Morgunblaðið - 10.06.1979, Síða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚNÍ1979
t
UNA ÞORSTEINSDÓTTIR
andaðist þann 7. júní.
Jaröarförin veröur auglýst síöar.
Aðstandendur.
Hjónaminning:
Oddný Friðrikka Áma-
dóttir og Jngimar Bald-
vinsson á Þórshöfn
t
Útför konu minnar og móður okkar,
INGIBJARGAR BJARNADÓTTUR,
Sólvöllum, Mosfellssveit,
fer fram frá Lágafellskirkju þriöjudaginn 12. júní kl. 14.00.
Finnbogi Helgason,
Ingunn Finnbogadóttir,
Soffía Finnbogadóttir,
Aðalheiöur Finnbogadóttir,
Bragi Friöriksson.
t
Eiginkona mín, móöir okkar, tenpdamóöir og amma,
VILBORG GUDRUN GÍSLADÓTTIR,
! Tunguvegi 60, Reykjavík.
veröur jarösungin frá Bústaðarkirkju þriöjudaginn 1. júní kl. 13.30.
Jarösett verður í Lágafellskirkjugaröi.
Haraldur B. Þorsteinsson
Sævar Haraldsson
Jóhanna Haraldsdóttir
Helga Haraldsdóttir
Ásgeröur Haraldsdóttir
Kristín Haraldsdóttir
Gísli Haraldsson
Haraldur Vilberg Haraldsson
Gunnlaugur Valtýsson
Jón Sveinsson
Sölmundur Kárason
Birgir Þór Sigurbjörnsson
Bergdís Guönadóttir
og barnabörn.
Faöir okkar,
ÁRNI ÓLA,
rithöfundur
veröur jarðsettur þriðjudaginn 12. júní kl. 13.30 frá Fossvogs-
kirkju.
Blóm vinsamlega afbeðin, þeim sem vilja minnast hans er bent á
líknarstofnanir. Anna Mjö||
Atli Már.
t
Hjartkær eiginmaöur minn,
JÓN JÚLÍUS ÞORSTEINSSON,
fyrrverandi kennari,
Byggöavegi 94,Akureyri
veröur jarösunginn frá Akureyrarkirkju, þriöjudaginn 12. júní kl.
13.30.
Margrét Elíasdóttir.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
FRÍMANN ÞÓRÐARSON,
Selvogsgötu 18, Hafnarfiröi,
veröur jarösunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi þriöjudaginn 12.
júní klukkan 13.30.
Guörún Ólafsdóttir og börn.
t
Eiginmaöur minn,
GUNNAR ODDSTEINSSON
Hrauntungu 109,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 13. júní kl. 3.
F.h. barna.
Erna Einarsdóttir.
t
Maöurinn minn, faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
JAKOB EINARSSON,
bólstrari,
Hátúni 8, Reykjavík,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, mánudaginn 11. júní kl.
10.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaö en þeir, sem vildu
minnast hins látna er bent á Styrktarfélag lamaöra og fatlaðra.
Þórunn Elísabet Sveinsdóttir,
Ingvi Br. Jakobsson, Ragnheiöur Jónsdóttir,
Hólmfríöur Jakobsdóttir, Þorsteinn S. Jónsson,
Sveinn H. Jakobsson, Margrét Jónsdóttir,
Þórdís Baldvinsdóttir, Einar Kjartansson.
barnabörn og barnabarnabörn.
Þeim fækkar óðum börnunum,
sem lifðu síðasta áratug nítjándu
aldarinnar og heyrðu fullorðna
fólkið ræða um öldina, sem var að
kveðja og um þær vonir sem nýrri
öld voru tengdar.
Nítjánda öldin hafði verið þjóð-
inni erfið eins og margar fyrri
aldir í sögu íslands byggðar.
Hallæri höfðu gengið yfir ásamt
skæðum farsóttum. Þjóðinni fjölg-
aði lítið og á árunum 1880—90
hafði landsmönnum heldur fækk-
að enda stuðlaði margt að því.
