Morgunblaðið - 20.12.1978, Blaðsíða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 1978
Það getur verið eríitt að ganga
á fund forstjórans.
Hvernig er það. Ertu enn að
fara að gifta þig?
Hringdu nú fyrst f lögguna!
Svo máttu hringja í vinkonur
þínar.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Ef til vill verða lesendur hissa
þegar þeir líta á spilin í úrspils-
æfingu þessarar viku. Fyrir
hendi virðist vera of mikið af
slögum. En er það ekki einmitt
þannig stundum og þó tapast
spilin.
Suður er gjafari.
Norður
S. ÁDG2
H. 984
T. 6542
L. G2
Suður
S. K
H. ÁK5
T. ÁDIO
L. ÁKD543
COSPER
Gvöð. — Hér á ekki að máta fötin!
Viðbótarskatturinn
Þó að nokkuð sé liðið frá því
lögin um viðbótarskattana voru
sett vildi ég spyrja þá sem lögin
settu hvort ætlunin hafi ekki verið
að skattarnir kæmu eingöngu á
háar tekjur?
Eg spyr af því ég fékk viðbótar-
skatt en taldi mig þó hafa fremur
lágar tekjur. Það er erfitt að miða
sjálfan sig við aðra því að maður
hefur ekki aðgang að gögnum þess
efnis að þau sýni tekjur viðkom-
andi eða annað sem áhrif hefur á
skattlagningu. Þó veit ég um einn
sem hefði átt að greiða sama skatt
og ég. Hann hafði talsvert hærri
tekjur en ég en slapp þó við
viðbótarskattinn. Hann er togara-
sjómaður en ég ræ einn á báti
mínum. Nú veit ég að þið segið:
þarna kemur skýringin, þú hefur
auðvitað svikið svo mikið undan
skatti.
Það er rétt að fyrningar sem
einn ágætur þingmaður talaði svo
oft um sem „lögleg skattsvik" voru
felldar niður og var því eðlilegt að
skattleggj^þá upphæð en varla þó
með neinum refsiskatti þar sem
um „lögleg skattsvik" var að ræða.
Annað sem mig minnir að hann
hafi talað um var óhóflegur
vaxtafrádráttur. En það var ekki
um neinn vaxtafrádrátt að ræða
hjá mér.
En það er af skattinum að segja
að hann var hærri en öll fyrninga-
upphæðin. Ef ég felldi niður allan
frádrátt á sjávarútvegsskýrslu og
allan frádrátt á framtalsskýrslu
og hækkaði tekjur mínar sem því
nemur næði ég þó ekki að hafa
jafn miklar tekjur og sá maður
sem ég miðaði mig við. Hann hefði
samt sem áður haft hærri tekjur á
þinggjaldaseðli sínum.
Á álagningarseðli vegna 4. kafla
bráðabirgðalaga nr. 96/1978 eru
mér reiknuð laun af atvinnu-
rekstri 1.736.000 kr. Það sem fram
yfir er er skattlagt. Ef ég skil
skýringarnar rétt sem fylgja
„Fjólur — mm ljúfa“
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir pýddí
Án sagna frá andstæðingunum
þarf suður að stýra úrspilinu í sex
gröndum og fær út hjartadrottn-
ingu. Hvernig getur hann tryggt
tólf slagi?
Er ekki slagatalningin í lagi? Jú,
jú, suður á alla slagina þrettán
nema því aðeins, að laufin fimm,
sem vantar, séu öll á annarri
hendinni. En jafnvel þó svo væri
gæti hann gefið einn laufslag og
unnið spilið þrátt fyrir þessa
slæmu legu. Þetta þýðir að taka
verður á spaðakónginn áður en
laufi er spilað á gosann en einmitt
þá gæti komið í ljós, að austur átti
ekki til lauf. I þeirri stöðu yrði
ekki um annað að ræða en taka
spaðaslagina en því fylgir sú
hætta, að ekki mættu vera á sömu
hendi 5 lauf og 5 spaðar. I þessu
tilfelli á hendi vesturs. Sú lega
kæmi í ljós þegar síðasti spaða-
slagurinn væri tekinn og yrði þá
að láta lauf af hendinni. Og
tígulsvíning gæfi þá 50% mögu-
leika til að vinna spilið.
En það var ekki ætlast til neins
hálfkáks í þetta sinn. Suður átti að
tryggja tólf slagi, sem var auðvelt.
