Morgunblaðið - 24.11.1978, Blaðsíða 1

Morgunblaðið - 24.11.1978, Blaðsíða 1
Föstudagur 24. nóvember Bls. 33 - 56 Rætt við spákonuna Amý Engilberts LÍFIÐ er nú. Sú stund sem við lifum og innan skamms tilheyrir fortíðinni. Slík tr tímans rás. Því iifa fæstir fyrir líðandi stund, þar sem í henni er fólgin biðin ftir þeirri næstu, morgundeginum, framtíð- inni, því ókomna. Lífinu mætti þess vegna líkja við biðskýli, þar sem fólk bíður eftir strætisvagni til að flytja það einhverja leið. Á leiðinni er maðurinn óþreyjufull- ur að komast á áíangastað og þegar þangað er komið tekur næsta bið við. Þannig gengur koll af kolli. Óþolinmæðin eða forvitn- in er líkast tii sterkasti þáttur lífslöngunarinnar. Fæstum nægir mcira að segja ekki þetta líf til að bíða heldur bíða þeir hins næsta líka. „Eða skyldi einhver hafa framið sjálfsmorð af forvitni?“ spurði þannig þcnkjandi maður. I leitinni að sjálfum sér styðst maðurinn við fyrri reynslu og sem slík kemur hún að notum á leið hans um hversdagslífið. Framtíðin er samt ætíð hulin móðu, þrátt fyrir tölvuvæddar áætlanir. Þær geta ekkí gert okkur viðvart og sagt okkur að á þriðjudaginn skelli á heimsstyrjöld og um kvöldið heimsendir. Fólk veltir kannski fyrir sér hvernig höfuðlag manna verði árið 2031 eða hvort geimför- um verði skotið á loft úr Breiðholt- inu. Eða hvort Breiðholtið verði aðeins enduræminning um „vísi- tölufjölskyldur" á 20. öld. Okkur nægir sjaldnast að gera áætlanir, sem eru í sjálfu sér ekkert raunsærri en draumar. Hvað eru annars draumar? Það er talið víst að ekki sé til sú menningarheild, hversu frumstæð sem hún kann að vera á okkar mælikvarða að fólk reyni ekki að ráða drauma. Það sama gildir líkast til um spádóma. Þeir hafa fylgt manninum frá örófi alda. Ef fólk furðar sig á þvi að prestarnir í Egyptalandi til forna hafi verið stjörnuspekingar og hafi verið langt komnir í stærðfræði, sem gerð almanaka þeirra bendir m.a. til, þá er hitt undraverðara að forfaðir okkar Neanderdalsmaður- inn hafi velt framhaldslífi fyrir sér eins og margt virðist benda til. Einn frægasti stjörnuspekingur Egypta var Ozmandya konungur, sem dó 1223 f. Kr. Grafhýsi hans var skreytt margvíslegum stjörnu- táknum. Forn-Grikkir lásu í stjörnur. Ýmsir keisarar Róm- verja tóku stjörnuspekina alvar- lega og sagt er að stjörnuspeking- ar Nerós hafi átt sinn þátt í grimmdarverkum hans. Heim- spekingurinn Aristóteles var lófa- lesari sem og Cesar. Lófalesturinn er talinn upprunninn hjá Kale- dóníumönnum og Hindúum, en Stgaunar tóku hann upp frá Hindúum og breiddu til Evrópu á miðöldum. Tékkneskur læknir, Purkyn að nafni, studdist við lófalestur á 18. öld til að greina sjúkdómseinkenni. Lófalesarinn Cheiro lagði grundvöllinn að honum í Bretlandi og síðar sir Francis Galton sem fyrstur gerði tilraunir með greindarpróf fyrir síðustu aldamót. Napóleon lét lesa fyrir sig í spil og á þessari öld létu menn eins og Stalín, Mussólíni, Churchill og De Gaulle lófalesara spá fyrir sér og „Já, góða mín. Maður verður margs vísari við að kíkja í lófann.