Morgunblaðið - 24.02.1979, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 1979
. I HLAÐVARPANUM
Hand>;erða lundabrúðan á myndinni er gerð af Helen Tiger, sem heldur á brúðunni, en Helen vinnur á
söluskrifstofu Flugleiða í New York. Lundabrúðan er nýjasta tákn fyrir Flugleiðir í kynningar- og söluherferð
félagsins í Norður-Ameríku. Brúðan hefur verið til sýnis í glugga söluskrifstofunnar á Rockefeller Center á
Manhattan í New York og hún hefur einnig verið notuð í auglýsingarmyndum og á kynningarfundum. Helen
útbjó sniðið fyrir lundann og klippti það út í léreft, en hún fyllti léreftið með svampi og málaði síðan brúðuna
Brúðan hefur orðið svo vinsæl að allir vilja eignast gripinn.
Lundinn, nýjasti
sendiherra landsins
Lundinn hefur á undanförnum misserum áunnið sér eftirtekt í
Bandaríkjunum sem virðulegur og sérkennilegur talsmaður Loftleiða.
Vestan hafs hafa Flugleiðamenn látið lundann tala með kvikmyndum og
litskuggamyndum og gerðar hafa verið teiknimyndir um lundann og flug
Flugleiða með góðum árangri. Þannig vekur lundinn víða athygli sem
sendiherra Islands í ferðamálum og þá má ekki gleyma hinni hliðinni
sem við þekkjum betur, þ.e. matreiðslu lundans. íslenzkur lundi var
nefnilega úrskurðaður bezti kaldi rétturinn í alþjóðlegri keppni í
matreiðslulist í Bella Center s.I. sumar, en íslenzku matsveinarnir
útbjuggu lunda sem kaldan rétt.
Það má því með sanni segja að lundinn, prófastur íslenzkra fugla, sé
að verða með þekktari sendiherrum landsins.

Flugleiðafólk vestan hafs hefur á ýms-
an hátt vakið athygli á hinu áætlunar-
flugi Fluglciða milli Evrópu og Ame-
ríku mcð viðkomu á íslandi, en á
meðfylgjandi mynd er Ann Sweeney í
farskrá í New York að kynna skyrtubol
með lundamynd og upplýsingum um hið
nýja fargjald á flugleiðinni. Myndin
fylgdi fréttatilkynningum sem sendar
voru til hlaða og tímarita í Bandaríkj-
unum og jafnframt var skyrtan sérstak-
lega kynnt ferðaskrifstofufóllki á sölu-
svæði Baltimore—Washington, hinni
nýju fluglcið Flugleiða.
Afowfareand
a stopovvr in Icdand?
PutYins think that Ls
a mightygood dcal.
ICELANDIC
TO E UROPE
mwmfm== =
HESTAMENNSKABBI^^BMM
Mesti gœðingur í röð-
um stóðhesta geltur?
Á landsmóti hestamanna í
Skógarhólum á síðastliðnu sumri
stóð Náttfari efstur stóðhesta 6
vetra og eldri. Meðaleinkunn
hrossins, sem þarna hreinlega stal
senunni, var 8.54. Náttfari fékk 10
fyrir skeið, 9.5 fyrir vilja, 9 fyrir
brokk, geðslag og fegurð í reið, 9,08
fyrir hæfileika, en „aðeins" 8 fyrir
byggingu, sem dró hina annars
einstöku „dúaeinkunn" nokkuð
niður.
Umsögn þriggja manna dóm-
nefndar um Náttfara var síðan á
þessa leið: „Fríður og heldur vel
byggður hestur, viljamikill, þjáll í
lund og fágætir ganghæfileikar að
rými og fjölhæfni. Mesti gæðingur
í röðum stóðhesta." Hér er ekki af
dregið né töluð tæpitunga og mun
þó fáum þótt of mælt, segir í
nýútkomnu tölublaði Eiðfaxa.
Ekki hefði verið ástæða til að
ur afkvæmaprófana 1978. Niður-
stöður þeirra rannsókna munu
hafa komið ýmsum á óvart enda á
hesturinn ætt sína að rekja til
margviðurkenndra gæðinga og
sjálfur á hann samfelldan
frægðarferil að baki. Framantöld
atriði virðast þó ekki tryggja að
hestur sé álitlegur til undaneldis
og í Eiðfaxa veltir Árni Þórðarson
eftirfarandi fyrir sér:
Dómsniðurstaða afkvæmarann-
sóknar Náttfara kom áreiðanlega
óvænt og olli mörgum furðu. Úr-
skurðurinn virðist ekki nógu sann-
færandi eftir þeim upplýsingum
sem fyrig liggja. Hugsanlegt er að
nánari skýringar og fyllri rök
sannfæri menn um að réttlætan-
legt hafi verið að leggja til að
Náttfari 776, 8v. verði vanaður hið
bráðasta, ekki getur verið verjandi
að nota til ræktunar óálitlegan
Náttfari frá
Ytra-Dals-
gcrdi í
Skógarhóiuin
í sumar.
rifja upp niðurstöður dómnefndar-
innar ef sami. hestur hefði ekki
með afkvæmarannsóknum verið
úrskurðaður „ekki álitlegur stóð-
hestur". í desember hefti af „Hest-
inum okkar" eru birtar niðurstöð-
stóðhest; eða kynni svo að fara að
menn vöknuðu við vondan draum
færi eigandi hestsins eftir skil-
merkilegri ábendingu og gelti
skjótlega „mesta gæðing í röðum
stóðhesta?"
„Það heitir
FLESTIR Reykvíkingar og ekki sízt
þeir sem starfa í nánd við höfnina
þekkja Kaffivagninn á Grandanum
allvel, ef ekki af eigin reynslu þá
a.m.k. af afspurn. Fyrir 2—3 árum
var hann endurnýjaður og stækkað-
ur og geta menn nú setzt niður við
borð og sötrað kaffið yfir dagblöðun-
um eða horft út á höfnina. Svein-
björg Steingrímsdóttir var á vakt
þegar Morgunblaðsmenn bar að
garði einn daginn og hafði hún sér til
fulltingis nöfnurnar Margréti Björg-
úlfsdóttur og Jóhannesdóttur.
— Hingað kemur fólk alls staðar
að úr bænum, sagði Sveinbjörg er
hún gat gefið sér tíma frá kaffi-
þyrstum viðskiptavinum til að
spjalla við blm. og straumurinn er
nokkuð jafn yfir daginn, en þó er
mest að gera milli 9 og 10 á morgn-
ana og svo aftur í kaffitímanum
síðdegis.
Hróp og köll frá spilakössunum
urðu til þess að talið beindist að
þeim og var Sveinbjörg spurð um
vinsældir þeirra:
— Þeir eru mikið notaðir og menn
eru fljótir að fara með nokkur
þúsund krónur í þá. Oft eru þeir
heppnir og vinna kannski nokkur
hundruð krónur til baka, en samt
heitir það allt gróði, segir Sveinbjörg
og finnst víst 'ekki mjög mikið til
þessarar spilamennsku koma þótt
hún sé engan vegin mótfallin henni.
KAFFIVAGNINN Á GRANDAI
Þrjár á vaktinni í Kaffivagninum: Margrét Björgólfsdóttir, Svein-
hjörg Steingrímsdóttir og Margrét Jóhannesdóttir. Ljósm. Kristján.