Morgunblaðið - 25.08.1979, Blaðsíða 10
10
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 1979
k HLAÐVARPINN .
85 ÁRA HAGLEIKSMAÐUR
Árni Finnbogason viö nokk
ur verka sinna.
(Ljósm. Emilía).
er farin að gefa sig í seinni tíð svo
ég teikna minna en áður, en ég
gríp samt í þetta. Jú, ég er víst
búinn að halda einar fimm sýning-
ar, hélt þá fyrstu 1971, þá hef ég
verið 78 ára, segir Árni.
Árni Finnbogason er fæddur í
Norðurgarði í Vestmannaeyjum 7.
desember 1893. Hann fór snemma
til sjós eins og títt er um Eyjapilta
og árið 1916 tók hann við Happa-
„Þegar vinnan tók við
var ekki hœgtað hugsa
um slíktföndur lengur”
— Að sitja auðum höndum er
ekki hægt, það er þá skárra að
drepa tímann með því að ramma
inn myndir og dunda við að
teikna. Maður þarf þá ekki að
hanga og horfa upp f loftið á
meðan. sagði Árni Finnbogason
frá Vestmannaeyjum þegar við
tókum hús á honum f Vesturbæn-
um einn daginn f vikunni. Þessi
85 ára gamli formaður úr Eyjum
hefur ekki vanist þvf um ævina
að sitja aðgerðalaus, Iffið hefur
verið vinna og aftur vinna fyrir
hann eins og svo marga af þess-
ari kynslóð.
— Ég varð að hætta á sjónum
1960 vegna veikinda, en hafði þá
verið formaður á Eyjabátum í
40—50 ár, segir Árni. — Ég hafði
alltaf gaman af að teikna þegar ég
var strákur í skóla, en skólagang-
an var nú ekki löng á þessum
árum og þegar vinnan tók við á
sjónum var ekki hægt að hugsa
um slíkt föndur lengur. Áhuginn á
slíku var ekki mikill heldur.
— Svo þegar ég varð veikur
fyrir 20 árum byrjaði ég fljótlega
á þessu föndri til að drepa tímann,
bæði að teikna og ramma inn
myndir. Ég byrjaði að teikna
þegar ég var sjötugur og flestar
minna mynda eru frá Eyjum, þær
toga í mann Eyjarnar. Eg hef líka
teiknað landslagsmyndir annars
staðar frá og andlitsmyndir, en
flestar myndanna eru frá Eyjum.
— Ég hefði sjálfsagt aldrei
byrjað á þessu ef ég hefði ekki
veikst, en það er nauðsynlegt að
hafa eitthvað við að vera. Sjónin
sæli. Formennsku sína byrjaði
hann með frækilegri björgun, sem
hann var verðlaunaður fyrir með
Carnegie-orðunni og 15 krónum
fyrir hann og áhöfnina.
Hann var formaður á ýmsum
Eyjabátum í á milli 40 og 50 ár, en
lengst var hann með Vin, 15 tonna
bát, sem hann átti sjálfur. Stund-
aði hann einkum handfæri og
dragnót á Vini.
Það var ekki aðeins þorskurinn,
sem Árni glímdi við. Hann sótti
einnig björg í úteyjar, Elliðaey og
Bjarnarey, í um 30 ár. Bæði fugl
og egg.
— Einu sinni fór ég í Eldey, það
var nú meiri samkoman og gargið,
maður lifandi, segir þessi 85 ára
gamli hagleiksmaður og við kveðj-
um.
FRUMSKÓGUR BRAUÐGERÐARHÚSA
Kanntu brauö
að kaupa... ?
ÞEIR eru margir frumskógarnir.
Það er til dæmis ekki létt verk fyrir
fákunnandi að fara inn f bakarí og
kaupa brauð nú ti) dags svo fremi,
sem maður hafi ekki fyrirfram
ákveðið hvað hleifurinn heitir, sem
keyptur skal. Á síðustu misserum
hefur komið á markaðinn aragrúi
nýrra brauðtegunda, sem nefnast
hinum ólfklegustu nöfnum. Það er
ekki lengur gefið að brauðið sé
Granarýbrauð, heilsubrauð, frúar-
brauð, megrunarbrauð og skóla-
brauð.
Múnchenarbrauð, þýzkt sveita-
brauð, krustensbrauð eða skorpu-
brauð, myllusteinsbrauð, bónda-
brauð, bóndakonubrauð og fléttu-
brauð.
Irma-eggjahvítubrauð, bænda-
brauð, heimilisbrauð, samlokubrauð,
snittubrauð og kombrauð.
Bændabrauð, sam að hluta til er tramleitt úr íalenzku korni, raaktuöu á
Þorvaldseyri undir Eyjafjöllum, er ein nýrra brauðtegunda, sem skotið
hefur upp kollinum.
annað hvort franskbrauð eða
normalbrauð, heilhveitibrauð eða
rúgbrauð, seytt eða óseytt.
Við hringdum í nokkur bakarí eða
brauðgerðarhús og grennsluðumst
fyrir um hvað væri á boðstólum.