Mikil harðindi, barnadauði með
mesta móti og fólksflutningar þá
hafnir til Vesturheims.
En vonarneistinn slokknaði
aldrei. Lágreistu bændabýlin
héldu áfram að hjúfra sig upp að
landinu, dreifð eins og áður inn til
dala og út til yztu nesja. Konurnar
földu hlóðaeldinn að kvöldi og
blésu í glæðurnar að morgni, og
mæðurnar fórnuðu öllum sínum
kröftum til þess að hlúa að og
vernda börnin sín, vormenn
Islands.
Og fyrir kom, að dýrmætasta
gjöf lífsins, lítið barn, var dúðað
og sett upp á hnakknef og reitt
langa vegu, burt frá æskuheimil-
inu í þeirri einu von, að framtíð
þess væri betur borgið. Það kost-
aði tár og mikinn söknuð, en
nærgætnir fósturforeldrar mild-
uðu þessi umskifti.
Þannig hafði þjóðin lært að
þrauka allar hinar dimmu aldir,
lært að feta sig áfram grýttan
götuslóða, vel minnug þess, að það
var ekki hægt án fórna.
Mér verður hugsað til þessa
tímabils þegar kvatt hafa aldur-
hnignir vinir foreldra minna og
okkar hjóna, börn þess tíma, sem
ég hefi minnzt á, þau hjónin
Oddný Friðrikka Arnadóttir og
Ingimar Baldvinsson.
Oddný Friðrikka var fædd að
Felli í Vopnafirði 16. júlí 1893.
Foreldrar hennar voru Arni póst-
ur Sigbjörnsson prests að Sand-
felli og Kálfafellsstað og kona
hans Þórdís Benediktsdóttir
Einarssonar ættuð úr Suðursveit.
Þórdís var glæsileg kona, en dó
ung frá 6 börnum, og var Oddný
þá yngst þeirra aðeins 6 ára
gömul.
Séra Jón Halldórsson á
Skeggjastöðum á Langanesströnd,
sonur Halldórs Jónssonar prófasts
á Hofi í Vopnafirði, ríður þá
austur yfir Sandvíkurheiði og
kemur til baka með litla fallega 6
ára stúlku og hefur reitt hana í
hnakknefinu alla leiðina.
Oddný ólst upp hjá prestshjón-
unum frú Soffíu Daníelsdóttur og
séra Jóni Halldórssyni, fyrst á
Skeggjastöðum og síðan á Sauða-
nesi, því að prestshjónin flytja að
Sauðanesi vorið 1905 og þar deyr
+
Þakka auösýnda samúö og vinsemd viö andlát og útför,
KRISTÍNAR M. JÓNSDÓTTUR.
Eínar Eyfells.
Alúöarþakkir fyrir auösýnda samúö og vinarþel við andlát og útför
fööur okkar og tengdafööur,
JÓNS SIGURJÓNSSONAR,
Karfavogi 25.
Sigurjón Jónsson Aöalheiður Sveinsdóttir
Unnur Jónsdóttir Björn Guömundsson.
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og jaröarför móöur okkar,
tengdamóöur, ömmu og langömmu,
SESSELJU BÆRINGSDÓTTUR.
Fjóla Siguröardóttir
Hanna Rath Earl Rath
Margref Siguröardóttir Jón Hjálmtýsson
Eiöur Sigurösson Ása Árnadóttir
Stefnir Sigurósson
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartkær eiginmaöur, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
MAGNÚS GÍSLI ÞÓRÐARSON
varöstjóri hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur
Efstasundi 79, Rvk.
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 12. júní kl
15.00 e.h.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent á að láta
Langholtskirkju njóta þess.
