Morgunblaðið - 20.11.1979, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. NÓVEMBER 1979
27
• Ársæll Sveinsson ÍBV varð stigahæstur í einkunna-
gjöí Mbl. fyrir íslandsmótið í knattspyrnu síðastliðið
sumar.Ljósm. Sigurgeir.
Sigurlás Þorleifsson Víkingi varð markakóngur
síðasta Islandsmóts í knattspyrnu, skoraði 10 mörk. Hér
er Sigurlás í baráttu við hollenskan leikmann í
landsleik. Ljósm. Kristján É.
„Þetta óvænta gefur
manni það besta"
Fréttamaður Mortfunblaðsins heimsótti Ársæl Sveinsson kvöld citt í
síðustu viku ok rabbaði stuttlega við hann. Ársæll býr í nýju
einbýlishúsi, sem stendur á föKrum stað við rætur IlelKafells. ásamt
eiginkonu sinni. SÍKrúnu, or dótturinni Karen. Ársæll var barnapía
þetta kvöld ok við helltum okkur út i viðtalið.
— Ilvenær byrjaðir þú í
fótboltanum?
„Ég var 6 ára gamall þegar ég
fór á fyrstu æfinguna. Oli B.
Jónsson var þá þjálfari hér í
Eyjum. Ég lék síðan með öllum
yngri flokkum Þórs og IBV. Ég
man alltaf eftir fyrsta leiknum
sem ég lék með IBV í Islandsmót-
inu. Þá var ég 10 ára og við í 5.
flokkiÍBV lékum við Víking í
Reykjavík. Við unnum leikinn
4—1. Ég var svo lítill að ég náði
ekki háum bolta sem datt í markið
hjá mér, fyrsta markið sem ég
fékk á mig. 1972 komst ég síðan í
mfl. ÍBV en það ár er áreiðanlega
það besta sem ÍBV hefur upplifað
þangað til í ár, að meistaratitill-
inn kom loksins til Eyja. 1972
urðum við bikarmeistarar og hlut-
um annað sætið í 1. deild. Þá, eins
og nú í sumar, var Viktor Helga-
son þjálfari hjá okkur.“
— Eitt árið dvaldist þú
í Danmörku?
„Ég var við vinnu í Danmörku í
eitt ár og lék þá með liði sem
heitir Ölstykke og er svokallað
„seríu“lið. Það var ágætt að breyta
til. Miklu minni alvara var í þessu
en hér heima og ekki til mikils að
vinna. En aðstaðan hjá þessu litla
félagi var margfalt betri en þekk-
ist hér heima á Islandi, því er ekki
saman að jafna. Til greina kom að
ég dveldist eitthvað lengur þarna
úti en gömlu góðu Eyjarnar tog-
uðu okkur heim aftur eftir árið.“
— Nú kom árangur
ykkar í ÍBV í sumar
mönnum ákaflcga á óvart.
Áttir þú von á þessum
árangri?
„Nei, það eru alveg hreinar
línur. Frá árinu áður höfðum við
misst Karl Sveinsson, Sigurlás
Þorleifsson, Einar Friðþjófsson og
Ólaf Sigurvinsson, allt toppmenn í
liðinu, svo ekki var mikil ástæða
til bjartsýni fyrir mótið. En það
voru allir samtaka í því að leggja
sig vel fram og eftir þrjá-fjóra
fyrstu leikina þótti mér einsýnt,
að við værum sloppnir af hættu-
svæðinu og gætum sótt á bratt-
ann. Eftir að við unnum í A uppi á
Skaga vaknaði fyrst von um að
okkur gæti tekist að sigra í
mótinu. Ég hefi síðan ekki fyrr á
mínum leikferli upplifað annað
eins taugastríð og meðan við
biðum á Laugardalsvellinum eftir
úrslitum leiks KA og Vals. Þegar
fréttin svo kom var sem við
hefðum hreppt gull, gleðin var
ólýsanleg. Þá mun ég seint gleyma
móttökunum sem við fengum þeg-
ar við komum heim til Éyja með
bikarinn, þær voru hreint út sagt
stórkostlegar. Þetta óvænta gefur
manni það besta.“
— Hvcrju þakkar þú
svo þcnnan árangur?
„Við höfðum frábæran þjálfara,
Viktor Helgason, sem hefur mjög
gott lag á því að ná því besta út úr
hverjum leikmanni og aðstoðar-
þjálfarinn, Kjartan Másson, vann
mjög gott starf í sumar. Sam-
heldni leikmanna var til fyrir-
myndar og liðsandinn hefur
tvímælalaust aldrei verið betri en
í sumar. Þá var mjög gott skipulag
á öllum hlutum hjá knattspyrnu-
ráðinu, alltaf allt á hreinu. Ekki
má heldur gleyma góðum stuðn-
ingi bæjarbúa almennt."
— Landsliðið?
„Það kom mér þægilega á óvart
þegar ég var valinn í landsliðið.
Það er mikill heiður að vera valinn
fulltrúi lands síns í knattspyrn-
unni og þarna kynntist maður
ýmsu sem maður ekki þekkti áður.
Ég naði því þó ekki að spila
landsleik, sat á bekknum."
— Ilvcr er eftirminni-
lejíasti leikur þinn?
