Morgunblaðið - 11.08.1979, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. ÁGÚST 1979
33
smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar
Borgarnes
Til sðlu er 4ra herb. íbúö á efrl
hæö aö Skallagrímsgötu 5 í
Borgarnesi. Skipti á fbúö f
Reykjavík koma tll greina.
Uppl. í síma 93-7280
Sunnud. 12/8 kl. 13
Etja (noröurbrúnir) og
Kerlingagil — Þjófaakarö,
fjallganga eöa létt ganga. Verö
kr. 2000 frítt f/börn m/fullorðn-
um. Farið frá B.S.I. benzínsölu.
Föstud. 17/8 kl. 20
1. Þórsmörk
2. Út í buskann
Sumarleyfisferöir:
1. Gerpir 18/8. fararstj. Erlingur
Thoroddsen.
2. Stórurö — Dyrfjöll 21/8, far-
arstj. Jóhanna Sigmarsd.
3. Grænland 16/8
4. Útreiöatúr — velöi á Arnar-
vatnsheiöi.
FERÐAFÉLAG
ÍSLANDS
OlDUGOTU 3
SIMAR 11798 og 19533.
Sunnud. 12. ágúst kl.
13.00
Gðnguferö yfir Sveifluháls.
Gengiö eftir Ketilstíg til Krfsuvfk-
ur. Verö kr. 2.000,- gr. v. bflinn.
Fariö frá Umferöamiöstöölnnl aö
austanveröu. Ferðafé|ag fs|ands
Heimatrúboðíö
Óöinsgötu 6A. Almenn sam-
koma á morgun kl. 20.30. Allir
velþkomnir.
Fíladelfía
Safnaöarguösþjónusta kl. 11.
(Ath. aöeins fyrlr söfnuðinn.)
Almenn guösþjónusta kl. 20.
Ræðumaöur Einar J. Gíslason.
Fórn tekin fyrir Afrfkutrúboöið.
KFUm * KFUK
KFUM KFUK
Almenn samkoma í húsi félag-
anna viö Amtmannsstfg sunnu-
dagskvöld kl. 20.30. Guölaugur
Gunnarsson talar. Fórnarsam-
koma. Allir eru hjartanlega vel-
komnir.
| raöauglýsingar — raðauglýsingar — raöauglýsingar
tilkynningar
Auglýsing um við-
bótarinnritun í
Framhaldsskóla Vest-
mannaeyja dagana
13. og 14. ágúst
kl. 10—12.30
Framhaldsskóli Vestmannaeyja tekur til starfa fyrri hluta september
1979. Kennsla mun fara fram á eftirtöldum brautum:
A. Sjúkraliöabraut.
B. Iðnbraut.
C. Fiskvinnslubraut.
D. Vélstjórabraut.
E. Uppeldisbraut.
F. Viöskiptabraut.
G. Náttúrufræðibraut/Almenn
bóknámsbraut.
Vlöbótarinnritun fer fram í Gagnfræðaskólanum mánudaglnn 13. og
þriöjudaginn 14. ágúst kl. 10—12.30.
Allar nánari upplýslngar um nám veröa veittar á fyrrgreindum tíma.
Símar 1078 og 1948.
Hugsanlegír utanskólanemendur verða elnnlg aö skrá slg þá.
Skólameistari.
| fundir — mannfagnaöir
Aðalfundur
Herjólfur h.f., Vestmannaeyjum heldur aðal-
fund fyrir árið 1978, í samkomuhúsi Vest-
mannaeyja, (litla sal), fimmtudaginn 13. sept.
n.k. kl. 20.30.
Fundarefni:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Önnur mál.
Stjórnin.
M.F. 70 1974
Traktorsgrafa ekinn 6 þús. tíma í góðu
| ásigkomulagi. Góðir greiðsluskilmálar.
Upplýsingar í síma 28190 og 95-1311.
kennsla
Söngstjóri
óskast
Kvennakór Suðurnesja óskar eftir söngstjóra
fyrir næsta starfsár. Umsóknir skulu berast
fyrir 20. ágúst n.k. til formanns kórsins
Sigríðar Þorsteinsdóttur, Sunnubraut 7,
Garði, síma 92-7128, sem einnig veitir nánari
upplýsingar.
Stjórnin.
EFÞAÐERFRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐINU
Guðrún Jónsdóttir
—Minningarorð
Fædd 12. maí 1895
Dáin 30. júlf 1979
Konan, sem byggði bæinn minn,
er látin. Guðrún Jónsdóttir var
fædd að Króki á Kjalarnesi, for-
eldrar hennar voru hjónin Hólm-
fríður Oddsdóttir og Jón Jónsson,
er þar bjuggu þá, en 6 árum síðar
eru þau komin að Austurvelli, sem
var þurrabúð líklega í Brautar-
holtslandi og þaðan fór faðir
hennar í sína hinstu för. Það var í
janúarmánuði árið 1902, að halda
átti gleði mikla á Hofsbökkum, en
nú vantaði söngvatn og annað til
þess að örva gleðina. Norðanveður
hafði gengið lengi og fyrir jól
hafði 4ra manna far, er var að
koma frá Reykjavík og ætlaði upp
að Saurbæ með jólaglaðning, orðið
að lenda í Hofsvíkinni vegna þess
að ófært var talið fyrir tangann.
Enn hafði veðrið ekki gengið niður
og báturinn stóð þarna og beið
byrjar til heimferðar. Menn tóku
nú að ókyrrast og töldu sig ekki
geta beðið lengur með að komast
til Reykjavíkur. Svo var það að
morgni 8.1.1902, að veðrið lægði
aðeins, biðu þeir þá ekki boðanna
og án þess að grennslast fyrir um
leyfi, tóku þeir Saurbæjarbátinn
traustataki, Guðmundur Guð-
brandsson, vinnumaður í Saurbæ,
og Jón Jónsson, en það varð þeirra
hinsta för. Á heimleið fórst bátur-
inn og urðu þar 6 börn föðurlaus.
Guðbjartur var elstur og var hann
nú fyrirvinna móður sinnar og
yngri systkina. Hann bjó í Króki
svo lengi sem heilsa leyfði, en
hrapaði niður um lyftuop á D.A.S.
og beið bana. Jónína var næst, en
hún dó ung stúlka úr berklum. Þá
kom Oddur, er bjó á Melum á
Kjalarnesi og Fagradal við Soga-
veg og jafnvel víðar, en dvelur nú
háaldraður og blindur á D.A.S.
Gunnlaugur var svo yngstur af
bræðrunum, hann stundaði sjó öll
sín manndómsár, einkum á togur-
um og var einn af þeim er björguð-
ust þegar togarinn Jón forseti
fórst og dvelur nú á D.A.S. Guð-
rún var næst yngst, en Guðlaug
rak lestina, hún giftist að Saurbæ
og býr þar enn.
Ég kynntist Guðrúnu ekki fyrr
en ég var flutt upp á Kjalarnes og
hún kom til þess að skoða húsið
mitt, en það var einmitt stolt
hennar, því þar hafði hún lagt sig
alla fram við að gera það, sem best
úr garði. Guðrún var með ein-
dæmum dugleg kona og ekki lá
hún á liði sínu þar, heldur stóð að
húsbyggingunni með manni sínum
fyrir mig og allan þann fjölda af
sumarkrökkum, sem kynntust
þessu rammíslenzka sveitaheimili
og þá ekki síst „frænku" eins og
allir kölluðu Ingibjörgu, skyldir
jafnt sem óskyldir, enda átti hún
næga hjartahlýju handa öllum.
Ingibjörg var fríð kona sýnum
og hélst það á sinn máta þótt
aldurinn færðist yfir. Hún var svo
lánsöm að halda góðri heilsu bæði
andlega og líkamlega þar til fyrir
fáum vikum, lét sig til dæmis ekki
muna um að skreppa norður til að
vera við fermingu Benedikts, þess
þriðja í röðinni á Vatnsskarði, nú
um hvítasunnuna. Þar naut hún
fósturdóttur sinnar, Guðrúnar
Þorvaldsdóttur, skrifstofustúlku
hjá SÍS, sem alla tíð annaðist
móður sína af slíkri ástúð og
umhyggju að fátítt mun vera.
Eftir að gamli bærinn brann
og hrærði steypuna jafnt og karl-
mennirnir. Maður Guðrúnar var
Sigvaldi Þorkelsson og voru þau
gefin saman 30.5.1920. Hann varð
fyrir því óláni að daprast sjón á
besta aldri. En hana munaði ekki
um að sjá fyrir þau bæði. Þau hófu
1963 var hann fluttur nær þjóð-
veginum og byggt nýtt myndar-
legt tvíbýlishús. Þar býr nú Bene-
dikt Benediktsson með sinni fjöl-
skyldu á jörðinni allri, en á neðri
hæð hússins er íbúð, þar sem þær
mæðgur, ásamt Kristínu frænku
og Guðrúnu Árnadóttur og börn-
um hennar, hafa búið í sumarleyf-
um og enn er gestkvæmt á Stóra-
Vatnsskarði.
