Morgunblaðið - 29.08.1979, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 1979
11
Oskar Hartmann
frá Þýskalandi:
„Vini mínum var boðið að
fara á vegum AIESEC til
íslands, en þegar hann komst
ekki, hljóp ég í skarðið og sé
ekki eftir því,“ sagði Oskar
Hartmann frá Þýskalandi, en
hann lærir viðskiptafræði í
Free-háskólanum í
Vestur-Berlin. Free-háskól-
inn er einn stærsti háskólinn
í Þýskalandi, því hann telur
um 33 þúsund nemendur, þar
af 3 þúsund í hagfræði og
viðskiptafræði.
„Mig hafði lengi dreymt um
að fara til íslands, og því var
ekki til með að hjálpa mér til
að ná betri einkunnum á próf-
um, en persónulegur skilning-
ur minn á þjóðhagfræði hefur
aukist til muna.“
„Ég hafði heyrt að Norður-
landabúar væru mjög þögul-
ir,“ sagði Oskar, er hann var
spurður að því hvernig hann
kynni við íslendinga. „ís-
lendingar eru mun líflegri og
skemmtilegri en ég bjóst við
og kann ég mjög vel við þá.“
Sagðlst Oskar hafa lesið
íslandsklukku Laxness áður
en hann kom til landsins til að
kynnast íslenskum bókmennt-
„ísland leggur of mikla
áherslu á fiskveidar”
þetta kjörið tækifæri til að
láta þann draum rætast. Ég
vissi þó ekki mikið um landið,
aðeins að hér væru eldfjöll og
miklar fiskveiðar," sagði
Oskar.
Oskar vinnur nú í Seðla-
banka íslands og sagði hann
að vinnan fælist einkum í því
að lesa alls kyns hagfræði-
skýrslur, til dæmis um fisk-
veiðar.
„Nú veit ég því ýmislegt um
efnahagslíf landsins," sagði
Oskar brosandi, og er hann
var spurður að því hvað hon-
um þætti um það sagði hann
að hann teldi að íslendingar
legðu of mikla áherslu á fisk-
veiðar.
„Þið fjárfestið allt of mikið í
fiskveiðum og fiskiðnaði og i
held ég að það væri mun
ráðlegra fyrir ykkur að dreifa
fjárfestingunni á fleiri svið
atvinnulífsins."
Að sögn Oskrs hefur vinnan
verið honum mjög lærdóms-
rík, því að mjög gott er að
læra þjóðhagfræði á þennan
hátt.
„Vinnan kemur þó kannski
um og við þann lestur hefði
hann lært mikið um Island,
sögu þess og trú á alls kyns
yfirnáttúrulegar verur, s.s.
drauga og álfa.
„Þegar ég kom til íslands
komst ég hins vegar að raun
um að fólk trúir yfirleitt ekki
á slíkt, en þeir einu, sem ég hef
rekist á og segjast trúa á álfa
og drauga, eru fararstjórar,
sem segja erlendum ferða-
mönnum alls kyns sögur um
þessar verur, sennilega í þeirri
von að þeir trúi þeim,“ sagði
Oskar.
Ingrid Kubin frá Austurríki:
„Námið tekur fjög-
uráreinsoghér,, \
Ingrid Kubin er fædd í Vín-
arborg í Austurríki, en er nú
við viðskiptafræðinám í
Johannes Kepler háskólanum f
Linz. Sagðist hún hafa sótt um
að komast á vegum AIESEC til
Skandinavíu, en ekki vitað að
ísland tilheyrði Skandinavíu-
löndum. sem það reyndar gerir
ekki. En einhvern veginn æxl-
aðist það þannig til að Ingrid
var send til íslands.
„Ég var mjög undrandi þegar
ég heyrði að ég ætti að fara og
vinna á íslandi, því ég vissi ekki
mikið um landið. Ég fór því á
ferðaskrifstofur og fékk þar alls
konar upplýsingabæklinga um
landið og talaði líka við fólk,
sem hafði verið á íslandi og varð
strax heilluð af landinu.
Þegar ég kom hingað átti ég
von á því að hér væri mun
kaldara en ísland er ekki eins
norðlægt land og ég bjóst við.
Lituðu húsþökin komu mér und-
arlega fyrir sjónir í fyrstu, en
nú er ég farin að venjast þeim,
því ég er búin að vera hér í
næstum þrjá mánuði og líður nú
alveg eins og heima hjá mér.“
Ingrid vinnur hjá Manscher
hf., sem er bókhaidsskrifstofa
og sagði hún að vinnan þar væri
mjög skemmtileg og fræðandi
og kæmi vel inn á það sem hún
hefði lært áður.
„Launin, sem ég fæ eru mjög
góð miðað við það sem ég fengi
heima í Austurríki, en hér er
líka allt mun dýrara, þannig að
það sem eftir verður er eflaust
svipað og ef ég hefði unnið í ri
Austurríki í sumar,“ sagði Ing- I
rid. |
Aðspurð um það hvort hún |
teldi að námið hér væri að -j
einhverju leyti frábrugðið við- |
skiptafræðináminu í Austurríki I
sagði Ingrid að hún teldi að svo !>
væri ekki.