Erla Siguröardóttir
Siguröur R. Magnússon Ingibjörg Einarsdóttir
Guörún Þ. Magnúsdóttir Örn ísleifsson
Þóröur A. Magnússon
Guöni K. Magnússon
Erla Kr. Siguröardóttir
Ólafur Örn Arnarson.
prestsfrúin í febrúar 1907. Þá er
Oddný aðeins 14 ára gömul. „Þá
missti Oddný litla móður sína í
annað sinn og fósturfaðir hennar
þriðju konu sína,“ skrifar Oddný
Guðmundsdóttir í minningargrein
um nöfnu sína.
Ingimar Baldvinsson var fædd-
ur 20. nóvember 1891 á Fagranesi
á Langanesi. Foreldrar hans voru
Baldvin Þorsteinsson bóndi þar og
kona hans Hólmfríður Stefáns-
dóttir. Hann var kominn af góðum
ættstofnum í báðar ættir. I föður-
ætt frá Guðmundi Péturssyni
sýslumanni í Krossavík og móðir
hans var dóttir Stefáns stúdents
og umboðsmanns í Snartarstöð-
um. Fagranes er lítil jörð austan-
vert á Langanesi og nú löngu
komin í eyði.
Ingimar var yngstur 11 syst-
, kina. I því árferði sem þá var mun
hafa verið lítið til skiptana hjá
barnmargri fjölskyldu, svo að
foreldrar hans ákváðu, til þess að
tryggja öryggi barna sinna, að
koma 2 yngstu börnunum í fóstur,
tveggja ára dóttur og hálfs árs
gömlum syni. Vorið 1892 er Ingi-
mar því fluttur að heiman þvert
yfir Langanesið til fósturforeldra
sinna Arnþrúðar Jónsdóttur og
Jóhanns Jónssonar borgara á
Þórshöfn, og þar ólst hann upp.
Ingimar varð fljótt að treysta á
eigin atgervi því að fósturfaðir
hans dó er hann var barn að aldri
og fósturmóður sína missir hann
15 ára gamall. Þá komu í ljós þeir
eiginleikar, sem áttu eftir að móta
allt hans líf; mikil bjartsýni og
dugnaður.
Hann gerðist ungur starfsmað-
ur Örum & Wulfs verzlunar á
Þórshöfn, en réðist svo árið 1911
að Sauðanesi til séra Jóns
Halldórssonar. Förin að Sauða-
nesi var gæfa hans. Þar felldu þau
hugi saman fósturbörnin Oddný
og Ingimar, hin glæsilega fóstur-
dóttir prestsins og pilturinn táp-
mikli frá Þórshöfn, ungmennin
frá nágrannabæjunúm, sem að
mörgu leyti höfðu átt svipaða
æsku. Þau voru gefin saman í
hjónaband þann 13. janúar 1912 af
séra Jóni Halldórssyni. Þau
dvöldu síðan á heimili séra Jóns
næstu 3 árin og unnu við bú hans
en fluttu svo til Þórshafnar í hús
fósturforeldra Ingimars og hófu
búskap á þeim hluta jarðarinnar
Syðra-Lóns, sem Þórshöfn byggð-
ist úr.
Og þar var ekki setið auðum
höndum. Ingimar hóf fljótt um-
fangsmikil störf þar bæði við
landbúnað og útgerð, og fljótlega
tók hann við starfi póst- og
símstöðvarstjóra á Þórshöfn, sem
hann hafði á hendi í marga ára-
tugi. Og Oddný skipaði með sóma
hinn veglega húsmóðursess, ann-
aðist af varfærni og hlýju uppeldi
barna þeirra og fyllti húsið með
glaðværð og söng. Sveitungar og
aðrir nágrannar fundu því fljótt,
að þar höfðu ung hjón byggt sér
heimili yfir þjóðbraut þvera.
Þau urðu því miðdepill í kaup-
túni, sem myndaðist og byggðist
út frá húsi þeirra. Svo að fátt varð
heimili þeirra óviðkomandi. Þar
ríkti gestrisni og glaðværð, og
heimili þeirra varð því eins og
segull, sem dró alla til sín, eins og
sagt er í minningargrein um
LEGSTEINAR
S. HELGASON H/F,
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI48, KÓPAVOGI,
SÍMI 76677.