“ þær kurteisisvenjur sem einkenna siðmenningu Frakka alla tíð. Líklega á þetta andlega jafnrétti bara við um yfirstéttarkonur. Enn þann dag í dag hafa þær móttöku tvisvar í viku fyrir listamenn, stjórnmálamenn og aðra slíka. Frakkar eru þó um margt líkir Islendingum. Þeir eru einstakl- ingshyggjumenn eins og við — ofurlítið fágaðari en íslendingar eru enn svo mikil náttúrubörn. Frakkar eru einnig líkir íslending- um að því leyti að þeir eru margir spíritistar. I vissum stofnunum er haldið það sem er kallað „experi- ence du voyage" og er tilgangurinn að komast í samband við fram- liðna. „Ég vil ekki kalla mig spákonu“ Það er of mikil streita í þessu þjóðfélagi,“ segir hún og tekur í hönd blaðamanns. „Sjáðu þessar litlu fíngerðu línur, sem mynda net í kringum líflínuna. Þetta eru stresslínur. Eg finn mikinn mun á t L- fólki nú og áður ! / J fyrr. Metnaðurinn / er orðinn svo 7 mikill og þar af leiðandistreitan.Þetta heféglesið í lófum A fólks undanfarið. ' Sorglegt." (Ljósm. Emihaf athyglisvísindi og stjörnuspeki. Ég vil ekki kalla mig spákonu, því ég vil raunverulega ekki spá. Heldur lesa persónuleika eða skapgerðar- einkenni fólks. Hins vegar vilja flestir að ég segi þeim hvernig framtíð þeirra verður,“ segír hún kímin og bætir við: „Það get ég ekki. Ég get hins vegar sagt hvaða möguleika þetta fólk hafi út frá skapgerðareinkennum og fleiru. Nú er lófalestrarfræðin til dæmis notuð mikið við sjúkdómsgreining- ar líka. Ég vil með þessu reyna að hjálpa fólki eins og ég get. Já, ég er hreinskilin. Maður á að vera hreinskilinn en það eru líka takmörk fyrir allri hreinskilni og til að greina þar á milli þarf raunsæi. Líkast til er ég, mannþekkjari. Þó tel ég að til míns stárfs gildi lærdómurinn tæpan helming. Hitt eru hæfileikar. Ég kom sjálfri mér einu sinni á óvart,“ segir hún. „Maðurinn minn sem nú er dáinn var læknir af grískum ættum og fulltrúi grísk-kaþólsku kirkjunnar í Frakklandi. Þegar grísk-kaþólski biskupinn í Konstantínópel var látinn víkja frá af vissum orsök- um, sem ég get ekki rakið hér, flúði hann til Parísar með skömm og voru kjör hans mjög kröpp. Lagðist hann í þunglyndi og sá maðurinn minn sér ekki annað fært en að biðja mig að lesa í lófa biskupsins honum til upplyftingar. Ég sagði biskupi að örvænta ekki, hann ætti eftir að komast til metorða á ný. Sú varð raunin, því að ári síðar var hann gerður að yfirmanni grísk-kaþólsku kirkj- unnar á Möltu.“ „Hef spáð fyrir frægu fólki“ „Allar línur lófans eru tengdar heilanum. í lófa vinstri handar tákna línurnar erfðaeiginleikana. Hægri höndin gefur til kynna hvernig farið er með þessa eigin- leika. Sem Jræðigrein skiptist get sagt folki Itverjir möguleikar þess eru“ til eru nákvæmar teikningar af línum lófa þeirra. AMY ENGILBERTS er líkast til eini núlifandi Islendingurinn sem gert hefur lófalestur og stjörnuspeki að atvinnu sinni. Hún hélt til Parísar fyrir tveimur áratugum í þeim tilgangi að nema frönsku og sögu við Sorbonne-há- skóla. Þar sótti hún jafnframt fyrirlestra í dulsálarfræði sem leiddi til þess að hún innritaðist í dulspekiskóla í París og nam