Morgunblaðið - 16.02.1979, Blaðsíða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1979
MOBötllv- . v
MrtiNú * R"
Í'
-fe-c
Nei, nei
minn.
— ekki svona, séra
Snjallt. — Ég hef oft velt því fyrir mér hvernig þau væru búin til,
flöskuskipin.
' á*í . ' ,
:kiB
„Hundraðasta og
ellefta meðferð
á skepnum”
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Auðvelt er að ná saman nægi-
lega mörgum slögum til að vinna
geimið í spili dagsins. Markmiðið
var að ná yfirslag eða slögum enda
vega slíkar hækkanir á tölunni
þungt í tvímenningskeppni.
Suður gaf, austur-vestur á
hættu.
Norður
- S. Á32
H. 963
T. Á953
L. DG3
Vestur Austur
S. 96 S. DG1087
H. DG72 H. -
T. 1074 T. KDG82
L. K96 L. 1074
Suður
S. K5
H. ÁK10854
T. 6
L. Á852
Spilararnir sögðu samkvæmt
Acol-sagnkerfinu: Suður 1 hjarta
— norður 2 grönd og suður 4
hjörtu. Það varð lokasögnin og
vestur spilaði út tígulfjarka.
Sagnhafi tók slaginn í borði og
spilaði laufdrottningu. Vestur tók
slaginn, spilaði aftur tígli, sem
suður trompaði. Og þegar hann tók
á hjartás kom tromplegan í ljós.
I bili var höfuðmálið að koma í
veg fyrir, að tveir slagir yrðu
gefnir á lauf. Suður spilaði því
laufi á gosann og sem millileik
trompaði hann tígul á hendinni.
Laufmálið var afgreitt þegar ásinn
tók næsta slag og um leið varð
yfirslagurinn ekki fjarlægur
draumur. Spaðakóngur, spaði á
ásinn og þriðji spaðinn trompaður
þýddi þrjú spil á hendi.
Norður
S, -
H. 96
T. 9
L. -
COSPER
Nei, kona góð, hér er ekki spilað matador eða annað þess háttar!
Mér hafa oft dottið í hug orð í
bók Halldórs Laxness „Ljós heims-
ins“ þar sem Ólafur Kárason
niðursetningur á bænum Fótar-
fæti er að lesa um „Hundraðasta
og ellefta meðferð á skepnum" sem
mun vera ill meðferð sem ber vott
um grimmd og guðlaust hjarta. Og
ennfremur ef gleymist að gefa
hundinum. Eg efast um að hunda-
eigendur hér á höfuðborgar-
svæðinu gleymi að gefa hundunum
sínum í „hundabanninu". En mér
virðist að nokkuð annað vilji
gleymast. Það sem mér finnst
sjálfsögð umhugsun og umhyggja
foreldra um börn þeirra.
Er ekkert athugavert við að
skilja 5—6 ára börn eftir tímunum
saman ein eða e.t.v. með lítið eldri
systkinum sem þurfa að sækja
skóla á ýmsum tímum. Húsinu
læst og börnin ýmist með lykil eða
bara einfaldlega læst úti. Með
öðrum orðum, sett á guð og gadd-
inn þangað til einhver — foreldri
eða e.t.v. misjafnlega umhyggju-
söm systkini koma heim.
Ég verð daglega vör við að
nokkur þessara leikfélaga 6 ára
barns míns sem er vant því að hér
sé ávallt einhver heima til að leika
og blanda geði við, fá hér um-
hyggju og mat og drykk á mat-
máls- og kaffitímum. Þessi börn
spyrja: „Færðu alltaf að drekka á
daginn?" eða bara „Spurðu
mömmu þína hvort við getum ekki
fengið að drekka.“
Ég þyrfti einfaldlega að reisa
hér stórt allsnægtaborð ef ég ætti
að verða við öllum þessum beiðn-
um.
Nú er ég farin að segja við þessi
börn að fara heim, eða til mæðra
sinna og biðja þær. Þá fæ ég svör
eins og „mamma er í vinnunni",
„það er enginn heima". Og stund-
um „ég er ekki með lykil“ eða „ég
get ekkert fengið mér“. Þessum
börnum er sem sagt ekki hugsað
fyrir neinu frá hádegi eða fyrr,
hvorki næringu né umsjón. Að ég
nefni ekki að geta leitað til ein-
hvers ef eitthvað bjátar á. Eða
kemur e.t.v. aldrei neitt fyrir?
Ég fæ ekki betur séð en þarna sé
komin stétt umrenninga eða
betlara. Ég hélt að þeirra tíð væri
liðin á Islandi.
Ég efast um að þessi börn skorti
nokkuð sem kaupa má fyrir
peninga. En hefur ekki eitthvað
gleymst? Nema um helgar og í
sumarfríum, þá skortir ekki bíó og
bílferðir og sólarlandaferðir þegar
foreldrarnir eiga frí, kannski jóla-
ferð til Kanaríeyja.
Er þetta nóg, foreldrar?
Haldið þið að þessi börn uni sér
allt í einu heima þegar þið viljið
fara að ráða hvar börnin eru á
kvöldin, með hverjum eða hvenær
þau eiga að koma heim.
Fram að því hafa þau oft gengið
hús úr húsi ef einhvers staðar væri
nú einhver félagsskapur, einhver
heima. Er ekki von að þau leiti á
eitthvert sitt „Hallærisplan".