„Námið í Austurríki er mjög ^
svipað uppbyggt og hér, þótt ef P
til vill séu einstakar greinar 1
frábrugðnar. í Austurríki tekur |
iTiAoþinlnffOoAtnómíA fi nnm *» ón
Peter Van Avermaet frá Belgíu:
„Hér þekkja allir alla”
Peter Van Avermaet býr í
hafnarborginni Ostende í Belg-
íu, en er við nám í háskólanum
í Gent. Sagði hann að það hefði
komið sér mjög á óvart, þegar
hann frétti að hann ætti að
starfa á vegum AIESEC hér á
íslandi, en hann sæi alls ekki
eftir því að hafa komið, því
dvölin hér hefði verið mjög
ánægjuleg.
„Það eina sem ég vissi um
landið var, að það væri mjög
norðarlega og að hér væru eld-
fjöll, sem ættu það til að gjósa
af og til og einnig vissi ég, að
hér væru stundaðar fiskveiðar í
stórum stíl, því mörg skip frá
Ostende stunda veiðar á ís-
landsmiðum.
íslendingar eru allt öðruvísi
en Belgar, því þeir eru ekki eins
formlegir og allir þekkja alla,
sem er ekkert skrýtið, því þeir
eru svo fáir.“
Peter vinnur í Hampiðjunni
við framleiðslustjórn, og í starfi
sínu fæst hann við það, hvernig
auka má hagkvæmni í rekstri og
framleiðslu á arðbæran hátt.
„Ég hef lært ýmislegt af
starfinu, því hér er allt mjög
ólíkt því, sem ég hef kynnst á
þessu sviði áður. Til dæmis þarf
að nota saman vélar með mis-
munandi framleiðslugetu og
getur það oft verið erfiðleikum
bundið.
Dvölin á íslandi hefur verið
mjög fróðleg, bæði hvað viðkem-
ur starfinu og eins því að kynn-
ast landinu og íbúum þess, sem
ekki hefði verið eins auðvelt, ef
ég hefði komið hingað sem
venjulegur ferðamaður. Ég er
jafnvel farinn að líta á sjálfan
mig sem hálfgerðan íslending,
því hér líður mér eins og heima
hjá mér. Allavega lít ég alls ekki
á mig sem ferðamann,“ sagði
Peter hlæjandi, „því að um
daginn, er ég var að baða mig í
heitri laug upp í Landmanna-
laugum, kom þangað hópur er-
lendra ferðamanna og hugsaði
ég þá með mér: „sjá þessa
útlendinga, en hvað það er gott
að vera ekki einn af þeim.“
Martine Marraqni frá Frakklandi:
rekinn er af verslunarráði
Nice og er hann mjög nýtísku-
legur, bæði hvað snertir
kennsluaðferðir og alla að-
stöðu. í raun er skólinn útibú
frá HEC-skólanum í París og
koma kennararnir þaðan,“
sagði Martine.
„Þegar ég frétti að ég ætti
að fara til Islands, las ég mér
lítilsháttar til og fékk strax
áhuga á landinu og sé alls ekki
eftir því að hafa komið, því að
ég kann ákaflega vel við mig
hérna. Hér er allt svo kyrrlátt
og hljótt og held ég að ísland
var spurð að því í hverju starf
hennar fælist.
„Vinnan var nokkuð erfið í
fyrstu, því það er ekki auðvelt
að vinna að markaðskönnun
fyrir franskan markað, á með-
an dvalist er á íslandi. Ég geri
því ekki ráð fyrir að ljúka við
könnunina áður en ég fer, en
býst við að halda áfram að
vinna við hana þegar ég kem
til Frakklands og stefni að því
að ljúka henni þar í vetur.“
Sagðist Martine hafa búist
við að íslendingar væru mjög
kuldalegir og þögulir í fram-
komu við aðra en nú hefði hún
„Vinn að markaðskönnun
fyrir franskan markað”
„Tölvan sendi mig til
íslands,“ sagði Martine
Marraoni hlæjandi, er hún
var spurð að því hvers vegna
hún hefði valið að koma til
íslands. „Ég sótti um að fá
starf í Japan, en í rauninni
varð ég ekkert hissa á því að
verða send til íslands, því að í
fyrra sótti ég um að fá vinnu í
Skandinavíu, en var send til
Tyrklands.“
Martine er af ítölskum ætt-
um, fædd í Monaco, en stundar
nú nám við Ceram-skólann í
Antibes í suðurhluta Frakk-
lands.
„Skólinn er einkaskóli, sem
eigi sér engan líka í heiminum.
Nú, þegar ég hef vanist veðr-
inu, líður mér svo vel hérna, að
ég er næstum farin að kvíða
fyrir að fara heim.“
Martine vinnur hjá
Sambandinu og í sumar hefur
hún unnið að því að gera
markaðskönnun fyrir Frakk-
landsmarkað á vegum Sam-
bandsins.
„Ég hafði aðeins lesið um
slíkar markaðskannanir áður
en ég kom hingað, en það
hefur verið mjög lærdómsríkt
fyrir mig að kynnast notkun
slíkra kannana á hagnýtan
hátt,“ sagði Martine er hún
komist á þá skoðun að það
væri bara til að byrja með.
„Eftir að búið er að brjóta
ísinn, eru íslendingar ákaflega
vingjarnlegir og elskulegir í
alla staði, en auðvitað hjálpar
það mjög að hér tala allir
ensku. Annars hafði ég ráð-
gert að reyna að læra eitthvað
í íslensku, en ég hef nú komist
að raun um að það er of erfitt
og tala því bara ensku, því
hana skilja allir."
Að sögn Martine eru min
hér nokkuð hærri en • nst í
Frakklandi, en allr kkert
dýrara, því að í Suð Frakk-
landi er allt mjög d- '.