Morgunblaðið - 11.08.1979, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. AGÚST 1979
31
Bamið, sem
Ilúsgangur
Einhvern tíma á óskráðum
ártölum voru í einhverju
landi — þar sem skógurinn
blómgast, „gul sítróna grær
og gulleplið í skógarlaufi
hlær“ — hjón, sem voru svo
óheppin að vera þannig gerð
frá móður náttúru, að þau
gátu ekki átt barn saman.
Fyrstu árin var samlyndið
ágætt. Karlinn vann við
viðarhögg á daginn og seldi
til næstu borgar á laugar-
dögum það, sem hann hafði
unnið af timbri yfir vikuna,
og keypti svo það, sem þau
þurftu til lífsviðurværis. Er
konan vann heima. Þess utan
fór hún oft út í skóginn að
tína ávexti, svo sem gullepli
og fleiri kjarnmikla ávexti.
lagði hún af stað út í skóg
grátandi og hálf örvingluð.
Hugðist hún heldur verða
þar til en láta karl týna lífi
sínu.
Þegar hún hafði ranglað
lengi um skóginn, mætir hún
þar konu, sem hún hafði ekki
séð fyrr. Konan spyr, hvað að
henni gangi. Kerling segir,
að á því geti enginn maður
bót ráðið, sem að sér þrengi.
Konan svarar: „Það er
einstakt, ef enginn getur
hjálpað þér, og engu er spillt,
þó að þú lofir mér að vita
það.“
Kerling segist þá ætla að
segja henni raunasögu- sína.
Tekur hún svo til og byrjar á
giftingu þeirra, öllum til-
flaug
þér. Daginn áður en þú átt
von á karli þínum heim, skalt
þú leggjast á sæng og hafa
ungann vel reifaðan fyrir
ofan þig. Þegar karl kemur
og fær fréttir um að þú hafir
alið barn, mun hann vilja sjá
það. Skalt þú losa vel um
reifin, svo að — þegar karl
fer að handleika barnið —
losni utan af unganum og
hann fljúgi út um gluggann,
sem þú skalt hafa vel opinn.“
Daginn eftir kom karl
heim. Frétti hann þegar, að
kona hans lægi á sæng og
hefði alið barn. Varð hann
mjög kátur og flýtti sér inn
til kerlingar, kyssti hana og
bað um að mega fá að sjá
barnið. Kerling rétti honum
eftir- eða fyrirvinnu þeirra,
fór samlyndið smám saman
að kólna. Kenndu þau hvort
öðru um þann klaufaskap að
geta ekki búið til barn, þar
sem hver og einn nágranni
þeirra átti börn að vild, þó að
þeir sýndust hafa minni getu
til þess, þar sem þau voru
hvað bezt efnum búin þar í
byggð.
Dag einn sem oftar áttu
þau tal saman um þetta og
kenndu hvort öðru um, sem
vani þeirra var. Urðu þau
bæði vond og lyktaði með
því, að karlinn sagði um leið
og hann rauk út um dyrnar:
„Eg er nú búinn að gera það,
sem í mínu valdi stendur, og
ef þú verður ekki búin að ala
mér barn, þegar ég kem heim
aftur eftir sex mánaða burt-
veru, þá drep ég þig, því að
þá er sökin hjá þér.“ Skellti
hann svo hurð á stafi og
hvarf.
Kerling sat nú sorgmædd
eftir. Hún gat ekki fundið, að
hún ætti sök á að ekkert kom
barnið.
Tíminn leið sem venjulega,
en kerling fann enga þá
breytingu á sér, sem benti í
þá átt, að hún gengi með
barni. Varð hún því áhyggju-
fyllri um sinn hag með degi
hverjum sem leið. Loks þegar
ekki var eftir nema ein vika,
þar til karls var von heim,
ónýtis, og nú síðast, er karl
hennar fór að heiman, hefði
hann hótað að drepa hana, ef
hún yrði ekki búin að ala
honum barn, er hann kæmi
heim aftur, og nú væru
aðeins sex dagar þangað til.
Konan segir þá: „Vertu nú
kát. Ég mun geta hjálpað þér
ef þú ferð að mínum ráðum."
Kerling lofaði að gera það.
„Þá skalt þú,“ segir konan,
„koma með mér, hér er
krákuhreiður stutt frá, ung-
arnir komnir undir það á
flug. Þangað skulum við fara
og taka einn ungann og
skaltu hafa hann heim með
hann. Karl tók við reifa-
stranganum báðum höndum
og fór að hossa honum og
segir: „Mín hefur augu og
mitt hefur nef, — frá mér
hefur til þín runnið." í því
losnaði utan af unganum og
sáu þau á eftir barni sínu út
um gluggann. Varð þá kerl-
ing vond við karl sinn, að
láta barnið fljúga frá sér, en
hann varð aumingjalegur og
hélt, að það gæti ekki komið
fyrir að börn gætu flogið.
Karl bað gott fyrir. Svo
sættust þau heilum sáttum
og iðkuðu sitt fyrra þurra
þóf án illinda.
Kínverska
Sum ykkar hafa e.t.v. lesið þætti í hiaöinu um Kína í sumar. Landið
er að mörjíu forvitnilegt og á sér langa og merkilega siigu.
Ef við kynnum eitthvað í kínversku. vissum við. að miirg orðin sejíja
heinlínis. hvað þau tákna (eins og reyndar oft á íslensku líka). Við
skulum taka fáein da'mi. Sódavatn heitir á kínversku ..reitt-vatn*'.
kannski álíta þeir. að sótavatnið „sjóði af einska'rri reiði"!!! Rakvél
heitir „andlitsskafari". lyfta heitir „upp- og niður-vél". járnbrautar-
lest er „eldvajín" og eldspýta er á kínversku „sjálf-lýsandi spýta".
Kassa-golf!
Golf nýtur meiri vinsælda hér á landi. P]n böggull fylgir
skammrifi, bæði er, að íþróttin þykir nokkuð dýr (menn
geta þó í þessu eins og öðru komið sér upp áhöldum smám
saman) og ekki er unnt að stunda hana að vetrum.
Það er því ekki úr vegi að kynna fyrir ykkur kassa-golf,
sem allir geta búið sér til og tekið fram þegar þá lystir.
Mini-kassa-golfið er búið til úr pappakassaloki og
hindranirnar úr stífum papparenningum, sem eru límdir
niður. Aðal vandinn er nú í því fólginn að þið reynið að slá
kúluna í sem fæstum höggum (kúlan gæti t.d. verið úr
gleri eða álpappír) í hinn enda loksins gegnum lítið hlið.
Kylfuna er unnt að búa til úr korktappa og eldspýtu t.d.,
en annars sést greinilega á myndinni, hvernig unnt er að
hanna kassa-golfið! Einfalt og ódýrt leikfang!