Segja má að Ingibjörg hafi
síðari hluta ævinnar átt tvö heim-
ili, á Stóra-Vatnsskarði og í
Reykjavík, síðustu tuttugu árin að
Stigahlíð 26. Ingibjörg frænka var
heilsteypt kona, hýr og hlýleg og
einkar trygg heimili, ástvinum og
trú sinni. Með þessum fátæklegu
kveðjuorðum vil ég minnast henn-
ar, hún var af þeirri manngerð,
sem bætir umhverfi sitt og sam-
ferðafólk.
Árni Jónsson.
búskap að Litla-Ási, er var smá-
býli í landi Króks, þaðan fluttust
þau svo að Presthúsum og byggðu
þar allt upp og enn í dag standa
þær byggingar og bera vott um
framtak frumbyggjans. Árið 1932
keyptu þau svo Utkot, en það er
lítil en notadrjúg jörð í Skugga-
hverfinu undir Esjunni. Við þann
bæ var Guðrún ævinlega kennd
upp frá því, ef um hana var rætt.
Fyrir jörðina gáfu þau átta þús-
und og fimm hundruð krónur,
alveg húsalausa, og er það mjög
hátt verð miðað við íbúðir í
Reykjavík á þeim tíma, en meðal
verð þeirra var þá 7 til 8 þús. í dag
er miðað við jafnvirði íbúða og
jarða hér í grennd og samkvæmt
því yrði verðið að vera um 45
milljónir. Þarna byggðu þau
myndarlegt íbúðarhús á Kreppu-
tímanum, sem enn mun vitna um
dugnað þeirra.
Guðrún var stórbrotin kona,
sem ekki lét hlut sinn fyrir nein-
um ef hún taldi sig hafa á réttu að
standa. Hún var vinur vina sinna
og gagnkvæmt ef því var að
skipta. Hún vann öll verk úti sem
inni af sömu snilldinni og ók á
völl, ef því var að skipta, hvað þá
annað og þótti það ekki kven-
mannsverk meðan enn réð verka-
skipting kynjanna. En svo þegar
börnin komust á legg og fóru að
leita sér menntunar og frama
annars staðar, brugðu þau búi og
fluttust að Laufásvegi 20 og þar
dvaldi Guðrún siðan og háði langt
sjúkdómsstríð. Bjóhún lengi ein og
naut þá aðstoðar þeirra kvenna er
félagsmálastofnun sendir út til
þess að liðsinna þeim, er þurfa.
Þetta er blessunarríkt starf og á
eftir að eiga í framtíðinni mikinn
þátt í að leysa þann vanda, er
sjúkir og aldraðir eiga við að
stríða og veita þeim aðstöðo
þess að búa að sín'
sjúkradeild tekur við
Að endingu v
ástvinum hennar .
Hi
Úl
Ingibjörg Árna-
dóttir—Minning
Fædd 17. september 1883.
Dáin 1. ágúst 1979.
Þann 1. ágúst sl. lézt föðursystir
mín, Ingibjörg Árnadóttir, 96 ára
gömul, og verður hún jörðuð að
Víðimýri laugardaginn 11. ágúst.
Ingibjörg var elzta barn ömmu
minnar, Guðrúnar Þorvaldsdóttur
frá Framnesi, en hún var tvíjgift.
Með fyrri manni sínum, Arna
Jónssyni, átti hún, auk Ingibjarg-
ar, föður minn Jón og Árna, en
með seinni manni sínum, Pétri
Gunnarssyni, Þorvald, sem dó
þrjátíu og fjögurra ára, Benedikt,
Kristínu og Ingvar Gunnar, sem
dó á fyrsta ári.
Öhjákvæmilega leitar hugur
minn til baka til heimilisins að
Stóra-Vatnsskarði, en þar átti
Ingibjörg lengst heima með
bræðrum sínum, Árna og Bene-
dikt, konum þeirra og systur sinni,
Kristínu, sem er nú ein eftirlif-
andi af þeim systkinum. Á Stóra-
Vatnsskarði var áður tvíbýli, en
einn bær. Aðalíveruhúsið var stórt
eldhús þar sem allir söfnuðust
saman á matmálstímum og á
kvöldin, oft fjöldi manns þegar
sumarfólk og gestir eru meðtaldir.
Þá var oft glatt á hjalla og margt
látið fjúka, bæði í óbundnu máli
og bundnu. Það var mikil gæfa