Alþýðublaðið - 05.03.1931, Blaðsíða 3

ABÞSSaS&AÐIÐ
3
Beztu lyrknesku cigaretturnar í 20 stk pökkum,
sem kosta ki». 1,25, eru:
Statesman.
•
Tssrklsk WestnBÍnster
Císpettar.
A. V. I hveriuns pahka ersi samskoisar fallegar
landslagsmyndip og íCommander-elgaí'ettnpökkum
Fást £ ðlkm weralmaassn.
LækkRD toila á iiiiipisflfii.
Afnám shatts af lðgtehjnm ogiæhkonskatts
at miðloigstekjHB.
4. Fasteignaskattur.
Samkvæmt frumvarpi Haralds
Guðmundsso nar um fasteiigna-
skatt hækkar skatturinn mest af
óbygöum bygginigarló&um í
kaupstöðum og kauptúnum, sem
hafa yfir 500 íbúa, og skal greiða
af þeim lóðum 1 Va % fasteigna-
matsverðs til ríkxsins, en af
bygðum byggingarlóðum 1 o/0,. Af
jarðeignum og jarðarítökum sé
skatturinn 8 ,af þúsundi, en frá
skal dregið verð jarðabóta og
annara mannvirkja, siem ekki eru
orðiin fullra 10 ára gömul, en tal-
ín eru með í fasteignaþiatsverði
jarðar,. Skattur af húsum, svo og
bryggjum og öðrum mannvirkj-
um, sem ekki eru talin með í
fasteignamatsverði lóða og jarð-
eigna, isé 2V2 af þúsundi. —
Jafnframt sé ákveðið, að bæjar-
félag eða hreppisfélag, sem hefir
heimild til að leggja á fasteigna-
gjölid, megi ekki leggja á hærri
fasteignaskatt en ríkið, utan það
að taka megi auk þess hreins-
imar-, rottueyðingar- og bruna-
varna-gjald fyrir þær fram-
kvæmdir, þar sem kaupstaður
eða kauptún annast þær, þó efcki
yfir 3 af þúsundi fasteignamats-
verðs.
Niðurstaðan verður þá sú, að
yfirieitt hækkar skattur gf lóð-
um og lömdlum, en aftur á móti
lækkar húsaskatturinn talsvert
þar, sem hann cr hæstur nú. Hér
í Reykjavík verður útkoman sú,
— þegar gert er ráð fyrir að bær-
inn noti að fullu heimild sína til
álagningar fasteignaskatts sam-
kvæmt frumvarpinu —, að þar
sem verð lóðar er miinna en 1/7
hluti af verði húseigna á henni,
lækkar skatturinn frá því, sem
nú er, en hækkar aftur á móti
þar, sem lóðarverðið er meira
en 1/7 hluti húsverðsins, — því
meira hlutfallslega þeim mun
meiri sem munurinn er.
Af þessu leiðir aftur, að hjá
öllum þorra almennings, sem á
hús hér í Reykjavik á ódýrari
lóðunum, lœkkar skatturinn til
ríkis og bæjar samtals, sam-
kvæmt frumvarpinu, frá því, sem
nú er, en hann hækkar aftur á
móti talsvert þar, sem ióðirnar
eru dýrastar. Verð þeirra lóða er
lika komið langt úr hófi fram,
einmitt vegna legu þeirra og að-
gerða bæjarfélagsins og ríkisins.
Er því fyllilega réttlátt, að eig-
endur þeirra skili ríMnu og bæj-
arfélaginu aftur nokkru af því
verðmæti, sem þeim hefir fallið
í skaut án eigin tilverknaðar. —
Fastaignir bæjar- og sveitar-fé-
laga séu undanþegnar skattgjaldi
á sama hátt og fasteignir ríkis-
sjóðs. Er og naumast sanngjarnt,
úr því að héruðin fá ekki skatta
af fasteignum ríkissjóðs til sjóða
sinna, að þau gieiði honum þá
skatta af sínum fasteignum.
Verkamannabústaðir, sem rík-
issjóður og bæjar- eða sveitar-
sjóðir ieggja fram fé’til að reisa,
séu undanþegnir fasteignaskatti
fyrstu 10 árin eftir að þeir hafa
verið reistir.
Fasteignaskattur af jörðum
greiðist nú af ábúendum þeirra.
Þessu er breytt þannig í frum-
varpinu, að eigandi greiði skatt-
inn allan ef hann tekur 6% af
fasteignamatsverðinu eða meira í
leigu á ári; sé leigan ekM yfir
4«/o', greiði ábúandi skattinn, en
báðir, ef hún er þar í milli. —
Frumvarþ þetta er bæði flutt í
þeim tilgangi að afla riMnu
tekna, til þess að aftur sé hægt
að lækka tollana að því skapi,
en það er einnig tilgangur þess
að leggja hömlur á brask og
verðhækkun. Hækkun skatts af
óhygðum byggingarlóðum ieggur
t. d. hömlur á, að lóðabraskarar
haMi þeim árum saman óbygð-
um í von um verðhækkunar-
gróða. Skattiirinn hvetur aftur á
móti til að gera eignina arðber-
andi sepi allra fyrst.
(Frh.)
Orprlfaráð
siálfstæðispostnlaniia.
I gærdag, sama daginn, ssm
„Mgbl.“ flytur hið einkennilega
sultarvein togarastöðvunarmanna,
hirtist í blaðinu eftirfarandi
klausa:
Örprilaráð vegsia kaisp-
pialds.
Skipafélag eitt í Hamborg er
nýlega farið að láta tvö af sMp-
um sínuim sigla undir fána Pan-
amaríMsins til þess á þann hátt
að lækka launin til sMpshafn-
arinnar, þar sém engin siglinga-
lög eru til í Panama.
