Morgunblaðið - 22.11.1978, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. NÓVEMBER 1978
27
Sími 50249
Birnirnir bíta frá sér
(The Bad News Bears)
Hressilega skemmtileg litmynd.
Walter Matthau, Tatum O’Neal
Sýnd kl. 9.
áSÆj/nnP
Sími 50184
Hörkuskot
^ “Uproarious...lusty entertainment." ^
BohThomas. ASSOCIATEO PRESS
PMIL limWMUN ,n
@*"SU1P
í.
Ný bráðskemmtileg gaman-
mynd.
Sýnd kl. 9.
Hækkaö verð.
átóiMtnsiir ** þotmitugtir
Kjöt og Hjfjfsúpa Soónar kjötbollur
W meó sdiervsósu V
itliWiikiitngur jRmmtnÍwgnr
SöltucS nautabringa Soóinn lamttsbógurmeö
meó hvittófc^afningi hrisgrjónum og karrýsósu
'V* W
ÍSStuinSiir l.iugavtkiiinr
Saitkpt og baunit Soöirm saltfiskur og skata meöhairtsafioti
eöa smjöri
ætmimiiagm'
Litídtíl beggía
TILKYNNING
AÐALFUNDIR DEILDA:
Miövikudaginn 22. nóv.
Skíöadeild kl. 20.30 aö Arnarbakka 2.
Fimmtudaginn 23. nóv.
Körfuknattleiksdeild kl. 20.30 í Hólabrekkuskóla.
Föstudaginn 24. nóv.
Handknattleiksdeild kl. 20.30 aö Arnarbakka 2.
Fimmtudaginn 23. nóv.
Frjálsíþróttadeild kl. 21.00 aö Arnarbakka 2,
framhaldsaöalfundur.
Manudagínn 27. nóv.
Knattspyrnudeild kl. 20.30 aö Arnarbakka 2.
Venjuleg aöalfundarstörf.
AÐALFUNDUR
Aöalfundur fólagsins aö Hótel Loftleiöum,
miövikudaginn 29. nóv., kl. 20.30.
Venjuleg aöalfundarstörf. stjórn ÍR.
2ttorgxmt>Iiií»ií>
óskar eftir
blaðburðarfólki
AUSTURBÆR:
□ Laugavegur 1—33,
VESTURBÆR:
□ Miöbær
□ Lambastaöahverfi
ÚTHVERFI
□ Sogavegur
UPPL. I SIMA
35408
önnur bók Hafliða
Hafliði Vilhelmssoni
HELGALOKr 191 bls.
Örn og Örlygur hf. Rvík, 1978.
LEIÐ 12 Hlemmur — Fell, sem
Hafliði sendi frá sér í fyrra, var
afar hressileg og, að mínum dómi,
raunsæ og vel skrifuð skáldsaga.
Hið síðást talda getur átt við
skáldsögu Hafliða númer tvö,
Helgalok, hún er vel skrifuð, allvel
að minnsta kosti. Hins vegar
skortir hana þann léttleika, það
fjör, þau tilþrif sem Leið 12
Hlemmur — Fell ber með sér á
nánast hverri síðu.
Helgalok er út af fyrir sig
dálítið stirt nafn, það minnir á
helgarlok — weekend — á kannski
í og með að leiða hugann að því
orði, en vísar hins vegar til þess að
aðalpersónan heitir Helgi. Hann
er ungur og frægur rithöfundur,
svo frægur að hann þarf ekki að
segja til nafns þegar hann kemur
með bílinn sinn á verkstæði, allir
þekkja hann.
Hann er að koma að norðan
þegar stúlka verður á vegi hans í
bókstaflegum skilningi. Helgi tek-
ur hana upp í bíl sinn og þegar í
borgina kemur ekur hann beint
heim. Brátt eru þau farin að sofa
saman og síðan fylgir stúlkan
honum eins og eiginkona.
