Morgunblaðið - 12.11.1978, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. NÓVEMBER 1978
39
VI
I ▼ -
’ið komum með feikimikið af upplýsingum um portúgalska
framieiðslu, sem hvað gæði varðar stenzt alveg samjöfnuð
við það sem við kaupum annars staðar frá og að því er
* okkur sýnist einnig hvað verð snertir. Ég dreg því ekki í
efa að það er hægt að stórauka viðskiptin við Portúgal, en það kostar
nokkra vinnu og fyrirhöfn í upphafi. En innflutningur tii Islands er
frjáls, þannig að þetta verður komið undir vilja manna til að stuðla að
siíkum viðskiptum, því hitt er víst, að okkur er lífsnauðsyn að selja
saitfisk í verulegu magni til I’ortúgals," sagði Jón Ármann Héðinsson
starfsmaður SÍF, er Mbl. ræddi við hann og Sigvalda borsteinsson hjá
verzlunarráðinu, en þeir eru nýkomnir úr fjögurra vikna ferð til
Portúgals, þar sem þeir athuguðu möguleika á auknum kaupum
íslendinga á portúgalskri framleiðslu.
Allt frá því portúgölsk sendi-
nefnd kom hingað til lands vegna
viðræðna um viðskipti landanna
hefur verið unnið að því að kanna
möguleika á auknum innflutningi
okkar frá Portúgal, sem Portúgal-
ar hafa lagt áherzlu á til mótvæg-
is við saltfiskkaup þeirra héðan.
sína framleiðslu," sagði Jón Ár-
mann. „Þeir selja of lítið í gegnum
pappír, en leggja aðaláherzluna á
sölusýningar.
Þeir eru með mikið af sölu-
sýningum og til dæmis var haldin
stór fataefnasýning í Lissabon
Jón Ármann Héðinsson og Sigvaldi Þórsteinsson
Hœgt að stórauka viðskiptin
við Portúgal ef áhugi er á
- segja Jón Ármann Héðinsson og Sigvaldi Þorsteins-
son sem nýkomnir eru úr mánaðarferð um Portúgal
„Á fundum með þessum
nefndarmönnum settum við í
verzlunarráðinu fram nokkurs
konar vörulista yfir þá fram-
leiðslu, sem við óskuðum eftir
upplýsingum um,“ sagði Sigvaldi.
„Okkur var gefið loforð um þær,
en ekkert gerðist, þannig að minn
þáttur í þessari ferð var síðasta
J,ilraunin af okkar hálfu til að lýsa
áhuga okkar á því að athuga þessi
mál.
Á þessum vörulista voru m.a.:
vefnaðarvörur, gólf- og veggflísar,
hreinlætistæki, fittings, rör, þil-
plötur, búsáhöld, skófatnaður og
ýmsar pappírsvörur auk þess sem
mér sýnist að möguleikar séu á
kaupum á niðursoðnu grænmeti
og sykri.
Ú tflutningsef lingarráð
Portúgals skipulagði heimsókn
okkar Jóns í 32 verksmiðjur í
Portúgal og einnig kom verzlunar-
ráð þeirra á fundum okkar og
ýmissa framleiðenda og útflytj-
enda. Einnig greiddi félag
portúgalskra iðnrekenda götu
okkar.“
„Það sem eiiikennir viðskipta-
máta Portúgala er það að þeir
hafa of lítið af prentuðu máli um
meðan við vorum í Portúgal.
Þangað komu kaupmenn frá
Norðurlöndum, Englandi, Belgíu,
Hollandi og V-Þýzkalandi, en
enginn íslendingur. Við skoðuðum
í þessari ferð ýmsar vörur sem
þeir flytja út til Bandaríkjanna og
Englands, en menn í þeim löndum
eru ekki síður kröfuharðir um
verð óg gæði en við Islendingar.
Við lögðum áherzlu á í viðræð-
um okkar við Portúgali, að ef af
viðskiptum á að verða, þá þýðir
ekki annað fyrir þá en að sinna
þeim markaði, sem skapast á
Islandi, þótt ekki sé hann stór.
Þeir verða að svara bréfum og þeir
verða að bjóða kjör sem eru
sambærileg við það sem okkar
innflytjendur njóta annars stað-
ar.“
„Áhugi portúgalskra stjórn-
valda á auknum viðskiptum er
ótvíræður," sagði Sigvaldi. „Og við
fundum ekki annað en að portú-
galskir framleiðendur hefðu einn-
ig áhuga á viðskiptum við ísland.
Margar af þessum verksmiðj-
um, sem við sáum, var einmitt
verið að stækka, þannig að aukinn
markaður er áhugamál forráða-
manna þeirra.
Sem stendur eru engar fastar
skipaferðir milli íslands og Portú-
gals þannig að íslenzkir innflytj-
endur hafa orðið að taka portú-
galskar vörur heim í gegnum
Holland, sem hefur reynzt dýrt og
óhagkvæmt. En ef til vill verður
bætt úr því ef af auknum innflutn-
ingi verður."
„Þær upplýsingar sem við höf-
um með okkur heim úr þessari
ferð munu liggja frammi hjá
verzlunarráðinu og einnig hefur
verið rætt um það að hafa sams
k^nar upplýsingamiðstöð hjá
SÍF,“, sagði Jón Ármann. „En það
er ljóst að það mun kosta mikla
vinnu að koma viðskiptum á, því
íslenzkir innflytjendur hafa sín
verzlunarsambönd, í mörgum til-
fellum gamalgróin, þannig að það
er meira en bara að segja það að
skapa þau skilyrði að þeir snúi sér
til Portúgala. En vegna saltfisks-
ins er það engu að síður nauðsyn-
legt.“
„Það má geta þess, að á einum
stað þar sem við komum sáum við
langar biðraðir fólks við verzlan-
ir,“ sagði Sigvaldi. „Okkur lék
forvitni á að vita hvaða vara væri
svona eftirsótt, því yfirleitt sýnd-
ist mér vöruúrvalið nægt og gott í
verzlunum. Það kom þá í ljós, að
það sem fólkið fór í biðraðir til að
ná í var nýr saltfiskur frá íslandi,
þanníg að það er engin spurning
um það að fólkið í Portúgal vill fá
sinn saltfisk.“

er fyrsta hljómplatan og vonandi
ekki sföasta sem Linda Gísladóttir
sendir frá sér.
Þaö var einmitt
Linda sem söng sig inní hjörtu
íslendinga á s.l. vetri f sjónvarpinu
meö Lummunum og fleirum.