Heimamóðir
1035-3575
• Tillits-
leysi lækna-
þjónustunnar
Bæst hefur liðsauki læknaliði
Kópavogs, því fyrir skömmu hefur
ungur augnlæknir tekið til starfa í
læknamiðstöð bæjarins, og er það
nýr þáttur í læknaþjónustu þessa
bæjar, og ætti að koma sér vel
þeim sem á hjálp augnlæknis
þurfa að halda. En hvernig skyldi
nú þessi nýja læknisþjónusta
reynast? Um það vil ég nefna eitt
dæmi:
Seint í ágúst sl. varð kona
nokkur í Kópavogi fyrir því óhappi
að fá korn upp í auga, og er slíkt
ekki óalgengt. Nóttina eftir gat
hún lítt eða ekki sofið vegna
óþæginda í auganu. Næsta morgun
talaði hún í síma við læknamiðstöð
bæjarins, og óskaði eftir að mega
koma til augnlæknisins og sagði
hvernig á stóð, að hún hefði fengið
korn í auga. Stúlkan í símanum
svaraði: „Þú getur fengið tíma 8.
september, þangað til er allt full-
bókað.“ Konan spurði: „Er engin
von til þess að hann geti litið á
Vestur
S. -
H. DG7
T. -
L. -
Austur
skiptir
ekki
máli
Suður
S. -
H. K10
T. -
L. 8
Og þegar sagnhafi spilaði lauf-
inu var vestur í leiðindaklemmu.
Gat ómögulega fengið nema einn
slag.
„Fjólur — mín Ijúfa"
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttír pýddi
61
framan sig og seguiband í
gangi í horninu og aukþess var
iögregiumaður með
hraðritunarþlokk viðstaddur.
— Ég held ég hafi sagt allt
sem ég veit, svaraði Susanne og
fann samtfmis roðann hlaupa
fram í kinnar henni. Það var
þessi peningabunki sem alltaf
vafðist fyrir henni. Hún mundi
eftir honum í hvert skipti sem
hún sá lögregiuforingjann en
hún gat einhvern veginn ekki
hugsað sér að segja honum frá
málinu. Hún hafði heitið
Martin því að segja ekkert og
hún gat heldur ekki fengið af
sér að trúa því að náfrændi
Martins kæmi þessu leiðinda-
máii við.
— Og hvað er það sem þér
hafið ekki sagt, Berniid barði
pipu sinni allharkalega niður í
stóran keramiköskubakka.
— Ég veit það ekki, stamaði
hún. — Ég veit það ekki, nema
— Nema hvað? Út með það.
Segið mér frá öllu hversu lítils-
vert sem það virðist vera. Ég
handtek engan bara af þeirri
ástæðu.
— Það kemur auðvitað ekki
málinu við, sagði Susanne. —
Én ég hef allan tímann haft á
tilfinningunni að Jasper Bang
hafi misnotað Hcrman frænda
og Holm lækni einhvern
veginn.... getur verið að... að
hann hafi kúgað út úr þeim fé?
Hún leit spyrjandi á Bernild.
— Og hvernig í ósköpunum
stendur á því að yður dettur
þetta í hug?
— Það stendur bara svoleiðis
á því, að fyrsta daginn sem ég
var hér heyrði ég að Mosahæð
yrði seld fyrir mjög hátt verð
vegna þess að Éinar Einarsen
vildi kaupa jörðina til að brjóta
hana upp f sumarbústaðalóðir.
- Jahá.
Bernild hallaði sér aftur f
stólnum.
— Og þá hugsaði ég með mér
að kannski hefði Jasper fundið
upp á þessu til að ná eins
miklum peningum út úr
Hermani frænda og mögulegt
væri. Ég jnoina, að allir geta
auðvitað sagt að einhver annar
aðili vilji kaupa jörð sem
maður á og borga fyrir offjár
og allir geta auðvitað sagt að
þeir standi með Bandaríkja-
samning f lófunum. Ef Jasper
Bang ætlar að fara til Banda-
rfkjanna og hans bfður svona
mikill frami þar, hvers vegna
hefur þá ekkert verið skrifað
um það í blöðin? Einar Einar-
sen er þekktur fyrir að vekja
eins mikla athygli á skjól-
stæðingum sfnum og unnt er og
því hefði mér fundist sennilegt
hann væri ekki lengi að koma
því á íramfæri.
Hún þagnaði. Hún gerði sér
allt f einu grein fyrir að þetta
gæti hljómað sem hún væri að
ákæra Jasper Bang fyrir eitt-
hvað.
— Og þá haldið þér að Jasper
hafi drepið Einar vegna þess að
Einarsen gat sagt frá því að
hann hafði ekki látið sér detta f
hug að kaupa Mosahæð hélt
Bernild áfram hugsunum
hennar. — Dálítið harður
dómur yfir Jasper Bang. Sér-
staklega þar sem við höfum
kannað þetta samningsmál og
þar er allt svo sannarlega á
hreinu og framtfðin glæst.
— Já, en ég átti nú ekki við
það, byrjaði Susanne.
— Eruð þér nú vissar um að
það sé sannleikurinn?
Bcrnild horfði rannsakandi á
pfpuna sfna.
— Ég hef nefnilega sjálfur
fengið þessa hugmynd og þess
vegna lagt mig sérstaklega
eftir að kanna aðstæður og
stöðu Jaspers Bangs og það er
eitt sem skín út úr öllu heila
gallcrfinu — að Jasper Bang
hefur ákaflega lftinn áhuga á
peningum. Hann er hégómleg-
ur og lítur á sjálfan sig og þessi
hræðilegu lög sín sem hina
mcstu snilli, en hvað peninga
varðar sýnist mér hann
fjarskalega kærulaus og eng-
inn skal fá mig til að trúa því
að hann hafi framið morð til að