Morgunblaðið - 01.12.1978, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. DESEMBER 1978
23
Gæftaleysi í Grímsey
Karlotta
eftir Ib Henrik Cavling
BÓKAÚTGÁFAN Hildur hef-
ur sent frá sér bókina Karlotta
eftir Ib Henrik Cavling. Bókin
er endurútgefin en fyrri útgáf-
an er uppseld fyrir nokkru. í
frétt með bókinni segir að
Karlotta sé ung og fögur
alþýðustúlka sem snemma fór
til Kaupmannahafnar. Þar
þurfti hún að þola ýmislegt
þar til hún kynntist frönskum
aðalsmanni og giftist honum.
Þó er þrengingum hennar ekki
lokið því að síðari heims-
styrjöldin skellur á og Dan-
mörk er hernumin.
Ib Henrik Cavling skrifaði á
aldarfjórðungi um 60 bækur.
Náði hann vinsældum strax
með fyrstu bókum sínum. Sem
ungur maður átti Cavling í
miklum erfiðleikum vegna
drykkjusýki og við lá að sá
sjúkdómur yrði honum að falli.
Honum tókst að ná sér á strik
en hin síðari ár sótti aftur í
sama farið og Cavling lagðist í
óreglu.
Rithöfundurinn fannst
látinn í hótelherbergi í nóvem-
ber s.l. og var talið að hann
hefði svelt sig í hel.
„HÉR hafa verið mjög slæmar
gæftir í vetur. alveg afleitar."
sagði Alfreð Jónsson. útgerðar-
maður og fréttaritari Mbl. í
Grímsey. í spjalli við Morgun-
blaðið í gær.
Alfreð sagði þó, að nú í þessari
viku hefði tíðarfar aðeins batnað,
og hefðu bátar loks komist á sjó.
Það eru sjö bátar sem róa frá
Grímsey í vetur, og eru mið þeirra
einkum rétt við eyna. Afli þeirra
er eingöngu þorskur, en aflinn
hefur verið fremur rýr nú eftir að
gefa tók, að sögn Alfreðs.
Um 95 manns búa nú í Grímsey,
og eru allir heima í vetur, nema
skólakrakkar, en þeir fara aðal-
lega að Laugum í Reykjadal til
þess að ljúka skyldunámi. Þá
hefur einn piltur úr Grímsey verið
á loðnu í vetur, en aðrir eru heima
sem fyrr segir.
Að sögn Alfreðs er lítið um
byggingaframkvæmdir í eynni, en
þó eru þar nokkur íbúðarhús í
byggingu, en vinna við þau liggur
að mestu niðri yfir vetrarmánuð-
ina.
Alfreð sagði, að jólaundirbún-
ingur væri enn ekki hafinn í
Grímsey, enda hefðu eyjaskeggjar
lítið af því auglýsingaflóði að
segja, er einkenndi jólahald syðra.
Þó sagði Alfreð að Grímseyingar
teldu að jólin kæmu fyrst til
þeirra, þau kæmu fyrr eftir því
sem norðar drægi. Aðeins ein
verslun er í Grímsey, útibú frá
Kaupfélagi Eyfirðinga, Akureyri,
ALLS eru 17 skólar með sjóvinnu-
kennslu á námsskrá sinni skóla-
árið 1978 — 79. Nemendafjöldi er
nokkuð svipaður í þessum grein-
um og var siðastliðinn vetur, þ.e.
á annað þúsund nemendur. Fjórir
og fást þar allar nauðsynjar, að
sögn Alfreðs. Ýmsar sérvörur þarf
þó að fá að.
Heilsufar Grímseyinga hefur
verið gott í vetur, en læknir kemur
einu sinni í mánuði frá Akureyri.
„Það er gott að vita af lækninum,
en þó í hæfilegri fjarlægð,“ sagði
Alfreð. Þá kemur séra Pétur
Sigurgeirsson bígslubiskup frá
Akureyri fjórum sinnum á ári og
messar, og hann kemur oftar ef
þörf krefur, vegna jarðarfara,
skírna eða annarra prestverka.