Ekki var um hávísindalega könnun
rannsóknablaðamannsins að ræða,
heldur aðeins tilraun til að svala
forvitninni að nokkru leyti. Fyrir
utan þau, sem þegar hafa verið
nefnd má nefna formbrauð, kúmen-
brauð og sigtibrauð.
Ekki má gleyma öllum hornunum,
stykkjunum og kringlunum, sem upp
á er boðið í bakaríum og eru fram-
Ieidd úr sama hráefni og brauðin.
Margar fyrrnefndar 27 brauðteg-
undir eru mjög keimlíkar enda
framleiddar úr sömu efnum. Kornið
í brauðunum er mismunandi gróf-
malað og að sögn bakara aukast
vinsældir sykurlítilla brauða. Gömlu
brauðtegundirnar eins og fransk-
brauð og rúbrauð eru svo kölluð
verðlagsbrauð, en þau eru háð verð-
lagsákvæðum.
SKEMMDARVARGAR VÍÐA Á FERÐ
Vegaaftirlitamonn eru mjög
óánsegöir með pegar ýmis merki
eöa auglýeingar eru hengd á
merkin eina og á pesaari mynd,
aem er vafasöm auglýsing fyrir
viðkomandi staö.
Arnkell Einarsson
vegaeftirlitamaöur.
Umferðarteljarinn
var kominn
niður á brgggju
• UMFERÐARMERKI ýmiss konar, vegvfsar og leiðarmerki hafa
löngum orðið fyrir barðinu á skemmdarvörgum. Um sfðastliðna helgi
fundu einhverjir slíkir sig knúna til að snúa umferðarmerki þannig að
það vfsaði eftir athafnir þeirra beint fram af kletti og niður f Þjórsá.
Merkið hafði verið sett upp rallökumönnum til hægðarauka, en eftir að
því hafði verið snúið var það orðið að hinni mestu slysagildru.
í framhaldi af þessari frétt hafði Morgunblaðið samband við Arnkel
Einarsson vegaeftirlitsman og spurði hvort mikil brögð væru að slíku. Sagði
hann að alltaf væri töluvert um að merki væru skemmd og þeim breytt. Svo
virtist, sem mest væri um þetta þegar útimót og slíkar hátíðir væru á
dagskrá og þá bæri töluvert á skemmdum merkjum í nágrenninu. — Þó er
ekki með öryggi hægt að tengja þetta tvennt saman, en það er ljóst að
merkin eru skemmd af einni saman skemmdarfýsn, en ekki vegna þess að
menn hafi einhverjar nytjár af þessu, sagði Arnkell Einarsson.
— Ég get nefnt nýlegt dæmi um þessa miklu skemmdarfýsn ofan úr
Borgarfirði. Skammt frá Eskholti hafði verið komið fyrir umferðarteljara,
en honum var stolið um síðustu helgi. Lásinn á kassanum var ekki brotinn
upp eins og svo oft, heldur var rammger kassinn mölbrotinn og úr honum
stolið tækinu. Ekki get ég skilið hvaða hag þjófarnir sáu sér í þessu, en þó
getur verið að þeir hafi verið á eftir átta vasaljósarafhlöðum, sem eru í
þessum tækjum.
— Einnig má nefna, að í sumar hefur verið gerð allnákvæm umferðar-
talning á Vestfjörðum og tæki sett upp í þeim tilgangi. í nágrenni við tvö
þorp hefur þessi talning þó ekki verið eins nákvæm og slyldi. Kassinn utan
af tækinu við Súðavík var brotinn og við Bolungarvík kom það fyrir oftar en
einu sinni að teljarasnúran var tekin af veginum. Til hvers veit ég ekki.
— Enn eitt dæmi má nefna. I sumar var settur upp teljari við
Grundarfjörð, en einn góðan veðurdag hvarf mælirinn. Hann fannst þó
fljótlega niðri á bryggju á Grundarfirði, e.t.v. hefur hann átt að mæla
umferðina í bátunum þar, sagði Arnkell.
Hann sagði að algengt væri að vegvísar, sem væru steyptir úr áli, væru
beygðir og brotnir. Mestur kostnaður væri samfara tjóni á stóru
leiðarmerkjunum, sem oft væri skotið á og stafir plokkaðir af. Arnkell sagði,
að greinilegt samhengi væri á milli rjúpnaveiði eða kannski öllu heldur
lítillar rjúpnaveiði og skotgata í merkjunum.
— Það er talsvert fjárhagsleg tjón, sem hlýst af þessum spellvikrjum á
ári hverju, en erfitt er að segja hvort skemmdarstarfsemin eykt eða
minnkar. Bein slysahætta af þessum sökum er einnig töluverð og það mættu
menn gjarnan hafa í huga, sagði Arnkell Einarsson.
(ljósm.: Emilía).
Ónýt umferöarmerki I porti Vegageröarinnar og mörg peirra hafa
pörupiltar skemmt af skemmdarfýsninni einni saman. Það er Péll
Arason fyrrum Öræfabílstjóri í 20 ár, sem stendur viö merkin og
sagöist hann vera lítiö hrifinn af umferðarmenningu landans.
Traustleg
leiöarmerki
eru
alltof
oft
brotin
eins og
sést é
bessari
mynd.