Morgunblaðið - 22.04.1979, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. APRÍL 1979
25
missti föður sinn barnung, en
hann drukknaði og heimilið leyst-
ist upp. Var henni komið í fóstur
er hún var aðeins fimm ára gömul
til Halldóru og Magnúsar Blöndals
(1862—1927). Magnús var sonur
Gunnlaugs Blöndals, sýslumanns
og konu hans Sigríðar, sem var
dóttir Sveinbjörns Egilssonar
rektors. Halldóra Blöndal kona
Magnúsar, var dóttir Lárusar
Thorarensens í Hofi í Hörgárdal.
Magnús hafði umsvif á Akureyri,
en fluttist til Reykjavíkur árið
1908 og gerðist ritstjóri.
Lovísa var falleg og elskuleg
kona, mikil húsmóðir og myndar-
leg í alla staði, og eignuðust þau
Sigurður átta börn, sem öll eru á
lífi nema eitt. Þau eru:
Halldóra gift Stefáni Jónssyni
veggfóðrara, Reykjavík. Sigríður
Kristín, gift Magnúsi Jónssyni,
eftirlitsmanni hjá SVR, Ragnheið-
ur Lára, gift Trausta Friðberts-
syni, fv. kaupfélagsstjóra, Jón
Magnús, kaupfélagsstjóri í Mos-
fellssveit, kvæntur Lilju Sigur-
jónsdóttur, Þrúður, gift Guðmundi
Bergssyni, bónda í Ölvesi, Sigurð-
ur Einar (dó 8 mánaða), Sigurður
Árni prentari, Reykjavík, kvæntur
Guðrúnu Þórhallsdóttur, Harald-
ur, yfirverkfræðingur hjá Land-
ssímanum, kvæntur Alexíu Gísla-
dóttur.
Lovísa lést árið 1973, 75 ára
gömul.
Frá þeim hjónum eru nú komn-
ar miklar ættir og munu afkom-
endur þeirra vera milli 70 og 80.
Þau Sigurður og Lovísa bjuggu
fyrstu búskaparár sín í Hausthús-
um, en fluttust síðan í Verka-
mannabústaðina að Hringbraut
80, en þeir voru tilbúnir árið 1932
og þóttu þá með því besta er
gerðist í íbúðarhúsnæði alþýðu-
manna. Var jafnvel um það skrifað
í blöðin, að þar væru baðherbergi
og rafmagnseldavélar í íbúðum
verkamanna, en slík þægindi þóttu
í öfugum takti við tímann, en þá
var kreppa á íslandi.
Þarna bjó einnig fjölskylda mín,
dyr stóðu andspænis í 25 ár, eða
svo. Ekki fann fólk þá til þrengsla
eins og núna og þröngt hefur
bekkurinn verið setinn þar sem 11
manns voru í heimili í þrem
herbergjum og eldhúsi.
Aldrei varð ég þrengsla samt
var; yfir heimili Lovísu og Sigurð-
ar var einhver sjaldgæfur þokki
alla tíð, og sú allsherjarregla er
lyftir í siðum og umgengisháttum.
Þetta voru miklir tímar.
Ég minnist nú æskudaganna. Þá
voru mikil sólskin á sumrum og
fiskbreiður um alla mela. Sjómenn
komu og fóru. Stríðið skall á. Ég
get minnst orða séra Bjarna Jóns-
sonar dómkirkjuprests, sem hann
sagði einu sinni við mig, en hann
ólst upp á næsta bæ við Sigurð, í
Mýrarholti:
— Nei ég hef ekki verið á sjó, en
ég hefi séð þá, séð rauðbörkuð
seglin bera við himin og hvítar
jómfrúr í reiðanum. Séð þa hverfa
í djúpið.
I Verkamannabústöðunum bjó
fjöldi togarasjómanna, við börnin
sáum þá fara stórstíga til skips
með sjópokann á öxlinni, og við
höfðum miklar áhyggjur. Skipin
voru sprengd í stríðinu, okkar
menn fórust sumir, aðrir lifðu af
stríðið og þegar menn komu heim
heilir á húfi, fylltust hjörtu okkar
fögnuði.
