Morgunblaðið - 24.06.1979, Blaðsíða 14

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. JÚNÍ1979
ALMENNUR BORGARAFUNDUR í KÓPAVOGI:
ALMENNUR borgarafundur var haldinn í Kópavogi
í síðustu viku og var haldið áfram, þar sem frá var
horfið umræðum um tillögur til miðbæjarskipulags í
Kópavogsbæ, en sem kunnugt er varð síðasta fundi
ekki lokið, vegna mikillar málgleði fundarmanna.
Urðu þar miklar deilur manna í milli og sýndist þar
sitt hverjum, ýmsir fundu tillögunum sitthvað til
foráttu en aðrir mæltu þeim bót. I upphafi fundarins
barst tillaga frá þremur fundarmönnum sem kvað
m.a. á um, að fresta ætti ákvarðanatöku um lokagerð
miðbæjarskipulags í Kópavogi. Fundarstjóri, Guð-
mundur Oddsson, las upp.
KÓPA-
VOGUR
Menntaskóli á
röngum stað
Aðalsteinn Davíðsson tók
fyrstur til máls og rifjaði upp
atriði frá síðasta fundi. Harmaði
hann sérfræðingaveldið í skipu-
lagsmálum bæjarins og taldi að
hinn almenni bæjarbúi hefði lítil
sem engin tök á að hafa áhrif á
skipulagsmál bæjarins, því aðeins
væri félögum í Arkitektafélaginu
heimilt að senda inn tillögur um
slík mál.
Aðalsteinn taldi skipulagshug-
myndina allra góðra gjalda verða,
þó væru ýmis atriði sem betur
mættu fara og var fyrirhuguð
menntaskólabygging honum sér-
stakur þyrnir í augum. Um
menntaskólann hafði Aðalsteinn
þetta að segja: „Menntaskólanum
er ætlaður alrangur staður, því að
miðbær Kópavogs kemur til með
að verða þarna í framtíðinni, nýtt
þjónustuhverfi er að rísa austar í
bænum og þar mun hinn raun-
verulegi miðbær rísa.“ Aðalsteinn
taldi einnig að byggingin myndi
kosta óheyrilegt fé og yrði bæjar-
sjóði þungur baggi. Svo og væru
skólanum ætluð allt of fá bíla-
stæði sem væri að sjálfsögðu
algerlega ófullnægjandi. Illmögu-
legt væri að byggja skólann í
áföngum, hann yrði því að byggj-
ast í einu lagi en slíkt væri of
mikið átak fyrir bæjarfélagið.
Náttúruvernd ekki
tískufyrirbæri
Næst tók til máls Sigríður
Einarsdóttir, formaður náttúru-
verndarráðs Kópavogsbæjar.
Rakti hún í stuttu máli sögu
nefndarinnar með tilliti til
friðunarmála í bænum. Sagði hún
að nefndin hefði fyrir löngu farið
fram á að Borgirnar yrðu friðaðar
og það væri því ekki ný bóla. Síðan
sagði Sigríður: „Ég tel ekki að
náttúruverndargjálfrið sé neitt
tískufyrirbæri og brýn þörf er á að
stuðla að verndun náttúrunnar.“
Einnig sagði hún að nauðsynlegt
væri að gert yrði eitthvað til
úrbóta og ekki mætti spilla
náttúruverðmætum á neinn hátt
og allra síst Borgunum sem væru
Kópavogsbúum mikils virði.
Engar f járveitingar
Að loknu máli'Sigríðar tók til
máls Richard Björgvinsson. Að
áliti hans var menntaskólinn rétt
staðsettur þar sem hann væri
samkv. tillögunum. Aðalatriðið
væri hins vegar það, að litlar sem
engar fjárveitingar hefðu fengist
frá ríkinu og því örðugt um
skólabyggingu. Ennfremur sagði
Richard: „Skólinn býr við slæmar
aðstæður og er að sprengja hús-
næðið utan af ssér og brýn þörf er
á að aðstoða skólann í þessum
vandræðum hans, menntaskólinn
getur ekki verið í Kópavogsskóla
til neinnar frambúðar." Heppileg-
ast sagði hann að flytja skólann í
Þingholsskóla og ræddi hann þann
möguleika nokkuð, þ.á.m. að flytja
yngri nemendur milli skóla til að
rýma til fyrir menntaskólanum.
Gagnrýndi hann bæjarstjóra
nokkuð vegna ummæla hans á
síðasta fundi og einnig gerði hann
að umtalsefni taugaóstyrk „fræð-
inganna", þ.e. þeirra sem að til-
lögunum stóðu.
Ekkert félagslíf
Næstur tók til máls Kjartan
Árnason. Fagnaði hann hinum
nýju tillögum til úrbóta á
vandræðum menntaskólans. Sagði
hann enga aðstöðu til félagslífs í
skólanum eins og ástandið væri nú
og væri það mjög til baga fyrir
nemendur skólans. Stuðla ætti að
því að reisa skólahús hið fyrsta en
hafna öllum bráðabirgðalausnum
sem tefðu aðeins fyrir framgangi
málsins. Æskilegast taldi hann að
leggja út í skólabyggingu og leysa
þannig vandann í eitt skipti fyrir
öll.
