Alþýðublaðið - 04.03.1931, Blaðsíða 3

Alí»!BÐffiBfaA01B
3L
3
SO anra.
50 anra.
Elephant-cigarettnr
L|tóSSengap eg kaldar. Fást alls staðar.
f helldsSta hjð
Tóbaksverzlan Islaads h. f.
Alplragi.
Útsalan í verzlnn Ben. S. Þórarinnssonar heid-
nr át'ram fyrst nm sinn. Afsláttur 10%—50% og þar
á milli. Fjöídi vara seldar með 15%, 20%, 25% og
30%. Hvergi í borgirmi tást jafn góð kaup. — Vör-
urnar áðr. ódýrari en í öðram verzhmum. „Reynsl-
an sannleikr.
Lækkin tolla á nanðssmjavðrnm.
ÁfBán skatís af Iðgtekjom og lækkin sbatts
at m iangstekjnm.
Og að til séu menn þegar valda-
tími alþýðunnar kernur, sem hafí
reynslu og kynningu af embætt-
■is- og sýslunar-störfum þjóðfé-
lagsins.
Jafnaðarmeím hafa hér í Rvík
kosið 5 fulltrúa í bæjarstjórn
kaupstaðari’ns. Með hlutfallskosn-
ingum í bæjarstjórn hefir jafnað-
armönnum skapast sá réttur, að
geta skipað sjálfstætt, eða í sam-
vinnu við aðra flokka, í ýmsar
pær stöður og störf, sem tilheyra
stjóm kaupstaðarins. — Petta
hafa jafnaðarmenn notað og eiga
að -gera samkvæmt stefnuskrá
sinni. Sama gera pingmenn Al-
pýðufl. á þingi. Þeir telja pað
mikilsvert fyrir Alþýðuflokkiri'
að menn hans eigi sem víðast
sæti í nefndum þeim, sem und-
irbúa löggjöfina, t. d. í milli-
píinganefndum og öðrum peim
störfum, sem alpingi hefir á að
skipa.
Um petta eru allir Alþýðu-
flokksmenn sammála. Það hrellir
pví ekki jafnaðármenn pótt Mg-
bl. og dilkar pess tali um „bitl-
inga“ og „bein“ jafnaðíarmanna,
heldur gLeðíur þá að vita af þvi,
að flokksmönnum þeirra og skoð-
anabræðrum veitist tækifæri til
þess á sem flestum sviðum að
vinna að áhugamálum alþýðunn-
ar.
En það er eðlilegt að Morgun-
blaðið geri alt sem það getur til
að gera foringja alþýð’unnar tor-
tryggilega, því að það er líka á
stefnuskrá íhaldsmanna að hafa
sína menn í öllum störfum og
tTÚnaðarstöðum, alt frá hinu
mÍBSta starfí til hins æðsta.
Öll þessi völd hafa íhaldsmenn
haft til skamms tíma.
En fyrir vöxt og viðgang al-
þýðustefminnar hafa þeir verið
að missa bein sín.
Þess vegna er nú hallæri í
Hal læriisf lokknum.
Atvinmileplð I EnglandL
Lundúnum, 3. marz. Uniited
Pxess. FB. Tala atvinnuleysingja
í landinu var 23. febr. 2 617 658,
sem er 13 554 minna en vikuna
á undan og 1078 393 meira en
á sama tíma 1930.
Það hefir komið í ljós er bank-
ar hér hafa tekið, hlutabréf til
tryggingar lánum, að hömlur á
meðferð bréfanna hafa verið sett-
ar í samþyktum félagsins, svo
sem um forkaupsrétt félagsins
eða annara. Og hafa svo aðiljar
gert si’g líklega til þess að vé-
fengja heimild bankans til veð-
réttarins og til sölu á veðinu.
— Til þess að slík bréf verði veð-
hæf fyrir banka, sveitabanka og
sparisjóði, sem oft er eigendum
bréfanna til mikils hagræðis, og
til þess að bankar og spaiisjóð-
ir verði ekki sviknir með yfir-
skinsveði í þess konar bréfum,
flytur Jón BaLdvinsson fnunvarp
á alþingi um þá breytingu á lög-
um um hlutafélög, að slíkar
hömlur á meðferð hlutabréfa.
sem hamla veðgildi þeirra, skulj
ógildar gagnvart banka, sveita-
banka eða sparisjóði, er fær þau
sem veð eða eignast þau við
nauðungarsölu eða á annan hátt.
í gær fór fram 1. umr. um
frumvarp þetta í efri deild, og
var því vísað til allsherjaroefnd-
ar.
Um þingsályktunartillögu Erl-
ings Friðjónssonar og Jóns Bald-
vinssonar um ábyrgd ríkissjóðs
fijrir vipskiftum vic) Rússland
höfðu verið ákveðnar tvær um-
iræður í efri deild áður en málið
fari til neðri deáldar. Hófst fyrri
umræðan í gær. Var tillögunni
Vísað til fjárhagsnefndar, en umr.
heldur áfram síðar.
I neðri deild fór í gær fram 1,
umr. urn frumvarp Sigurjóns Á.
Ólafssonar og HaTalds Guð-
mundssonar um afnám vitnis-
burðagjafa í sjóferðabókum
(breyting á lögum um atvinnu
við siglingar), og var því vísað
til sjávarútvegsnefndar. — Eftir
það var talsvert rætt um vcixta-
lœkkunarmálið, og var tillöefun-
um um það visað til fjárhags-
nefndar, en frh. umræðunnar
frestað,
Togararnir. Ólafur kom frá
Englandi í nótt. Hann er nú
stöðvaður og legst hjá hinum
togurunum. Geir. og BTagi komu
af veiðum í gær. Þeír eru farnir
til Englands.