Ég hygg að veikleiki sögunnar
felist öðru fremur í því að Hafliði
hefur — að þessu sinni, með
hæpnum árangri — tekið sér fyrir
hendur að brjóta til mergjar
tiltekin viðfangsefni eða vanda-
mál, eða hvað á að kalla það, í stað
þess að segja sögu sögunnar og
veruleikans vegna. Að forminu til
er þetta í ætt við áróðurssögur
sem út hafa komið á undanförnum
árum nema hvað þær hafa flestar
byggst upp á einhverju tilteknu
stefnumiði, einhverri predikun og
veröldin máluð í hvítu og svörtu í
samræmi við það, en ádeila
Hafliða beinist í ýmsar áttir —
kannski fullmargar til að lesand-
inn átti sig alltaf á hvað hann er
að fara. Eitt er þó klárt: sölu-
mennskan í kringum bókmennt-
irnar er Hafliða þyrnir í augum og
að þeim herjans agnúa beinir hann
meðal annars spjótum sínum.
Helgi er ungur og frægur og dáður
rithöfundur og uppsker með
frægðinni ýmiss konar veraldar-
gengi. Til dæmis er ung kona sem
vildi ekki þýðast hann þegar þau
Hafliði Vilhelmsson.
Bókmenntir
eftir ERLEND
JÓNSSON
voru í skóla — nú lætur hún sig
hafa að klifra samkvæmisklædd
inn um glugga til hans. Þau njóta
ásta. En Helgi finnur á sér að hún
er ekki að leita á vit hans sjálfs
heldur þeirrar frægðarpersónu
sem hann ber með sér. Sama máli
gegnir um útgefendur: þeir meta
frægð hans til peninga og vilja
láta hann skrifa til að græða á
bókum hans og efla þannig eigin
hag. Þetta er ef til vill fullgott
söguefni ef nógu mikið er ort í
kringum það. En það sýnist mér
einmitt vanta hér. Forsendurnar
fyrir frægð og gengi Helga eru
ekki nógu ljósar. Sjálfsvitund hans
er sljó, hann ervhaldinn einhvers
konar firringu sem varnar lesand-
anum að komast að honum. í aðra
röndina er þetta lífsleiður ungur
maður sem finnur ekki gleði í
neinu, varla einu sinni í kvenna-
fari, en tínir ávextina af lífstrénu
með velgju hins ofmetta. Að hinu
leytinu er þessi ungi, ofmetti — og
í raun og veru leiðinlegi ungi
maður svo ástríðulaus rithöfundur
sem skrifar til að lifa og gengur
það stundum fullilla.
Vissulega gerist það stundum að
ungir höfundar eru ranglega
hafnir til skýjanna og gerðir
frægir án þess þeir verðskuldi það
vegna verka sinna — nú á dögum
er það einatt pólitíkin sem þeir
nota til að trekkja upp lofs og
dýrðarklukku sína — og er síður
en svo út í hött að slíkt sé gert að
verkefni fyrir skáldsögu. Fyrir
fram hefði ég búist við að Hafliði
gæti gert úr því býsna markvisst
verk, hann getur verið meinhæð-
inn, það sýndi hann í Leið 12, hann .
getur samsamað persónu og eigin-
leika, það sýndi hann í sömu bók.
Og hér í Helgalok virðist mér hann
sums staðar hafa nálgast það
markmið sem ég álít að hann hafi
haft fyrir augum. Hitt hefur
honum láðst að taka með í
reikninginn að skáldsagnahöfund-
ur verður að skrifa skemmtilega
þó svo að hann sé að meðhöndla
leiðinlegt — og honum ef til vill
ógeðfellt viðfangsefni.