þar handskriftarfræði, stjörnuspeki, dulspeki og lófalestur. Að námi sínu loknu hefur hún haft lófalest- urinn aðallega að atvinnu og spáð bæði fyrir fólki hér heima og í París, þar sem hún hefur lengst af verið búsett. Til Islands kemur hún alltaf með vissu millibili og er þá stanzlaus straumur fólks til hennar, sem vill forvitnast um framtíð sína og sumir oftar en einu sinni. Blaðamaður og ljósmyndari Mbl. sátu hjá henni eina dagstund og urðu margs vísari um hana og fræðin er kvölda tók — já, ef ekki um sig sjálfa. Því oftar en einu sinni greip hún í hendur þeirra til að skýra út hvað þessar og hinar línur táknuðu. Bros Amalíu eins og hún heitir ( réttu nafni er blíðlegt og í málfari hennar gætir erlends hreims. Hún segir okkur að faðir sinn, Jón Engilberts, hafi ráðlagt henni ungri að fara út í eitthvert hagnýtt nám. „Hann hafði þá skoðun að konur þyrftu að vera gæddar snilligáfu eöa hafa sjö sinnum meiri hæfileika en karl- menn til að ná svipuðu takmarki og því hæfði þeim bezt að taka sem minnstar áhættur," segir Amý hlæjandi. „Hann ráðlagði mér þvi að gerast aðstoðarstúlka lyfja- fræðings. Ég hef þrætt meðalveg- inn. Er kannski ekki mikil jafn- réttiskona eins og íslenzkar konur almennt. Franskar konur hafa hins vegar verið andlegir jafningj- ar karla í raun allt frá miðöldum. Á dögum Lúðvíks 14. voru það konur úr yfirstétt sem sköpuðu Þeir eru liklega orðnir margir lófarnir sem Amý hefur lesið í. „Sem unglingur hafði ég áhuga á að leggja fyrir mig tízkuteiknun, jafnvel sagnfræði en þótt pabbi hafi ráðlagt mér hagnýtt nám hvatti hann mig óbeint til þessa, þótt hann hafi líkast til ekki búist við að ég legði lófalesturinn fyrir mig. Hann var sjálfur mikið fyrir dulspeki og vegna áhrifa frá honum vaknaði hjá mér spurning- in um hvað lægi að baki þessari tilveru. Hvort tilveran væri eins hjá öllum. Ég fékk áhuga á að kynna mér lifnaðarhætti fólks í öðrum löndum. Nú get ég sagt að eftir að hafa kynnzt fólki af mörgum þjóðernum með ólík trúarbrögð að áhugi þeirra á dúlspekinni er samur og jafn. Áhuginn á lófalestri vaknaði hjá mér snemma. Ég var byrjuð að spá áður en ég hélt til Frakklands og þar spáði ég fyrir fólki til að kosta nám mitt. Síðan lagði ég stund á grafólógíuna eða handskriftar- fræði, chirológiu eða lófafræði, lófalesturinn í „chirognomie“, dregið af gríska orðinu kheir, hönd og gnomie, form. Þessi tegund lófalesturs beinist að heildarlagi handarinnar, erfðaeinkennum og líkamsstarfseminni. Önnur tegund lófalesturs er „dermatoghyphie". Er það athugun á húð handarinn- ar, rákum og línum lófans, sem gefa til kynna prentun handarinn- ar að innanverðu og þannig má greina bæði andlega og líkamlega sjúkdóma. Alvarlegir sjúkdómar geta breytt línum lófans, og koma einnig fram á nöglunum. Þriðja tegund lófalesturs er „chiroman- cie“ og er fólgin í því að spá fyrir ’ um örlög eftir línum lófans og lesa úr þeim erfðaeiginleika og skap- gerðareinkenni. Sú tegund- lófa- lesturs krefst mikillar nákvæmni og athygli. Sjá nœstu 1 síðu

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.