þeirra skóla. sem voru með þessa
kennslu á námsskrá í fyrra. urðu
að fella námið niður vegna
kennaraskorts. en hins vegar
hefur sjóvinnukennsla verið tek-
in upp í þremur öðrum skólum.
47 skólar nú með
s j ó vinnukennslu
Slysavarnafélag Islands á 50 ára afmæli á þessu ári og til
heiðurs því hefur Póst- og simamálastjórnin gefið út sérstakt
frímerki að verðgildi 60 kr. í tilefni af útkomu þessa frímerkis
hefur síðan Slysavarnafélagið látið gera fyrstadagsumslög. sem
munu verða seld á skrifstofu félagsins á Grandagarði og einnig
hjá slysavarnadeildum og björgunarsveitum víða um land. Vænta
forráðamenn félagsins. að sem flestir kaupi þessi umslög og
styrki á þann hátt starfsemi þess.
Bættar samgöngur og fjölmiðlar
hafa að miklu leyti gert okkur
hluta af alþjóðlegri heild, hvort
sem okkur líkar betur eða ver. Það
er alrangt að ég (og þar tala ég
áreiðanlega fyrir munn okkar
allra) telji „íslenskan veruleika
bannaðan eða vilji ekki setja á mig
neinn útnesjastimpil“. Ef nokkur
er með gamlar tuggur, þá er það
Gísli sjálfur en í um það bil hálfa
öld hefur glumið í eyrum ungra
íslenskra myndlistarmanna að
þeir væru að apa eftir erlendri
myndlist.
A sama tíma og Gísli talar um
myndir, sem munu vera mínar,
segir hann: „Hér mun oft tjaldað
til einnar nætur því venjulegur
prentpappír er lítt ljósþolinn og
verður brúnn með tímanum". Hér
fer Gísli með örgustu svívirðingar
eða hefur hann athyglisgáfuna
ekki í góðu lagi. Ég hef ekki notað
prentpappír í mínar myndir ef
undanteknar eru 4—5 myndir, sem
ég gerði fyrir 3 árum, en þá notaði
ég prentletur sem „texture" og
reiknaði með því frá upphafi að
það gulnaði. Ég hef notað silki-
prent og ljósrit, en það er grafít og
á að endast eins vel og blýants-
strik og mislita pappírinn í
klippimyndirnar, hef ég málað
sjálfur með akríl. Langflestar
pappírsmyndir hef ég sett undir
gler til verndar. Ég álít þetta mjög
alvarlega ásökun þar sem ég reyni
að framfleyta mér á myndasölu
nær eingöngu. Það er hinsvegar
rétt að sumir sem átt mun við í
umræddri grein hafa gert tilraun-
ir með prentmyndir í einstaka
verkum en það er ábyrgðarlaus
blaðamennska að setja okkur alla
undir sama hatt í þeim efnum og
gera okkur alla tortryggilega.
Flestar myndir okkar eiga að geta
endst. eins vel og annað, sem gert
hefur verið í íslenskri myndlist, en
ekkert varir að eilífu.
Gísli talar um ungu afstrakt
mennina. Skilgreininguna tel ég
mjög vafasama og myndirnar, sem
birtar voru með greininni held ég
að kalla verði figurativar og
Guðberg tel ég miklu frekar
realista. Ég ætla ekki að þrasa hér
um skilgreiningar á listastefnum.
Vonandi sýnir Gísli meiri vand-
virkni næst þegar hann skrifar um
myndlist, en hann er vel sjóaður
bæði sem blaðamaður og mynd-
listarmaður og ætti hann því að
geta skrifað af skiiningi um það
efni. Málefnaleg og vandvirknis-
lega unnin gagnrýni og skrif um
listir eiga alltaf rétt á sér og eru
nauðsynleg. En skrifum sem b.vggð
eru á vanþekkingu, fljótfærni og
villandi staðhæfingum tel ég
ástæðu til þess að svara.
Stokkhólmi, 18. nóvember 1978.
Sigurður Örlygsson.