðunum í haust.
— Það var hreinlega ekkert
aö hafa í septembermánuði, en
það sem af er þessum mánuði
hefur veiðin verið ágæt, segir
Jóel. Við vorum aðallega við
Skaftárósa til að byrja með, en
undanfarið höfum við verið í
bugtinni austan við Ingólfs-
höfða. Okkur hefur virzt að það
sé ekki fyrr en upp á síðkastið
og þá nálægt landi að stóra
síldin aðskilji sig frá þeirri
smærri. Það er ekki fyrr en hún
er kominn upp í fjörurnar, á 10
faðma eða svo, að maður getur
Jóel skipstjóri á Danska Pótri í
hrúarglugganum, nýkominn í
höfn með um 500 tunnur, meiri
afla en skipið hafði fengið áður
á sfldinni.
verið nokkuð viss um að fá
sæmilega síld, þá fyrst aðskilur
hún sig.
— Eg held að það sé ljóst að
það er aukning á síldinni frá ári
til árs og strax meira af henni í
ár heidur en í fyrra. Þá
byrjuðum við ekki fyrr en um
20. október og fengum þá strax
ágæta veiði, en í ár fórum við
miklu fyrr af stað. Rekneta-
bátarnir kláruðu kvóta sinn 11.
nóvember í fyrra, en ætli þeir
séu ekki rúmlega hálfnaðir núna
með þann 15 þúsund tonna
kvóta, sem þeir fengu í ár.
— Það tekur á að gizka fimm
tíma að landa þessum afla, sem
við erum með, en síðan höldum
við strax út aftur. Ef við förum
á sama stað og við vorum á í
nótt er það um 8 tíma sigling
héðan frá Eyjum. Síldin byrjar
aö ganga um dimminguna og ef
um góðar lóðningar er að ræða
getum við dregið eftir 2—3 tíma.
Ef við erum snemma á ferðinni
getum við lagt 2—3 sinnum, en
ef við komum ekki á miðin fyrr
en t.d. um miðnætti og erum á
djúpu þá er gjarnan látið reka
fram undir morgun. Það sem við
komum með núna fengum við í
tveimur lögnum og sú fyrri var
einstaklega góð. Við fengum þá
um 5 tunnur að meðaltali í þessi
70 net, sem við erum með, segir
Jóel að lokum.