Morgunblaðið - 01.07.1979, Blaðsíða 14

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JÚLÍ 1979
Guðrún S. Haraldsdóttir
nemi í leikt jalda- og búningagerð;
„Þetta er spennandi við-
fangsefni og ég hlakka til
að koma heim til starfa”
Ung stúlka. Guðrún Sigríður Haraldsdóttir, sem stundar nám við Wimbledon School of Art and
Design í London er stödd hérlendis þessa dagana til að aðstoða við gerð kvikmyndarinnar „óðal
feðranna", sem kvikmynduð verður í Borgarfirði í sumar. Guðrún mun sjá um val og hönnun búninga.
Guðrún er 23 ára að aldri og leggur stund á leiktjalda- og búningagerðarnám. Mbl. hitti Guðrúnu að
máli til að forvitnast um nám hennar og framtíðaráform.
— Hvað kom til að þú valdir
þessa námsbraut?
„Ég á nú eiginlega ekki svar
við þessari spurningu. Ef ég
hugleiði það, þá minnist ég þess,
að ég hafði alltaf áhuga fyrir
leiklist sem krakki. í Kvenna-
skólanum tók ég þátt í öllu slíku.
Að loknu gagnfræðaprófi lærði
ég tækniteiknum og vann við það
fag og módelgerð. Það reyndist
mér góð undirstaða, er ég hóf
nám í London. Einnig var ég í
þrjú ár í kvöldskóla hjá Hringi
Jóhannessyni og lærði þar teikn-
um og málun. Það var góður
skóli.
— Hvernig líkar þér búsetan
og námið í London?
„Það er ágætt að búa í London,
þegar maður hefur fengið
öruggan samastað. En það er
ekki auðvelt að fá leigt og það er
dýrt. Skólinn er fremur lítill en
góður. Fyrsta skólaárið er
almennt undirbúningsnám og
eftir það veljum við okkur
ákveðna braut og ég valdi mér
búninga- og leiktjaldagerð. Við
skólann er nýtt og mjög gott
leikhús og fáum við þar tækifæri
til að spreyta okkur við æfinga-
verkefni. Námið er þannig
uppsett að við eigum að hafa
innsýn inn í sem flesta þætti
uppsetningar á leiksviði, þegar
alvaran tekur við. Við lærum t.d.
leikmunagerð, lýsingu og hljóð-
tækni, smíðar, fatasaum og
margt fleira nytsamlegt. Skóla-
haldið er frjálst, við getum
formað okkar eigin hugmyndir
að vild en skójatíminn er langur
og strangur. A hverjum virkum
degi erum við að frá kl. 9 að
morgni og fram eftir kvöldi.
Astæðan fyrir því að þessi
skóli og London urðu fyrir
valinu er sú, að London er
víðfræg fyrir sín mörgu leikhús.
En þó er nokkur hængur á. Það
er mjög dýrt að sækja leikhúsin,
en ég fer eins oft og mér er
mögulegt.
— Talandi um dýrtíð,
hvernig gengur að kosta
námið?
„Skólinn er nokkuð dýr, skóla-
gjöldin yfir árið nú eru um 800
pund og síðan er það húsaleiga,
fæði o.s.frv. Ég fæ námslán og
lán fyrir skólagjöldunum. Þetta
gengur ágætlega.
— Nú ertu komin heim til að
vinna að búningagerð og vali f
„óðali feðranna“. Hvernig stóð
á að þú varst valin til þessa
verks?
„Ég hef áður unnið með sjón-
varpsfólki hér heima. Það var í
sjónvarpsleikritinu „Róbert
Elíasson kemur heirn", þar sá ég
um búninga. Ég reikna með, án
þess að vita það með vissu, að
þeir hafi hringt í mig, þegar þeir
voru komnir í vandræði. Ég átti
þá eftir einn mánuð í skólanum,
en fékk frí — var reyndar
ákveðin í að fara til Spánar í
sumar, búin að fá hús þar. En
þetta er nú einu sinni það sem ég
hef mestan áhuga á, og þess
vegna er ég hér.“
„íslenzkt leikhúslíf er á mjög
háu plani að mínu áliti —
miðað við mannfjölda, eins og
sagt er“ sagði Guðrún.
Ljósm. Mbls. Emllla.
— Hvernig leggst
kvikmyndagerðin f þig og
hvernig hyggstu vinna að þín-
um þætti f henni?
„Hún leggst bara vel í mig.
Mér líst vel á leikarana. við
erum nú heldur peningalítil
þannig að við verðum að reyna
að hafa búninga sem eðlilegasta
og náttúrulegasta. Fólki líður
ætíð bezt í sínum eigin fatnaði,
en það er ekki þar með sagt að
það gangi alltaf upp. Ég kem
jafnvel til með að leita í fata-
skápa annarra í stað þess að
ganga í fataverzlanir — það
kemur af sjálfu sér, þar sem við
þurfum að gæta fyllsta sparn-
aðar. Það sem mér finnst mest
spennandi er að fá að vera með
og vinna að verkefninu.
— Nú áttu eftir eitt ár í
þessum skóla. Hvað tekur sfðan
við?
„Framhaldsnám kemur til
greina í einhverri mynd, hvort
það verður áframhaldandi skóla-
vist eða vinnumarkaðurinn veit
ég ekki, en ég ætla að reyna að
vera eitthvað lengur erlendis til
að afla mér staðgóðrar þekking-
ar, áður en ég kem heim. Ég vil
geta komið með eitthvað með
mér.“
— Eru nægir
atvinnumöguleikar f þessari
grein?
„íslenzkt leikhúslíf er á mjög
háu plani, að mínu áliti — miðað
við mannfjölda, eins og sagt er
— og hef ég þá nokkra viðmiðun
frá London. Það er kannski ekki
mikla peninga að hafa í þessu
hérlendis, og reyndar ekki
erlendis heldur, fyrr en komið er
á toppinn. En þetta er mjög
spennandi viðfangsefni hér og ég
hlakka til að koma heim til
starfa."
F. P.