Morgunblaðið - 28.11.1978, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1978
27
Gunnar Einarsson leikmaöur Arhus KFUM í samtali viö Mbl:
„Eigum möguleika á því að
verða Danmerkurmeistarar“

Á SIÐASTA keppnistímabili í handknattleik var það markvörðurinn góðkunni
Gunnar Einarsson, sem kosinn var handknattleiksmaður ársins af Morgunblaðinu.
Gunnar hélt utan síðastliðið sumar til Danmerkur, þar sem hann ætlar að starfa og
jafnframt að leika handknattleik með Aarhus KFUM. Þar sem ekki var hægt að ná
sambandi við Gunnar er verðlaun Mbl. voru afhent og birta með viðtölum hinna
verðlaunahafana varð viðtal við hann að bíða. Mbl. hafði svo samband við Gunnar nú
fyrir skömmu og fer viðtalið hér á eftiri
— Ég er mjög ánægöur meö að
hafa hlotið verðlaun Morgunblaðs-
ins. Það er mjög hvetjandi fyrir
íþróttafólk að blaðið skuli veita
svona verðlaun og fylgjast jafnvel
og raun ber vitni með íþróttum,
sagði Gunnar í stuttu rabbi við
blm. Mbl. — Þessi verðlaun munu
minna mig svo mjög á þau góðu ár
sem ég hef átt með Haukaliðinu í
handknattleik. Og það kemur oft
fyrir mig hér úti í Danmörku að ég
fæ heimþrá og þá sakna ég þess
mjög að spila ekki lengur með
Haukunum. Hvernig gengur þeim
annars núna? bætti Gunnar við.
Þegar það hafði verið upplýst,
spurði blm.
— Vegna hvers varstu að rífa
þig upp með f jölskyldu og hald til
Danmerkur?
— Aðalástæðan va sú að okkur
langaði að breyta til. Þá var ég
orðinn mjög þreyttur á að æfa
íþróttir með allri þeirri vinnu sem
maður þurfti að leggja á sig heima
á íslandi til að geta lifað sóma-
samlegu lífi. Það samræmist illa ef
góður árangur á að nást í íþrótt-
um. Og þegar ég fékk loforð frá
Aarhus KFUM um góða vinnu o.f!.
var ég ekki lengi að slá til og fara
út og ég sé ekki eftir því.
Líkar þér vel úti?
• — Já, hér er gott að vera. Ég
vinn hjá stóru fyrirtæki við
húsasmíðar og hef betri laun hér
fyrir átta stunda vinnu heldur en
fyrir 12 stunda vinnu á dag heima
á íslandi. Hér þekkist ekki auka-
vinna. Maður mætir ekki nærri
eins þreyttur á æfingar og útkom-
an verður miklu betri, ég er til
dæmis í betri æfingu en nokkru
sinni fyrr og hef staðið mig mjög
vel þó að ég segi sjálfur frá.
Hvaða fyrirgreiðslu fékkst þú
frá félagi þínu í Danmörku?
— Þeir hafa útvegað mér góða
vinnu, húsnæði og svo bankafyrir-
greiðslu til kaupa á bíl o.fl. Þá fær
maður fría æfingaskó — töskur —
föt og ýmislegt fleira smávegis. Og
nú er verið að útvega konu minni
vinnu við þroskaþjálfun.
Finnst þér handknattleikurinn
í Danmörku vera betri en heima á
íslandi?
— Já, að vissu leyti. Hér er að
vísu mikill munur á bestu og
lökustu liðunum. Enn öll aðstaða
hér til æfinga er miklu betri. Þá
finnst mér Danir eiga betri
einstaklinga, sumir þeirra eru
hreint frábærir og flestir eru
góðkunnir handknattleiksunnend-
um heima á Fróni, eins og Anders
Dahl og Michel Berg, Jesper
Törring, Heine Sörenssen svo að
nokkur nöfn séu nefnd.
