Morgunblaðið - 24.04.1979, Blaðsíða 18

18 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. APRÍL 1979

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fróttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsíngar
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson
Aðalstrœti 6, sími 10100.
Aöalstrœti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 3000.00 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 150 kr. eintakið.
Traust og
samræmd stefna í
efnahagsmálum
Ríkisstjórnarflokkarnir hefjast ekki í hæðir undir
merki þeirrar skattpíningarstefnu, sem hér hefur ekki
riðið við einteyming upp á síðkastið. Jafnvel Þjóðviljinn er
farinn að tala um, að í lýðræðisríkjum á Vesturlöndum sé
að verða sveifla frá ríkisbákni vinstri sinna yfir í frjáls-
hyggju. í merkri grein sinni hér í blaðinu sl.fimmtudag um
stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins bendir Jónas H. Haralz á
það í framhjáhlaupi, að marxisminn sæti ekki gagnrýni
vegna þess, að hann sé yfir 100 ára gamall, heldur vegna
þess m.a. að hann „hefur reynzt ófrjó kenning, sem ekki
hefur tekið þroska og vexti. Aðdráttarafl marxismans, sem
enn hefur um stundarsakir villt nýrri kynslóð mennta-
manna sýn, er ekki fræðilegt gildi hans, heldur sá
tilfinningaþungi sem að baki honum býr og það yfirbragð
einfalds og rökrétts heildarskipulags, sem hann ber“.
Jónas H. Haralz bendir ennfremur á, að hin nýja
stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins í efnahagsmálum sé að því
leyti í samræmi við stefnu viðreisnaráranna, „að hún
leggur áherzlu annars vegar á frjálshyggju og markaðsbú-
skap, en hins vegar á trausta og samræmda stefnu í
efnahagsmálum. Á síðara atriðið er ekki lögð minni
áherzla en hið fyrra". Hann segir ennfremur, að markaðs-
búskapur geti ekki þróazt nema við heilbrigð skilyrði „og
það er einmitt hlutverk ríkisins að reyna að sjá til þess, að
þau skilyrði séu til staðar. Ágreiningur er því ekki um það,
hvort ríkið eigi mikilvægu hlutverki að gegna eða ekki,
heldur um það, hvert hlutverkið eigi að vera. Á ríkið að
einbeita sér að því að búa atvinnulífinu og almenningi
yfirleitt heilbrigð starfsskilyrði, þar sem markaðs-
búskapurinn getur þróazt og einstaklingar og fyrirtæki eru
frjáls að því að taka sínar eigin ákvarðanir; eða á ríkið að
reyna að koma í stað markaðarins og sölsa undir sig sem
mest af ákvörðunum um framleiðslu og neyzlu í sem
flestum greinum? Það er um þetta sem menn greinir á“. Og
ennfremur: „Menn hafa ekki viljað halda áfram á braut
vaxandi ríkisstarfsemi og ríkisafskipta. Þvert á móti hafa
menn viljað feta sig til baka til betra efnahagslegs
jafnvægis, heilbrigðari markaðsbúskapar og takmarkaðri
starfsemi ríkisins ...“
Jónas Haralz segir að lokum, að Sjálfstæðisflokkurinn
hafi fyrstur íslenzkra stjórnmálaflokka brugðizt af-
dráttarlaust við nýjum viðhorfum og vandamálum. Hann
leggi megináherzlu á að virkja atorku og framtak
einstaklingsins á grundvelli heilbrigðs markaðsbúskapar.
En hann vilji fela ríkinu þau verkefni, sem það eitt sé fært
um að sinna, en losa það við verkefni, sem það ræður ekki
við. Hann vill leita nýrra leiða til að inna af hendi
margvíslega þjónustu. „í þessu efni byggir flokkurinn á
traustum grunni upphaflegrar stefnu sinnar, en tekur
jafnframt tillit til nýrra viðhorfa. Það er trú þeirra, sem
að mótun þessarar stefnu hafa staðið, að hún muni ekki
eiga sér minni hljómgrunn en stefna flokksins hefur oft
áður gert“.
Morgunblaðið vill benda sérstaklega á þessi atriði í ræðu
Jónasar H. Haralz og taka undir málefnaleg rök hans fyrir
því, hvernig bregðast eigi við hinum nýju viðhorfum.
Stefna Sjálfstæðisflokksins er í raun og veru óhjákvæmi-
legt svar við öfugþróun. Hún er krafa um skipulega
herferð gegn Kerfinu. Hún er hugsjón þeirra, sem trúa því
að einstaklingurinn eigi að vera í öndvegi; að ríkið sé til
fyrir þegnana — en ekki öfugt.
— UMRÆÐUR um öryggis-
mál íslands verður að hef ja
upp á rökrænan grundvöll
en ekki láta tilfinningarnar
ráða ferðinni, sagði Einar
Ágústsson, alþingismaður,
á fundi Varðbergs s.l. laug-
ardag. Fjallaði hann þar
um störf þeirrar nefndar,
sem skipuð hefur verið sam-
kvæmt samstarfsyfirlýs-
ingu ríkisstjórnarinnar til
arsvæða Atlantshafsbanda-
lagsins. Þá minnti hann á, að
1. maí fengju Grænlendingar
heimastjórn. Taldi hann
þróun mála geta orðið þá, að
Islendingar, Færeyingar og
Grænlendingar tækju hönd-
um saman undir forystu
Islendinga við vernd fiski-
miða við lönd sín. Mundi
öryggismálanefndin huga að
þessu.
