Morgunblaðið - 02.02.1980, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 1980
Ráðstefna um bókmenntakennslu í grunnskóla:
„AÐ HALDA VÖKU
IMÁLVERND
OG MÁLRÆKT ...“
r...“ "ch
^TundtsSSd'wr’iei
er hér með áslcorunarskjalið
sem er sðgulent Pla»P „„„ m
_ En það var *n» 1932 sf"1
afi var með þessi ''"•kl“na™iett
undirbúningi og voru veðaeU
réttindi i fmum i Arnarfirðl m.a.
retinm. ^ málinu
hvort við eigum ekki tllkall td
vatnaréttinda í Arnar,f,rS' °*
hvort eitthvað er enn
af því sem afi minn átti að hafa
fengið. i
i því sambandi natndi.Be"“
.. ii- —v. Vnmiotur að nun
Bente Kaulbaeh ForMétur^aegwt "^""^Xtnarétt
sviná* MTðlkri iS'.Hofsár 1 ^^f^áTmálarJð,
'en sagðist að ððru STíslandi^il1 i
W^ei^hér máloga^ah'
Ðönsk kona af íslenzkum ættum:
Telur sig geta sann-
að eignarréttindi sín
að ám í Arnarfirði
NÆSTKOMANDI laugardag, 2.
febrúar, munu Samtök móður-
málskennara gangast fyrir ráð-
stefnu í Kennaraháskóla íslands
um efnið Bókmenntakennsla i
grunnskóia. Kennararnir Baldur
Ragnarsson, Guðmundur Krist-
mundsson og Gunnlaugur Ást-
INNLENT
Framtíðin for-
dæmir innrás
Sovétríkjanna
í Afganistan
BLAÐINU hefur borist eftirfar-
andi samþykkt frá féiagsfundi
Framtíðarinnar sem haldinn var í
kjallara Casa Nova 17. janúar s.l.
Fundurinn fordæmir sérhverja
tilraun stórveldanna til að brjóta
undir sig sjálfstæðar þjóðir. í því
sambandi fordæmir fundurinn sér-
staklega innras Sovétríkjanna í
Afganistan. Innrás þessi sannar
enn einu sinni hvert eðli Sovétríkj-
anna er og að sjálfstæði annarra
ríkja skiptir þau engu máli. Þess
vegna er nauðsynlegt fyrir smá-
þjóðir að tryggja öryggi sitt. Því
skorum við á ríkisstjórnina að
mótmæla kröftuglega innrás Sovét-
ríkjanna í Afganistan.
geirsson og Pétur Gunnarsson
rithöfundur reifa efnið frá ýms-
um sjónarmiðum, en siðan verða
almennar umræður og starfað í
hópum fram eftir degi. Ráðstefn-
an hefst klukkan 13.00 og gert er
ráð fyrir að henni ljúki um
klukkan 18.00.
Samtök móðurmálskennara
voru stofnuð i Reykjavík fyrir
þrem árum. Þau gefa út timarit
um móðurmáiskennslu, Skímu,
hafa staðið fyrir kennaranám-
skeiðum og ráðstefnum og tekið
þátt í norrænu samstarfi móður-
málskennara.
Markmið Samtaka móðurmáls-
kennara er að vinna að vernd og
viðgangi íslenzkrar tungu á öllum
sviðum, efla samstarf íslenzkra
móðurmálskennara og stuðla að
því að móðurmálskennarar móti í
auknum mæli móðurmálskennsl-
una.
I stuttu samtali við Indriða
Gíslason lektor, sagði hann að
alltaf væri verið að tala um að
tungan væri í hættu stödd, „og
þess ber að gæta,“ sagði Indriði,
„að íslenzka er töluð af fáum á
sama tíma og heimurinn er raun-
verulega sífellt að minnka miðað
við tengsl manna á milli og
heimshluta. Við erum aðeins smá-
dropi í þessari mynd og það er í
rauninni kraftaverk að við skulum
halda málinu. En það er sjálfsagt
að halda vöku í málvernd og reka
ákveðna málstefnu og málrækt.
Þessi ráðstefna fjallar um bók-
menntakennslu og eitt af mark-
miðum hennar er að efla orðaforð-
ann.“
Aðspurður svaraði Indriði að
ugglaust yrði eitthvað fjallað um
nýyrðin sem flæða yfir, sérfræði-
málið og embættismannastílinn.
DÖNSK kona af íslenzkum ætt-
um, Bente Kaulbach Fornjótur
að nafni, kom hingað til landsins
i janúarmánuði 1979, m.a. í þeim
tilgangi að komast i samband við
ættingja sina og meðfram til að
finna út hvort hún gæti verið
eigandi vatnaréttar ánna Dynj-
andi, Svinár, Hofsár og Mjólkár í
Arnarfirði, en hún taldi sig hafa
undir höndum ýmis skjöl sem
sannað gætu eignarrétt hennar.