3. Tekju- og eigna-skattur.
í frumvarpi Haralds Guð-
mundssonar um tekjuskatt og
eignarskatt er persónufrádráíttur
hækkaður að mun frá því, sem
nú er, en mismunandi mikið í
Reykjavík, öðrum kaupstöðum og
annars staðar á landinu, sökum
þess, að eins og kunnugt er er
langdýrast að framfleyta sér og
sínum hér í Reykjavík. — Út-
koman verður sú, eins og sýnt er
fram á í greinargerð frumvarps-
ins, að auk annara breytinga fíá
gildandi lögum og stjórnarfrum-
varpi „Framsóknar" og íhalds
flokkanna um tekju- og eignar-
iskatt, er í frv. Haralds lagt til.
að tekjuskattur á öllum fjöl-
skyl'dumönnum með miðlungs-
tekjur lækki mjög verulega og
að lágtekjumenn með stórar fjöl-
skyldur losni alveg við að greiði>a
hann. Tekjuskattux á 5
manna fjölskyldu í Rsykjavík
lækkar t. d. fíá því, sem nú er,
þangað til um yfir 7 þúis. kr.
árstekjur er að ræða.
„Vegna hækkunarinnar á per-
sónufrádrættinum verða t. d.
skv. frv. 4000 kr. árstekjuT manns
i Reykjavík, sem hefix fyrir konu
og þremur börnum að sjá, skatt-
frjálsar með öllu. Séu börnin 6.
eru 5800 krónur skattfíjálsar. Um
36°/o þefíra, sem samkv. gildandi
lögum ber að greiða tekjuskatt,
eða um 9000 lágtekjumanna,
verða leystfí undan skattskyldu.
ef fív. verður að lögum. Hins
vegar er gert ráð fyrir, að skatt-
ur af hátekjum og einkum stór-
eignum hækki mjög verulega, svo
að tekjur ríkissjóðs af skattinum
í heild sinni hækki um 70—75o/0.“
Frá tekjum verkamanna og
iðnlærðra manna og annara
þefíra, sem eru félagar í stétta-
félögum, skal draga félagsiðgjöld
þeirra áður en skattur er reiknað-
ur af tekjunum. Einnig skal draga
fíá iðgjöld til sjúkrasjóða, styrkt-
arsjóða og atvinnuleysissjóða,
enda hafi iðgjöldin verið greidd
að fullu á réttu gjaldári.
Þá er og til þess ætlast í fíum-
vaxpinu, að gjaldendum sé gerð
skattgreiðsian auðveldari með
því, að fjármálaráðherra ákveðl
í reglugerð, að gjaiddagar skuli
vera flefíi en einn á ári, þaT sem
það þykfí henta, og að gerð séu
skattmerki, svo sem víða tíðkast
eriendis, sem menn geti keypt
mikið eða lítið af í einu eftir
vild, líkt og menn kaupa frí-
merki’, og greitt síðan skattinn
með merkjxmum þegar hann fell-
ur í gjalddaga; en það er sama
og að gjalddagar væru daglega
þegar hver vildi á þeim hluta
upphæðarinnar, sem hann sér sér
í hvert sinn fært að .greiöa, þar
til lokagjalddaginn rennur upp.
Varasjóðstillög samvinnufélaga
séu skattfíjáls, og það sé lög-
fest, að þeim beri ekki að greiða
skatt af viðskiftauppbót til fé-
lagsmanna, hvorki af írtlendum
né innlendum vörum, — svo að
uppbótin verði aídrei tvísköttuðþ
— Nú greiða hlutafélög með lítið
hlutafé unargfaldan skatt á við
hlutafélög með mikið hlutafé af
jafnmiklum íekjum. Það misrétti
er afteki’ð í frumvarpi H. G. —
Þeíta ætti að vera nóg til að
sýna öllum, sem vilja sjá, að
breyting sú, sem leiddi af sam-
þykt frumvarps Haralds, myndi
færa skattalöggjöfina íslenzku
stórum í réttlætisáttina.
(Frh.)
Sala ísleszkra aíorða til
Rússlaaðs.
Við fyrri umræðu í efíi deild
alþingis um þingsályktunartillög-
una um ábyrgð ríkiissjóðs fyrir
viðskiftum við Rússland benti
Erlingur Friðjónsson á það í
flutningsræðu sinni, að hagurinn
af því að selja Rússum 200 þús.
tunnur af saltsíLd næsta sumar
myndi nema hátt á aðra mdljón
kr., sennilega um 1700 þíis. kr..
þ. e. kr. 8,50 af tunnu. — Jón
Þorláksson hélt, að Erlingur hefði
hlaupið þarna á sig og hugði nú
gott til glóðarinnar að geta náð
sér niðri á honuxn fyrir það, að
Erlingur sannaði hérna um árið
á alþingi, að Jón Þorl. margfald-
aði ramvitlauist þegar hann hætti
sér út í að nota stóru töfluna.
Nú varð Jón Þorl. því næsta
kampakátur og kvað æskilegt, að
Erlingur útskýrði það fyrir nefnd
þeirri, sem málinu yrði vísað til,
hvernig unt yrði að græða kr.
8,50 á tunnunni miðað við
bræðsluverð með því að selja