„Það er leikurinn á móti IBK í 1.
deildinni 1972. Keflvíkingar höfðu
árið áður unnið ÍBV í úrslitaleik
um íslandsmeistaratitilinn 4—0
og nú átti að hefna ófaranna.
Viktor þjálfari átti afmæli þennan
dag og bað okkur um góða afmæl-
isgjöf. Við máðum mjög góðum
leik á Hásteinsvellinum og unnum
ÍBK 6—1 og var Viktor hinn
ánægðasti með afmælisgjöfina. Þá
var leikurinn við Glentorian í
Belfast í fyrra ógleymanlegur.
Með því að ná 1—1 jafntefi
komust við áfram í keppninni og
fór það mjög í skapið á áhorfend-
um í Belfast. Þeir ruddust inn á
völlinn og gerðu aðsúg að okkur og
var Friðfinnur Finnbogason bar-
inn í höfuðið með fánastöng með
þeim afleiðingum að hann varð að
liggja á sjúkrahúsi um nóttina."
— Er ekki aðstaða ykk-
ar allt önnur cn liðanna á
Faxaflóasvæðinu?
„Jú, svo sannarlega. T.d. þurfa
Reykjavíkurliðin ÍÁ og ÍBK að
ferðast einu sinni á sumri til Eyja
og einu sinni norður til Akureyr-
ar, en við þurfum níu sinnum að
ferðast til lands. í sumar fórum
við að heiman frá okkur kl. 8 á
morgni þegar við áttum útiieiki og
komum ekki heim aftur fyrr en kl.
7 að kveldi. Þá erum við ávallt í
vandræðum á vorin með að fá
æfingaleiki og erum því ekki eins
vel undirbúnir þegar mótið hefst,
oft seinir í gang. Þessar flugferðir
og tilheyrandi bið á flugvöllum
eru mjög þreytandi og það kemur
niður á okkur í leikjum. Svo
kemur það nokkrum sinnum fyrir
að við verðum veðurtepptir og er
það jafn slæmt hvort heldur það
veldur því að við komumst ekki
upp á land eða ekki gefur flug
heim aftur eftir leik."
— Sérðu eftir þcim
mikla tíma sem fcr í fót-
boltann?
„Það fer ótrúlega mikill tími í
þetta sport, meiri tími en margur
gerir sér grein fyrir. í sumar
æfðum við og funduðum í minnst
10 klst. á viku og ferðalögin tóku
mikinn tíma eins og ég gat um
áðan. En ég sé ekki eftir þessum
tíma. Ánægjan er mikil, góður
félagsskapur og ég hefi ferðast
vítt og breitt um heiminn vegna
þátttöku minnar í knattsp.vrn-
unni. Ætli ég hafi ekki komið til
12 landa á þessum árum. En þetta
hefur óneitanlega komið niður á
fjölskyldunni.“
— Ilvað um önnur
áhugamál?
„Maður hefur ekki tíma fyrir
önnur áhugamál. Að vísu er ég
heltekinn golfbakteríunni og reyni
að skjótast á golfvöllinn hvenær
sem smuga gefst. Golfið er nú
ígripaíþrótt hjá mér meðan
knattspyrnan hefur forgang. Þeg-
ar ég legg skóna á hilluna er ég
ákveðinn í því að hella mér út í
golfið, en golf er hægt að stunda
allt þar til maður kemst á grafar-
bakkann."
— Hvað um atvinnu-
mennsku í knattspyrn-
unni?
„Alla knattspyrnumenn dreym-
ir um það einhvern tíma á sínum
ferli að komast að hjá þekktu liði
sem atvinnumaður og vissulega
hefi ég átt mér slíkan draum. Én
sennilega er sá draumur búinn hjá
mér.“
— Ilvað finnst þér að
helst þyrfti að breytast í
knattspyrnunni hér á
landi?
„Númer eitt er það æfingatím-
inn. Við verðum að fá tækifæri til
þess að æfa á daginn án þess að
missa laun. Þetta getur ekki
gengið svona miklu lengur, að við
vinnum dag hvern til kl. fimm eða
sjö á kvöldin og erum síðan
mættir á æfingu kl. hálf átta, en
hver æfing tekur minnst tvo tíma.
Þetta er stærsta málið hjá okkur í
dag. Þá vil ég að bannað verði að
leika á malarvöllum í 1. deildinni."
— Og nú crt þú lcik-
maður íslandsmótsins
1979.
„Já, og ég er Morgunblaðinu
ákaflega þakklátur fyrir að þessi
veglega viðurkenning hefur fallið
mér í skaut. Þetta hefur svo
sannarlega verið ánægjulegt
keppnistímabil hjá mér, íslands-
meistari, valinn í landsliðið síðan
hreppi ég þessi eftirsóknarverðu
verðlaun Mbl. Einkunnagjöf
blaðsins vekur ávallt mikla eftir-
tekt og ekki eru allir alltaf á eitt
sáttir, en hún hefur tvímælalaust
aukið áhuga bæði leikmanna og
áhugamanna á 1. deildarkeppn-
inni.“
Við þökkum Ársæli Sveinssyni
fyrir spjallið og óskum honum
góðs gengis í framtíðinni.
— hkj.
Spjallað við
verðlaunamenn
Morgunblaðsins