Morgunblaðið - 18.11.1979, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. NÓVEMBER 1979
27
aö vera „Country-Pop“ meö Barry
Manilow yfirbragöi (stundum). Auk
þess minnir hann á fyrri plötur frá
listamönnum eins og Björgvini og
hans Brimkló, og Vilhjálmi Vil-
hjálmssyni.
Bjarki hefur yfir að ráöa þýöri og
fallegri rödd sem hann notar best í
Ijúflingslögum eins og „Ég leita“,
„Eftir hljómleik“, „Glókollur" sem
er hér í nýrri útgáfu, (sem reyndar
er ekki jafn melódísk og hin fyrri).
Af erlendum virðist hann sækja
nokkuö til Eagles (Einn á ferö) og
Van Morrison (Ég er ástfanginn) í
flutningi (og er aö sjálfsögöu ekki
leiöum aö líkjast þar).
Þaö veröur aö viðurkennast aö
undirritaöur bjóst alls ekki viö svo
góðri plötu frá Bjarka, þó vitanlega
megi finna einstaka galla, eins og
þegar hann lækkar tóninn í „Ég er
ástfanginn" en slíkar aðfinnslur
falla undir persónulegt mat hvers
og eins.
Bestu lögin á plötunni eru lögin
„Hlustaðu á vindinn", „Ég er ást-
fanginn" og „Einn á ferö“ sem
hefur afar sterkan stemmn-
ingar„sjarma“.
HIA
Stjörnur kvöldsins: George Adams á saxófón og Dannie Richmond á trommum.
George Adams-Don
Pullen Quartet
ÞEIR félagar George Adams
og Don Pullen leiddu hljóm-
sveit sína fram á fjalirnar í
Austurbæjarbíói síðastliðið
sunnudagskvöld. Þessir
hljómleikar voru án efa ein-
hverjir þeir bestu sinnar teg-
undar og ekki aö undra þó aö
óhorfendur hafi hyllt þá vel
og lengi, jafnvel þegar þeir
gengu út af sviöi í hléinu.
Þeir félagar léku nokkuð
blandaðan jazz, þó með
nokkuð sterkum blues-tón-
um í flestum tilfellum, en líka
alls kyns öðrum fyrirbærum.
Saxófónleikarinn George
Adams og trymbillinn Dannie
Richmond nutu sýnilega
mestrar hylli enda báðir af-
burða-tónlistarmenn, sem
búa yfir meiri tækni og til-
finning en sést hefur hér-
lendis um alllangt skeið.
Adams náði auk þess athygli
með ýmsum tilburðum í tíma
og ótima.
Richmond aftur á móti
sýndi okkur hvernig hægt er
að leika trommusóló á einn
disk, og hvernig auövelda má
annars tilþrifamikinn
trommuleík. Þar utan lék
hann stórt hlutverk í heildar-
tónlistínni og virtist afar
ánægður á sviðinu.
Aftur á móti fór lítið fyrir
píanóleikaranum Don Pullen
en tónarnir svifu harðir og
mjúkir, liprir og þungir út um
hátalarana og augljóst var aö
hér var á ferðinni mikilhæfur
píanisti.
Bassaleikarinn Cameron
Brown er eini hvíti maöurinn
í hljómsveitinni og þeirra
minnst þekktur en engu að
síður góður spilari, og hélt
hann hinum vel saman í leik
sínum auk þess aö gefa mjög
gott kontrabassasóló.
Þess má geta að
óvenjulegt er, aö lög, sem
maður heyrir í fyrsta skipti,
hljómi í höfðinu þremur dög-
um síðar, en það hefur gerst
með eitt af þeim lögum sem
ég heyrði þá leika á sunnu-
dagskvöldið. Þaö eitt sýnir
hversu góö og lífleg tónlist
þeirra var og vel leikin.
Adams söng meira að segja
eitt „blues“ — lag við mikinn
fögnuö áhorfenda.
Þessir náungar eru allir
þekktir í jazzheiminum, þeir
Pullen Adams og Richmond
léku t.d. allir með Charles
heitnum Mingus, og Rich-
mond hefur þar aö auki leikíð
með Mark Almond, og var á
þeirra bestu plötum, John
Mayall og Elton John.