Byggingin ekki
steinbákn
Að loknu máli Kjartans kom
Ingólfur skólameistari Þorkelsson
í pontu. Gerði hann stuttlega
grein fyrir forsögu skólabyggingar
í Kópavogi og rakti sa nþykktir
bæjarstjórnar varðandi þ ítta mál.
Ákveðið hefði verið að byggja
skóla af fyrri stjórnvöldum bæjar-
ins en þegar hinir nýju ráðamenn
tóku við hefði komið babb í bát-
inn, þá þótti verkið of dýrt. Síðan
sagði Ingólfur: „Skólinn er stað-
settur á besta stað, bæði með
tilliti til samgangna og sam-
nýtingar. Umhverfið er heppilegt
og hið ákjósanlegasta á allan hátt
og skólinn er ekki það steinbákn
sem sumir vilja vera láta.“ Enn-
fremur sagði Ingólfur að skólinn
væri þannig úr gerði gerður, að
breyta mætti innviðum hans og sú
gagnrýni sem hann hefur hlotið
hvað það snertir því óréttmæt.
Áætlaða nýtingu á húsnæðinu
taldi hann eðlilega miðað við aðra
skóla og skólann ekki of stóran,
því hann væri teiknaður samkv.
minnstu stærðargráðu miðað við
erlenda skóla. Sagði hann að
skólinn yrði góður vinnustaður og
að þörfum kennara og nemenda
yrði þar vel sinnt.
Of stór — of hár
Næstur kom upp Sveinn
Jónsson. Gerði hann skipulag mið-
bæjarins að umtalsefni og taldi
ýmislegt gott um þá að segja, m.a.
hvernig umferð bíla og gangandi
manna væri slitin sundur samkv.
tillögunum. Hins vegar taldi hann
menntaskólann of stóran og of
háan og því óheppilegan frá
sjónarmiði umhverfisverndar-
manna, byggingin skyggði á holtið
og einnig á kirkjuna. Auk þess
sagði hann skólann illa skipulagð-
an og hann mætti byggja á ódýr-
ari hátt, svq og myndi hann nýtast
illa. Kvað hann álit sitt, að ekki
ætti að samþykkja bygginguna á
núverandi stað.
Kostir fleiri
en gallar
Að máli Sveins loknu tók til
máls Björgvin Sæmundsson
málum, í hugum þeirra ætti Kópa-
vogur að véra „nafli alheimsins"
og íbúar bæjarins ættu að hugsa
j samkv. því.
Náttúruvernd í
fyrirrúmi
Næstur tók til máls Adolf J.
Petersen. Benti hann á að
náttúruverndarnefnd hefði í upp-
hafi verið kosin af bæjarstjórn
samkv. lögum um slíkar nefndir
og að nefndin hefði ekki farið út
fyrir þau mörk sem henni hefðu
verið sett í upphafi. Sagði hann að i
borgirnar ætti alls ekki að skaða á
nokkurn hátt, þær væru merkileg
laginu og gagnrýndi það á margan
hátt, einnig taldi hann að kostnað-
urinn yrði verulegur. Lýsti hann
þeirri skoðun sinni að ekki ætti að
leggja út í dýrar byggingarfram-
kvæmdir heldur ætti að reyna að
nýta þá þjónustu sem aðrir bæjar-
hlutar byðu upp á. Einnig fannst
honum óæskilegt að leggja út í
byggingu stórs skólahúss.
Sérfræðingar —
til hvers?
Að loknu máli Braga tók
Guðmundur Gíslason til máls.
Taldi hann hina umtöluðu „fræð-
inga“ heppilega og nauðsynlega og
Sigríður Einarsdóttir, for-
maður náttúruverndarráðs
Kópavogsbæjar, í ræðustól.
Henni á vinstri hönd situr
Guðmundur Oddsson fund-
arstjóri.
bæjarstjóri. Hann sagði að fullt
tillit hefði verið tekið til náttúru-
verndarnefndar og hennar sjónar-
miða og taldi að friðunarsjónar-
miða hefði verið gætt við staðsetn-
ingu hins nýja miðbæjarkjarna.
„Um „sérfræðingavaldið" hafði
Björgvin þetta að segja: „Mín
skoðun er sú að „sérfræðingavald-
ið“ sé æskilegt, almenningur er
ekki fær um að taka afstöðu í
ýmsum málum. Ég tel æskilegt að
eitthvert samband sé á milli
sérfræðingaviljans og óska al-
mennings." Skipulagið í heild
sagði hann málamiðlun milli
ýmissa sjónarmiða, það hefði bæði
kosti og galla, en kostirnir væru
tvímælalaust fleiri. Ekki kvaðst
hann ánægður með öll atriði
skipulagsins en taldi óheppilegt að
gera breytingar vegna þess að þær
gætu haft verri afleiðingar en
hefðu þær ekki verið gerðar, því
væri verr af stað farið en heima
setið í þessu efni. Um kostnaðinn
kvaðst Björgvin telja að hann
væri dreifður á langan tíma og að
margir tækju þátt í honum og
hann því ekki bæjarfélaginu sá
baggi sem sumir vildu vera láta.