Taka útspilið, síðan spaðakóng og
spila þá lágu laufi frá báðum
höndum. Vörnin má fá þennan
slag en þá eru líka hinir slagirnir
tólf hundöruggir og allar frekari
umhugsanir og svíningar óþarfar.
13
sjerrí sem eins konar sátta-
drvkk.
Í tiieíni kvöldverðarins hafði
Gitta íarið úr gallabuxunum og
var klædd bláum angórakjól og
þessi klæðnaður varð til að hún
líktist enn meira velviljuðum
verðlaunaketti. Við hlið hennar
var Lydia. vel snyrt. tignarleg
og yfir henni stóisk og þekkileg
ró. Hún var klædd grænum
þröngum flauelskjól svo að
vöxturinn naut sín mætavel og
Susanne tók eítir því hve hún
hafði undur fagra húð. Það var
eins og hún evddi hálfu árinu
undir suðrænni sól. Lydia vann
á borgarskrifstofunni í Ála-
borg og ók þangað dag hvern í
bfl. Að nafninu til vegna þess
að henni fannst gaman að aka i
bfl. en samkva-mt því, sem
Martin sagði. vegna þess að
hún var langtum nær Jasper
Bang þegar hún var á
Eikarmosaba*. Susanne skildi
ósköp vel að Lydia va>ri hrifin
af Jasper. Ilún gat ekki neitað
því að hann var óvenjulega
heillandi í framkomu og mjög
trúlegt var að þau va>ru á
svipuðum aldri.
— Og nú langar mig til að
heyra um dauða manninn á
veginum.
Það var Gitta sem greip fram
í þegar Martin var að spyrja
hana hvort hún hefði getað
hvflzt dálítið.
— Ég veit auðvitað ekki
hvort hann var dáinn ...
byrjaði Susanne.
— Vitleysa. auðvitað var
hann dauður. sagði Gitta. —
Sagan þín hljómaði ótrúlega.
en nú hef ég fengið að vita að
þú varst slegin niður í alvöru
og þá er ég reiðubúin að trúa
öllu.
— Láttu nú Susanne í friði.
Það var Magna frænka sem
reyndi að dreifa huga þeirra
frá þessu sama óhugnanlega
sjónarhorni. Magna frænka í
níðþröngum fjóiubláum
knippiingakjól og þrátt fyrir
að líkamsvöxtur hennar hæfði
nú ekki iM'inlínis slfkum kjól
var hún þó alténd Magna
frænka sem bjó yfir ákveðnum
virðuleika og persónutöfrum.
Susanne tók eftir því og brosti
með sjálfri sér að konfektaskj-
an var nú horfin en þess í stað
hafði hún hjá sér líkjörsglas.
— Ekki aðeins var hann
dáinn. heldur þykist ég meira
að segja vita hver hann var.
greip Gitta fram í fyrir henni.
— Hann er þessi dularfulli
maður sem kom síðdegis í dag
að spyrja tim Holm bekni.
Hún leik sigrihrósandi í
kringum sig.
— Þið getið bara séð. Ég sit
niðri í keramikverksta'ðinu
mínu í kjallaranum. en það er
samt sem áður ég sem veit hvað
er að gerast í kringum okkur.
Susanne leit ósjálfrátt á
Holm lækni. Gamli maðurinn
var svo veiklulegur að það var
ekki fráleitt hann þyrfti sjálf-
ur á laknishjálp að halda.
Herman og Martin komu
bersýnilega auga á þetta líka.
því að báðir risu á fætur og
stefndu að vfnskápnum. þar
sem flöskur stóðu í löngum
röðum. Ilerman frændi varð
fyrri til og hellti géiðum slurk í
glasið og rétti sínum gamla
vini. en Martin lét fallast á ný
niður í sófann við hlið Susanne.
— Sjúklingurinn sá var nú
ekki dauðveikur, svaraði Ilolm
læknir en engum duldist að
rödd hans skalf. — Það var
engin ha-tta á að hann hnigi
niður dauður úti á þjóðvegin-
um.
— Hann hefur bara oðið
svona glaður að heyra að það
amaði ekkert að honum. að
hann hefur drukkið sig auga-
fullan. sagði Gitta. — Svo
hefur hann dottið á hausinn og
svo...
— Vitleysa er þetta. Gitta.
Við höfum orðið sammála um
að Susanne hafi ekki séð neinn
látinn mann. Hún hefur hitt
fullan mann á þjóðveginum og
hefur ekið út í skurð til að
forðast að aka á hann ... það
!