Morgunblaðið - 22.04.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. APRÍL 1979
I
Eyjum:
Bragi Sleingríma fær aér lýaia-
smakk í Gúanóinu, rótt til pess aó
hreaaa aig eftir róóurinn i frívakt-
inni par aem hilft tonn af atór-
fyoraki li í valnum.
Á fullri feró f Fiakiójunni.
Á vetrarvertíðinni, fyrstu Dremur
mánuðum Deaea árs, hafa Vest-
mannaeyingar aflað sjávarfangs
fyrir taeplega sjö milljarða króna (
útflutningsverðmæti en allt árið í
fyrra var aflaverðmætí frá Eyjum
liðlega t(u milljarðar króna.
Þessar tðlur sýna glöggt hve
mikilvægu hlutverki Vestmannaeyj-
ar gegna I Djóöarbúskapnum, enda
um að ræöa stserstu og afkasta-
mestu verstöö landsins um áratuga
skeið, allt frá aldamótum. í Dessari
vertíð hefur mestur botnfiskafli
verið unninn ( Eyjum, mestur loðnu-
afli og helmingur allrar loðnu-
hrognafrystingarinnar. Þaó má Því
segja aó Það séu mörg járn í
eldinum á Þessu móðurskipi
íslenzks sjávarútvegs. Útflutnings-
verðmætið á loönumjölinu hjá
Fiskimjölsverksmiöjunni h.f. ( Vest-
mannaeyjum (Gúanóinu) nemur um
einum og hálfum milljaröi króna og
tæpum milljaröi hjá Fesinu, Fiski-
mjölsverksmiðju Einars Sigurös-
sonar. Aflaverðmæti loðnuhrogn-
anna frá Eyjum losar einn milljarð
króna og aflaverðmæti botnfisksins
fyrstu prjá mánuði ársins er um prír
milljaröar króna.
Þegar maður fer um bæinn á
vertíðarkvöldi þegar allt er á útopn-
uðu, bátar að landa, unnið í öllum
frystihúsunum og bræðslurnar mala
gullið, þá fer ekki hjá því að maður
finni fiðringinn og verði ósjálfrátt
Landaó úr Arna í Göróum.
Nærri sjö milljarða kr.
aflaverðmæti frá Eyj-
um á þremur mánuðum
Grein: Árni Johnsen
Myndir: Sigurgeir
Jónasson
detta inn í
vertíðar-
stemmninguna
Stefán Runólfsson foratjóri, Hallgrimur Garóarason skipstjóri og BJÖrn Guómundsaon útvegsbóndi ræóa
milin i afladegi.
Gúanóreykurinn pyrlaat upp úr
reykhitum verksmiójunnar og
boóar betri tíó meó blóm í haga.
hluti af honum. Lífið verður með
tilþrifum og svo leikandi létt þrátt
fyrir þungt álag og langan vinnudag.
Menn detta inn í vertíðar-
stemmninguna, nema hreyfinguna
og lífið sem fylgir góðum afla.
Það var liðið á kvöld þegar við
Sigurgeir lölluðum inn í Gúanóið,
glæsilegustu fiskimjölsverksmiðju
landsins og afkastamestu. Niður
vélanna söng eins og undiraldan og
aim eitt og eitt auga á þurrkurunum
sást inn í eldhafið, og lyktin var söm
við sig, ljúf og notaleg, merki um
athöfn. Strákarnir í Gúanóinu hafa
alltaf verið sérstakur þjóðflokkur,
léttlyndir, duglegir og öruggir, en
sérstæðastir að því leyti að þegar á
reynir eru þeir allir sem einn, og þá
er ekkert gefið eftir.
Þeir mala hátt í hálft annað
þúsund tonn af loðnu á sólarhring í
Gúanóinu.
Gúanóið ávann sér sérstakan sess í
sögu Vestmannaeyja í eldgosinu 1973
með því að þar var barist harðast og
með mestum árangri til þess að
halda athafnalífi Eyjanna gangandi
þrátt fyrir gjósandi eldfjall í bæn-
um. Á meðan Eldfellið bullaði úr sér
liðlega tvö hundruð og fjörtíu
milljón rúmmetrum af glóandi