Morgunblaðið - 25.04.1979, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. APRIL 1979
37
7TT /s
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
0100KL. 10— 11
FRÁ MÁNUDEGI
sjá, að aðstaða hans er betri en
eldri bróðurins, og það hvort sem
vel eða illa árar. Meginkosturinn
við þetta búskaparlag, bæði fyrir
bændur og þjóðfélagið í heild, er
sá, að með þessu hverfa áraskipti í
framleiðslu búvöru, en þau eru
alltaf til bölvunar. Þetta er aug-
ljóst ef framleitt er eingöngu fyrir
innlendan markað, en ekki skiptir
þetta minna máli vegna útflutn-
ings. Þá ríður á að halda magninu
stöðugu, svo hægt sé að standa við
samninga, ella eyðileggjast mark-
aðir og verð fellur.
Við þetta má svo bæta, að
sanngjarnt er,, að aukin útgjöld
bænda vegna harðinda séu reikn-
uð, þegar verð búvöru er ákveðið.
Þá er hins vegar rétt að ríkið
greiði vörurnar niður sem þessu
svarar til að tryggja jafna sölu.
Það sem hér hefur verið sagt,
getur staðist í grundvallaratrið-
um, þótt ekki sé tekið í dæmið það
kjarnfóðurvandamál, sem nú er
við að etja, en ekki er tækifæri að
ræða hér.
Rögnvaldi Steinssyni sendi ég
svo kveðju mína.
Páll Bergþórsson.
• „Opið bréf
til foreldra
og skólamanna“
Gleðilegt sumar.
Mig langar til þess að biðja
þig, Velvakandi góður, að birta
þetta „opna bréf“ frá mér til
lesenda þinna, um land allt'. —
Efni þess á erindi til landsmanna
allra.
Það er gleðileg staðreynd að
hugur fólks til náttúru landsins
hefur farið batnandi nú hin síðari
árin. Enda er sá hópur orðinn æði
stór, sem lagt hefur gjörva hönd á
plóginn við að rækta hugarfarið
gagnvart náttúru landsins. —
Nú fer sá tími senn í hönd að
fuglarnir velji sér hreiðurstað og
hreiðurgerð að hefjast. Hinir
fyrstu eru þegar búnir að verpa,
svo sem hrafninn, haförninn og
dílaskarfur. — En það sem ég vildi
vekja athygli á er að allir sem
unna fuglalífinu í landinu taki
höndum saman og beiti áhrifum
EF ÞAÐ ER
FRÉTTNÆMT
ÞÁ ER ÞAÐ í
MORGUNBLAÐINU

sínum í þá veru að hvetja unglinga
og börn til þess að leggja fram
sinn skerf til að auðga og bæta
fuglalífið með því að kveikja ekki í
sinu út um holt og móa. Sinu-
brunatíminn stendur nú sem hæst
og því hættan meiri. Vildi ég að
lokum beina orðum mínum til
forráðamanna æskufólks, til
skólastjóra og kennara, um að
hefja áróður gegn sinubruna, ræða
við unga fólkið um að sinubrunar
geta valdið dauða fugla, eyðilegg-
ingu hreiðra og komið styggð að
fuglum sem eru í leit að hreiður-
stæði. — Sinubrunar séu því ákaf-
lega neikvæð aðgerð og ógn við hið
fábreytta fuglalíf í landi voru.
Það gefst vonandi tími til þess
að skrifa annað opið bréf og hvetja
almenning til baráttu gegn úðun
trjágarða, sem líka er skaðvaldur
og það grófur í fuglalífinu.
Það sakar ekki að vita þá
staðreynd að því er okkur hefur
verið tjáð, að það svæði. sem
sinueldur hefur farið yfir sækir
mófuglinn a.m.k. ekki í aftur í leit
að heppilegu hreiðurstæði í tvö
sumur eftir að sinan var brennd
þar. Að lokum skal þess getið að
bannað er að kveikja alla elda
innan lögsagnarumdæmis Reykja-
víkur og þar með sinuelda.
Fuglavinir í Reykjavík.
• Enn um vísuna
I Velvakanda í gær birtist vísa
eftir Jónatan Þorsteinsson. Hafði
kona nokkur beðið Velvakanda um
að auglýsa eftir fyrri helming
þessarar vísu þar sem hún kunni
þann síðari.
Eggert Benónýsson hafði sam-
band við Velvakanda og kvað hann
vísuna sem birtist í Velvakanda í
gær vera afbökun af upphaflegri
gerð vísunnar. Þar er vísan færð
upp á Jakob þann sem nefndur er
en upphaflega gerð vísunnar telur
Eggert vera þannig.
Þessi jörðin frjóvgað fær
féð hjá bónda kænum.
Auðurinn vex en grasið grær
í götunni heim að bænum.
HÖGNI HREKKVÍSI
" NÚNA HMV AÐ SVAíýJA H&TW'/öUg. I"
_ áttu
vandrœðum
með þakið?
6,