Nú er hún aftur komin til lands-
ins fullviss um að eignarréttur
hennar geti staðist. Mbl. átti við
hana samtal um þetta mál og
rakti hún fyrst hvernig þessi
réttindi væru komin í hennar
hendur. Og nefndi það um leið að
ættingja sína hefði hún fundið
hér á landi, bæði í Vestmannaeyj-
um, Flateyri og i Reykjavík.
— Afi minn, Páll J. Torfason,
og síðar faðir minn, sem skírður
Brá sér á sjóinn til
að afla mundefnis
JÓN Gunnarsson listmálari
opnar í dag laugardag, sýningu í
Norræna húsinu, en hér er um 9.
einkasýningu Jóns að ræða. Jón
sýnir 68 myndir og sækir hann
fyrirmyndirnar að mestu til
sjómennsku og strandarinnar.
Sýningin verður opin til 17. febr.
n.k. kl. 2—10 daglega.
Jón Gunnarsson
sýnir í
Norræna húsinu
Jón Gunnarsson sagði í sam-
tali við Mbl., að fyrirmyndirnar
að fjörumyndunum sækti hann
að mestu suður með sjó, á
Reykjanesið og víðar. „Mynd-
efnið er sótt um borð í togara og
minni báta og s.l. sumar fór ég í
túr til þess að afla mér mynd-
efnis," sagði Jón en um árabil
hefur hann málað myndir sínar
frá þessari hlið tilverunnar.
Jón Gunnarsson hélt síðast
sýningu á Kjarvalsstöðum 1977.
Herranótt MR sýnir Umhverfis jörðin?
,Að hressa upp
á skammdegið
og létta lífið“
ÁHUGI á leiklist hefur löngum
verið mikill innan raða Mennta-
skólans í Reykjavik og hefur hin
rótgróna hefð Herranætur ráðið
þar mestu. Verkefni Herranætur
að þessu sinni er hið góðkunna
verk Umhverfis jörðina á 80
dögum og er það nú til sýninga í
Austurbæjarbarnaskólanum.
Fram til 11. febrúar verða sýn-
ingar fyrir skólanema en síðan
taka við almennar sýningar. Það
er ávallt ákveðin stemmning sem
fylgir Herranótt MR, enda um
hefð að ræða frá árinu 1723
þegar skólapiltar stigu á svið i
þágu Þaliu.
Liðlega 20 nemendur leika í
Herranótt. Leikritið Umhverfis
jörðina á 80 dögum er samið eftir
sögu Jules Verne og var það
finnski rithöfundurinn Bengt
Ahlfors sem samdi leikritið 1969.
Verkið var fyrst sýnt á íslandi
árið 1972 af finnska leikflokknum
Lilla Teatern. Herranótt sýnir
verkið í þýðingu Stefáns Baldurs-
sonar.
Aðalhlutverk eru í höndum
Bjarna Guðmarssonar sem leikur
Fílíus Fogg, Stefán Geir Stefáns-
son leikur Passeparto, Fix er
leikinn af Ingólfi Sverri Guðjóns-
syni og Helga Leifsdóttir leikur
ungfrú Auda.
Næstu sýningar Herranætur
verða kl. 20.30 þann 4., 5., 6., 7. og
11. feb.
í leikskrá Herranætur segir
Guðrún Baldvinsdóttir í Leik-
nefnd m.a.:
„Þyngsta byrði Herranætur og
það sem hefur gert leiknefnd hvað
erfiðast um vik hin síðari ár, er
sagan um Ilerranótt-goðsögnina
sem í vaxandi mæli hefur verið
„glorífíseruð" — vegsömuð og
sveipuð dýrðarljóma. Með „nost-
algískum" glampa í augum er
talað um gömlu góðu Herranótt
sem sé nú ekki svipur hjá sjón. En
þetta er ekki nýtt áhyggjuefni.
Strax 1938 segir í leikskrá Herra-
nætur: „Það er líka um það deilt,
hvort leikstarfsemi Menntaskóla-
nemenda eigi nokkurn rétt á sér.
Menn segja, að Menntaskólanem-
endur eigi að vísu þakkir skilið
fyrir að vera brautryðjendur á
sviði íslenskrar leiklistar, en nú
gerist þeirra ekki lengur þörf,
aðrir fullkomnari séu teknir við og
nú eigi þeir að leggja niður rófuna
og hætta leikstarfsemi." Öll um-
ræða síðan hefur mótast af þessu
viðhorfi og æ ofan í æ verið rætt
utn Herranótt sem viðhald gam-
alla hefða. Til dæmis segir Jórunn
Sigurðardóttir, formaður Herra-
nætur 1972—1973 í grein í Skóla-