Morgunblaðið - 25.01.1980, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. JANÚAR 1980
19
Áheyrendabekkir Hæstarettar voru þéttsetnir á miðvikudaginn og komust færri að en vildu.
samantekin ráð ákærðu að bendla
saklausa menn við þennan verkn-
að.
Saksóknari gerði að umtalsefni
þær mörgu aðfinnslur, sem komu
fram hjá verjendum á rannsókn
málsins og taldi þann málflutning
undanhald í vörninni. Hann sagð-
ist ekki neita því, að einhverja
hnökra mætti finna á rannsókn-
inni en árásir á lögreglumennina
væru ómaklegar, þetta væru menn
sem hann þekkti og treysti til
góðra verka. Þá kvað hann stöðu
Þjóðverjans Karl Schutz ljósa í
málinu, hann hefði verið ráðinn
hingað til aðstoðar lögreglunni og
væru skýrslur hans því jafngildar
lögregluskýrslum. Fyrir lægi
hæstaréttardómur vegna skop-
mynda af Schiitz í Morgunblaðinu
og þar var hann talinri njóta
réttinda sem opinber starfsmaður.
Líkamsárás í Keflavík
Að lokum ræddi Þórður
Björnsson um sérstöðu þessara
sakamáia og sögulegt gildi þeirra
og var frá því greint í Mbl. í gær.
Hann skýrði frá framburði .’itnis-
ins Páls Elíssonar um líkamsárás,
sem hann varð fyrir í Keflavík um
mánaðamótin september/október
1976, þar sem þrír menn réðust að
honum og börðu hann svo að hann
missti meðvitund og tennur brotn-
uðu í munni hans. Taldi Páll að
árásin hefði staðið í sambandi við
upplýsingar, sem hann gaf í þessu
máli. Þá minnti saksóknari á
hótanirnar við vitnið Helgu Gísla-
dóttur, sem Sævar reyndi að fá til
að breyta framburði, varðandi
barn hennar og þá spurningu
hvort hún byggi ekki örugglega í
timburhúsi. Sagði saksóknari, að
hér væri komið að algjörlega nýju
atriði í sögU okkar og ef svo héldi
fram sem horfði kynni svo að fara,
að vitnisburður kæmi ekki fram í
málum vegna ótta. — Er ekki
skýring fram komin á því hvers
vegna vitni hafa dregið framburði
sína til baka, hafa hikað, sagði
saksóknari.
— Það er mín einlæga von, sagði
Þórður Björnsson í lokaorðum
sínum, að hinn virðulegi réttur
telji sig geta fundið sannleikann í
máliriu og ég vona að hann komizt
að sömu niðurstöðu og ég.
Verjendur taka
til máls á ný
Verjendur tóku nú til máls öðru
sinni og fluttu stuttar ræður. Páll
A. Pálsson hdl. talaði fyrstur og
sagði, að ákæruvaldinu bæri að
sanna, að brotin hefðu gerst og
ásetningur myndast um að fram-
kvæma verknaðinn en það hefði
saksóknara ekki tekizt. Fyrir í
málinu lægju engar sannanir
heldur aðeins reikulir framburðir,
sem búið væri að draga til baka að
mestu leyti og bæri að taka þeim
með fullri varúð. Hann sagði að
lokum, að Kristján Viðar hefði
tekið miklum framförum og hann
hefði fetað inn á nýjar brautir.
Hann væri byrjaður á námi í
iðnskólanum og einnig í bréfa-
skóla og hann ætlaði sér að verða
nýtur þjóðfélagsþegn.
Jón Oddsson hrl. gerði fyrst að
umtalsefni símhringingarnar á
heimili Guðmundar Einarssonar
og sagði, að hann hefði einungis
lesið beint upp úr skjölum máls-
ins, þetta stæði þar svart á hvítu.