Áhugi erlendis á störf-
um öryggismálanefndar
— fær skrifstofu og rædur sér starfsfólk
að gera úttekt á öryggis-
málum landsins, en Einar
er formaður nefndarinnar.
í ræðu Einars kom fram,
að hann hefði fyrir hönd
nefndarinnar skrifað eftir-
farandi aðilum og óskað
samstarfs við þá í störfum
nefndarinnar: sænsku utan-
ríkismálastofnuninni,
norsku utanríkismálastofn-
uninni, dönsku utanríkis-
málastofnuninni, sænsku
friðarrannsóknastofnuninni
(SIPRI), Alþjóðaherfræði-
stofnuninni í London (IISS)
og stofnun í London, sem
helgar sig rannsóknum á
árekstrum milli þjóða og
skoðanahópa (Institute for
the Study of Conflict). Sagði
hann, að allir þessir aðilar
hefðu tekið málaleitan
nefndarinnar vel og heitið
hvers kyns aðstoð við störf
hennar. Einar sagði, að leit-
að yrði til fleiri aðila og
nefndi þar Atlantshafsband-
alagið og Varsjárbandalagið.
Auk þess væru uppi áform
um að snúa sér til þýskra,
franskra og kanadískra að-
ila. Taldi Einar mikinn
áhuga erlendis á störfum
nefndarinnar.
Um verkefni nefndarinnar
sagði hann, að þau væru ekki
fastmótuð fyrir utan starfs-
lýsingu í samstarfsyfirlýs-
ingunni. í ráði væri að
nefndin fengi fastan sama-
stað og réði til sín starfslið,
en í fjárlögum 1979 væri
ríkisstjórninni heimilað að
láta fé renna til starfs
nefndarinnar, án þess að þar
væri tilgreind ákveðin upp-
hæð. í ráði væri að afla
erlendra rita, sem ástæða
þætti til að þyða og gefa út í
nafni nefndarinnar. Efnt
yrði til viðræðna við inn-
lenda og erlenda aðila og
farið í kynnisferðir.
I máli Einars kom fram sú
skoðun, að eðlilegt væri, að
viðræðurnar um samdrátt
herafla í Mið-Evrópu
(MBFR) yrðu ekki takmark-
aðar einungis við það svæði
heldur næðu einnig til jað-
Hann lagði á það áherslu,
að nefndin ætti ekki að
annast framkvæmd utan-
ríkisstefnunnar heldur auð-
velda þeim aðilum, sem við
það fást, ríkisstjórn og Al-
þingi, að gegna störfum sín-
um. Sagðist hann vona, að
starf nefndarinnar gæti
stuðlað að því, að hér á landi
yrði komið á fót fastskipaðri
stofnun til rannsókna á
utanríkismálum.
Að loknu máli sínu svaraði
Einar Ágústsson fyrirspurn-
um fundarmanna. Þar kom
fram, að ekki væri í ráði, að
nefndin fjallaði sérstaklega
um stöðu varnarliðsins.
Nefndin hefði ekki gert áætl-
un um kostnað við störf sín á
þessu ári en líklega yrði
ráðinn til starfa á vegum
hennar maður menntaður í
félagsvísindum og vélritari.
Frá því að öryggismála-
nefndin var skipuð í byrjun
febrúar, en í henni eiga sæti
tveir fulltrúar frá hverjum
þingflokki, hefur hún aðeins
haldið einn fund.
Félagslegar ástædur fyrir
fóstureydingu of léttvægar
segir Sigmund Jóhannsson
— Kveikjan að þessari mynd
varð til eftir sjónvarpsþátt þar
sem verið var að rseða fóstur-
eyðingar í tilefni frumvarps
Þorvalds Garðars Kristjánssonar
um að takmarka meira fóstur-
eyðingar en nú er gert, sagði
Sigmund Jóhannsson í Vest-
mannaeyjum f samtali við Mbl. er
hann var spurður um tilurð
myndar hans í dagbók Mbl. sl.
sunnudag.
—Mér fannst koma fram í
þessum þætti það annarlega
sjónarmið að konan sjálf ætti
eingöngu að ráða því hvenær
fóstureyðing mætti eiga sér stað
t.d. vegna félagslegra ástæðna.
Það passar mér ekki að eignast
barn núna, þá læt ég bara eyða
fóstrinu, hugsa margir og sækja
um fóstureyðingu með félagslegar
aðstæður í huga. Það er kaldrana-
legt á þessari öld allra getnaðar-
varná að slíkt þurfi að koma fyrir.
Við getum ekki gengið fram hjá
þeirri staðreynd að fóstur er líf og
með fóstureyðingu er því eytt.
Þetta finnst mér því ákaflega ljótt
og erfitt vandamál ef við getum
ekki tekið á móti börnum lengur.
Ég viðurkenni ve.l að fóstureyð-
ingu getur þurft að framkvæma af
læknisfræðilegum ástæðum, en þá
finnst mér líka að það eigi að vera
aðalástæða fóstureyðingar, ásamt
öðrum undantekningartilfellum
en ekki félagslegar ástæður, fólk
skýtur sér á bak við þær ef það
treystir sér ekki til að ala upp
börnin eða hver veit hvaða ástæð-
ur fólk kann að finna sér. Ég er
sammála þingmanninum um að
finna verður aðrar lausnir, mér
finnst félagslegar ástæður fyrir
fóstureyðingu eingöngu vera of
léttvægar ástæður, sagði Sigmund
Jóhannsson að lokum.