Stjórn félagsins tekur það
fram, að hún hafi neyðst til að
taka til þessara örþrifaráðstaf-
ana, þar sem laun til sjómanna
séu orðin svo há, að félagið fái
ekki undir þeim risið.“
Það er áreiðanlegt, að togara-
stöðvunarmennirnir hafa gripið
þessa fregn tveim höndum, er
þeir lásu hana í þýzkum blöð-
um, og talið, að hér værii ráð
fyrir sig til að þrýsta niður kjör-
um sjómannanna. Þdr þóttust
sjá, að þeir gtetu eins og aðrir
einkabraskarar farið með togar-
@.na „sína“ í burtu af landinu og)
g|ert þá annars staðar út. Og ef
til vill gætu þeir fundið einhvern
landsskika á jarðjárkúlunni þar
sem þeir gætu fengið ódýrari
vinnukraft en þann, sem íslenzku
sjómennirnir selja, og það er svo
sem líklegt, að einkabraskararn-
ir taM þennan kostinn, því eng-
inn iskyldi ætla, að sjálfstæðis-
glamrið væri annars staðar en í
nösunum á þeirn.
Otgerðarmenn og aðrir einka-
braskarar hafa svo sem áður far-
ið þessa braut. Það er kunnugt,
að íslenzMr burgeisar eiga mik-
ið af fé sínu í erlendum bönk-
um. Þar finst þeim tryggara að
ávaxta auð þann, sem þeir hafa
sópað að sér úr sjóði þeám, er
vinnandi hendurnar skapa. Þar
láta þeir ágóðann af sölu ís-
lenzkra afurða vaxa sér í hag
— og þar er auðurinn notaöur til
að efla iðnað og atvinnurekstur.
En á sama tíma getur bæjarstjórn
Reykjavikur ekM' fengið lán hjá
bönkunum hér til atvinnubóta,
atvinnubóta, er yrðu til þess að
bjarga fjölda heimila íslenzkra
verkamanna og sjómanna frá
sultar- og veikinda-vofunni.
Við þekkjum þjóðrækni íhaids-
ins og auðvaldsins. Við vitum.
að gróðahluturiinn er því fyrir
öllu. Það vill hirða sem mestan
gróða af 'vinnu verkamanna og
sjómanna. Þess vegna berst það
gegn öllum launabótum alþýðu-
stéttanna. Þess vegna vælir það
um ilt ástand atvinnuveganna og
heimtar kauplækkanir. — Það ér.
ekki nóg með það, að það þrýsti
niður kaupinu til aÖ auka gróða
sinn, beldur vill það svo engar
, byrðar bera í ríkinu. Það stelur
sér undan sköttum og skyldum
og flýr til Skildinganesja sinna
og annara skálkaskjóla. Það
skattleggur hverja brauðflis, er
börnin leggja sér til munns, það
leggur 1000/0 í toll á sykur, líkt
á kaffi og allar aðrar nauðsynj-
ar, en glysvarningi sínum reynir
það að skjóta undan. — í fáum
orðum sagt: Það vill hafa umráð
yfir öllu. Græða á öllu, en ekkert
hera, ekkert greiða til opinberra
þarfa. Það vi-11 engar brýr
byggja, enga vegi, engin sjúkra-
hús, enga skóla, engin menning-
arsöfn, engar sundhallir, ekkert,
er miðar að andlegri og líkam-
legri heilbrigði. Þess vegna flýja
togarastöðvunarmenn og slíkur
lýður í erlenda banka með aúð
sinn og út í SMldinganes Undan
byrðunum, burt frá skyldunum.
íhaldið er óþjóðlegt. Það er
fjandsamlegt þjóðrækni og fraim-
förum. Það er grimmúðugt fjár-
aflavald, harðsvíruð gróðahít.
Þegar þáð finnur kreppu nálg-
ast, þá hrópa'r það kreppa! Það
stöðv^r lifsbjargarmöguieikana,
togarana og atvinnufyrirtækin,
það svindlar út úr bönkiun og
verður svo gjaldþrota upp á fín-
an máta.
Örþrifaráð sjáifstæðispostúl-
anna um að gera togarana út
annars staðar dugar ekki.
Burt með einkabraskarana! ís-
lenzka þjóðin verður að eiga
rneð sig sjálf og ráða sér sjálf.
Þess vegna þarf að taka atvinnu-
tækin af þessum ábyrgðarlausu
mönnurn og gera þau að sámeign
þjóðarinnar. Sameign og sam-
vinna hafa þegar bjargað bæjum
hér á landi undan niðurdrepi í-
haldsráða.
Áfram á sömu braut.
Völdin úr hömium togarastöcn--
unarmanna. ,
Þjóðnýtum togarana.
Kvefsóttðn.
V er nú að aukast í bæmrai. Emla
er fólM farið að fækka á götun-
um. Er sagt, að heilar fjölskyld-
ur liggi. Ýmis iðnaður hefir beð-
ið hnekki við missi starfsfólks.
Blöðin hafa verið í hálfgerðum
vandræðum, því starfslið þeirra
hefir veikst, einkum börnin.
Verða því kaupendur að afsaka,
ef vansMl verða á útburði blað-
anna. Margir þingmenn liggja i
sóttinni. Héðinn Valdimarsson
hefir legið sjúkur langan tima,
fen kom í þingið í gær, Sigurjón
A. ólafsson er í rúminu. Ólafur
Friðriksson var við rúmið í gær
og eins í dag. Prentsmiðjustjóri
Hallbjörn Halldórsson er sjúkur,
enn fremur 2 aðrir starfsmenn
prentsmiðjunnar. Sigurður Jó-
hannesson afgreiðslumaður Al-
þýðublaðsins var veikur í tvo
daga, en er nú kominn á fætur.