Líka höfðum við áhyggjur þegar
stormurinn geisaði og söng í
staurum og línum. Þá sáum við
fyrir okkur drekkhlaðin skip, ljós-
laus í stríði við allt í senn, vitfirrt
haf og veröld, sem ekki var lengur
með réttu ráði.
En svo kom aftur betri tíð og
miklir tímar, og lífið gekk sinn
vanagang. Börnin í húsinu fluttust
burt til að fara eitthvað annað til
að vera til, og seinast urðu þau ein
eftir.
Hún fór 1973 og hann núna sex
árum síðar. Sigurður var með
glæsilegri mönnum á æskudögum,
og hann entist vel.
’ Að lýsa gömlum sjómönnum,
seinustu árum þeirra, er oft örð-
ugt. Sverrir Haraldsson listmálari
segir í bók, að gamlir sjómenn í
Vestmannaeyjum hafi minnt sig á
guðspjallamenn. Þetta er að sumu
leyti rétt, að minnsta kosti á það
við þá er hverfa sáttir við lífið,
verða í þeim skilningi börn aftur,
að við þeim blasir framtíð. Þá
menn kveður maður glaður. og
þakkar þeim langa samfylgd; árn-
ar þeim heilla í seinustu ferðina,
þegar maður sér segl þeirra hverfa
við hafsins brún.
Við fjölskylda mín, móðir og
systkini söknum vina, og tíma er
koma aldrei aftur.
Jónas Guðmundsson.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og jaröarför
móður minnar, tengdamóöur og ömmu,
SIGURLAUGAR AUÐUNSDÓTTIR,
sAusturgötu 7, Hafnarfiröi.
Agla Bjarnadóttir, Örn Agnarsson,
Bjarni og Agnar Helgi.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför
GUÐMUNDÍNU SIGURRÓSAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
fri Sauðeyjum.
Börn, fósturbörn, tengdabörn
og fjölskyldur peirra.
t
Hjartanlega þökkum viö öllum nær og fjær er vottuöu okkur samúö
og vináttu við andlát og útför elskulegrar eiginkonu, móöur,
tengdamóöur og ömmu’,
INGUNNAR JÓNSDÓTTUR,
Melgeröi 9.
Bjarni S. Bjarnason,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Útför eiginkonu minnar og móöur okkar,
ÖNNU SIGRÍÐAR JÓNSDÓTTUR
Otrateig 10,
sem lézt þann 14. apríl sl. veröur gerö frá Fossvogskirkju
miövikudaginn 25. apríl kl. 13.30. _ ..
Sveinbjörn Egilsson,
Guöný Sveinbjörnsdóttir,
Sigurlaug Sveinbjörnsdóttir,
Anna Dís Sveinbjörnsdóttir.
nyju
super
sokkabuxurnar
sem falla
eins og flís
viö rass.
Ekkert hefur nokkru »inni gert fótum yöar betra en
L’eggs. L’EGQS REGULAR sokkabuxur teygjast
einstaklega vel á alle vegu. Þær teygjast á tvo vegu
f einu til ab samlagast sérhverri hreyfingu meé
ágastum. Engar tetlingar á öklum lengur. Engir
pokar á hnjám. L’egga talla fagurlega aö fótum
yðar.
FLEIRI ÓTRÚLEGAR TEGUNDIR.
L’EGGS CONTROL TOP fellur vel aó maga og j
lærum og eykur á baegindi. Batra útlit og Þó engin .
pvingun.
í
L'eggs-stöndunum.
Þid fáið 4 geröirnar
L’EGGS KNEE HIGHS. Sórlega breitt sokkaband
eykur basgindi dag og nótt. Ekkart barfa aó binda,
en sokkarhir hafdast uppi.
L'EGGS SHEER ENERGY úr sérlegs teygjanlegu
garni friskar upp víó hvert fótmál. Virkar eins og
daglegt nudd og veitir silkimjúkan stuóning.
L'eggs á allsr tagundir af sokkabuxum fyrir yóur.
Fieat í flestum góóum verzlunum.
IHIfUB’S.
oQtnerióka"
Tunguhálsl 11, R. Síml 82700