Morgunblaðið - 17.07.1979, Blaðsíða 31

Ásgeir
Þórhallsson;
Greinarhöfundur átti leið um
Skerjafjörðin nýlega á laugar-
degi í blíðskaparveðri. í Sörla-
skjólinu rak hann augun í vatns-
strók sem skaust upp úr sjávar-
fletinum um hundrað metra frá
landi, á eftir fylgdi hljóð líkast
hósti. Sást svartur skrokkur
svamla í yfirborðinu með stutt
rör upp úr höfðinu. Greinar-
höfundur endasentist ofan í
fjöru; þangið sprakk undan
fótum hans. Eftir að hafa horft á
þetta fyrirbæri um stund var
greinarhöfundi ljóst að þarna
var kafari á ferð. Kafarinn lyfti
fótunum upp úr sjónum, áfast
við þær voru svartar blöðkur,
gusugangur kom, síðan var hann
horfin undir yfirborðið. Eftir
stundarkorn skaut honum upp
og kom þá þessi vatnsstrókur og
undarlegi hósti. Um stund
svamlaði hann í yfirborðinu,
með andlitið ofan í, líkt og hann
væri að leita að gullkistu eða
gómsætum humar.
Loks synti hann að landi og
skreið upp flæðarmálið. Hann
tók rörið út úr sér, færði gler-
augun af andlitinu, spýtti og
sagði:
„Halló."
„Halló. Varstu að kafa?“
„Já.“
„Hvað sástu?"
„Klósettpappír."
„Er klóak hér?“
„Já. Hér er klóak á tvö
hundruð metra millibili eftir
allri ströndinni."
»Oj.“
„Lélegt sjóbað er ég hræddur
um; verð að fara í sturtu á eftir."
Hann var klæddur svörtum
frauðbúningi og með vetlinga er
höfðu aðeins þrjá fingur. Um
mittið hafði hann belti með
blílóðum. Hann bisaðist við að
ná blöðkunum af sér og reif
sundhettuna ofan. Hann
skrönglaðist á fætur með
miklum erfiðismunum; var
valtur á fótunum og stundi
þungan.
„Af hverju stynur þú svona?"
„Að því það er svo erfitt að
sætta sig við þyngdarlögmálið
þegar maður hefur svifið þarna
um, þyngdarlaus."
„Já, svoleiðis. En af hverju
ertu ekki með neitt súrefnis-
hylki?"
„Ég er að æfa skorpuköfun;
held andanum í mér á meðan ég
kafa.“
„Kemur ekki vatn í rörið?“
„Rörið er bara til að maður
geti horft ofan í sjóinn en andað
■œmzzz';-' -
..... ,

SvamlaÖ í vatnsskorpunni, hvað sér hann.
Þar stakk hann sér.
„Halló.*
Svarti froskurinn
samt. Þegar maður stingur sér
þá fyllist það. Þegar maður
kemur upp þá hóstar maður
vatninu úr því.“
„Já, en. Já, en.“
„Svo er blíbeltið til að vega
upp á móti frauðbúningnum sem
hefur flotmagn.“
„Já, en. Er þér ekki kalt.“
„Kalt. Nei.“
„Ertu ekki blautur?"
„Vissulega", sagði hann og
brosti. „Þetta er blautbúningur.
Vatnið fer inn í frauðgúmmíið,
svo hitar líkaminn vatnið."
„Já. En hvað varstu að gera?“
„Ég var að leita að gömlu
akkeri sem ég á þarna."
Við gengum upp fjöruna, hann
með blýbeltið á öxlinni og
froskalappir undir hendinni. Ég
með gapandi augu.
„Það slitnaði legufæri hjá mér
í hitteðfyrra."
„Hvernig er umhorfs þarna
niðri?“
„Skyggni tveir metrar.