Að lokum hvatti hann Kópavogs-
búa til að vera stórhuga í þessum
náttúrusmíð sem ekki mætti
spilla, og því væri skólabygging í
jaðri þeirra mjög til lýta, myndi
stórspilla útliti borganna. Að áliti
Adolfs ætti skólabyggingin að
standa á Digranestúninu en ekki
við borgirnar þar væri henni betur
komið fyrir.
Menntaskóli á
réttum stað
Að máli Adolfs loknu tók til
máls Stefnir Helgason. Sagði
hann brýna þörf á þjónustuhús-
næði í Kópavogi, uppbyggingin
undanfarið hefði verið hröð en
kjarni að miðbæ hefði nú myndast
sem nauðsynlegt væri að hlúa að.
Stefnir taldi að mikillar framsýni
í umhverfismálum hefði gætt í
Kópavogi á undanförnum árum og
þyrfti síst að kvarta yfir því. Hvað
menntaskólabyggingunni viðvék
hafði Stefnir þetta að segja: „Ég
tel menntaskólann vel staðsettan
þar sem hann er nú og væri hann
færður, myndi hann slitna alger-
lega úr samhengi við umhverfi
sitt. Skólinn er vel teiknaður og
býður upp á mikla möguleika til
nýtingar og er hinn ákjósanlegasti
að flestu leyti.“ Fullt tillit kvað
Stefnir hafa verið tekið til
náttúruverndarsjónarmiða,
Borgirnar væru óhultar, og varaði
hann Kópavogsbúa við því að láta
glepjast af skammtímasjónar-
miðum og stundaræsingi.
Hvað er rangt
við skipulagið?
Næstur kom í pontu Skúli
Norðdahl. Kvaðst hann ekki skilja
hvað fólki fyndist rangt við skipu-
lagið og grundvöU þess. Taldi
hann að svonefndur „miðbæjar-
kjarni" sem væri að rísa á Digra-
nesi yrði ekki framtíðarmiðbær
Kópavogs, hann fengi ekki tengsl
sem miðbæjarsvæði og yrði á
engan hátt heppilegur sem slíkur.
Um skipulagið sagði hann að
kostnaðurinn yrði ekki sú byrði
sem sumir vildu vera láta.
Verulegur
kostnaður
Síðan tók til máls Bragi
Mikaelsson. Taldi hann upp ýmsar
breytingar sem honum fannst
æskilegt að gerðar yrðu á skipu-
sagði að þeir væru miklu færari til
sérhæfðra verka en hin almenni
bæjarbúi. Furðulegt væri að
mennta upp sérfræðinga sem síð-
an fengju ekki að nýta þessa
sérþekkingu sína. Hvað skóla-
bygginguna snerti fannst honum
ekki undarlegt að ríkið hefði ekki
mokað fé í slíkt, þar sem bygging-
in væri ekki fullákveðin ennþá. Ef
bærinn legði út í slíka byggingu á
eigin spýtur gæti allt eins verið að
ríkið sæi sig um hönd hvað fjár-
veitingar snerti, því væri bygging
skólahúss mjög áhættusamt fyrir-
tæki. Samt taldi hann að nauðsyn
bæri til að bærinn eignaðist sinn
eigin skóla, en hvatti til ýtrustu
aðgætni.
Áfjáður í
menntaskóla
Nú tók Ingólfur Þorkelsson
skólameistari aftur til máls og
sagði m.a.: „Kópavogsbúar eru
áfjáðir í þessa menntaskólabygg-
ingu og ég tel að þeir ættu að sýna
stórhug í þessu máli. Skólinn
verður vel nýttur á allan hátt og
verður notaður til ýmissa annarra
hluta en kennslu. Þar sem algert
neyðarástand er ríkjandi í hús-
næðismálum skólans finnst mér
afar óheppilegt að slá byggingar-
framkvæmdum þessum á frest."
Minnti Ingólfur á að enn hefði
enginn ræðumaður minnst á að
ekki ætti að byggja hús yfir
Menntaskóla Kópavogs, aðeins
hefði verið deilt um staðsetningu,
stærð og gerð byggingarinnar.
Framkomna hugmynd um til-
færslur milli skóla til að rýma til
fyrir menntaskólanum sagði hann
flótta frá raunveruleikanum og að
engu hafandi, standa ætti við þær
ákvarðanir sem þegar hefðu verið
teknar, og hætta ætti öllu hringli
með skólann. Aðalmálið sagði
Ingólfur, hvort bærinn hefði efni á
að byggja ekki menntaskóla, einn-
ig taldi hann skort á einingu til að
standa saman að framkvæmd
skólabyggingarinnar.
Skipulagið ekki
ómanneskjulegt
Björn Ólafsson bæjarfulltrúi
tók næstur til máls. Taldi hann
staðsetningu miðbæjarins rétta og
að framkomnar hugmyndir um