Hvernig gengur
Aarhús KFUM?
hjá ykkur
— Mjög vel, við höfum leikið
fimm leiki og unnið alla nokkuð
örugglega. Við förum langt með að
vera Danmerkurmeistarar í ár, við
erum með gott lið.
Nú leika íslendingar og Danir
iandslciki hér heima í des. Eigum
við möguleika á sigri, og myndir
þú hafa áhuga á að leika með
íslenska landsliðinu?
— Svo sannarlega eigum við
góða möguleika á að sigra Dani, og
verðum reyndar að gera það. En til
þess að það takist verður að stilla
upp sterku og velsamæfðu liði.
Flestir þeirra leikmanna sem voru
með í liði Dana á HM keppninni
eru orðnir langþreyttir á hand-
knattleik og óvíst hvort þeir gefa
kost á sér til ferðarinnar. Það ætti
að auka möguleika okkar enn
frekar. Hvað mig varðar þá hef ég
"Mkinn áhuga á að leika með
isienska landsliðinu, og vona bara
að ég fái tækifæri á móti Dönum;
það gæti orðið skemmtilegt. Þá hef
ég mikinn áhuga á að taka þátt í
undirbúningi landsliðsins fyrir
keppnina á Spáni í febrúar. Ég
kem heim með fjölskylduna í
jólafrí, og þá fæ ég vonandi
möguleika á að æfa og leika með
landsliðinu.
Hver er mesti munur á dönsk-
um og íslenskum handknattleik?
— Varðandi æfingar þá er lagt
meira upp úr því að hafa gaman af
leiknum og spilað mikið, svo til
allan tímann. Enn þess ber að
gæta að leikmenn hafa fengið góða
grunnþjálfun. Það er minna lagt
upp úr þrekþjálfun. Þetta gerir
það að verkum að hér er leikinn
hraðari handknattleikur, og hér
eru fleiri og betri skyttur en
heima. Þá finnst mér leikgleði hér
vera meiri. Hún verður að vera
fyrir hendi ef árangur á að nást.
Og með þessum orðum Gunnars
sláum viðbotn í þetta stutta spjall
okkar, og vonumst eftir því að fá
að sjá Gunnar enn á ný á fjölum
Laugardalshallarinnar með ís-
lenka landsliðinu í leik.
ÞR.
SKOTAR eiga eitthvert mesta efni sem komið hefur fram
í íþróttum, nánar tiltekið í langhlaupunum. Hér er um að
raeða hinn 18 ára gamla Graham Williamson, sem fyrr á
þessu ári setti Evrópumet í unglingaflokki í 1500 metra
hlaupi. Hann hljóp þá vegalengdina á 3i37,7 mínútum.
Williamson hefur stundað lang-
hlaupin síðan árið 1973, þá var
efnilegur hlaupari á ferðinni í
skóla Williamson og hann sá að
þarna var tilvonandi meistari á
ferðinni. Hann fékk Williamson til
þess að hefja æfingar með félagi
sínu og þar hitti strákurinn Eddy
nokkurn Sinclair. Sinclair hefur
allar götur síðan séð um þjálfun
Williamson, auk þes sem hann er
einn besti vinur hans.
Williamson keppir einkum í 800,
1500 og 3000 metra hlaupi, en til
fróðleiks birtum við hér töflu sem
sýnir þær framfarir sem drengur-
inn hefur tekið síðan 1973:
Lyftingamót fatlaóra
1973 800 m 2:19,0 1500 m 3000 m
1974 2:10,0 4:35,0
1975 2:00,2 4:19,0
1976 1:56,3 4:01,0
1977 1:53,1 3:48,2 8:25,2
1978 1:50,5 3:37,7 8:00,7
ÍSLANDSMÓT í lyftingum fatl-
aðra fer fram í Sjónvarpssal
laugardaginn 9. desember n.k.
Keppt verður í 2 þyngdarflokk-
um: upp að 65 kg og yfir 65 kg.
Þetta er sama flokkaskipting og á
s.l. ári, en stefnt er að fjölgun
flokka eftir því sem iðkendum
fjölgar.