Pullen hefur aftur á móti
leikið með listamönnum eins
og Nínu Simone og Art Blak-
eys Jazzmessengers, og
Adams hefur t.d. leikið með
Art Blakey, Lightin Hopkins,
Howlin Wolf og Gil Evans,
þannig aö ekki er aö undra
aö þeir leiti einnig til
„blues“-tónlistarinnar. Cam-
eron Brown er aftur á móti
fyrrverandi bassisti Archie
Shepps.
Don Pullen lét Ktið á sér bera, en lék þeim mun betur
Hver hefur erindi
sem erfiói, en plata
þeirra er komin út
Líklega eru einhver áhrif frá þeirri
hljómsveit hér, en hún var stofnuö
upp úr Brimkló (sem fór svo aftur
af staö síöar).
Tónlistin á þessari plötu er flutt
lýtalaust enda unnin af þaulvönum
stúdíómönnum, og samin af köpp-
um eins og Jóhanni G. Jóhanns-
syni, Jóhanni Helgasyni, Arnari
Sigurbjörnssyni, Magnúsi Kjart-
anssyni og Magnúsi Þór Sig-
mundssyni, sem renna frá sér
óvenju miklu magni af ágætum
lögum þessa dagana.
Tónlistin fellur helst undir það
Ekki alls fyrir löngu kom loks
út litla plata norðlensku hljóm-
sveitarinnar Hvers, en plata
þessi, sem hefur að geyma tvö
Íög, átti að koma á markaðinn
fyrir alllöngu siðan. Bæði lögin
eru frumsamin og heita „Helena“
og „Ég elska þig“.
I stuttu spjalli sögðu þeir í Hver
að sagan af plötunni væri mikil
hrakfallasaga. Hún hefði verið
tekin upp eina helgi í maí og átti
þá að koma út snemma sumars.
En fyrsta upplagið reyndist
meingallað og því varð það ekki
fyrr en fyrir nokkrum vikum að
skífan sá loks dagsins ljós.
En fleira er að frétta úr herbúð-
um þeirra Hver-manna. Þrír
þeirra eru nú að halda til Banda-
ríkjanna til að kynna sér stúdíó og
annað er viðkemur hljómplötuiðn-
aðinum þar ytra. Munu þeira
dvelja í New York, Los Angeles og
Miami og ætla sér að gera saman-
burð á stöðu hljómplötuiðnaðarins
þar og hér.
Er þeir voru spurðir að því
hvort þeir litu á litlu plötuna sem
áfanga á leið til útgáfu breiðskífu,
kváðu þeir svo ekki vera. „Við
höfum að vísu fullan hug á að gefa
út plötu, en það gerum við þó
aðeins að við teljum okkur hafa
eitthvað svo mikilvægt fram að
færa að við verðum að þrykkja það
í plast. Að okkar dómi er alltof
mikið um það að hljómsveitir gefi
út plötu, af tilbúinni þörf. Þá
erum við heldur ekki sáttir við
hljómgæði innlendra platna, sem
við teljum alls ekki sambærileg
við erlendar skífur. Okkur finnst
einkennilegt að ekki sé hægt að
hafa hljómgæði góð á þeim plötum
sem teknar eru upp í Hljóðrita,
miðað við að stúdíóið þar á að vera
fyllilega sambærilegt við stúdíó
erlendis."
I fyrrasumar gerði Hver
víðreist um landið og lék fyrir
böllum á fjölmörgum stöðum og í
bígerð er að taka til við þá iðju
næsta sumar. Má sem dæmi nefna
að Hver fór í tveggja vikna ferð til
Færeyja og lék þar við góðan
orðstír.
Að lokum er svo tilhlýðilegt að
minnast á plötu þeirra félaga. Má
segja um hana að allt hljómi þar
mjög kunnuglega. Lagið „Helena"
er þó gott lag og eflaust mætti
vinna það mun betur en gert er á
plötunni.
Mynd. Mbl. Kristinn.
Hver, eins og hljómsveitin er skipuð í dag: Hilmar Þór Hilmarsson,
Leifur Hallgrímsson, Þórhallur Vogar og Baldvin Pétursson. Auk
þeirra er Steingrímur Óli Siguröarson í Hver, en hljómsveitin er í fríi
fram yfir áramót.