Hann vék að orðum saksóknara
um hugmyndaauðgi verjenda og
kvað eðlilegt að saksóknari kæm-
ist að þeirri niðurstöðu því verj-
endurnir hefðu bara lesið beint
upp úr skjölum málsins. Hann
ræddi um Kjarvalsstaðaförina og
ítrekaði þá skoðun sína, að hún
styddi fjarveru Sævars frá
Keflavik þetta kvöld. Ef hins
vegar dómurinn kæmist að þeirri
niðurstöðu, að Sævar hefði verið
þar þá bæri að hafa í huga, að
Sævar hefði verið með peninga,
sem greiða átti Geirfinni og þeir
útilokuðu ásetning. Hann sagði að
allan vafa bæri að meta sökunauti
í hag. Hann ræddi um erfiða æsku
Sævars, litla menntun og erfiðar
aðstæður á heim 'i.
Varnir eínislegar
Ililmar Ingimundarson hrl.
sagði að það kæmi hvergi fram í
málinu að Tryggvi Rúnar Leifsson
hefði verið staddur að Hamars-
braut 11 þegar Guðmundur Ein-
arsson hvarf. Þá lægju ekki fyrir
margenuurteknar játningar hans í
málinu eins og saksóknari héldi
fram. Með eiðsvarinni skýrslu
Erlu væri komin fram lögfull
sönnun um fjarveru Tryggva Rún-
ars. Þá mótmælti hann þeirri
skoðun saksóknara að varnir í
málinu hefðu ekki verið efnislegar
og kvaðst líta á að sín vörn hefði
verið efnisleg. Þá mótmælti hann
því að lokum að einhver óöld
myndi hefiast hér ef sýknað yrði í
málinu, eins og fram hefði komið
hjá saksóknaranum.
Örn Clausen hrl. sagði að
margt hefði komið fram í málinu
sem drægi fram galla í rannsókn-
inni en hann kvaðst aldrei á sínum
22ja ára lögmannsferli hafa orðið
var við það að lögreglumenn
beittu umbjóðendur sína harðn-
eskju, ef undanskildir væru
nokkrir rannsóknarmenn suður
með sjó. Hann taldi fram komið í
málinu að ekki væri um ásetnings-
brot að ræða.
Guðmundur Ingvi Sigurðsson
hrl. kvaðst telja að hinai: röngu
sakargiftir í málinu væru ekki til
komnar af mannvonsku heldur
fremur vilja til að blekkja rann-
d sakara þess, og nöfn góðborgara
•~ sem nefndir voru hefðu átt að
!jj vekja efasemdir. Hann taldi að
3 margt mætti finna að rannsókn
s málsins og orðalagið, nokkrir
Í hnökrar, ætti ekki við heldur
15 sterkari orð eins og dæmin sönn-
uðu. Sagði hann það rétt að það
þyrfti að Jeita langt aftur til þess
að finna hliðstæð mál en einnig
þyrfti að leita langt aftur í tímann
til þess að finna hliðstæðar rann-
sóknaraðferðir.
Málið lagt í dóm
Benedikt Biöndal hrl. gerði
athugasemdir við hinar nýju
tímamælingar og sagði að ef
meðalhraðinn til Keflavíkur hefði
verið 84 km leiddi það af sjálfu sér
að akstur um þéttbýli á þeirri leið
yrði nokkru hægari. Sýndist hon-
um að meðalhraðinn á Kefla-
víkurveginum hefði þurft að vera
97—103 km og væri efamál að
Volkswagenbifreið með fjórum
mönnum innanborðs næði slíkum
hraða. Hann sagði að mörg vafa-
atriði væru í þessu máli og að
lokum vitnaði hann í grein sem
Ármann Snævarr hæstaréttar-
dómari ritaði fyrir nokkrum ár-
um.
Saksóknari og verjendur ítrek-
uðu gerðar kröfur og lögðu málið
að því búnu í dóm. Var málið
dómtekið klukkan 18.40 á mið-
vikudag að loknum 35 klukku-
stunda löngum málflutningi.
-SS.
Þorrinn hefst í dag
Urvalt tviöasulta, svínaaulta, lunda-
baggi, hrútspungar, bringukolla, blóð-
mör, lytrapylsa, súr-hvalur, úrvals hákarl,
síld, flatkökur, seytt rúgbrauö, hangikjöt,
harðlískur, smjðr.
Þorrabakkinn
[ÖRI SMIÖR
JOR ÍSMÍÖR