Að þessu sinni er gert ráð fyrir
keppendum a.m.k. frá Akureyri,
Siglufirði, Vestmannáeyjum og
Reykjavík.
Lyftingasamband Islands hefur
tekið að sér að annast um
framkvæmd mótsins í Sjónvarps-
sal í samstarfj við íþróttafréttarit-
ara Sjónvarpsins.
Þátttökutilkynningar þurfa að
berast skrifstofu ÍSI í Laugardal
fyrir 1. desember n.k.
Svo sem sjá má, eru framfarirn-
ar gífurlegar ár frá ári og enn er
pilturinn aðeins 18 ára gamall.
ÆFIR ALLA DAGA, ALLT ÁRIÐ
Hvernig Williamson hagar æf-
ingum fer eftir því hvort úti er
vetur eða sumar. Á sumrin hleyp-
ur hann samfleytt 5—10 mílna
vegalengdir á hverjum degi, auk
þess sem hann tekur 65 spretti,
allt frá 150 upp í 400 metra langa.
Á veturna eru langhlaupin heldur
styttri, eða 3—10 mílur á dag.
Sprettirnir eru hins vegar lengri
og fleiri, allt upp í 800 metra
spretti. Reyndar er það ósatt, að
hann æfi á hverjum einasti degi,
hann á í rauninni frí á föstudög-
um.
FRJÁLSAR í ÖÐRU SÆTI!
Williamson telur sjálfur, að
hann sé ósköp venjulegur ungling-
ur. Hann fer á völlinn í Glasgow,
þegar Rangers eiga heimaleik,
þ.e.a.s. ef hann er ekki að keppa
sjálfur einhvers staðar. Hann
sötrar bjór á „pöbbunum" og
stundar dansleiki. Langhlaupin
• Graham Williamson kemur lag-
fyrstur ( mark. Ekki óalgeng sjón A
síðustu misserum, taki hann á
annað borð Þátt í hlaupum.
sitji því oft á hakanum og fyrir
komi að hann æfi ekki sem skyldi.
Eigi að síður er framfarir hans
slíkar að athygli vekur. Hvað t.d.
gætu Austantjaldsþjóðirnar gert
við slíkt efni?
!
I
Upprennandi stórstjarna?
BER EKKI VIRÐINGU FYRIR
NEINUM
Ef Williamson er að því spurður
hver eftirlætisíþróttamaður hans
sé, eða upp á hvern hann haldi
mest, verður svarið á þá leið, að
hann beri ekki virðingu fyrir
nokkrum hlaupara. Þetta útskýrir
hann nýlega í viðtali við enskt
frjálsíþróttarit: — Ég tel að það sé
rangt af manni í minni stöðu að
halda sérstaklega upp á einhvern
íþróttamann, þar sem ég kann að
lenda í því að keppa við þá. Og þá
er maður kominn með snert af
minnimáttarkennd. Þegar ég var
yngri, hafði ég t.d miklar mætur á
Pólverjanum Malinowski. Síðan
gerðist það í sumar, að ég keppti
gegn honum í Varsjá í 1500 metra
hlaupi. Ég hafði forystu, en hann
skaust fram úr mér þegar 300
metrar voru eftir. Þegar 200
metrar voru eftir, hafði ég náð
honum á ný, en þá sagði ég við
sjálfan mig: „Þetta er Malinowski,
ég á enga möguleika á að sigra
hann.“ Með það sama hrapaði ég
niður í 4. sætið, en á lokasprettin-
um þrengdi ég svo að honum að ég
gat vart annað en velt því fyrir
mér hvernig farið hefði hefði ég
ekki haft þessa niðurbældu minni-
máttarkennd. Ég náði öðru sætinu
örugglega.
FERSTÖÐUGTFRAM
Graham Williamson hefur sett
sér það markmið, að framfarir
hans skuli vera örar. Þjálfari hans
og aðstandendur óska þess einnig
heitt. Og hér fer samaan veruleiki
og óskhyggja, því að sannarlega
eru framfarir stráks örar. ^l
!