Morgunblaðið - 30.12.1978, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. DESEMBER 1978
Hornafjarðaró* um hádegisbiliö í gaer. Álafoss er ó strandstaö uppi undir Suðurfjörutanga björgunarskipiö Goöinn er ð siglingu í itt aö Álafossi, en á leið síðasta spölinn út úr ósnum
er olíuflutningaskipiö Litlafell sem tók niöri í ósnum í fyrradag.
m ^ Textii Ágúst Ásgeirsson. Mynd- a
^fl yF w iri Kristinn Ólafsson. Æ* M w M
Aoeins eftir að draga
skipið út ósinn á flóði?
BJÖRGUNARMÖNNUM tókst
ekki að draga Álafoss af
strandstað í Hornafjarðarósi á
flóðinu í gærkvöldi eins og
miklar líkur voru taldar á. En
þó að skipið færi ekki út tókst
að færa það mikið til í fjörunni
og út í ál þar við, og var í
gærkvöldi talið að einungis
væri eftir að draga Álafoss út í
og út úr ósnum á flóði í nótt eða
síðdegis í dag. Stefnir skipið nú
út ósinn og stendur betur en
fyrr.
í björgunartilrauninni í gær-
kvöldi fóru björgunarmenn
rólega í sakirnar og var svo að
sjá sem þeir vildu heldur þreifa
sig áfram í það sinn til að vera
endanlega tilbúnir að kippa
skipinu í burtu á næsta flóði.
I morgunsárið í gær hittu
blm. Mbl. að máli um borð í
björgunarskipinu Goðanum þá
Eggert Karlsson stjórnanda
björgunaraðgerðanna á Höfn og
Kristján Sveinsson skipstjóra á
Goðanum, en allur þungi undir-
búnings undir björgunina hefur
mætt á þeim. Voru þeir að gera
klárt fyrir þau verkefni sem
biðu áður en hafist yrði handa
við að kippa í. Þeir Eggert og
Kristján sögðu að aðstæður
allar á strandstað hefur gert
björgunarmönnum erfitt um
vik. „Straumurinn er okkur
erfiðastur, en botninn er einnig
til trafala. Miklar breytingar
verða á álum og eyrum í ósnum
og sjá menn jafnvel dagamun
þar á. Sjómælingamenn sem
voru hér í sumar könnuðust t.d.
nánast ékkert við sig þegar þeir
voru að kanna botninn í vik-
unni.“
Fyrir tilraunina var hafður
mikill viðbúnaður. Vírar og
taugar voru festar í skipið frá
jarðýtum á Austurfjörutanga og
Suðurfjörutanga við Horna-
fjarðarós, en auk þeirra stóð til
að Goðinn yrði í ósnum og
togaði skipið út ósinn. Með
þessu móti áttu björgunarmenn
að hafa fullt vald á skipinu, en
hingað til hafði Álafoss „ráfað“
stjórnlaust um í ósnum, af einni
eyrinni á aðra.
„Skipið stendur mjög vel, og
við gerum okkur vonir um, að
það náist á flot á skímunni í
dag. Við reynum að gera okkar
bezta, en þess má geta að þetta
er sú erfiðasta björgun sem við
höfum lent í þótt ófá séu þau
skip sem við höfum dregið á flot
af strandstað."
Eymundur Sigurðsson heitir
hafnsögumaðurinn á Höfn, en
hann var um borð í Álafossi
þegar skipið tók niðri, enda
Eggert Karlsson (t.v.) og Kristján
Sveinsson skipstjóri á Goöanum
skoða afstöðumyndir af strand-
stað.
skyldulóðs á Hornafirði. í við-
tali við Mbl. sagði Eyvindur, að
Hornafjarðarós hefði tekið
miklum breytingum að undan-
förnu, einkum síðustu þrjár
vikurnar, og hefði sandrif teygt
sig verulega út í ósinn svo að
nánast væri að verða ófært um
hann fyrir önnur skip en fiski-
báta.