Hafliði varð frægur með sinni
fyrstu bók og því eru hanum hæg
heimatökin og lýsa lífi ungs og
frægs rithöfundr. En valdi fylgir
vegsemd hverri: rithöfundur er
ávallt metinn eins og nokkurs
konar hástökkvari, snúran látin
liggja í þeirri hæð sem hann hefur
hafið sig hæst. Dæmin sanna að
frægð veldur flestum ef ekki
öllum, sem frægir verða — von-
brigðum! Persónudýrkun fylgir
tómahljóð og það er eitt einkenni
nútímabókmennta. Þessum tóm-
leika, þessu innihaldsleysi, þessu
tilgangsleysi pappírsvinnunnar
lýsir Hafliði í Helgalok. Stúlkan
opnar augu Helga fyrir þessu. Hún
kemur inn í líf hans eins og
menntagyðja með neikvæðu for-
teikni, sýnir honum fram á að saga
af lífinu sé ekki hið sama og lífið
sjálft — að skrifa sögu sé sama
sem að firra hana sínu lifandi lífi.
Og vissulega er margt skarplega
og viturlega orðað í þeirri opinber-
un. Hafliði hefur oftast gott vald á
texta sínum, og væri þetta frum-
raun hans segði ég að hún væri
nokkuð góð. En þar sem nú Hafliði
er áður búinn að sýna að hann
getur verið bráðsnjall skáldsagna-
höfundur má hann ganga að því
vísu að hverri nýrri bók frá hendi
hans verði tekið með eftirvænt-
ingu en einnig með — kröfuhörku
— ekki síst þessari annarri bók
hans.
Erlendur Jónsson.
Bridgefélag
Kópavogs
S.l. fimmtudag lauk 5
kvölda hraðsveitakeppni hjá
Bridgefélagi Kópavogs. Sigur-
vegari varð sveit Armanns J.
Lárussonar en auk hans skipa
sveitina Ilaukur Hannesson,
Sverrir Ármannsson, Sævar
Þorbjörnsson, Þorlákur Jóns-
son og Oddur Hjaltason.
Röð efstu sæta varð þessi:
Ármann J. Láruss. 3191
Vilhj. Vilhjálmss. 3074
Böðvar'Magnússon 3028
Grímur Thorarensen 2909
Sigríður Rögnvaldsd. 2897
Næstkomandi fimmtudag 30.
nóvember hefst 4 kvölda tví-
menningskeppni með Butler
fyrirkomulagi. Skráning er haf-
in og eru menn beðnir að láta
skrá sig í síma 41794 sem fyrst
en nauðsynlegt er að vita fjölda
þátttakenda áður en keppni
hefst. Spilað er í Þinghóli,
Hamraborg 11 og hefst keppnin
klukkan 20.
Bridgefélag
kvenna
Lokið er 28 umferðum af 31 í
barometerkeppninni. Siðustu 3
umferðirnar verða spilaðar á
mánudaginn kemur.
4. desember bjóðum við Hafn-
firðingum heim og koma þeir
með átta sveitir. Þær sem ætla
Frá keppni hjá bridgefélagi Kópavogs
að spila eru beðnar að láta skrá
sig hjá formanni með góðum
fyrirvara og helzt sem allra
fyrst. Öllum er opið hús þetta
kvöld að slá saman í sveita-
keppni og nú er um að gera að
æfa sig því að aðalsveitakeppni
félagsins hefst eftir áramót.
Brldge
Umsjónt ARNÓR
RAGNARSSON
Staðan í barometernum:
Kristjana Steingrímsd. —
Halla Bergþórsdóttir 608
Steinunn Snorradóttir —
Þorgerður Þórarinsd. 531
Júlíus ísebarn —
Margrét Margeirsd. 500
Gunnþórunn Erlingsd. —
Ingunn Bernburg 434
Kristín Þórðardóttir —
Guðríður Guðmundsd. 381
Gróa Eiðsdóttir —
Valgerður Eiríksd. 366
Ása Jóhannsd. —
Laufey Arnalds 352
Sigríður Pálsd. —
Ingibjörg Halldórsd. 271
Aðalheiður Magnúsd. —
Kristín Karlsd. 201
Hugborg Hjartard. —
Vigdís Guðjónsdóttir 199