Klósettpappírstægjur á botnin-
um og þoka í yfirborðinu.“
„Oj, bara.“
„Þegar ég var lítill þá veiddi
maður ufsa af klóökunum og af
steini, er heitir koladýpi, þar
sem allir áttu merktan stað. Nú
sést ekki síli og koladýpið er
þakið þara svo þar er ekki hægt
að fóta sig; gróðuraukningin
stafar af klóakinu. Oft hef ég
róið út í skerin og kafað þar. Þar
er sjórinn tær, líf í hverjum
dropa og selir að leik.
Einu sinni var ég að kafa hér
með lofthylki og villtist. Skyndi-
lega sá ég þaravaxin stein sem
eitthvað streymdi upp úr. Ég
hrökk í kút og þorði mig hvergi
að hreyfa. Synti nær, sá þá að
þetta var endinn á klóakinu og
skolpið streymdi upp á við vegna
varmans."
„Þetta höfum við land-
krapparnir ekki séð.“
„Nei. Menn trúa ekki þó þeim
sé sagt frá menguninni. Þeir
verða að sjá það með eigin
augum.
Þegar ég var krakki var okkar
aðal skemmtun að vaða í fjör-
unni og þeir eldri syntu frá
landi. Én núna seta mæðurnar
upp fýlusvip þegar krakkarnir
koma votir heim.“
„Við berum ekki mikla
virðingu fyrir náttúrunni."
Sá sem fann upp vatnslungað,
kafari með nafni Cousteau, segir
að við höfum þegar drepið tutt-
ugu prósent af hafinu. Við
keppumst við að senda geimför
út í geiminn í leit að lífi, en á
meðan dælum við eitruðum
úrgangi í hafið, þar sem lífið er.“
„Má ég skrifa grein um þig?“
„Mér er nú ekkert vel við
blaðamenn. En þú verður þá að
lofa að nefna mig ekki á nafn
Krakkarnir kalla mig svarta
froskinn. Eitt máttu láta koma
fram. Ég skora á íslenska upp-
finningarmenn að finna upp nýtt
klósett sem mengar ekki sjóinn.
Klósett sem pakkar úrganginum
inn og fleygir út í tunnu. Það er
sárt að geta ekki labbað niður í
fjöru með froskalappir og
gleraugu til að skoða lífið.“
„Þetta skal koma fram.“
„Maður endar sem klósett-
kafari," sagði hann, kímdi og
hvarf inn í rautt hús.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ1979
Simi 50249
Einvígiskapparnir
(The Duellists)
Góö og áhrifamtkil mynd.
Harvey Keltel
Kelth Carradlne
Sýnd kl. 9.
Síöasta sinn.
og skemmtlleg mynd um
„raunir" erflngja Lady Chatterlay.
Aöalhlutverk: Harlee Mac. Bridde og
William Berkley.
Bönnuö yngri en 16 ára.
Sýnd kl. 9.
þaö nýjasta frá
hljómdeild Karna-
bæjar
Theo Vaness
Bad Bad Boy
stanzlaust diskó í
sérflokki
auk þess gefur BOB útvöldum gestum
nokkrar frábærar diskóplötur
1Simi50184
Lostafulli erfinginn
OPIÐ TIL KL. 1
samkvæmt nýju löggjöfinni
véla
pakkningar
Ford 4-6-8 strokka
benzín og díesel vélar
Austin Mini
Bedford
B.M.W.
Buick
Chevrolet
4-6-8 strokka
Chrysler
Citroen
Datsun benzín
og díesel
Dodge — Plymouth
Fiat
Lada — Moskvitch
Landrover
benzín og díesel
Mazda
Mercedes Benz
benzín og díesel
Opel
Peugout
Pontiac
Rambler
Range Rover
Renault
Saab
Scania Vabis
Scout
Simca
Sunbeam
Tékkneskar
bifreiðár
Toyota
Vauxhall
Volga
Volkswagen
Volvo benzín
og diesel
Þ JÓIMSSON&CO
Skeifan 17 s. 84515 — 84516
kynnir
BOB
CHRISTY
Útihátíð
Kolviðarhól
0
20. og 21. júlí
HOUM/OOD
framar öllu