Sterk austanátt hefur verið
ríkjandi og hefur hún orðið þess
valdandi að endinn á Austur-
fjörutanga hefur breyzt og
færzt til, svo og sandrif neðan-
sjávar sem gengur út af tangan-
um. Við enda rifsins, en þar eru
straumiður að jafnaði miklar,
verða skipin að taka um 135
gráðu beygju, og má engu skeika
eigi skipin ekki að lenda uppi í
fjöru. Sagði Eymundur að þar
sem rennan hefði áður verið um
100 metrar á breidd væru hún
núna aðeins um 40—50 metrar,
og myndu elztu menn ekki svo
Eymundur Sigurösson hafnsögu-
maður á Höfn
slæmar aðstæður, og aðrar eins
breytingar.
„Það var hrein óheppni að
Álafossinn strandaði. Þarna er
þröngt og lítið má út af bera.
Annars fer það mjög mikið eftir
vélarkrafti og stýrishæfni skip-
anna hvernig þeim vegnar í
ósnum. Stærri skip en Álafoss
hafa farið hér um, en samt er
ekkert óeðlilegt við það að
fullhlaðin skip taki niðri miðað
við þær aðstæður sem eru í
ósnum. Ég hef ekki trú á því að
Málin r«dd um borð í Alafossi.
Þorbjörn Sigurösson skipstjóri er
annar frá vinstri, pá Óttarr Möller
forstjóri Eimskipafélagsins og
loks Eggert Karlsson frá
Björgunarfélaginu en hann hefur
stjórnað björgunaraðgeröunum.
nokkuð sé hægt að gera svo að
ósinn breyti sér ekki svo sem
raun ber vitni um. Hér er
náttúran að verki og maður
vonast til þess að þetta lagist
með tímanum."
Um hádegisbilið héldum við
með Birni lóðs, en svo heitir
hafnsögubátur Hornfirðinga
sem Sigfús Harðarson stýrir, út
að Álafossi og skruppum um
borð í hið strandaða skip sem
nánast virðist standa á þurru
örfáa metra frá landi. Það var
jólalegt og glatt á hjaila um
borð þó svo að áhöfnin hafi
þurft að standa stífar vaktir
allan tímann meðan skipið
hefur verið strandað til að
fylgjast með framvindu mála á
strandstað, en skipið hefur verið
nánast stjórnlaust þarna í
ósnum. Bar mönnum saman um
að skipið hefði losnað nokkrum
sinnum og hefði þá ekkert við
ráðist vegna straums og skipið
fljótt setzt fast á ný.
Það var „liggið" þegar lóðsinn
lagðist að Álafossi, en um borð
var okkur sagt að þegar straum-
urinn væri mestur á föllunum,
„væri allt grenjandi á s'úðum".
Nógur var straumurinn samt. Á
föllunum sögðu menn skipið oft
hafa snúist til og frá, t.d. hefði
það snúist um 125 gráður á
flóðinu um morguninn. Það
stefndi í suður, beint upp í fjöru,
og í þeirri stöðu fyllti áhöfnin
botntanka skipsins, en þeir taka
um 500 tonn af sjó, til þess að
halda skipinu föstu í stöðunni
þar sem það flýtur að hálfu leyti
á flóðinu.
Jóhannes Albertsson vélstjóri
á Álafossi tjáði Mbl. að engar
skemmdir hefðu orðið á skipinu,
enda sendinn botn á strandstað.
Þó hefði einhverrar gliðnunar
gætt í millivegg vegná mikils
hristings þegar reynt var eitt
sinn að losa skipið með eigin
vélarafli. Jóhannes sagði að
vélarafl Álafoss væri það lítið
að þegar sterkur straumur
kæmi á hlið skipsins léti það illa
að stjórn.
Þeir Þorbjörn Sigurðsson
skipstjóri á Álafossi, Óttarr
Möller forstjóri Eimskipafélags-
ins, Eggert Karlsson frá
Björgunarfélaginu o.fl. réðu
ráðum sínum yfir dýptarkort-
um, afstöðukortum og riss-
myndum af strandstað. Af máli
þeirra var greinilegt að undir-
búningurinn var vel skipulagður
og aðgerðir allar þaulhugsaðar.
Maður hafði það á tilfinning-
unni þarna í brúnni að þetta
væri allt mjög einfalt og að
skipið nánast rynni af strand-
stað og yrði í meðförum eins og
hvert annað leikfang.
Svo viröist sem Alafoss standi nánast á purru.

, , .** zéh 1